ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ:ζητείται η αναίρεση της 1184/2020 απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος, (...). Κατ’ ακολουθίαν αυτών, κατά την κρατήσασα γνώμη, και δοθέντος ότι από τις παραδοχές της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης δεν προκύπτει ότι η σύνταξη του δικαιοπαρόχου τους είχε ήδη προ του θανάτου αναπροσαρμοστεί με βάση τις περί μισθολογικών προαγωγών διατάξεις των νόμων 2838/2000 και 3016/2002, το δικάσαν Τμήμα  κατ’ ορθή ερμηνεία των διεπουσών την ένδικη υπόθεση διατάξεων των άρθρων 5 και 6 του ν. 2838/2000 (Α΄ 179), όπως αντικαταστάθηκαν εν μέρει από τις διατάξεις του άρθρου 37 του ν. 3016/2002 (Α΄ 110), και 66 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα [π.δ/γμα 169/2007 (Α΄ 210)], δέχτηκε την ενώπιον του ασκηθείσα έφεση των ήδη αναιρεσιβλήτων, ακύρωσε τις εκκληθείσες με αυτήν πράξεις, και ανέπεμψε την υπόθεση στη συνταξιοδοτική διοίκηση για τον έλεγχο της συνδρομής των ουσιαστικών προϋποθέσεων για την αναπροσαρμογή της σύνταξής τους, τα περί του αντιθέτου δε προβαλλόμενα με τον μοναδικό λόγο αναίρεσης είναι αβάσιμα και απορριπτέα.

Αστική ευθύνη Δημοσίου:Με τα δεδομένα αυτά ο ενάγων, ο οποίος εξήλθε από την υπηρεσία με το βαθμό του Συνταγματάρχη πριν από την 1.7.2000 (συγκεκριμένα το έτος 1986), πληρούσε τις προϋποθέσεις για να υπαχθεί στις ρυθμίσεις του άρθρου 6 παρ. 1 περ. στ΄ και 2 του ν. 2838/2000 και συνακόλουθα, η σύνταξή του έπρεπε να είχε αναπροσαρμοσθεί από 1.7.2000 με βάση το βασικό μισθό βαθμού Υποστρατήγου, αφού αφενός μεν είχε συμπληρώσει την προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 1 περ. στ΄ του ν. 2838/2000 πραγματική υπηρεσία των τριάντα ενός (31) ετών προκειμένου να λάβει τη μισθολογική προαγωγή της διαφοράς των 2/3 μεταξύ του βασικού μισθού Υποστρατήγου και του (πλήρους) βασικού μισθού του βαθμού του Ταξιάρχου..αφετέρου δε, ως ευδοκίμως τερματίσας τη σταδιοδρομία του, δικαιούται κατ’ εφαρμογή  της παρ. 2 του ίδιου ως άνω άρθρου, την πρόσθετη μισθολογική προαγωγή του επόμενου του Ταξιάρχου βαθμού, δηλαδή αυτήν του βαθμού  του Υποστρατήγου.Κατά συνέπεια, η παράλειψη του Γ.Λ.Κ. να εφαρμόσει τις επίμαχες διατάξεις των ν. 2838/2000 και 3016/2002 από την έναρξη ισχύος τους, είναι παράνομη κατά την έννοια του άρθρου 105 Εισ.Ν.Α.Κ. και προκάλεσε στον ενάγοντα αποθετική ζημία από τη στέρηση της αυξημένης σύνταξής του

Συντάξεις στρατιωτικών:Με τα δεδομένα αυτά, με την προσβαλλόμενη απόφαση του Τμήματος, έγινε δεκτό ότι η περίπτωση του αναιρεσιβλήτου, ως Αξιωματικού εξ Υπαξιωματικών, απόφοιτου της ΣΕΜΑ και προαχθέντος στο βαθμό του Σημαιοφόρου Ειδικών Υπηρεσιών του Λιμενικού Σώματος, υπάγεται πράγματι στις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του ν. 2838/2000 και, κατά παραδοχή της από 7.12.2009 έφεσής του, ακυρώθηκε η εκκληθείσα 193623/2008/13.5.2009 πράξη και η υπόθεση αναπέμφθηκε στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, προκειμένου να κρίνει επί της ουσίας την αίτησή του για την κατ’ αναπροσαρμογή αύξηση της σύνταξής του..(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και μη υπάρχοντος άλλου λόγου αναίρεσης, η ένδικη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της ως αβάσιμη.

Συντάξεις στρατιωτικών:Στην κρινόμενη υπόθεση, η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση δέχθηκε ότι ο ήδη αναιρεσίβλητος, που αποστρατεύθηκε αυτεπάγγελτα με το από 5.3.2003 π.δ/γμα ως ευδοκίμως τερματίσας τη σταδιοδρομία του με το βαθμό του Αντιστρατήγου .. και συνολική υπερεικοσιεννεατή πραγματική στρατιωτική υπηρεσία, δικαιούται κανονισμού της σύνταξής του, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 1 περ. θ΄ (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 37 παρ. 2 του ν. 3016/2002) και 2 του ν. 2838/2000, με βάση το μηνιαίο βασικό μισθό του βαθμού του Αντιστρατήγου  Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, τον οποίο έλαβε ένα μήνα πριν από την αποστρατεία του και όχι με βάση αυτόν του βαθμού Αντιστρατήγου Αρχηγού Γ.Ε.Σ..

Αναπροσαρμογή μερίσματος κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των Ν 2838/2000 και Ν 3016/2002 και σύμφωνα με την υπ’ αρ. 473/2005 απόφαση του 2ου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Το Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων Αστυνομίας Πόλεων (ΤΑΥΑΠ) δεν υποχρεούται να αναπροσαρμόσει το δοθέν μέρισμα εκ μόνου του λόγου της θεσπίσεως των διατάξεων των Ν 2838/2000 και Ν 3016/2002 και της εκδόσεως της υπ’ αρ. 473/2005 απόφασης του 2ου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όταν ο ασφαλισμένος έχει ήδη λάβει πλήρες μέρισμα τη στιγμή της εξόδου του από την υπηρεσία.

Υπολογισμός του συνολικού χρόνου πραγματικής υπηρεσίας που διανύθηκε στις Ένοπλες Δυνάμεις ή στα Σώματα Ασφαλείας για τη χορήγηση μισθολογικών προαγωγών.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Οι διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 6 του Ν 2838/2000, όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 5 εδάφιο α’ του άρθρου 37 του Ν 3016/2002, που αφορούν στη χορήγηση μισθολογικών προαγωγών στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν εφαρμόζονται και στους απόφοιτους Δημόσιας Μέσης Τεχνικής Σχολής τριετούς φοίτησης, για την αναγνώριση του χρόνου φοίτησης ως χρόνου πραγματικής υπηρεσίας για την άθροιση και τον συνυπολογισμό του στο σύνολο των ετών υπηρεσίας τους.

Με αυτά τα δεδομένα, το Συμβούλιο διαπιστώνει ότι εφόσον η συνταξιοδοτική Διοίκηση, συμμορφούμενη προς την προαναφερθείσα προγενέστερη 2977/2010 απόφαση του ΙΙΙ Τμήματος, προχώρησε στην αναπροσαρμογή της σύνταξης του αιτούντος κατ’ εφαρμογή των νόμων 2838/2000 και 3016/2002 με την 43781/25.11.2011 τροποποιητική πράξη, δεν συντρέχει μη συμμόρφωσή της προς το διατακτικό της μεταγενέστερης 250/2014 τελεσίδικης απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου (βλ. και αποφ. 18/2014 και 15/2013 του Συμβουλίου τούτου) και, ως εκ τούτου, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως άνευ αντικειμένου

Μετοχικό Ταμείο Ναυτικού – Μέρισμα – Αναπροσαρμογή.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Το χορηγούμενο από το Μετοχικό Ταμείο Ναυτικού μέρισμα καθορίζεται κατά βαθμούς στην αρχή κάθε χρόνου από το Δ.Σ. του Ταμείου ανάλογα με τις οικονομικές του δυνατότητες, οπότε και αναπροσαρμόζεται και για τους ήδη μερισματούχους. Από καμία διάταξη δεν προκύπτει ότι, όταν αυξάνεται ο βασικός μισθός των εν ενεργεία μετόχων του με οποιοδήποτε τρόπο, και με τη χορήγηση μισθολογικών προαγωγών, αυξάνεται ανάλογα και το μέρισμα. Αντίστοιχη διάταξη αυτής της παρ.5 του άρθρου 34 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων δεν υφίσταται για το μέρισμα του Μετοχικού Ταμείου Ναυτικού. Συνεπώς σε περίπτωση αύξησης του βασικού μισθού των εν ενεργεία μετόχων με τη χορήγηση μισθολογικών προαγωγών, όπως συνέβη με τις διατάξεις των άρθρων 5 και 6 του Ν 2838/2000 και 37 του Ν 3016/2002, που χορήγησαν μισθολογικές προαγωγές στα εν ενεργεία στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και του Λιμενικού Σώματος, δεν υποχρεούται το Μ.Τ.Ν. να αυξήσει ανάλογα και τα χορηγούμενα από αυτό μερίσματα.

Αξιωματικοί λιμενικού σώματος-αποστρατεία: Αυτά δεχθέν το δικάσαν Τμήμα έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή των κρίσιμων διατάξεων, όπως βασίμως υποστηρίζει με την κρινόμενη αίτησή του το Ελληνικό Δημόσιο, καθόσον, όπως προκύπτει από τις ισχύουσες κατά το χρόνο αποστρατείας του αναιρεσίβλητου διατάξεις, η προαγωγή ομοιόβαθμου νεότερου στην επετηρίδα στη θέση του Αρχηγού του Λιμενικού Σώματος δεν επέφερε για τον παραλειφθέντα αναιρεσίβλητο την κρίση «ευδοκίμως τερματίσας τη σταδιοδρομία του». Συνεπώς, κατά την κρίση της πλειοψηφίας η διάταξη της παρ.2 του άρθρου 6 του ν.2838/2000 δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην περίπτωση του αναιρεσίβλητου, που αποστρατεύθηκε αυτεπάγγελτα, χωρίς την κρίση του «ευδοκίμως τερματίσαντος», υπό την ισχύ ιδρυθέντος συστήματος ιεραρχίας, προαγωγών και αποστρατείας του ν.δ.139/1969 και του ν.1339/1983, το οποίο δεν προέβλεπε τον ευδόκιμο τερματισμό της σταδιοδρομίας των αξιωματικών του Λιμενικού Σώματος, στην περίπτωση επιλογής στην Αρχηγία του Λιμενικού Σώματος νεότερου ομοιόβαθμου στην επετηρίδα, αξιωματικού.

Με την κρινόμενη αίτηση, ο αιτών, στρατιωτικός συνταξιούχος, ζητεί την αναίρεση της 2536/2020 οριστικής απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατά το μέρος που με αυτήν α) κρίθηκε ότι η αγωγή του, με την οποία αυτός ζήτησε να αναγνωριστεί ότι το εναγόμενο και ήδη αναιρεσίβλητο Ελληνικό Δημόσιο οφείλει να του καταβάλει νομιμοτόκως το ποσό των 23.571,08 ευρώ, ως αποζημίωση κατ’ άρθρο 105 Εισ.Ν.Α.Κ. για τη ζημία που υπέστη από την άρνηση αναπροσαρμογής της σύνταξής του.(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω (βλ. σκέψεις 12 έως 15 της παρούσας), ο λόγος αναίρεσης περί εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής των περί μισθολογικών προαγωγών διατάξεων των νόμων 2838/2000 και 3016/2002 και του άρθρου 34 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων (π.δ. 169/2007), σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 8 του ν. 3408/2005, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, καθόσον το Τμήμα ορθώς δέχθηκε τη μη ύπαρξη αγωγικής αξίωσης του αναιρεσείοντος για το χρονικό διάστημα από 1.10.2005 έως 31.12.2007, για το οποίο δεν υφίσταται παράνομη άρνηση της Διοίκησης για την αναπροσαρμογή της σύνταξής του, δοθέντος ότι αυτή αναπροσαρμόστηκε από 1.10.2005, με την 60878/2007 πράξη του Γ.Λ.Κ., κατ’ εφαρμογή των οριζομένων στο άρθρο 8 του ν. 3408/2005. Και τούτο, διότι οι διατάξεις του άρθρου αυτού, κατά το μέρος που εισάγουν, κατά τρόπο αντικειμενικό και ομοιόμορφο για την αυτή κατηγορία των εξελθόντων από την υπηρεσία πριν από την έναρξη ισχύος του άρθρου 37 του ν. 3016/2002, κατά κύριο λόγο για το μέλλον και με περιορισμένο χρονικά και ποσοτικά χαρακτήρα, τον ως άνω θεμιτό περιορισμό, επιβαλλόμενο εκ λόγων δημοσίου συμφέροντος, μη δυσανάλογο προς τον εξυπηρετούμενο δημόσιο σκοπό, δεν αντίκεινται στα άρθρα 4 παρ. 1, 17 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος, ούτε σε άλλες συνταγματικές διατάξεις, τις οποίες άλλωστε αορίστως επικαλείται ο αναιρεσείων και παρίστανται συμβατές προς τις υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις του άρθρου 1 του (πρώτου) Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., απορριπτομένων των περί του αντιθέτου προβαλλόμενων λόγων (βλ. και ΕλΣυν Ολ. 1799, 1797/2018, 295/2017, 2595/2016, 4323/2013.	Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί και να διαταχθεί η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου υπέρ του Δημοσίου (βλ. άρθρο 310 παρ. 1 του ν. 4700/2020).