Με την υπό κρίση αίτηση ο αναιρεσείων, πολιτικός συνταξιούχος, ζητεί την αναίρεση της 1196/2021 αποφάσεως του Τρίτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία απορρίφθηκε, ως εκπροθέσμως ασκηθείσα, η από 30.10.2013 (με Α.Β.Δ. 2124/2013) έφεσή του, με την οποία προσέβαλε, κατά την ανέλεγκτη αναιρετικά εκτίμηση του περιεχομένου του δικογράφου από το Τμήμα, την τεκμαιρόμενη, λόγω άπρακτης παρόδου τριμήνου, απόρριψη από την Επιτροπή Ελέγχου Πράξεων Κανονισμού Συντάξεων (Ε.Ε.Π.Κ.Σ.) του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (Γ.Λ.Κ.) της 125027/6.9.2011 ένστασής του κατά της 28081/2011 πράξης κανονισμού σύνταξης της 42ης Διεύθυνσης του Γ.Λ.Κ.(...)Σύμφωνα, επομένως, με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις 9 έως 13 ο πρώτος λόγος αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, διότι, εφόσον στις διατάξεις του Συνταξιοδοτικού Κώδικα δεν τάσσεται ορισμένη προθεσμία, εντός της οποίας οφείλει να αποφανθεί η Επιτροπή Ελέγχου Πράξεων Κανονισμού Συντάξεων, η απόρριψη της 125027/6.9.2011 ένστασης του αναιρεσείοντος τεκμαίρεται ότι επήλθε με την άπρακτη πάροδο τριμήνου από την υποβολή της, από την οποία άρχεται και η ετήσια προθεσμία προσβολής της σιωπηρής απόρριψής της με έφεση ενώπιον του αρμοδίου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕλΣυν Ολ. 2018/2020, πρβ. Ολ. 423/2018). Επομένως, ορθά κρίθηκε από το δικάσαν Τμήμα, ότι η συμπλήρωση του τριμήνου από την κατάθεση της ανωτέρω ένστασης συντελέσθηκε στις 6.12.2011 και η ετήσια προθεσμία για την άσκηση κατ’ αυτής έφεσης (αφαιρουμένου του χρονικού διαστήματος των δικαστικών διακοπών από 1.7.2011 έως 15.9.2011) εξέπνευσε στις 22.2.2013, με συνέπεια η άπρακτη πάροδος αυτής να έχει καταστήσει οριστικά τα συνταξιοδοτικά δεδομένα του αναιρεσείοντος σε χρόνο προγενέστερο της δημοσίευσης του ν. 4151/2013 (29.4.2013). Ως εκ τούτου, ορθά κρίθηκε περαιτέρω με την αναιρεσιβαλλομένη ότι η υπόθεσή του δεν καταλαμβάνεται από τις ρυθμίσεις της παρ. 5α του νόμου αυτού, επειδή δεν ήταν εκκρεμής κατά την έναρξη ισχύος του, και ότι δεν υφίσταται ρητή διάταξη που να επιτρέπει την επανάκριση οριστικώς περαιωθεισών συνταξιοδοτικών υποθέσεων.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω πρέπει η κρινόμενη αίτηση να απορριφθεί και να διαταχθεί η κατάπτωση του παραβόλου που κατατέθηκε για την άσκησή της υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, σύμφωνα με το άρθρο 310 παρ. 1 του ν. 4700/2020.

Η απόφαση 450/2025 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου δέχεται την αίτηση αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου κατά της 1190/2020 απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος. Η Ολομέλεια έκρινε ότι η έφεση του στρατιωτικού συνταξιούχου κατά της σιωπηρής απόρριψης της ένστασής του ήταν εκπρόθεσμη, καθώς η προθεσμία άσκησής της είχε λήξει το 2009, πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 4151/2013, καθιστώντας τα συνταξιοδοτικά δεδομένα οριστικά. Κατά συνέπεια, η έφεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Λόγω της στενής συνάφειας και αλληλεξάρτησης, αναιρέθηκε επίσης και το κεφάλαιο της απόφασης που απέρριπτε την αγωγή αποζημίωσης του αναιρεσίβλητου για το χρονικό διάστημα από 30.11.2007 έως 31.5.2012 και αναπέμπεται στο Έκτο Τμήμα προς νέα νόμιμη κρίση.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ:Δημόσια έργα. Προϋποθέσεις κήρυξης έκπτωτου του αναδόχου. Τεκμήριο ματαίωσης της κήρυξης της έκπτωσης αν παρέλθει άπρακτη η δίμηνη ανατρεπτική προθεσμία μέσα στην οποία η προϊσταμένη αρχή οφείλει να αποφανθεί επί της ένστασης του αναδόχου κατά της απόφασης που κηρύσσει την έκπτωση. Για να οριστικοποιηθεί η έκπτωση δεν αρκεί η έκδοση της απόφασης επί της ένστασης εντός της δίμηνης προθεσμίας, αλλά και η κοινοποίησή της στον ανάδοχο εντός της προθεσμίας αυτής.

Η απόφαση 562/2024 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης ενός στρατιωτικού συνταξιούχου κατά της απόφασης 2723/2020. Ο πρώτος λόγος αναίρεσης, σχετικά με τον υπολογισμό των χιλιοστών της σύνταξης, απορρίφθηκε ως απαράδεκτος, καθώς τα συνταξιοδοτικά δεδομένα είχαν καταστεί οριστικά λόγω προγενέστερης μη προσβολής απόφασης της Επιτροπής. Ο δεύτερος λόγος, που αφορούσε την απόρριψη της αγωγής αποζημίωσης (€3.239) κατ' άρθρο 105 ΕισΝΑΚ, απορρίφθηκε επειδή η μερική αποδοχή της έφεσης και η αναδρομική αναπροσαρμογή της σύνταξης του αναιρεσείοντος από 1.7.2000 αποκατέστησε πλήρως τη νομιμότητα, αίροντας αναδρομικά τη ζημία. Η Ολομέλεια έκρινε ότι δεν υφίσταται πλέον βάση για την καταβολή αποζημίωσης μετά τη δικαστική μεταρρύθμιση της συνταξιοδοτικής πράξης.

Ερωτάται, αν συνιστά ισχυρό εκτελεστό τίτλο το Πρακτικό Εξώδικης Επίλυσης Φορολογικής Διαφοράς που εκδόθηκε από την Επιτροπή Εξώδικης Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 16 του ν. 4714/2020 (Α΄148/31-7-2020), όπως ίσχυαν κατά τον κρίσιμο χρόνο, μετά την κοινοποίηση στη φορολογική διοίκηση αμετάκλητης απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, που δημοσιεύθηκε πριν την ημερομηνία έκδοσης του πιο πάνω Πρακτικού και με την οποία απορρίφθηκε η εκκρεμής, κατά την χρόνο υποβολής της αίτησης προς την ανωτέρω Επιτροπή, αίτηση αναίρεσης.  (...) Στην περίπτωση που αίτηση αναίρεσης φορολογουμένου, που ήταν εκκρεμής κατά τον χρόνο υποβολής αίτησης του ιδίου προς την Επιτροπή Εξώδικης Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 16 του ν. 4714/2020 (Α΄ 148), απορρίφθηκε με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία δημοσιεύτηκε πριν την έκδοση του Πρακτικού Εξώδικης Επίλυσης της Φορολογικής Διαφοράς, δεν καταλείπεται περιθώριο εξώδικης επίλυσης της διαφοράς και άρα αντικείμενο της σχετικής αίτησης και εκτελεστό τίτλο, κατά την έννοια του άρθρου 45 του ν. 4987/2022 (Α΄206), αποτελεί η αμετάκλητη δικαστική απόφαση (ομόφωνα).

Η απόφαση (454/2025) του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την απόρριψη αίτησης αναίρεσης που υπέβαλε πρώην αιρετός Νομάρχης. Ο αιτών ζήτησε την αναίρεση της 950/2020 απόφασης του ΙΙ Τμήματος, η οποία απέρριψε την αίτησή του για προσαύξηση της μηνιαίας χορηγίας του. Η προσαύξηση αφορούσε την προσμέτρηση του μεταγενέστερου χρόνου βουλευτικής του θητείας ως συντάξιμης υπηρεσίας. Το Δικαστήριο έκρινε ότι, σύμφωνα με τις γενικές αρχές του συνταξιοδοτικού δικαίου και τις κρίσιμες διατάξεις του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, μόνο οι υπηρεσίες που είναι χρονικά προγενέστερες της θέσης από την οποία αποχωρεί ο δικαιούμενος (εν προκειμένω, Νομάρχης) μπορούν να αξιοποιηθούν συνταξιοδοτικά για την προσαύξηση της χορηγίας, εκτός αν ο νόμος προβλέπει ρητή εξαίρεση. Συνεπώς, εφόσον ο χρόνος βουλευτείας ήταν μεταγενέστερος, η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε ως αβάσιμη.

Η απόφαση 564/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης κατά της 115/2022 οριστικής απόφασης του ΙΙ Τμήματος, η οποία είχε κρίνει ως απαράδεκτη την έφεση του αναιρεσείοντος. Ο αναιρεσείων, υπάλληλος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, ζητούσε την αναγνώριση δικαιώματος σύνταξης ως πατέρας ανήλικου τέκνου, βάσει των ευνοϊκών διατάξεων για τις γυναίκες υπαλλήλους. Το Δικαστήριο έκρινε την αίτηση αναίρεσης εκπρόθεσμη. Συγκεκριμένα, η προθεσμία των εξήντα (60) ημερών για την άσκηση αναίρεσης ξεκίνησε στις 24.3.2022, μετά την επίδοση της προσβαλλόμενης απόφασης στον ίδιο τον αναιρεσείοντα, και έληξε στις 23.5.2022. Δεδομένου ότι η αίτηση κατατέθηκε στις 27.5.2022, απορρίφθηκε ως απαράδεκτη και διατάχθηκε η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ:Με την αναιρεσιβαλλόμενη 4382/2014 απόφαση του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έφεση του ήδη αναιρεσείοντος, πρώην τακτικού υπαλλήλου του Ταμείου Ασφαλίσεως Επαγγελματιών και Βιοτεχνών της Ελλάδος και ήδη συνταξιούχου κατά το καθεστώς των κοινών ασφαλισμένων του Ι.Κ.Α. (ν. 1846/1951), απορρίφθηκε ως αβάσιμη καθ’ ο μέρος στρεφόταν κατά του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. και της ... πράξης της Διευθύντριας της Διεύθυνσης Συντάξεων Προσωπικού ΝΠΔΔ του Ι.Κ.Α., (απορριπτικής αιτήσεώς του για εκ νέου κανονισμό της σύνταξής του με βάση το ειδικό καθεστώς του ν. 3163/1955 «Περί συνταξιοδοτήσεως του προσωπικού του Ιδρύματος των Κοινωνικών Ασφαλίσεων»)(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά, η κρινόμενη αίτηση συνιστά δεύτερη αίτηση αναίρεσης κατά της αυτής 4382/2014 απόφασης του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία πρέπει να απορριφθεί ως εκπροθέσμως ασκηθείσα, διότι, παρά το γεγονός ότι η πρώτη αίτηση απορρίφθηκε για τυπικό λόγο, κατά τον χρόνο άσκησης της υπό κρίση δεύτερης αίτησης αναίρεσης, στις 4.3.2019, είχε εκπνεύσει η νόμιμη προθεσμία για την άσκηση αίτησης αναίρεσης κατά της 4382/2014 απόφασης και, ειδικότερα, τόσο η εξηκονθήμερη προθεσμία από τότε που ο αναιρεσείων έλαβε πλήρη γνώση της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, η οποία συντρέχει, σε κάθε περίπτωση, κατά τον χρόνο άσκησης της από 26 Μαρτίου 2015 αίτησης αναίρεσης, όσο και η τριετής προθεσμία από τη δημοσίευση αυτής στις 20 Ιουνίου 2014.Απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης. 

Η απόφαση 566/2024 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης 2176/2016 του ΙΙΙ Τμήματος, με την οποία παραπέμφθηκε σε εξέταση ως «ένσταση» στο Α΄ Κλιμάκιο ένδικο βοήθημα που αφορούσε την περικοπή σύνταξης άγαμης θυγατέρας στρατιωτικού συνταξιούχου βάσει του ν. 4093/2012. Η Ολομέλεια έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι η παραπεμπτική απόφαση του Τμήματος στον κατώτερο δικαστικό σχηματισμό του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Α΄ Κλιμάκιο) δεν υπόκειται αυτοτελώς σε αίτηση αναίρεσης, καθώς επιλύει ζήτημα εσωτερικής κατανομής της δικαιοδοτικής ύλης. Δεδομένου ότι η αιτούσα δεν άσκησε έφεση κατά της πράξης του Κλιμακίου, η υπό κρίση αίτηση αναίρεσης απορρίπτεται ως απαράδεκτη.

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΑΙΤΗΣΗΣ ΑΝΑΙΡΕΣΗΣ:η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αναρτήθηκε έξω από την αίθουσα συνεδριάσεων του Διοικητικού Πρωτοδικείου στις 14.7.2020 και έως τις 19.7.2020, το δε νόμιμο πενθήμερο κατ’ άρθρο 260 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας για την ανάρτηση της απόφασης άρχισε στις 15.7.2020 ... και συμπληρώθηκε, σύμφωνα με τα εκτεθέντα ανωτέρω, στις 19.7.2020. Συνεπώς, η δεκαήμερη προθεσμία για την άσκηση της αίτησης αναίρεσης άρχισε στις 20.7.2020 και συμπληρώθηκε στις 29.7.2020. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του δικάσαντος διοικητικού πρωτοδικείου στις 3.8.2020 ..., ασκήθηκε εκπρόθεσμα και πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.Απορρίπτει την αίτηση.