Η απόφαση 1810/2014 της Ελασσόμενης Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της 2176/2010 απόφασης του VII Τμήματος. Η υπόθεση σχετίζεται με τον καταλογισμό συνολικού ποσού 257.112,88 ευρώ (αρχικό ποσό) σε βάρος κληρονόμων του αποβιώσαντος Προϊσταμένου της Ταμειακής Υπηρεσίας του Δήμου Πτολεμαΐδας, για διαχειριστικό έλλειμμα των ετών 1993-1995. Το Δικαστήριο διέκοψε τη δίκη ως προς την πρώτη αναιρεσείουσα λόγω θανάτου. Απέρριψε τους λόγους αναίρεσης περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης και περί παραγραφής (καθώς ο δικαιοπάροχος ήταν υπάλληλος, όχι αιρετό όργανο). Όμως, δέχθηκε την αίτηση με βασικούς λόγους την αντιφατική αιτιολογία της προηγούμενης απόφασης σχετικά με έλλειμμα 16.991.753 δραχμών (κρατήσεις έργου Τηλεθέρμανσης) και την εσφαλμένη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009 (αρχή της αναλογικότητας) για τη μείωση του καταλογισμού. Κατά συνέπεια, αναιρέθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση και αναπέμφθηκε η υπόθεση στο VII Τμήμα για επανεκδίκαση με διαφορετική σύνθεση.

Η απόφαση 564/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης κατά της 115/2022 οριστικής απόφασης του ΙΙ Τμήματος, η οποία είχε κρίνει ως απαράδεκτη την έφεση του αναιρεσείοντος. Ο αναιρεσείων, υπάλληλος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, ζητούσε την αναγνώριση δικαιώματος σύνταξης ως πατέρας ανήλικου τέκνου, βάσει των ευνοϊκών διατάξεων για τις γυναίκες υπαλλήλους. Το Δικαστήριο έκρινε την αίτηση αναίρεσης εκπρόθεσμη. Συγκεκριμένα, η προθεσμία των εξήντα (60) ημερών για την άσκηση αναίρεσης ξεκίνησε στις 24.3.2022, μετά την επίδοση της προσβαλλόμενης απόφασης στον ίδιο τον αναιρεσείοντα, και έληξε στις 23.5.2022. Δεδομένου ότι η αίτηση κατατέθηκε στις 27.5.2022, απορρίφθηκε ως απαράδεκτη και διατάχθηκε η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ:Με την αναιρεσιβαλλόμενη 4382/2014 απόφαση του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έφεση του ήδη αναιρεσείοντος, πρώην τακτικού υπαλλήλου του Ταμείου Ασφαλίσεως Επαγγελματιών και Βιοτεχνών της Ελλάδος και ήδη συνταξιούχου κατά το καθεστώς των κοινών ασφαλισμένων του Ι.Κ.Α. (ν. 1846/1951), απορρίφθηκε ως αβάσιμη καθ’ ο μέρος στρεφόταν κατά του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. και της ... πράξης της Διευθύντριας της Διεύθυνσης Συντάξεων Προσωπικού ΝΠΔΔ του Ι.Κ.Α., (απορριπτικής αιτήσεώς του για εκ νέου κανονισμό της σύνταξής του με βάση το ειδικό καθεστώς του ν. 3163/1955 «Περί συνταξιοδοτήσεως του προσωπικού του Ιδρύματος των Κοινωνικών Ασφαλίσεων»)(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά, η κρινόμενη αίτηση συνιστά δεύτερη αίτηση αναίρεσης κατά της αυτής 4382/2014 απόφασης του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία πρέπει να απορριφθεί ως εκπροθέσμως ασκηθείσα, διότι, παρά το γεγονός ότι η πρώτη αίτηση απορρίφθηκε για τυπικό λόγο, κατά τον χρόνο άσκησης της υπό κρίση δεύτερης αίτησης αναίρεσης, στις 4.3.2019, είχε εκπνεύσει η νόμιμη προθεσμία για την άσκηση αίτησης αναίρεσης κατά της 4382/2014 απόφασης και, ειδικότερα, τόσο η εξηκονθήμερη προθεσμία από τότε που ο αναιρεσείων έλαβε πλήρη γνώση της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, η οποία συντρέχει, σε κάθε περίπτωση, κατά τον χρόνο άσκησης της από 26 Μαρτίου 2015 αίτησης αναίρεσης, όσο και η τριετής προθεσμία από τη δημοσίευση αυτής στις 20 Ιουνίου 2014.Απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης. 

Η απόφαση 563/2024 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Α΄ Ελάσσονα Ολομέλεια) αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης 393/2022 του ΙΙ Τμήματος του Συνεδρίου. Ο αιτών επιδίωκε την αναίρεση της προαναφερθείσας απόφασης του ΙΙ Τμήματος, η οποία απέρριπτε αγωγή του για καταβολή διαφορών συντάξεων. Πριν από την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης, ο αιτών κατέθεσε έγγραφη δήλωση στη Γραμματεία, με θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής του, με την οποία παραιτήθηκε από την αίτηση αναίρεσης. Με βάση τα άρθρα 81 και 83 του ν. 4700/2020, η παραίτηση από το δικόγραφο ένδικου μέσου συνεπάγεται αυτοδικαίως την κατάργηση της δίκης. Συνεπώς, το Δικαστήριο διαπίστωσε και κήρυξε καταργημένη τη δίκη που ανοίχθηκε με την άσκηση της αίτησης.

Η Απόφαση 25/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης του αναιρεσείοντα, ο οποίος ζητούσε την αναίρεση της 2150/2020 οριστικής απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος, με σκοπό τον κανονισμό της σύνταξής του με βάση ποσοστό ανικανότητας 70%, αντί του 55% που είχε αρχικά καθοριστεί. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ορθώς το Τμήμα απέρριψε την αίτηση αναθεώρησης, καθόσον οι ισχυρισμοί του αναιρεσείοντος (σχετικά με τον καθορισμό του ποσοστού ανικανότητας) δεν συνιστούν νομικούς λόγους αναθεώρησης (όπως πλάνη περί τα πραγματικά γεγονότα ή λογιστικό λάθος), αλλά ανάγονται στην εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων. Κατά συνέπεια, η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε ως αβάσιμη και διατάχθηκε η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου.

Η απόφαση 794/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά τη συνεκδίκαση αιτήσεων αναίρεσης κατά της 1467/2017 απόφασης του VII Τμήματος, σχετικά με τον καταλογισμό σε βάρος του πρώην Δημάρχου Θεσσαλονίκης, ως συνευθυνομένου, λόγω διαχειριστικού ελλείμματος 1.523.742,54 ευρώ, το οποίο προήλθε από τη μη εμπρόθεσμη απόδοση παρακρατήσεων υπέρ τρίτων κατά το οικονομικό έτος 2000. Το Δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς περί μη ευθύνης του Δημάρχου, αλλά έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης του, αναιρώντας την προσβαλλόμενη απόφαση. Κρίθηκε ότι η απόφαση στερούνταν νόμιμης βάσης, λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας σχετικά με τον ουσιαστικό ή τυπικό χαρακτήρα του ελλείμματος, ζήτημα κρίσιμο για την εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, και αναπέμπει την υπόθεση στο Δεύτερο Τμήμα για νέα εκδίκαση. Η αίτηση αναίρεσης του Δήμου Θεσσαλονίκης απορρίφθηκε.

Η απόφαση 102/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης στρατιωτικού συνταξιούχου κατά της 2698/2020 απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος. Η αρχική έφεση είχε απορριφθεί ως εκπρόθεσμη, καθώς στρεφόταν κατά της σιωπηρής απόρριψης ένστασης του αιτούντος για αναδρομική προσαύξηση σύνταξης. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η σιωπηρή απόρριψη της ένστασης συντελέστηκε στις 26.6.2010. Καθώς η ετήσια προθεσμία άσκησης έφεσης έληξε στις 26.11.2011, τα συνταξιοδοτικά δεδομένα είχαν οριστικοποιηθεί πριν τη δημοσίευση του ν. 4151/2013 (29.4.2013). Συνεπώς, η υπόθεση δεν ήταν «εκκρεμής» και δεν εμπίπτει στις προβλέψεις της παραγράφου 5α του άρθρου 2 του ν. 4151/2013. Η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε και διατάχθηκε η κατάπτωση του παραβόλου υπέρ του Δημοσίου.

Η απόφαση 563/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης των πρώην διαχειριστών της Αναπτυξιακής Δημοτικής Επιχείρησης Αγίου Κηρύκου (ΑΔΕΑΚ) κατά της 1674/2021 απόφασης του Δευτέρου Τμήματος. Η αρχική καταλογιστική πράξη για έλλειμμα 170.229,80 ευρώ είχε περιοριστεί μερική, αλλά οι αναιρεσείοντες ζήτησαν την ολική αναίρεση λόγω έλλειψης νόμιμης βάσης. Το δικαστήριο έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αιτιολογεί επαρκώς τη δημοσιονομική ευθύνη των υπολόγων διαχειριστών, καθώς δεν προσδιορίζει σε ποιες επιμέρους διαχειριστικές πράξεις προέβη έκαστος κατά την περίοδο της ευθύνης του ούτε τον ακριβή χρόνο δημιουργίας του ελλείμματος. Κατόπιν τούτου, η αίτηση αναίρεσης έγινε δεκτή και η υπόθεση αναπέμφθηκε στο αρμόδιο Δεύτερο Τμήμα για επανεκδίκαση.

Η απόφαση 787/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης κατά της 1281/2020 απόφασης του VII Τμήματος. Η υπόθεση αφορά τον καταλογισμό χρηματικού ποσού σε πρώην Δήμαρχο Καλυμνίων για έλλειμμα στη διαχείριση του δήμου το οικονομικό έτος 1998, λόγω μη νόμιμων δαπανών. Ενώ η αρχική πράξη καταλογισμού ήταν 263.476,33 ευρώ, η απόφαση του Τμήματος μείωσε το ποσό σε 3.761,28 ευρώ (1/20), λόγω κυρίως της ελαφράς αμέλειας του Δημάρχου και του μακρού χρόνου. Η Ολομέλεια απέρριψε τους λόγους αναίρεσης (περί παραβίασης της ακρόασης, απουσίας υπαιτιότητας και αναλογικότητας), κρίνοντας ότι ο ήδη επιβληθείς καταλογισμός ήταν νόμιμος και ότι ο περιορισμός του ποσού ήταν εντός των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου.

Η απόφαση 21/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης του ΟΠΕΚΑ κατά της απόφασης 530/2022 του Δευτέρου Τμήματος. Η απόφαση αυτή είχε περιορίσει τον καταλογισμό 124.527,66 ευρώ σε βάρος υπαλλήλου (πρώτης αναιρεσίβλητης) σε 3.000,00 ευρώ, ποσό που αντιστοιχούσε σε αποδοχές που έλαβε αχρεωστήτως λόγω ανάκλησης του διορισμού της λόγω προσκόμισης πλαστών δικαιολογητικών. Το Ελεγκτικό Συνέδριο δέχθηκε την αίτηση αναίρεσης του ΟΠΕΚΑ, κρίνοντας ότι το Τμήμα εσφαλμένα εφάρμοσε την αρχή της αναλογικότητας, καθώς συνεκτίμησε ως δεδομένο, χωρίς επαρκή αιτιολογία, ότι η υπάλληλος θα ήταν σε κάθε περίπτωση διοριστέα. Η υπόθεση αναιρείται και αναπέμπεται στο αρμόδιο Τμήμα για εκ νέου εξέταση και ορθή εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, συνεκτιμώντας το σύνολο των κριτηρίων.