Η απόφαση 564/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης κατά της 115/2022 οριστικής απόφασης του ΙΙ Τμήματος, η οποία είχε κρίνει ως απαράδεκτη την έφεση του αναιρεσείοντος. Ο αναιρεσείων, υπάλληλος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, ζητούσε την αναγνώριση δικαιώματος σύνταξης ως πατέρας ανήλικου τέκνου, βάσει των ευνοϊκών διατάξεων για τις γυναίκες υπαλλήλους. Το Δικαστήριο έκρινε την αίτηση αναίρεσης εκπρόθεσμη. Συγκεκριμένα, η προθεσμία των εξήντα (60) ημερών για την άσκηση αναίρεσης ξεκίνησε στις 24.3.2022, μετά την επίδοση της προσβαλλόμενης απόφασης στον ίδιο τον αναιρεσείοντα, και έληξε στις 23.5.2022. Δεδομένου ότι η αίτηση κατατέθηκε στις 27.5.2022, απορρίφθηκε ως απαράδεκτη και διατάχθηκε η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ:Με την αναιρεσιβαλλόμενη 4382/2014 απόφαση του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έφεση του ήδη αναιρεσείοντος, πρώην τακτικού υπαλλήλου του Ταμείου Ασφαλίσεως Επαγγελματιών και Βιοτεχνών της Ελλάδος και ήδη συνταξιούχου κατά το καθεστώς των κοινών ασφαλισμένων του Ι.Κ.Α. (ν. 1846/1951), απορρίφθηκε ως αβάσιμη καθ’ ο μέρος στρεφόταν κατά του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. και της ... πράξης της Διευθύντριας της Διεύθυνσης Συντάξεων Προσωπικού ΝΠΔΔ του Ι.Κ.Α., (απορριπτικής αιτήσεώς του για εκ νέου κανονισμό της σύνταξής του με βάση το ειδικό καθεστώς του ν. 3163/1955 «Περί συνταξιοδοτήσεως του προσωπικού του Ιδρύματος των Κοινωνικών Ασφαλίσεων»)(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά, η κρινόμενη αίτηση συνιστά δεύτερη αίτηση αναίρεσης κατά της αυτής 4382/2014 απόφασης του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία πρέπει να απορριφθεί ως εκπροθέσμως ασκηθείσα, διότι, παρά το γεγονός ότι η πρώτη αίτηση απορρίφθηκε για τυπικό λόγο, κατά τον χρόνο άσκησης της υπό κρίση δεύτερης αίτησης αναίρεσης, στις 4.3.2019, είχε εκπνεύσει η νόμιμη προθεσμία για την άσκηση αίτησης αναίρεσης κατά της 4382/2014 απόφασης και, ειδικότερα, τόσο η εξηκονθήμερη προθεσμία από τότε που ο αναιρεσείων έλαβε πλήρη γνώση της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, η οποία συντρέχει, σε κάθε περίπτωση, κατά τον χρόνο άσκησης της από 26 Μαρτίου 2015 αίτησης αναίρεσης, όσο και η τριετής προθεσμία από τη δημοσίευση αυτής στις 20 Ιουνίου 2014.Απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης. 

Εκπρόθεσμο αίτησης ακυρώσεως:..Επειδή, η κατά το άρθρο 46 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 «Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων για το Συμβούλιο της Επικρατείας» (Α’ 8) εξηκονθήμερη προθεσμία για την προσβολή με αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας περί συγκροτήσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του ανωτέρω Ταμείου, η οποία, κατά τις προεκτεθείσες διατάξεις, ήταν δημοσιευτέα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, άρχιζε για τον αιτούντα, ως τρίτο, από τη δημοσίευση της υπουργικής αυτής αποφάσεως στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (πρβλ. Σ.τ.Ε. 2733/1994, 602/1987 κ.α.). Η προσβαλλόμενη υπουργική δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 14.2.2005 (ΦΕΚ 30, τ. Ν.Π.Δ.Δ.). Επομένως, η υπουργική αυτή απόφαση προσβάλλεται εκπροθέσμως, αφού η κρινόμενη αίτηση ασκήθηκε στις 20.6.2007, δηλαδή μετά την πάροδό της ως άνω εξηκονθήμερης προθεσμίας. Κατά συνέπεια, η υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη.

Η Απόφαση 24/2025 της Α' Ελάσσονος Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης 951/2019 του ΙΙΙ Τμήματος. Η αναιρεσείουσα δεν εμφανίστηκε στη συνεδρίαση της 11ης Ιανουαρίου 2023. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η αναιρεσείουσα δεν κλητεύθηκε νομίμως για τη συζήτηση της υπόθεσης, καθώς η κλήση επιδόθηκε σε διεύθυνση διαφορετική από αυτή που αναγραφόταν στο δικόγραφο της αναίρεσης, χωρίς να έχει γνωστοποιηθεί νόμιμα μεταβολή διεύθυνσης. Επίσης, η επίδοση στον δικηγόρο που είχε οριστεί ως αντίκλητος κρίθηκε άκυρη, διότι δεν είχε νομιμοποιηθεί με την απαιτούμενη πληρεξουσιότητα. Κατόπιν αυτών, το Δικαστήριο κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση και διέταξε τον ορισμό νέας δικασίμου, καθώς και τη νόμιμη κλήτευση όλων των διαδίκων.

Η απόφαση 102/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης στρατιωτικού συνταξιούχου κατά της 2698/2020 απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος. Η αρχική έφεση είχε απορριφθεί ως εκπρόθεσμη, καθώς στρεφόταν κατά της σιωπηρής απόρριψης ένστασης του αιτούντος για αναδρομική προσαύξηση σύνταξης. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η σιωπηρή απόρριψη της ένστασης συντελέστηκε στις 26.6.2010. Καθώς η ετήσια προθεσμία άσκησης έφεσης έληξε στις 26.11.2011, τα συνταξιοδοτικά δεδομένα είχαν οριστικοποιηθεί πριν τη δημοσίευση του ν. 4151/2013 (29.4.2013). Συνεπώς, η υπόθεση δεν ήταν «εκκρεμής» και δεν εμπίπτει στις προβλέψεις της παραγράφου 5α του άρθρου 2 του ν. 4151/2013. Η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε και διατάχθηκε η κατάπτωση του παραβόλου υπέρ του Δημοσίου.

Η απόφαση 557/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Β΄ Ελάσσονα Ολομέλεια, αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της 1132/2021 οριστικής απόφασης του Δευτέρου Τμήματος, η οποία είχε απορρίψει έφεση κατά καταλογιστικής πράξης σε βάρος υπολόγων της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κυκλάδων. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο πέμπτος αναιρεσείων απεβίωσε, με αποτέλεσμα η δίκη να θεωρηθεί διακοπείσα ως προς αυτόν, και διέταξε τον ορισμό νέας δικασίμου για την κλήση των δικαιουμένων σε επανάληψη κληρονόμων. Ως προς τους λοιπούς αναιρεσείοντες, κρίθηκε ότι η αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, καθώς ο πληρεξούσιος δικηγόρος, παρά τη χορηγηθείσα προθεσμία, δεν προσκόμισε τα αναγκαία νομιμοποιητικά έγγραφα ούτε το αποδεικτικό καταβολής του νόμιμου παραβόλου, κατά παράβαση των άρθρων 36, 39, 308 και 309 του ν. 4700/2020.

Η απόφαση 566/2024 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης 2176/2016 του ΙΙΙ Τμήματος, με την οποία παραπέμφθηκε σε εξέταση ως «ένσταση» στο Α΄ Κλιμάκιο ένδικο βοήθημα που αφορούσε την περικοπή σύνταξης άγαμης θυγατέρας στρατιωτικού συνταξιούχου βάσει του ν. 4093/2012. Η Ολομέλεια έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι η παραπεμπτική απόφαση του Τμήματος στον κατώτερο δικαστικό σχηματισμό του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Α΄ Κλιμάκιο) δεν υπόκειται αυτοτελώς σε αίτηση αναίρεσης, καθώς επιλύει ζήτημα εσωτερικής κατανομής της δικαιοδοτικής ύλης. Δεδομένου ότι η αιτούσα δεν άσκησε έφεση κατά της πράξης του Κλιμακίου, η υπό κρίση αίτηση αναίρεσης απορρίπτεται ως απαράδεκτη.

ΑΕΙ – Φοιτητική Μέριμνα – Πάσχοντες από σοβαρή ασθένεια – Εκπρόθεσμη αίτηση εγγραφής.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Οι επιτυχόντες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με τις προστατευτικές αυτές διατάξεις πρέπει να καταθέτουν στην οικεία Γραμματεία αίτηση εγγραφής με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, στην οριζόμενη από τον Υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, προθεσμία. Η προθεσμία αυτή, υπό τη συνδρομή των προϋποθέσεων της παρ.3 του ίδιου άρθρου, και συγκεκριμένα εφόσον συντρέχουν λόγοι εξαιρετικής ανάγκης, στους οποίους μπορεί να υπαχθεί, εκτός από την ενδεικτική απαρίθμηση που γίνεται από το νόμο (παρατεταμένη θεομηνία, σοβαρή ασθένεια, στράτευση ή απουσία στο εξωτερικό κ.λπ.), και κάθε άλλη περίπτωση, η οποία ατομικά εξεταζόμενη, κατά την ουσιαστική κρίση του αποφασίζοντος οργάνου, καθιστά αδύνατη την προσέλευση του σπουδαστή για να εγγραφεί στην οριζόμενη προθεσμία, παρατείνεται από τη λήξη της για χρονικό διάστημα 30 ημερών. Η νέα αυτή προθεσμία, χαρακτηρίζεται ρητά από τον ίδιο το νόμο, ως αποκλειστική και η πάροδος αυτής επιφέρει την απώλεια του δικαιώματος εγγραφής του σπουδαστή, όχι μόνο για το συγκεκριμένο ακαδημαϊκό έτος αλλά και για τα επόμενα έτη. Χάνει, δηλαδή, οριστικά ο σπουδαστής το δικαίωμά του να εγγραφεί, μετά την άπρακτη πάροδο της νέας αυτής τριακονθήμερης αποκλειστικής προθεσμίας. Το αίτημα της Α.Π. για εγγραφή, που υποβλήθηκε μετά την πάροδο της ορισθείσας προθεσμίας, πλην εντός της εξηκονθήμερης ανατρεπτικής προθεσμίας από τη λήξη της πρώτης, επικαλούμενη λόγους υγείας στο πρόσωπό της, είναι νομικά βάσιμο. Η διάγνωση της ουσιαστικής βασιμότητας του αιτήματος από το αρμόδιο προς τούτο όργανο, αποτελεί ζήτημα που ανάγεται στην αρμοδιότητα της Διοίκησης.

Η απόφαση 274/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά αίτηση αναίρεσης ομόρρυθμης εταιρείας κατά του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία ζητούσε την αναίρεση προηγούμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης. Κατά τη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης, η αναιρεσείουσα εταιρεία δεν εμφανίστηκε ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η εταιρεία δεν κλητεύθηκε νόμιμα, καθώς δεν υπήρχε έκθεση επίδοσης της κλήσης. Επιπλέον, η υποτιθέμενη επίδοση στον υπογράφοντα δικηγόρο κρίθηκε άνευ εννόμων συνεπειών, διότι ο δικηγόρος δεν είχε νομιμοποιηθεί σύμφωνα με τον ν. 4700/2020, καθότι δεν είχε προσκομιστεί έγγραφο πληρεξουσιότητας. Συνεπώς, το Δικαστήριο κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση της αίτησης και όρισε νέα δικάσιμο την 1η Οκτωβρίου 2025, διατάσσοντας τη νόμιμη κλήτευση όλων των διαδίκων.

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ-ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ: (...) Η αίτηση θεραπείας αυτή διέκοψε κατ΄ άρθρο 46 παρ. 2 κωδ. π. δ/τος 18/1989 (Α΄. 8) επί τριάντα ημέρες την εξηκονθήμερη προθεσμία της αιτήσεως ακυρώσεως. Έτσι, η τελευταία αυτή προθεσμία άρχισε εκ νέου να τρέχει την 18η Ιανουαρίου 2008 και συμπληρώθηκε στις 18 Μαρτίου 2008. Συνεπώς, η υπό κρίσιν αίτηση που ασκήθηκε κατά τα προεκτεθέντα στις 15 Μαΐου 2008 με κατάθεσή της στο Δ. Εφετείο Πειραιώς, πρέπει ν΄ απορριφθεί ως εκπρόθεσμη καθ΄ ο μέρος θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι στρέφεται κατά της βεβαιώσεως μονίμου κατοικίας, που αποτελεί ρητή εκτελεστή διοικητική πράξη.Απορρίπτει την αίτηση.