Επομένως, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η έφεση, να μεταρρυθμιστεί η καταλογιστική πράξη και από τα κατά τα ανωτέρω καταλογισθέντα εις βάρος των αναιρεσειόντων ποσά, όπως διαμορφώθηκαν μετά τη μεταρρύθμιση της καταλογιστικής πράξης από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, πρέπει α) από το ποσό των 15.259,91 ευρώ, στο οποίο περιορίστηκε το σε βάρος της πρώτης αναιρεσείουσας καταλογισθέν ποσό, πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 594,84 ευρώ που αντιστοιχεί στο 1/10 των 5.948,36 ευρώ (που είχε αρχικώς καταλογιστεί σε βάρος της και αφορούσε στις δαπάνες κινητής τηλεφωνίας, οι οποίες έχουν νομιμοποιηθεί) και β) από το ποσό των 22.889,87 ευρώ, στο οποίο περιορίστηκε το σε βάρος εκάστου των λοιπών αναιρεσειόντων καταλογισθέν ποσό, πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 892,54 ευρώ που αντιστοιχεί στο 1/10 των 8.922,54 ευρώ (που είχε αρχικώς καταλογιστεί σε βάρος καθενός από αυτούς και αφορούσε στις δαπάνες κινητής τηλεφωνίας, οι οποίες έχουν νομιμοποιηθεί). Κατόπιν αυτών, το καταλογισθέν εις βάρος της πρώτης αναιρεσείουσας ποσό πρέπει να περιορισθεί στο ποσό των 14.665,07 (15.259,91 – 594,84) ευρώ και το καταλογισθέν εις βάρος των λοιπών ποσό πρέπει να περιορισθεί στο ποσό των 21.997,62 (22.889,87 – 892,25) ευρώ.Για τους λόγους αυτούς.Δέχεται εν μέρει την αίτηση αναίρεσης. Αναιρεί την 843/2019 απόφαση του VII Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατά τα οριζόμενα στο σκεπτικό.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην πέμπτη σκέψη της παρούσας, οι ως άνω δαπάνες, συνολικού ύψους 33.070.753 δρχ., που προέκυψαν κατά το χρόνο παράτασης εκτέλεσης του προϋπολογισμού της ελεγχόμενης χρήσης, εμπίπτουν στις νομιμοποιητικές διατάξεις των άρθρων 26 του ν. 3274/2004 και 29 παράγρ.8 του ν. 3448/2006, παρά το γεγονός ότι δεν τηρήθηκε η προσήκουσα δημοσιολογιστική διαδικασία,  καθόσον οι δαπάνες αυτές καλύφθηκαν από τον οικείο Δήμο, ενώ κατά τον έλεγχο που διεξήχθη από την αρμόδια Επίτροπο δεν τέθηκε υπό αμφισβήτηση η συνδρομή των προϋποθέσεων εφαρμογής των σχετικών νομιμοποιητικών διατάξεων. Κατ’ ακολουθίαν των προεκτεθέντων, δεν συντρέχει περίπτωση καταλογισμού των υπολόγων του Δήμου ...... του Νομού ......, οικονομικού έτους 2000, λόγω αναδρομικής νομιμοποίησης των επίμαχων δαπανών.

Έλλειμμα διαχείρισης Δήμου...Ειδικότερα, η συγκεκριμένη δαπάνη πρέπει να προβλέπεται από διάταξη νόμου ή να χαρακτηρίζεται ως λειτουργική, επειδή εξυπηρετεί, σύμφωνα με τις γενικές ή καταστατικές διατάξεις των ως άνω φορέων την αποστολή και τις αρμοδιότητές τους. Η πρόβλεψη της δαπάνης σε νομική διάταξη καλύπτει και την πρόβλεψη της διαδικασίας, μέσω της οποίας δημιουργείται για τον οικείο ΟΤΑ υποχρέωση εξόφλησης της δαπάνης, όπως αυτή ρητά προβλέπεται στη νεώτερη διάταξη του ν.3448/2006. Με τις ως άνω διατάξεις, ερμηνευόμενες σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 98 παρ.1δ, στις οποίες κατοχυρώνεται ο κατασταλτικός έλεγχος των δαπανών του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των νπδδ από το Ελεγκτικό Συνέδριο, στο πλαίσιο του οποίου προστατεύεται η αρμοδιότητα των οργάνων του Ελεγκτικού Συνεδρίου για έλεγχο και καταλογισμό των υπολόγων των εν λόγω νομικών προσώπων, και 102 παρ. 5 του ισχύοντος Συντάγματος, με τις οποίες το Κράτος λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εξασφάλιση της οικονομικής αυτοτέλειας και των πόρων των ΟΤΑ για την εκπλήρωση της αποστολής τους, αλλά με ταυτόχρονη διασφάλιση της διαφάνειας κατά τη διαχείριση των πόρων αυτών, νομιμοποιούνται εκείνες μόνο οι δαπάνες, που πληρώθηκαν από τους ως άνω φορείς και συγκεντρώνουν τις προεκτεθείσες προϋποθέσεις, εφόσον κατά τη διαδικασία ανάληψης της σχετικής υποχρέωσης και εκτέλεσης αυτών δεν παραβιάστηκε ουσιώδης διαδικαστικός τύπος. Αποτελούν δε ουσιώδεις τύπους ιδίως α)η μη ύπαρξη διαγωνιστικής διαδικασίας ως επιλογή διαδικασίας για την ανάθεση των συμβάσεων, καθώς και η μη ειδική για το λόγο αυτό αιτιολόγηση της εφαρμογής εξαιρετικής διαδικασίας(με διαπραγμάτευση ή απευθείας ανάθεση), με αποτέλεσμα να μην διασφαλίζονται τα οικονομικά συμφέροντα του οικείου δήμου, β) η μη τήρηση των κανόνων δημοσιότητας και η έλλειψη διαφάνειας της όλης διαδικασίας ανάθεσης, γ) η μη προστασία των οικονομικών συμφερόντων του οικείου δήμου, δ) η μη τήρηση των κανόνων του λογιστικού των ΟΤΑ αναφορικά με την διεξαγωγή της ταμειακής διαχείρισης του οικείου δήμου(εξωταμειακές διαχειρίσεις), ε) η μη υποβολή των συγκεκριμένων δαπανών στον προληπτικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου και στ) η μη υποβολή δημοσίων συμβάσεων στον προβλεπόμενο από τις οικείες διατάξεις προσυμβατικό έλεγχο νομιμότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω, η καταβολή αμοιβών σε εργολήπτες για την αποκατάσταση ζημιών σχολείων από το σεισμό, καθώς και για την πραγματοποίηση μουσικής εκδήλωσης(συναυλίας), χωρίς την έκδοση χρηματικών ενταλμάτων συνιστά παραβίαση ουσιώδους διαδικαστικού τύπου, κατά την προεκτεθείσα έννοια, καθόσον πρόκειται σαφώς για εξωταμιακή διαχείριση, η οποία από τη φύση της δεν μπορεί να διασφαλίσει τα οικονομικά συμφέροντα του οικείου δήμου, ενώ παραβιάζει και την αρχή της διαφάνειας κατά τη διενέργεια των υποκειμένων αυτής διαχειριστικών πράξεων. 

Με την υπό κρίση έφεση, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με το από 10.3.2020 νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ζητείται η ακύρωση της α) 1/28.6.2017 πράξης του Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Υπουργείο Υγείας, με την οποία καταλογίστηκε εις βάρος του εκκαλούντος, πρώην Προξένου της Ελλάδας στη Ζυρίχη της Ελβετίας, ως β΄ υπολόγου του 28162/1996 χρηματικού εντάλματος προπληρωμής το συνολικό ποσό των 70.292,28 ευρώ (ισόποσο ποσό 23.952.096 δραχμών), το οποίο αναλύεται σε κεφάλαιο 23.430,76 ευρώ (ισόποσο ποσό 7.984.032 δραχμών), και προσαυξήσεις 46.861,52 ευρώ (ισόποσο ποσό 15.968.064 δραχμών), λόγω μη υποβολής δικαιολογητικών απόδοσης λογαριασμού για τη διαχείριση του προϊόντος του ανωτέρω Χ.Ε.Π. και β) κάθε άλλης συναφούς πράξης της Διοίκησης. Η έφεση αυτή κατά το μέρος που στρέφεται κατά κάθε άλλης συναφούς εκτελεστής διοικητικής πράξης, η οποία δεν προσδιορίζεται ειδικώς, πρέπει να απορριφθεί ως αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης. Κατά τα λοιπά η ένδικη έφεση, για την οποία καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. το υπ’ αριθμ. 328477669950 0508 0097 e-παράβολο) έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα και νομότυπα και επομένως είναι τυπικά δεκτή και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα

Καταλογισμοί. (..) Επομένως, το ως άνω ποσό των 54.153.946 δραχμών και ήδη 158.925,74 ευρώ, συνιστά έλλειμμα στη διαχείριση του ως άνω Δήμου, για την αποκατάσταση του οποίου ευθύνονται, μεταξύ άλλων, ο Δήμαρχος .... και ο Προϊστάμενος των Οικονομικών Υπηρεσιών ...., οι οποίοι νομίμως καταλογίστηκαν με την προσβαλλόμενη πράξη. Εξάλλου, ενόψει της σοβαρότητας της δημοσιονομικής παράβασης που αφορά στην πληρωμή μη πραγματικών δαπανών καθώς και της συνδρομής στο πρόσωπο των ως άνω εκκαλούντων βαρείας αμέλειας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, αφού ως προϊστάμενος των δημοτικών υπηρεσιών εν γένει ο πρώτος και των οικονομικών υπηρεσιών ο δεύτερος, υπεύθυνοι για την νομιμότητα των αναλαμβανομένων σε βάρος του προϋπολογισμού του Δήμου ... δαπανών, την εκκαθάριση και εντολή πληρωμής τους, όφειλαν να ελέγχουν και να γνωρίζουν την παραλαβή και χρησιμοποίηση ή μη της άνω ποσότητας σκυροδέματος για την πληρωμή του οποίου καταβλήθηκε το ποσό των .... δραχμών χωρίς να υφίστανται τα αναγκαία δικαιολογητικά έγγραφα και παραστατικά, δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009 για τη μείωση ή απαλλαγή του από το ποσό του καταλογισμού...Εξάλλου, ο ισχυρισμός ότι ο καταλογισμός σε βάρος των κληρονόμων του ...., είναι μη νόμιμος διότι οι φερόμενες ως πλημμέλειες των προαναφερόμενων δαπανών διαπιστώθηκαν σε χρόνο μεταγενέστερο του θανάτου του εκ κληρονομίας δικαιοπαρόχου τους και αφού είχαν αποδεχθεί την κληρονομία, χωρίς να γνωρίζουν ότι θα εβαρύνετο με την υποχρέωση που απορρέει από τον εις βάρος τους γενόμενο καταλογισμό, είναι απορριπτέος καθόσον σε περίπτωση που ο υπόχρεος για αποκατάσταση του ελλείμματος αποβιώσει, ο καταλογισμός του οφειλόµενου ποσού ως χρέος της κληρονομίας του διενεργείται σε βάρος των κληρονόµων του, σε περίπτωση δε αποδοχής της κληρονοµίας υπ΄αυτών τελούντων σε άγνοια ως προς τις υποχρεώσεις που την βαρύνουν, δεν δημιουργείται ακυρότητα της εκδοθείσας καταλογιστικής πράξης αφού η αποδοχή της κληρονομίας είναι αμετάκλητη αλλά γεννάται δικαίωμα προσβολής της πράξεως της αποδοχής στα αρμόδια δικαστήρια λόγω πλάνης που κρίνεται κατά τις διατάξεις περί δικαιοπραξιών, σημειουμένου πάντως ότι η πλάνη περί το ενεργητικό ή το παθητικό της κληρονομίας δεν θεωρείται ουσιώδης κατά νόμο 

Ευθύνη υπολόγων (...)..η πράξη αυτή είναι μη προσβλητή με έφεση, καθώς αφενός εκδίδεται σε μερικότερο και χωρίς αυτοτέλεια στάδιο της διαδικασίας του κατασταλτικού ελέγχου των εκκαλουσών υπολόγων ΧΕΠ, δεν επιφέρει άμεσα δυσμενείς σε βάρος τους έννομες συνέπειες, και ειδικότερα, δεν αποτελεί εκτελεστό τίτλο βεβαίωσης οφειλής, οπότε είναι πράξη μη εκτελεστή, και αφετέρου από καμία διάταξη δεν προβλέπεται η προσβολή της με έφεση, που, άλλωστε, οι εκκαλούσες δύνανται να ασκήσουν, προβάλλοντας και όλες τις σχετικές με την επίδικη μη απαλλαγή τους αιτιάσεις, κατά της ενδεχόμενης πράξης καταλογισμού τους με το ποσό του οικείου ελλείμματος(...)Κατά συνέπεια, η έφεση πρέπει, συμπεριλαμβανομένου του αιτήματος των εκκαλουσών για την επιδίκαση της δικαστικής τους δαπάνης σε βάρος του αντιδίκου τους Ελληνικού Δημοσίου, να απορριφθεί

ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΙΜΟΤΗΤΑΣ:Επειδή, από τις ως άνω διατάξεις συνάγεται ότι κωλύεται η εκλογή ως δημάρχου ή προέδρου κοινότητας και ως δημοτικού ή κοινοτικού συμβούλου εκείνου του υποψηφίου που έχει συμβατικό δεσμό με τον συγκεκριμένο δήμο ή την κοινότητα, του οποίου το οικονομικό αντικείμενο σε ετήσια βάση υπερβαίνει, κατά περίπτωση, το ποσό των 500.000 δραχμών επί δήμου ή κοινότητας με πληθυσμό έως 2.000 κατοίκους και το ποσό του 1.000.000 δραχμών επί δήμου ή κοινότητας με πληθυσμό άνω των 2.000 κατοίκων.(...)Με τα δεδομένα αυτά η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση έκρινε ότι ορθώς το πρωτοβάθμιο δικαστήριο είχε ακυρώσει την εκλογή του αναιρεσείοντο ο οποίος είχε εκλεγεί πρόεδρος της ως άνω κοινότητας απέρριψε δε τον προβληθέντα με την έφεση ισχυρισμό ότι ναι μεν στη σύμβαση ανεφέρετο ως αμοιβή το ποσό των 762.712 δραχμών ο εργολάβος όμως εισέπραξε, μετά την αφαίρεση της αξίας των υλικών και των ημερομισθίων των εργατών, ποσό μικρότερο των 500.000 δραχμών, με τη σκέψη ότι κατά την έννοια της προαναφερθείσης διατάξεως του άρθρου 40 παρ. 2 του π.δ/τος 323/1989 ήτο αδιάφορο το καθαρό ποσό του τελικώς εισέπραξε ο αναιρεσείων (ως εργολάβος), εφόσον πάντως στη σύμβαση αναφέρεται ως αμοιβή το ποσό των 762.712 δραχμών. Η κρίση αυτή της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως είναι νόμιμη και αιτιολογείται επαρκώς.(...)Απορρίπτει την αίτηση.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ (...) καταλογίστηκε εις βάρος της και υπέρ του ως άνω νοσηλευτικού ιδρύματος, το ποσό των 21.478.360 δραχμών ή 63.032,60 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στην αξία 2.395 τεμαχίων του είδους «αρτηριακοί καθετήρες» και το οποίο φέρεται ότι αποτελεί έλλειμμα στη διαχείριση του Φαρμακείου του ως άνω Νοσοκομείου για το χρονικό διάστημα των ετών 1999-2000.(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις της παρούσας, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη με την έφεση σιωπηρή απόρριψη από το Σ.Ε.Π.Ε. της από 19.3.2015 αίτησης της αιτούσας για αναπροσαρμογή της .../12.6.2001 καταλογιστικής απόφασης, με την οποία θα πρέπει να θεωρηθεί συμπροσβαλλόμενη και μόνη παραδεκτώς προσβαλλόμενη η μεταγενεστέρως εκδοθείσα .../26.11.2015 ρητή απορριπτική πράξη του ίδιου οργάνου, δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα, διότι με αυτήν απορρίφθηκε η ενώπιον του Σ.Ε.Π.Ε. υποβληθείσα αίτηση της ήδη αιτούσας περί εν μέρει ανάκλησης κατ΄ουσίαν, της εις βάρος της εκδοθείσας καταλογιστικής απόφασης, χωρίς η υπηρεσία αυτή (Σ.Ε.Π.Ε.) να προβεί σε νέα κατ΄ουσίαν έρευνα της υπόθεσης και, ειδικότερα, χωρίς να έχει γίνει νέα έρευνα του πραγματικού αυτής. Για τους λόγους αυτούς Απορρίπτει την αίτηση. 

Με την από 16.1.2023 αίτηση του Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στον Τομέα Βουλής των Ελλήνων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ζητείται ο καταλογισμός σε βάρος του Κωνσταντίνου Πούλιου, τέως μονίμου υπαλλήλου της Βουλής των Ελλήνων, με το ποσό των 459.928,52 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στο σύνολο των αποδοχών και πρόσθετων αμοιβών (αφαιρουμένων των κρατήσεων υπέρ τρίτων) που φέρεται ότι καταβλήθηκαν σε αυτόν αχρεωστήτως (...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα αναφέρονται στις προηγούμενες σκέψεις, ο ..πρέπει να καταλογιστεί με το ποσό των 321.949,97 ευρώ, χωρίς την επιβολή τόκων, δοθέντος ότι σε βάρος των λαβόντων δεν επιβάλλονται τόκοι, όπως προαναφέρθηκε στη σκέψη 13 της παρούσας.

Φορολογία εισοδήματος:..Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, ο αναιρεσίβλητος συνταξιούχος υπάλληλος της .... Τράπεζας .., υπέβαλε δήλωση φορολογίας εισοδήματος με επιφύλαξη. Με αυτή δήλωσε, μεταξύ άλλων, εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, ύψους 6.770.000 δραχμών και από κινητές αξίες ύψους 705.198 δραχμών. Από τα ποσά αυτά, σύμφωνα με την πιο πάνω επιφύλαξη, ποσό 2.884.401 δραχμών αφορούσε αποζημίωση επιδικασθείσα σ΄ αυτόν με την υπ΄ αριθμ. 5575/1989 απόφαση του Εφετείου ..., λόγω παράνομης παραλείψεως προαγωγής του σε Υποδιευθυντή και Διευθυντή της εν λόγω Τράπεζας και ποσό 630.450 δραχμών αφορούσε τόκους υπερημερίας από 10.12.1987 έως 6.11.1989 επιδικασθέντες με την ίδια δικαστική απόφαση. Το δικοικητικό εφετείο, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση, δέχθηκε αφενός μεν ότι το ανωτέρω ποσό των δραχμών 2.884.401 που καταβλήθηκε στον αναιρεσίβλητο μέσα στη χρήση του έτους 1989 δεν αποτελούσε μισθό αλλά απέβλεπε σε αποκατάσταση αποθετικής ζημίας αυτού λόγω παράνομης παραλείψεως προαγωγής του και συνεπώς δεν υπέκειτο σε φόρο εισοδήματος αφετέρου δε ότι το ανωτέρω ποσό των 630.458 δραχμών που καταβλήθηκε επίσης μέσα στη χρήση του 1989 και αφορά νόμιμο τόκο υπερημερίας έχει παρεπόμενο χαρακτήρα σε σχέση με το πρώτο ποσό και επομένως δεν υπέκειτο και αυτό σε φόρο εισοδήματος. Η κρίση όμως αυτή του διοικητικού εφετείου δεν είναι νόμιμη, σύμφωνα με την προεκτεθείσα έννοια των διατάξεων των άρθρων 40 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Ν.Δ. 3323/1955 και, συνεπώς, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί κατά το σχετικό μέρος, η δε υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό πρέπει να παραπεμφθεί ως προς το αναιρούμενο μέρος στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση. Επειδή το Δικαστήριο, εκτιμώντας τις περιστάσεις, κρίνει ότι πρέπει ο αναιρεσίβλητος να απαλλαγεί μερικά από τη δικαστική δαπάνη, κατ΄ εφαρμογήν του άρθρου 39 παρ. 1 του Π.Δ/τος 18/1989.