Η απόφαση 79 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. / Επιβολής Προστίμου για τη φορολογική περίοδο 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων έλαβε 75 εικονικά φορολογικά στοιχεία, συνολικής καθαρής αξίας 29.954,80 ΕΥΡΩ, για ανύπαρκτες συναλλαγές. Οι εκδότριες εταιρείες κρίθηκαν συναλλακτικά ανύπαρκτες. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε τον καταλογισμό φόρου και προστίμου ύψους 10.783,71 ΕΥΡΩ, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης αιτιολογίας, καλή πίστης, και παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας και της αρχής της αναλογικότητας.

Η απόφαση 76 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντα κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Πράξης Επιβολής Προστίμου, φορολογικού έτους 2019. Ο καταλογισμός ύψους 2.698,58 ΕΥΡΩ προήλθε από τη μη αναγνώριση δαπανών συνολικής καθαρής αξίας 7.710,00 ΕΥΡΩ, οι οποίες βασίζονταν σε εικονικά φορολογικά στοιχεία που έλαβε ο προσφεύγων από δύο εκδότες. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε πλήρως την εικονικότητα των συναλλαγών, καθώς οι εκδότριες εταιρείες κρίθηκαν συναλλακτικώς ανύπαρκτες, βάσει της έλλειψης εγκαταστάσεων, προσωπικού, αγορών ή φορολογικής συμμόρφωσης. Απορρίφθηκαν όλοι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί έλλειψης αιτιολογίας, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας (καθώς πρόκειται για διοικητική κύρωση) και φορολόγησης πλασματικού εισοδήματος.

Η απόφαση 185 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «……………………………….» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων, συνολικού ύψους 28.939,60€, για το οικονομικό έτος 2014 (χρήση 2013). Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων υποστηρίζοντας ότι η αξίωση του Δημοσίου ήταν παραγεγραμμένη, αμφισβήτησε την εικονικότητα των στοιχείων και επικαλέστηκε την καλή της πίστη ως λήπτρια. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, καθώς τα πληροφοριακά δελτία από άλλη φορολογική αρχή θεωρούνται συμπληρωματικά στοιχεία που δικαιολογούν την επιμήκυνση της παραγραφής στη δεκαετία. Επίσης, η ΔΕΔ επιβεβαίωσε την εικονικότητα των δέκα φορολογικών στοιχείων, βασιζόμενη στα πορίσματα ελέγχου που έκριναν τις εκδότριες επιχειρήσεις συναλλακτικά ανύπαρκτες, και κρίνοντας ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς περί καλοπιστίας.

Η Απόφαση 277 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ατομικής επιχείρησης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. (Φόρου Προστιθέμενης Αξίας) και Πράξης Επιβολής Προστίμου για τη φορολογική περίοδο 01/01/2018 – 31/12/2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων έλαβε 20 εικονικά φορολογικά στοιχεία, συνολικής καθαρής αξίας 7.934,50 ΕΥΡΩ, για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ επικυρώνει τον καταλογισμό φόρου 1.904,27 ΕΥΡΩ πλέον προστίμου 952,13 ΕΥΡΩ (συνολικά 2.856,40 ΕΥΡΩ), καθώς τεκμηριώνεται ότι οι εκδότριες επιχειρήσεις ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτες (δεν διέθεταν έδρα, προσωπικό ή τραπεζικούς λογαριασμούς). Απορρίφθηκαν όλοι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί έλλειψης αιτιολογίας, μη καλής πίστης και παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης.

Η απόφαση 799/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της υπό εκκαθάριση ετερόρρυθμης εταιρίας «............» και επικυρώνει έξι πράξεις προσδιορισμού φόρου και επιβολής προστίμων για τις διαχειριστικές περιόδους 2012 και 2013. Οι πράξεις αφορούσαν τη λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας 245.545,00 ΕΥΡΩ για το 2012 και 740.322,00 ΕΥΡΩ για το 2013, με αποτέλεσμα την καταλόγιση φόρων εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμων συνολικού ύψους 1.033.243,99 ΕΥΡΩ. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, κρίνοντας ότι τα πληροφοριακά δελτία του 2023 αποτελούσαν συμπληρωματικά στοιχεία που δικαιολογούσαν την επέκταση της παραγραφής στη δεκαετία λόγω φοροδιαφυγής (άρθρο 66 ν. 4174/2013). Επίσης, επικυρώθηκε η κρίση για την εικονικότητα των συναλλαγών, δεδομένου ότι οι εκδότριες εταιρείες κρίθηκαν συναλλακτικώς ανύπαρκτες.

Η απόφαση 77/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. και Πράξης Επιβολής Προστίμου για τη φορολογική περίοδο 01/01/2019 - 31/12/2019. Ο προσφεύγων κατηγορήθηκε ότι έλαβε 20 εικονικά φορολογικά στοιχεία από δύο επιχειρήσεις για ανύπαρκτες συναλλαγές, συνολικής καθαρής αξίας €7.710,00, με αποτέλεσμα τον καταλογισμό συνολικού ποσού €2.775,60 (περιλαμβανομένων ΦΠΑ €1.850,40 και προστίμου €925,20). Η Φορολογική Διοίκηση τεκμηρίωσε ότι οι εκδότριες οντότητες ήταν «συναλλακτικώς ανύπαρκτες», δεδομένου ότι δεν είχαν υλικοτεχνική υποδομή, προσωπικό, τραπεζικούς λογαριασμούς ή αγορές. Όλοι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί έλλειψης αιτιολογίας, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας και αναλογικότητας, απορρίφθηκαν.

Η απόφαση 280/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε λάβει και καταχωρήσει 20 εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας 7.934,50 ευρώ, για συναλλαγές ανύπαρκτες στο σύνολό τους, γεγονός που οδήγησε στον περιορισμό της ζημίας χρήσης του. Η Διεύθυνση επικύρωσε την πράξη καταλογισμού, κρίνοντας ότι οι εκδότριες εταιρείες ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτες (χωρίς έδρα, προσωπικό, τραπεζικούς λογαριασμούς). Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης αιτιολογίας, καλής πίστης, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας (καθώς αφορά διοικητική κύρωση) και παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης, καθώς αποδείχθηκε ότι η διαδικασία κοινοποιήθηκε νομότυπα.

Η απόφαση 190, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά αποφάσεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019.
Ο προσφεύγων, ιδιοκτήτης επιχείρησης, έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία από δύο επιχειρήσεις για ανύπαρκτες συναλλαγές. Για το 2018 πρόκειται για 26 εικονικά στοιχεία καθαρής αξίας 190.808,57€ και για το 2019 για 4 εικονικά στοιχεία αξίας 20.000€.
Η φορολογική αρχή απέδειξε την εικονικότητα, καθώς οι εκδότριες εταιρείες κρίθηκαν φορολογικά και συναλλακτικά ανύπαρκτες, και δεν υπήρχαν τραπεζικές κινήσεις προς αυτές. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί καλοπιστίας και περί μη αυτοτελούς έκθεσης ελέγχου ΦΠΑ. Τα συνολικά ποσά που καταλογίστηκαν είναι 241.693,20€ για το 2018 και 40.696,18€ για το 2019 (Φ.Ε.), καθώς και 7.629,40€ για το 2018 και 44.351,95€ για το 2019 (ΦΠΑ).

Η υπ' αριθ. 900 Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, εκδοθείσα στις 19.05.2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιώτη επιχειρηματία χονδρικού εμπορίου ενδυμάτων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και προστίμου για τις χρήσεις 2019 και 2020. Ο συνολικός φόρος και πρόστιμο ανέρχεται σε €2.268,00. Οι πράξεις βασίστηκαν στη μη αναγνώριση έκπτωσης ΦΠΑ, καθώς κρίθηκε ότι ο προσφεύγων έλαβε τρία εικονικά φορολογικά στοιχεία για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε την εικονικότητα του εκδότη λόγω σοβαρών ελλείψεων σε υποδομή, προσωπικό, και λογιστική οργάνωση. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας (καθώς δεν υπήρχε αμετάκλητη ποινική απόφαση), και αναλογικότητας, επικυρώνοντας έτσι τις αρχικές καταλογιστικές πράξεις.

Η απόφαση (αρ. 749/05.05.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης, η οποία ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/προστίμου και ΦΠΑ/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Οι πράξεις καταλογίστηκαν λόγω μη αναγνώρισης προς έκπτωση δαπανών που αντιστοιχούσαν σε ληφθέντα εικονικά φορολογικά στοιχεία από δύο εκδότες για ανύπαρκτες στο σύνολό τους συναλλαγές. Η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε την εικονικότητα βασιζόμενη σε εκθέσεις ελέγχου που έδειχναν έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και μη τήρηση λογιστικών αρχείων από τους εκδότες. Η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε στοιχεία που να αποδεικνύουν την πραγματοποίηση των συναλλαγών, με συνέπεια την απόρριψη των ισχυρισμών της.