Υπόθεση C-280/2000
Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις
Απόφαση του Δικαστηρίου της 24ης Ιουλίου 2003.
Altmark Trans GmbH και Regierungspräsidium Magdeburg κατά Nahverkehrsgesellschaft Altmark GmbH, παρισταμένης της Oberbundesanwalt beim Bundesverwaltungsgericht.
Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως: Bundesverwaltungsgericht - Γερμανία.
όανονισμός (ΕΟό) 1191/69 - Εκμετάλλευση τακτικών συγκοινωνιακών γραμμών, αστικών προαστιακών και περιφερειακών - Δημόσιες επιδοτήσεις - Έννοια της κρατικής ενισχύσεως - Αντισταθμίσεις αντιπροσωπεύουσες την αντιπαροχή έναντι υποχρεώσεων παροχής δημόσιας υπηρεσίας
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΔΕΚ/C-124/2017
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 24ης Οκτωβρίου 2018.
Vossloh Laeis GmbH κατά Stadtwerke München GmbH.
Αίτηση του Vergabekammer Südbayern για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως.
Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2014/24/ΕΕ – Άρθρο 57 – Οδηγία 2014/25/ΕΕ – Άρθρο 80 – Σύναψη δημοσίων συμβάσεων – Διαδικασία – Λόγοι αποκλεισμού – Μέγιστη διάρκεια της περιόδου αποκλεισμού – Υποχρέωση του οικονομικού φορέα να συνεργάζεται με την αναθέτουσα αρχή για την απόδειξη της αξιοπιστίας του.
ΝΣΚ/433/2005
Κατάσχεση κοινοτικών επιδοτήσεων στα χέρια του Οργανισμού Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ) ως τρίτου – Ενίσχυση στο βαμβάκι – Εκκοκκιστής.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Η, παρά την από τον νόμο προβλεπόμενη απαγόρευση (άρθρο 982 παρ.2 περ.ε’ Κ.Πολ.Δ.), κατάσχεση στα χέρια του ΟΠΕΚΕΠΕ απαιτήσεων προερχομένων από κοινοτικές ενισχύσεις ή επιδοτήσεις είναι άκυρη, όπως εξάλλου, και η εκχώρησή τους. Στην περίπτωση της εκ μέρους των δανειστών του δικαιούχου της κοινοτικής ενισχύσεως, κατ’ επίκληση των ακύρων εκχωρήσεων ή κατασχέσεων, ασκήσεως οιουδήποτε ενδίκου βοηθήματος οι υποχρεώσεις του Οργανισμού Πληρωμών (ΟΠΕΚΕΠΕ) για την καταβολή των οφειλομένων ενισχύσεων θα προσδιορισθούν από το περιεχόμενο των αποφάσεων που θα εκδοθούν και την δεσμευτικότητά τους. Στην περίπτωση επιβολής κατασχέσεως εις χείρας του ΟΠΕΚΕΠΕ ως τρίτου, ο προαναφερθείς Οργανισμός, αφού προηγουμένως προβεί σε υποβολή σχετικής αρνητικής, λόγω του ακατασχέτου των απαιτήσεων, δηλώσεως, οφείλει να αναμείνει την πάροδο της νόμιμης προθεσμίας προς άσκηση εκ μέρους του κατασχόντος ανακοπής κατά της δηλώσεώς του. Και αν μεν η προθεσμία παρέλθει άπρακτη, ο ΟΠΕΚΕΠΕ δύναται να καταβάλει στον δικαιούχο, εάν όμως ο κατασχών ασκήσει ανακοπή εμπροθέσμως, τότε ο Οργανισμός οφείλει να αναμείνει την έκδοση τελεσίδικης δικαστικής αποφάσεως επί της ανακοπής. Ο εκκοκκιστής βαμβακιού είναι δικαιούχος κοινοτικής ενισχύσεως στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεως για το βαμβάκι. (ομοφ.)
ΝΣΚ/428/2000
Κοινοτικό Δίκαιο. Γεωργία. Επιδοτήσεις. Μεταβίβαση πριμοδότησης πρώτης εγκατάστασης θανόντος δικαιούχου στους νόμιμους κληρονόμους.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
(Τριμελούς Επιτροπής) Ο Καν (ΕΚ) 950/97 προκειμένου να πριμοδοτήσει τους δικαιούχους με τα πριμ πρώτης εγκατάστασης, θέτει προϋποθέσεις προσωποπαγείς που πρέπει να πληροί ο ίδιος ο δικαιούχος της πριμοδότησης. Συνεπώς η λήψη της επιδότησης τελεί υπό την αυτονόητο προϋπόθεση ότι η ωφέλεια μεταβιβάζεται στο νέο αγρότη προκειμένου αυτός να υποβοηθηθεί και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα τα εγγενή της πρώτης εγκατάστασης προβλήματα. Κατά συνέπεια ναι μεν η πριμοδότηση πρώτης εγκατάστασης έχει αυστηρά προσωποπαγή χαρακτήρα και συνδέεται άμεσα με το πρόσωπο του δικαιούχου και τις υποχρεώσεις που αυτός αναλαμβάνει, όμως εάν ο δικαιούχος, έπραξε παν ό,τι επεβάλλετο υπό των κοινοτικών και εθνικών διατάξεων και ενετάγη στο επιδοτούμενο πρόγραμμα, η δε καταβολή της επιδότησης, δεν έλαβε εισέτι χώρα με την ένταξή του στο πρόγραμμα αλλά καθυστέρησε εκ λόγων μη οφειλομένων στο πρόσωπο του δικαιούχου, τότε, σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου προ της λήψεως της επιδότησης αλλά αφότου έχει εγκριθεί η ένταξή του στο επιδοτούμενο πρόγραμμα και έχει γίνει έναρξη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων και μάλιστα με προσδιορισμό του χρόνου εγκατάστασης στη γεωργική εκμετάλλευση 17 μήνες προ του επισυμβάντος θανάτου αυτού, τότε η πριμοδότηση αυτή είναι στοιχείο της κληρονομιάς και μεταβιβάζεται στους νόμιμους κληρονόμους δοθέντος ότι το τυχαίο και απρόβλεπτο γεγονός του θανάτου του δικαιούχου συνιστά περίπτωση που κατά την προαναφερθείσα Υ.Α. θεωρεί ως περίπτωση ανωτέρας βίας δικαιολογούσα την καταβολή της επιδότησης πολλώ δε μάλλον, αφού κατά την έκδοση της αποφάσεως ένταξής του στο πρόγραμμα, ο αποβιώσας δικαιούχος είχε υλοποιήσει τις υποχρεώσεις που ανέλαβε για την ένταξη αυτή.