Η Απόφαση 97/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εξετάζει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019. Οι αρχικές πράξεις της Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας βασίζονταν κυρίως σε λογιστικές διαφορές λόγω μη εξόφλησης δαπανών άνω των 500 ευρώ με τραπεζικό μέσο και παράτυπη έκδοση πιστωτικών λιανικής. Αν και η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος περί ανωτέρας βίας λόγω πλημμύρας, ζητήθηκαν συμπληρωματικές επαληθεύσεις. Μετά την εξέταση νέων στοιχείων, οι λογιστικές διαφορές μειώθηκαν, οδηγώντας σε μερική αποδοχή της προσφυγής και τροποποίηση των πράξεων Φόρου Εισοδήματος 2018 και 2019 και Φ.Π.Α. 2019. Οι υπόλοιπες πράξεις επικυρώθηκαν.

Η Απόφαση 895/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ομόρρυθμης εταιρείας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμου. Η ΔΕΔ αναγνώρισε ως εκπιπτόμενες δαπάνες οι οποίες είχαν αρχικά απορριφθεί, συμπεριλαμβανομένων αγορών αγαθών άνω των 500€ και μέρους της μισθοδοσίας, καθώς προσκομίστηκαν νέα τραπεζικά αποδεικτικά. Επίσης, αναγνωρίστηκαν οι αποσβέσεις των ετών 2018 και 2019. Ως αποτέλεσμα αυτού, η ζημία του 2018 αυξήθηκε (στα 77.515,79€) και τα κέρδη του 2019 μειώθηκαν δραστικά (στα 2.583,71€), οδηγώντας σε μείωση της συνολικής οφειλής φόρου εισοδήματος και του σχετικού προστίμου του 2019. Αντιθέτως, απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί περί μεταφοράς ζημιών παρελθόντων ετών λόγω μη δήλωσης, καθώς και η προσφυγή κατά του προστίμου των 2.500€ για μη παροχή ηλεκτρονικών αρχείων ΦΗΜ. Τέλος, επικυρώθηκαν οι αρχικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για το 2018 και 2019.

Η απόφαση 903/19-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει το εισόδημα με έμμεσες μεθόδους, λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, διαπιστώνοντας τη μη αντιστοίχιση εισπράξεων μέσω POS με εκδοθέντα παραστατικά (219 περιπτώσεις το 2018, 234 το 2019). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί υπέρβασης εξουσίας και επικύρωσε την εφαρμογή έμμεσης τεχνικής. Η ΔΕΔ τροποποίησε την εφαρμογή της μεθόδου της Αρχής των Αναλογιών, ενσωματώνοντας μη ταυτοποιημένα είδη στην ομάδα με ΣΜΚ 30%, οδηγώντας σε νέα καθαρά κέρδη. Λόγω της αρχής της μη χειροτέρευσης (reformatio in peius), ο φόρος εισοδήματος του 2018 επικυρώθηκε στην αρχική αξία, ενώ ο φόρος εισοδήματος και ο ΦΠΑ του 2019 μειώθηκαν. Τα επιβληθέντα πρόστιμα νομικά τροποποιήθηκαν και μειώθηκαν.

Η απόφαση 556/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης ατομικής οντότητας (λιανικό εμπόριο ειδών ιματισμού) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου της «αρχής των αναλογιών» από τη Δ.Ο.Υ. Τρικάλων, καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης. Αποφάνθηκε ότι ο προσδιορισμός του σταθμισμένου Συντελεστή Μικτού Κέρδους επί κόστους (1,3758 για το 2018 και 1,3703 για το 2019) ήταν αξιόπιστος. Απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παντελούς έλλειψης αιτιολογίας, εσφαλμένης επιλογής μεθόδου, εσφαλμένης εκτίμησης του σταθερού αποθέματος και εκπρόθεσμης έκδοσης των πράξεων.

Η Απόφαση 289/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών (mark up method) λόγω διαπιστωμένων παραβάσεων. Η εταιρία ζητούσε αναγνώριση εκπτώσεων, ιδιοκατανάλωσης προσωπικού και υψηλότερων ποσοστών φύρας προϊόντων λόγω ζημιογόνας λειτουργίας, καθώς και ζημιών λόγω κακοκαιρίας το 2019. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, καθώς κρίθηκαν αναπόδεικτοι και μη τεκμηριωμένοι, επικυρώνοντας τις πράξεις που προσδιόρισαν υψηλότερα έσοδα και φόρους. Η τελική οφειλή περιλαμβάνει φόρους και πρόστιμα ύψους 33.258,69€ για Φ.Ε. 2019, 58.738,86€ για ΦΠΑ 2018 και 54.396,99€ για ΦΠΑ 2019.

Η απόφαση 800/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019. Ο αρχικός έλεγχος βασίστηκε στις έμμεσες τεχνικές (αρχή των αναλογιών), καθώς το δηλωθέν εισόδημα του προσφεύγοντα (που ασκεί λιανικό εμπόριο) δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Διαπιστώθηκε μη έκπτωση δαπανών, κυρίως λόγω μη διατραπεζικής εξόφλησης μισθοδοσίας και αγορών άνω των 500€. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα για διπλή καταχώριση ορισμένων μη εκπιπτόμενων δαπανών στα λογιστικά ευρήματα, μειώνοντας τις τελικές λογιστικές διαφορές (π.χ., για το 2018 από 51.632,40€ σε 49.307,92€) και τροποποιώντας τις πράξεις φόρου εισοδήματος, ενώ επικυρώθηκαν οι πράξεις ΦΠΑ.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής επιχείρησης οδικών μεταφορών εμπορευμάτων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (2018, 2019) και ΦΠΑ (2018, 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε την κρίση του ελέγχου περί εικονικότητας φορολογικών στοιχείων που αφορούσαν ασφαλτόστρωση. Ωστόσο, απέρριψε τον έμμεσο προσδιορισμό φορολογητέου εισοδήματος για το 2019 κρίνοντας ότι η διαπιστωθείσα εικονικότητα δεν έθιγε την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων. Σχετικά με τις ενδοομιλικές συναλλαγές, επικύρωσε τις διαφορές που αφορούσαν το κόστος μεταφορών (2018) και το μίσθωμα γραφείου (2018), αλλά απέρριψε τις διαφορές ενδοομιλικών μεταφορών του 2019 λόγω χρήσης μη ενδεδειγμένης έκδοσης βάσης δεδομένων και τις διαφορές στις αγοραπωλησίες οχημάτων που βασίζονταν στην αναπόσβεστη αξία. Ως αποτέλεσμα, η συνολική φορολογική υποχρέωση της εταιρείας μειώθηκε σημαντικά.

Η απόφαση 445/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης (λιανικό εμπόριο φυσικού μελιού) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Το βασικό αντικείμενο της διαφοράς ήταν η μη αναγνώριση δαπανών συνολικής καθαρής αξίας άνω των 173.000 € που αφορούσαν αγορές μελιού από τον σύζυγο της προσφεύγουσας, με την αιτιολογία ότι δεν εξοφλήθηκαν μέσω τραπεζικού μέσου. Η ΔΕΔ δέχθηκε την προσφυγή, κρίνοντας ότι οι μεταφορές χρηματικών ποσών από τους εμπορικούς λογαριασμούς της επιχείρησης σε κοινούς λογαριασμούς με το σύζυγο-προμηθευτή πληρούν τις προϋποθέσεις νόμιμης εξόφλησης. Συνεπώς, η ΔΕΔ προχώρησε στην τροποποίηση των πράξεων, μειώνοντας δραστικά τις λογιστικές διαφορές και τις καταλογιζόμενες φορολογικές υποχρεώσεις.

Η απόφαση 108/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ασκούντα ατομική επιχείρηση (βουλκανιζατέρ) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Οι πράξεις αυτές βασίστηκαν στην εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας) λόγω διαπιστωμένης αδικαιολόγητης προσαύξησης περιουσίας. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί μη υποχρέωσης ηλεκτρονικής εξόφλησης αποδοχών προσωπικού πριν την 01.07.2019, καθώς η σχετική διάταξη (άρθρο 23 περ. ιδ' ν. 4172/2013) ίσχυε από το 2016. Επιπλέον, οι ισχυρισμοί για μη έκπτωση δαπανών εξόφλησης προσωπικού και μη καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών κρίθηκαν αναπόδεικτοι, δεδομένου ότι η Δ.Ο.Υ. είχε ήδη αποδεχθεί ορισμένες προσαρμογές βάσει των αρχικών προσκομισθέντων στοιχείων.

Η απόφαση 670 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (με αντικείμενο το λιανικό εμπόριο απορρυπαντικών) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις αυτές βασίζονται στη μη αναγνώριση δαπανών ύψους περίπου €146.000 λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ανεπαρκή αιτιολογία και καλή πίστη ως προς το πρόσωπο του εκδότη. Η ΔΕΔ, λαμβάνοντας υπόψη την έκθεση ελέγχου, η οποία τεκμηρίωσε την ανυπαρξία υποδομής και εργατικού δυναμικού του εκδότη, καθώς και τις μεθοδευμένες εξοφλήσεις, έκρινε ότι δεν αποδεικνύεται η καλή πίστη του λήπτη. Συνεπώς, η συνολική οριστική φορολογική του υποχρέωση παραμένει αμετάβλητη στα ποσά που καταλογίστηκαν από τον έλεγχο (€69.325,29 για το 2018 και €9.724,19 για το 2019 σε φόρο εισοδήματος, πλέον €52.558,73 σε Φ.Π.Α. και πρόστιμα).