Δυνατότητα ή μη μετάταξης υπαλλήλου της Κ.Υ. του Υπουργείου Υγείας του κλάδου ΠΕ Ιατρών, σε κενή οργανική θέση του κλάδου Ιατρών Δημόσιας Υγείας Ε.Σ.Υ. – Όριο ηλικίας.Ο αναφερόμενος υπάλληλος Π.Κ. δεν δικαιούται να μεταταχθεί στο κλάδο ΠΕ Ιατρών Δημόσιας Υγείας Ε.Σ.Υ., λόγω του ότι κατά την ημερομηνία της υποβολής της σχετικής αίτησης είχε υπερβεί το ανώτατο ηλικιακό όριο των 50 ετών, που προβλέπεται για την ένταξη στον εν λόγω κλάδο. (πλειοψ.)

Εξέλιξη μονίμων αγροτικών ιατρών χωρίς ειδικότητα – Δυνατότητα εξέλιξης ιατρού στην ειδικότητα γενικής ιατρού, παρά το γεγονός ότι κατέχει θέση Επιμελητή Β΄ άνευ ειδικότητας. Κατάσταση :  Αποδεκτή. Οι μόνιμοι αγροτικοί ιατροί χωρίς ειδικότητα, που εντάχθηκαν στον κλάδο Ε.Σ.Υ., σε προσωποπαγή θέση Επιμελητών Β΄, άνευ ειδικότητας, σύμφωνα με το άρθρο 45 του ν. 3370/2005 και διαθέτουν το πιστοποιητικό του άρθρου 30 του π.δ. 38/2010, δύνανται να εξελιχθούν στον κλάδο ιατρών Ε.Σ.Υ. σύμφωνα με τις αναφερόμενες στο άρθρο 25 του ν. 4461/2017 χρονικές προϋποθέσεις. Με βάση τον χρόνο προϋπηρεσίας που εισάγει η διάταξη του άρθρου 25 του ν.4461/2017 θα κριθεί και η εξέλιξη της ιατρού Α – Μ.Μ., στον βαθμό του Επιμελητή Α΄(ομοφ.).

Χρόνος μονιμοποίησης και εξέλιξης στην ιεραρχία των ιατρών του ΕΣΥ.(...)Η αξιολόγηση των ιατρών του ΕΣΥ που έχουν διορισθεί επί τη βάσει των διατάξεων του άρθρου 15 του ν. 2920/2001, όπως ισχύει, διενεργείται στο τέλος της πενταετούς θητείας τους, χωρίς την υποβολή αιτήσεως εκ μέρους τους και εφ’ όσον είναι θετική, η μονιμοποίησή τους στο βαθμό του Επιμελητή Α΄ ανατρέχει στο χρόνο λήξεως της πενταετούς θητείας. Από το χρονικό αυτό σημείο εκκινεί η πενταετής θητεία στο βαθμό του Επιμελητή Α΄, προκειμένου να αξιολογηθούν για προαγωγή στο βαθμό του Διευθυντή κατ’ εφαρμογήν του ν. 3730/2008, άρθρ.20 παρ. 2. Οι διατάξεις του ν. 3918/2011, άρθρ.58, παρ.6 έχουν συναφώς εφαρμογή, εφ’ όσον, κατά το ιστορικό έκαστης περιπτώσεως, συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής τους (ομοφ.).

Αν το Συμβούλιο Επιλογής Διευθυντών του Γενικού Νοσοκομείου (Γ.Ν.) Κορίνθου, οφείλει, στο πλαίσιο συμμόρφωσης προς την 837/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, να συμπεριλάβει στη νέα κρίση του για την πλήρωση θέσης Διευθυντή Παθολογίας του Γ.Ν. Κορίνθου, του κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ., επί θητεία, που προκηρύχθηκε με την 10260/17-7-2003 Απόφαση-Προκήρυξη του Διοικητή του Γ.Ν. Κορίνθου και τον ιατρό Χ. Π., o οποίος έχει συνταξιοδοτηθεί.(....)Το αρμόδιο Συμβούλιο Επιλογής Διευθυντών του Γενικού Νοσοκομείου (Γ.Ν.) Κορίνθου, οφείλει, στο πλαίσιο συμμόρφωσης προς την 837/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, να συμπεριλάβει στη νέα κρίση του για την πλήρωση θέσης Διευθυντή Παθολογίας του Γ.Ν. Κορίνθου, του κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ. επί θητεία, που προκηρύχθηκε με την 10260/17-7-2003 Απόφαση-Προκήρυξη του Διοικητή του Γ.Ν. Κορίνθου και τον ιατρό Χ.Π. (ομόφωνα).

Καταβολή μισθοδοσίας :Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη. Και τούτο διότι η σύμβαση ορισμένου χρόνου της ανωτέρω επικουρικού ιατρού, δοθέντος ότι η απασχόληση της εντάχθηκε, όπως προκύπτει από το 10214/20.3.2018 έγγραφο του Διοικητή της 3ης Υ.ΠΕ. Μακεδονίας στο συγχρηματοδοτούμενο πρόγραμμα «Αναβάθμιση δεξιοτήτων επαγγελματικών ομάδων υψηλής εξειδίκευσης του τομέα Υγείας», υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής της εξαίρεσης της παρ. 2 του άρθρου 6 του π.δ. 164/2004, που επιτρέπει την καθ’ υπέρβαση του 24μηνου απασχόληση προσωπικού ορισμένου χρόνου ενταγμένου σε συγχρηματοδοτούμενο πρόγραμμα. Ενόψει των ανωτέρω, επιτρεπτώς η σύμβαση της ανωτέρω επικουρικού ιατρού υπερέβη, μετά την παράτασή της έως 31.1.2019 με το άρθρο 27 του ν. 4532/2018, την αρχικώς συναφθείσα εικοσιτετράμηνη κατ’ απώτατο χρονικό όριο της παρ. 1 του άρθρου 6 του π.δ. 164/2004 επιτρεπόμενη διάρκειά της. Παρέπεται δε ότι η εξαίρεση της συμβάσεως της ως άνω ιατρού από τον κανόνα που θεσπίζεται με την παρ. 1 του άρθρου 6 του π.δ. 164/2004 ισχύει μόνον για όσο χρόνο η απασχόλησή της στο Νοσοκομείο παραμένει ενταγμένη σε συγχρηματοδοτούμενο πρόγραμμα. Κατά τη γνώμη όμως της Παρέδρου Μαρίας Ζέρβα, η επίμαχη παράταση της σύμβασης εξηρτημένης εργασίας των άνω ιατρών παρίσταται μη νόμιμη, καθόσον συνιστά διαδοχική σύμβαση που εξικνείται ανεπιτρέπτως, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 6 του π.δ. 164/2004, σε διάστημα πέραν των 24 μηνών. Η δε μεταβολή του φορέα καταβολής της μισθοδοσίας των φερόμενων ως δικαιούχων ιατρών, λόγω της ένταξής τους κατά την πρώτη παράταση της σύμβασής τους, σε συγχρηματοδοτούμενο πρόγραμμα, δεν τους εντάσσει αυτόθροα στην εξαίρεση της παρ. 2 του άρθρου 6 του άνω διατάγματος, διότι δεν μεταβάλλει το είδος της εργασιακής τους σχέσης με το άνω νοσηλευτικό ίδρυμα, που ήταν και παραμένει σύμβαση εξηρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου, αφού και η ελεγχόμενη διαδοχική σύμβαση-παράταση καταρτίστηκε μεταξύ του ίδιου εργοδότη και ίδιων εργαζόμενων, για την ίδια ειδικότητα εκάστου και με τους ίδιους όρους εργασίας. Τούτο δε ανεξαρτήτως ότι η παραβίαση των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 6 του π.δ/τος 164/2004 και η ένεκα αυτής ακυρότητα της τελευταίας συμβάσεως των άνω ιατρών δεν επιφέρει δυσμενείς μισθολογικές συνέπειες για τους απασχοληθέντες ιατρούς, οι οποίοι εξακολουθούν, πλην άλλων, να έχουν αξίωση καταβολής του συμβατικού τους μισθού,  συμφώνως προς το εδάφιο α΄ της παρ. 2 του άρθρου 7 του π.δ/τος 164/2004. Η γνώμη, όμως, αυτή δεν εκράτησε.

Αναδρομικός διορισμός.(,,,) Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση με την 1776/2001 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών ακυρώθηκε η παράλειψη του αναιρεσιβλήτου Δήμου να περιλάβει τον αναιρεσείοντα στον πίνακα διοριστέων και, στη συνέχεια, σε συμμόρφωση προς την απόφαση αυτή ο αναιρεσείων περιελήφθη τελικώς στον πίνακα αυτόν και διορίσθηκε στην υπηρεσία του αναιρεσιβλήτου Δήμου. Ο τελευταίος δε όφειλε..., ως αρμόδιος κατά το νόμο φορέας, να διορίσει τον αναιρεσείοντα αναδρομικώς από το χρόνο του διορισμού του στη θέση από την οποία απολύθηκε, ώστε να αρθούν οι συνέπειες της ακυρωθείσης παραλείψεώς του. Η υποχρέωση αυτή, εξάλλου, απορρέει, κατά το Σύνταγμα, ευθέως από την ακυρωτική απόφαση, χωρίς να απαιτείται ρητή μνεία της υποχρεώσεως αυτής στην ακυρωτική απόφαση. Κατόπιν τούτου, η παράλειψη του αναιρεσιβλήτου Δήμου να προσδώσει αναδρομικότητα στην πράξη διορισμού του αναιρεσείοντος, ώστε αυτή να ανατρέξει στον χρόνο της αρχικής προσλήψεώς του και, περαιτέρω, η μη καταβολή των αποδοχών του χρονικού διαστήματος της αναδρομής αποτελεί, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 105-106 ΕισΝΑΚ., παράνομη παράλειψη του Δήμου . Εξάλλου, υποχρέωση καταβολής της αποζημιώσεως έχει ο αναιρεσίβλητος Δήμος, εφόσον πρόκειται για αποζημίωση αποδοχών υπαλλήλου του, ανεξαρτήτως αν στη διαδικασία επιλογής μετέσχε, κατά τις ισχύουσες διατάξεις, και το Α.Σ.Ε.Π... Τα αντίθετα κρίνοντας το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο, έσφαλε και για το λόγο αυτό, βασίμως προβαλλόμενο, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση..

Εξουσιοδότηση υπογραφής «Με εντολή Περιφερειάρχη» στους χωρικούς Αντιπεριφερειάρχες, στον Εκτελεστικό Γραμματέα, στους Προϊσταμένους Γενικών Διευθύνσεων, Διευθύνσεων και Αυτοτελών Διευθύνσεων, Τμημάτων και Αυτοτελών Τμημάτων και υπευθύνους Γραφείων της Περιφέρειας Πελοποννήσου. 

 89135/2024 ΦΕΚ: 2018/Β/01.04.2024 ΆΡΘΡΟ 19 ΠΑΡ.12:12. Από την έναρξη ισχύος της παρούσας καταργούνται: α. η υπ’ αρ. 51835/2023 απόφαση «Εξουσιοδότηση υπογραφής «Με εντολή Περιφερειάρχη» στους χωρικούς αντιπεριφερειάρχες, στον Εκτελεστικό Γραμματέα, στους προϊσταμένους Γενικών Διευθύνσεων, Διευθύνσεων και Αυτοτελών Διευθύνσεων, Τμημάτων και Αυτοτελών Τμημάτων και υπευθύνους Γραφείων της Περιφέρειας Πελοποννήσου» (Β΄ 1131)

Ανάκληση πράξεων, οι οποίες συνδέονται με τη σύναψη συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου, και, την εν συνεχεία, μετατροπή αυτής σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, κατά τις διατάξεις του π.δ. 164/2004. (Κατάσταση : Αποδεκτή) Η πράξη προσλήψεως εργαζομένου, με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, υπόκειται σε ανάκληση, ως παράνομη, κατ’ εφαρμογή των γενικών αρχών περί ανακλήσεως των παράνομων ατομικών διοικητικών πράξεων, αναδρομικά από το χρόνο της εκδόσεώς της, λόγω της εξαρχής ελλείψεως του κριτηρίου της βεβαιούμενης προϋπηρεσίας, στην οποία στηρίχθηκε η πρόσληψη, και για το λόγο ότι ο προσληφθείς προκάλεσε δολίως την πρόσληψη, μέσω της προσκομίσεως ψευδών βεβαιώσεων και της υποβολής ψευδούς υπεύθυνης δηλώσεως. Η απόφαση του Α.Σ.Ε.Π., με την οποία κρίθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις μετατροπής συμβάσεως εργασίας σε αορίστου χρόνου, υπόκειται σε ανάκληση, αναδρομικά από το χρόνο της εκδόσεώς της, λόγω του ότι εκλείπουν, αυτοδικαίως και αναδρομικώς, οι απαιτούμενες από το νόμο, για τη μετατροπή, προϋποθέσεις του π.δ. 164/2004. Η Διοίκηση, αφού περιέλθει σ’ αυτή η προεκτιθέμενη ανακλητική απόφαση του Α.Σ.Ε.Π., υποχρεούται να καταργήσει διαδοχικά, αναδρομικά από το χρόνο της ισχύος της, ως παράνομη, την ΚΥΑ, περί συστάσεως της σχετικής οργανικής θέσεως καθώς και να ανακαλέσει, αναδρομικά από το χρόνο εκδόσεώς της, ως παράνομη, την απόφαση του αρμοδίου οργάνου του φορέα προσλήψεως, δυνάμει της οποίας έγινε η κατάταξη του εργαζομένου σε οργανική θέση, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ  θέσης ευθύνης:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 2, το Κλιμάκιο κρίνει ότι, κατά τον βασίμως προβαλλόμενο από την αναπληρώτρια Επίτροπο λόγο, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι μη νόμιμη. Και τούτο διότι η τοποθέτηση του ….., υπαλλήλου του Κέντρου Κοινωνικής Προστασίας, Αλληλεγγύης, Αθλητισμού, Παιδείας και Προσχολικής Αγωγής Δήμου ......, κλάδου ΔΕ Διοικητικού με βαθμό Β΄, ως αναπληρωτή Προϊσταμένου στο Διοικητικό – Οικονομικό Τμήμα του ως άνω νομικού προσώπου αντίκειται στις διατάξεις των παρ. 2 και 4 του άρθρου 100 του ν. 3584/2007, καθόσον αυτή έλαβε χώρα κατά παράλειψη άλλου υπαλλήλου του νομικού αυτού προσώπου που υπηρετεί στο ίδιο Τμήμα και συγκεκριμένα του…., ο οποίος φέρει τον ίδιο βαθμό με τον …., αλλά προηγείται, βάσει των οριζόμενων στην παρ. 2 του ως άνω άρθρου, αφού έχει περισσότερο χρόνο στο βαθμό αυτό, ανήκει δε στον κλάδο ΤΕ Διοικητικού – Λογιστικού, οι υπάλληλοι του οποίου δύνανται, σύμφωνα με το άρθρο 10 του οικείου Ο.Ε.Υ., να προΐστανται στην εν λόγω οργανική μονάδα. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη ότι: α) σύμφωνα με το 6259/24.12.2018 έγγραφο του Προέδρου του Δ.Σ. του ως άνω νομικού προσώπου, ο … ορίστηκε ως αναπληρωτής Προϊστάμενος στο Διοικητικό – Οικονομικό Τμήμα, αν και εμφανίζει λιγότερο κατά τρεις μήνες πλεονάζοντα χρόνο στο Β΄ βαθμό από τον….., λόγω της μακρόχρονης εργασιακής εμπειρίας του στην Οικονομική Υπηρεσία του νομικού προσώπου και β) ο …… μετακινήθηκε από το Τμήμα Αθλητισμού στο Διοικητικό – Οικονομικό Τμήμα με την 52/664/27.2.2018 απόφαση του Προέδρου του ως άνω νομικού προσώπου και με την 335/4657/25.10.2018 απόφαση του ίδιου Προέδρου ορίστηκε Ταμίας στο εν λόγω νομικό πρόσωπο, το Κλιμάκιο κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του Κέντρου Κοινωνικής Προστασίας, Αλληλεγγύης, Αθλητισμού, Παιδείας και Προσχολικής Αγωγής Δήμου ...... χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των ανωτέρω κείμενων διατάξεων υπέλαβαν ότι μπορούσαν να προχωρήσουν στην τοποθέτηση του …. ως αναπληρωτή Προϊστάμενου του Διοικητικού – Οικονομικού Τμήματος.

Νομιμότητα διοικητικής πράξης:..Επειδή, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, η νομιμότητα κάθε διοικητικής πράξης, εφόσον δεν ορίζεται στο νόμο διαφορετικά, κρίνεται σύμφωνα με το καθεστώς που ισχύει κατά το χρόνο έκδοσης της πράξης (ΣτΕ 532/2008, βλ. και ΣτΕ 2502/2004, 3573/2002 κά). Εν προκειμένω, κατά τον κρίσιμο χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης (5.10.2005), ίσχυε το άρθρο 82 παρ.3 του ν. 2071/1992, όπως το άρθρο αυτό είχε πριν αντικατασταθεί με το άρθρο 41 του ν. 3418/2005, και σύμφωνα με το οποίο η αλλαγή ειδικότητας για λόγους υγείας επιτρέπεται με ειδικώς αιτιολογημένη απόφαση του Υπουργού Υγείας, κατόπιν γνωμοδοτήσεως της αρμόδιας υγειονομικής επιτροπής περί της συνδρομής λόγων υγείας. Ενόψει τούτου και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην τέταρτη σκέψη, η αιτιολογία απόρριψης του ένδικου αιτήματος του αιτούντος δεν είναι νόμιμη. Και τούτο, διότι το αποφασίζον όργανο στηρίχθηκε στην εσφαλμένη αντίληψη ότι και οι ιατροί που εμπίπτουν στο άρθρο 82 παρ. 3 του ν. 2071/1992 (εκ προφανούς παραδρομής αναφέρεται στο πρακτικό της επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ. το άρθρο 23 παρ. 5 του νόμου αυτού, το οποίο αφορά την απαλλαγή, για λόγους υγείας, από την υπηρεσία υπαίθρου, περίπτωση που δεν ενδιαφέρει εν προκειμένω), δύνανται να συνεχίσουν την ειδίκευσή τους σε άλλη ειδικότητα, εφόσον πάσχουν από ασθένεια από τις περιοριστικά αναφερόμενες στο άρθρο 9 του ν. 2194/1994, όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 20 παρ. 11 του ν. 2519/1997, το οποίο, όμως, αφορά, κατά τα ήδη λεχθέντα, στην έναρξη ειδικεύσεως για λόγους υγείας και όχι τη συνέχιση της εκπαιδεύσεως σε άλλη ειδικότητα. Δεδομένου δε του ότι, όπως προεκτέθηκε, κατά το χρόνο εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξης, δεν ίσχυε ο ν. 3418/2005, ο οποίος ρητώς πλέον, ορίζει ότι οι ίδιες ασθένειες που συνιστούν λόγους έναρξης ειδίκευσης του ιατρού σε ειδικότητα της επιλογής του δικαιολογούν και την αλλαγή της ειδικότητας, το αποφασίζον όργανο ώφειλε, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 82 παρ. 3 του ν.2071/1992, λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική γνωμοδότηση της αρμόδιας γνωμοδοτικής επιτροπής σχετικά με τη διαπίστωση λόγων υγείας, να διαλάβει ειδική αιτιολογία για το αν οι λόγοι αυτοί εμπόδιζαν τον ενδιαφερόμενο να συνεχίσει την ειδίκευσή του στην αρχικώς επιλεγείσα ειδικότητα. Εξάλλου, ως τέτοια ειδική αιτιολογία δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο τα διαλαμβανόμενα στο μεταγενέστερο της ήδη προσβαλλόμενης πράξης εσωτερικό Υ10δ/οικ.147123/1.12.2006 έγγραφο, το οποίο ο Συντονιστής της Επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ απηύθυνε προς τη Διεύθυνση Προσωπικού και στο οποίο αναφέρει ότι, κατά την κρίση της Επιτροπής, η αναπηρία την οποία επικαλείται ο αιτών, δυσχεραίνει πολύ περισσότερο την άσκηση της Οφθαλμολογίας από την άσκηση της Γενικής Ιατρικής, διότι η Οφθαλμολογία, ως χειρουργική ειδικότητα απαιτεί άψογη δεξιότητα και κινητικότητα των οστών και αρθρώσεων των άνω άκρων. Ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη Υ10δ/93063/5.10.2005 πράξη του Υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτούντος για αλλαγή ειδικότητας για λόγους υγείας και να επιδικασθεί στο Δημόσιο η δικαστική δαπάνη του αιτούντος. Περαιτέρω δε, η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη διοίκηση για νέα, νομίμως αιτιολογημένη κρίση, σύμφωνα με το ισχύον κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης άρθρο 82 παρ. 3 του ν. 2071/1992.