Η απόφαση 21/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης του ΟΠΕΚΑ κατά της απόφασης 530/2022 του Δευτέρου Τμήματος. Η απόφαση αυτή είχε περιορίσει τον καταλογισμό 124.527,66 ευρώ σε βάρος υπαλλήλου (πρώτης αναιρεσίβλητης) σε 3.000,00 ευρώ, ποσό που αντιστοιχούσε σε αποδοχές που έλαβε αχρεωστήτως λόγω ανάκλησης του διορισμού της λόγω προσκόμισης πλαστών δικαιολογητικών. Το Ελεγκτικό Συνέδριο δέχθηκε την αίτηση αναίρεσης του ΟΠΕΚΑ, κρίνοντας ότι το Τμήμα εσφαλμένα εφάρμοσε την αρχή της αναλογικότητας, καθώς συνεκτίμησε ως δεδομένο, χωρίς επαρκή αιτιολογία, ότι η υπάλληλος θα ήταν σε κάθε περίπτωση διοριστέα. Η υπόθεση αναιρείται και αναπέμπεται στο αρμόδιο Τμήμα για εκ νέου εξέταση και ορθή εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, συνεκτιμώντας το σύνολο των κριτηρίων.

Η απόφαση 0719/2012 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης ελεγκτή εξόδων Ο.Τ.Α., η οποία είχε καταλογιστεί εις ολόκληρον με το ποσό των 7.146.431 δραχμών (ή 20.972,65 ευρώ), λόγω ελλείμματος στη διαχείριση του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Αλμυρού (Π.Ο.Δ.Α.). Το έλλειμμα προέκυψε από πληρωμές που επετράπησαν χωρίς νόμιμα δικαιολογητικά, με το δικάσαν Τμήμα να διαπιστώνει τουλάχιστον βαρεία αμέλεια. Αν και η Ολομέλεια έκρινε ορθή την αρχική κρίση ευθύνης, έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης και αναιρεί την προσβαλλόμενη απόφαση. Η υπόθεση αναπέμπεται στο IV Τμήμα, προκειμένου να κρίνει (υπό το πρίσμα του μεταγενέστερου νόμου 3801/2009) τη δυνατότητα μείωσης του καταλογισθέντος ποσού ως το ένα δέκατο ή την απαλλαγή της αναιρεσείουσας.

Η απόφαση 2976/2012 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Ολομέλεια) αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της 1551/2008 απόφασης του IV Τμήματος, με την οποία διατηρήθηκε ο καταλογισμός σε βάρος του αιτούντος, δημοτικού συμβούλου του Δήμου Αμαλιάδας, ο οποίος κρίθηκε συνευθυνόμενος για έλλειμμα ύψους 26.353,67 € (πλέον προσαυξήσεων) από την οικονομική διαχείριση των ετών 1994-1998. Το Δικαστήριο απέρριψε τους λόγους αναίρεσης περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης και πλημμελούς αιτιολογίας. Ωστόσο, κατά πλειοψηφία, δέχτηκε την αίτηση αναίρεσης, αναιρώντας την προσβαλλόμενη απόφαση. Η απόφαση βασίστηκε στις νεότερες ευεργετικές διατάξεις των άρθρων 34 και 37 του ν. 3801/2009 και της παραγράφου 4 του άρθρου 29 του ν. 3838/2010, οι οποίες δεν ίσχυαν κατά τον χρόνο έκδοσης της αρχικής απόφασης. Η υπόθεση αναπέμπεται στο IV Τμήμα (με διαφορετική σύνθεση) για να κρίνει εκ νέου την πιθανή απαλλαγή ή τη μείωση του καταλογιζόμενου ποσού, συνεκτιμώντας τη βαρύτητα της παράβασης και την προσωπική κατάσταση του αναιρεσείοντος.

Η απόφαση 1062/2021 της Ελάσσονος Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης ομόρρυθμης εταιρείας κατά της 441/2016 απόφασης του Ι Τμήματος, με την οποία είχε απορριφθεί η έφεσή της κατά δημοσιονομικής διόρθωσης ύψους 35.094,90 ευρώ. Η διόρθωση επιβλήθηκε λόγω ελλιπούς τεκμηρίωσης της προμήθειας μηχανολογικού εξοπλισμού (βυτίου και χορτοδετικής πρέσας) στο πλαίσιο συγχρηματοδοτούμενου επενδυτικού σχεδίου. Το Δικαστήριο (κατά πλειοψηφία) έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται νόμιμης βάσης, καθώς περιείχε ανεπαρκείς, ασαφείς και αντιφατικές αιτιολογίες ως προς την ακριβή φύση και τη σοβαρότητα της διαπιστωθείσας παρατυπίας. Συνεπώς, η απόφαση 441/2016 αναιρέθηκε και η υπόθεση αναπέμπεται στο αρμόδιο Ι Τμήμα για εκ νέου εκδίκαση, με σκοπό τη διερεύνηση ουσιωδών πραγματικών ζητημάτων.

Η απόφαση 794/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά τη συνεκδίκαση αιτήσεων αναίρεσης κατά της 1467/2017 απόφασης του VII Τμήματος, σχετικά με τον καταλογισμό σε βάρος του πρώην Δημάρχου Θεσσαλονίκης, ως συνευθυνομένου, λόγω διαχειριστικού ελλείμματος 1.523.742,54 ευρώ, το οποίο προήλθε από τη μη εμπρόθεσμη απόδοση παρακρατήσεων υπέρ τρίτων κατά το οικονομικό έτος 2000. Το Δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς περί μη ευθύνης του Δημάρχου, αλλά έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης του, αναιρώντας την προσβαλλόμενη απόφαση. Κρίθηκε ότι η απόφαση στερούνταν νόμιμης βάσης, λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας σχετικά με τον ουσιαστικό ή τυπικό χαρακτήρα του ελλείμματος, ζήτημα κρίσιμο για την εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, και αναπέμπει την υπόθεση στο Δεύτερο Τμήμα για νέα εκδίκαση. Η αίτηση αναίρεσης του Δήμου Θεσσαλονίκης απορρίφθηκε.

Η απόφαση 461/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Β΄ Ελάσσονα Ολομέλεια) δέχεται την αίτηση αναίρεσης ανώνυμης εταιρείας («…Α.Ε.») κατά της 1332/2020 απόφασης του Ι Τμήματος. Η εταιρεία ζητούσε την αναίρεση της απόφασης του Τμήματος που απέρριψε ως εκπρόθεσμη τη δεύτερη έφεσή της κατά δημοσιονομικής διόρθωσης ύψους 335.243,57 ευρώ. Το Τμήμα είχε βασίσει την κρίση του στο ότι η προθεσμία άσκησης της δεύτερης έφεσης ανατρέχει στον χρόνο κοινοποίησης της αρχικής καταλογιστικής πράξης. Η Ολομέλεια έκρινε ότι το Τμήμα παραβίασε ουσιώδη τύπο της διαδικασίας, ερμηνεύοντας εσφαλμένα το άρθρο 54 του π.δ/τος 1225/1981. Διευκρίνησε ότι η προθεσμία άσκησης της κατ’ εξαίρεση επιτρεπόμενης δεύτερης έφεσης αρχίζει από την κοινοποίηση της δικαστικής απόφασης που απορρίπτει την πρώτη έφεση για τυπικό λόγο. Κατά συνέπεια, αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση, διατάσσεται η απόδοση του παραβόλου και η υπόθεση αναπέμπεται στο Δέκατο Τμήμα για νέα κρίση.

Η απόφαση 450/2025 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου δέχεται την αίτηση αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου κατά της 1190/2020 απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος. Η Ολομέλεια έκρινε ότι η έφεση του στρατιωτικού συνταξιούχου κατά της σιωπηρής απόρριψης της ένστασής του ήταν εκπρόθεσμη, καθώς η προθεσμία άσκησής της είχε λήξει το 2009, πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 4151/2013, καθιστώντας τα συνταξιοδοτικά δεδομένα οριστικά. Κατά συνέπεια, η έφεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Λόγω της στενής συνάφειας και αλληλεξάρτησης, αναιρέθηκε επίσης και το κεφάλαιο της απόφασης που απέρριπτε την αγωγή αποζημίωσης του αναιρεσίβλητου για το χρονικό διάστημα από 30.11.2007 έως 31.5.2012 και αναπέμπεται στο Έκτο Τμήμα προς νέα νόμιμη κρίση.

Η Απόφαση 1929/2018 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της 1995/2014 απόφασης του IV Τμήματος, με την οποία επιβεβαιώθηκε ο καταλογισμός σε βάρος του πρώην Νομάρχη Κέρκυρας για χρηματικό έλλειμμα ύψους 1.460.000,27 ευρώ. Το έλλειμμα προήλθε από παράνομη μεταφορά κεφαλαίων από λογαριασμούς της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κέρκυρας σε λογαριασμό νομαρχιακής «επιχείρησης», κατά παράκαμψη των δημοσιολογιστικών διατάξεων. Η Ολομέλεια απέρριψε τους ισχυρισμούς περί εφαρμογής της αρχής ne bis in idem, περί συγγνωστής νομικής πλάνης, και περί νομιμοποίησης των δαπανών. Τελικά, η αίτηση αναίρεσης έγινε δεκτή διότι το δικάσαν Τμήμα, κατά την κρίση της Ολομέλειας, παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας με αντιφατική αιτιολογία, αποκλείοντας την εφαρμογή της. Ως εκ τούτου, η 1995/2014 απόφαση αναιρέθηκε και η υπόθεση αναπέμφθηκε στο IV Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου για εκ νέου εξέταση.

Η απόφαση 455/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Γ' Ελάσσονα Ολομέλεια) αφορά αίτηση αναίρεσης στρατιωτικού ιατρού κατά καταλογιστικής πράξης για αποζημίωση λόγω πρόωρης αποχώρησης από τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο αναιρεσείων αμφισβήτησε το ύψος του καταλογισθέντος ποσού (€101.217,55), επικαλούμενος παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και της ισότητας. Το Δικαστήριο απέρριψε τους λόγους περί αναλογικότητας και τη νομιμότητα της πενταετούς υποχρέωσης παραμονής μετά την ειδικότητα. Έκρινε, ωστόσο, ότι η αποζημίωση, ως αποκαταστατικό αντιστάθμισμα, υπολογίστηκε εσφαλμένα. Συγκεκριμένα, αποφάνθηκε ότι στον υπολογισμό του ποσού δεν πρέπει να συμπεριληφθούν οι αποδοχές που αντιστοιχούν σε μισθολογική προαγωγή χωρίς βαθμολογική αλλαγή, ούτε η οικογενειακή παροχή. Το Δικαστήριο αναιρεί εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση και παραπέμπει την υπόθεση στο Πρώτο Τμήμα για περαιτέρω εκδίκαση.

Η απόφαση (370/2024) του Ελεγκτικού Συνεδρίου σε Γ΄ Ελάσσονα Ολομέλεια αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της 236/2019 απόφασης του Ι Τμήματος, η οποία επικύρωσε καταλογισμό δημοσίου χρήματος ύψους 91.872,67 ευρώ σε βάρος ιδιώτη επενδυτή. Ο καταλογισμός επιβλήθηκε λόγω αλλαγής χρήσης ενισχυόμενης επένδυσης (τουριστικές κατοικίες) εντός της πενταετούς περιόδου δέσμευσης. Το Δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση, κρίνοντας ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε το άρθρο 30 παρ. 4 του Κανονισμού 1260/1999. Η Ολομέλεια έκρινε ότι η κρίσιμη πενταετία ξεκινά από την έγκριση της χρηματοδότησης (15.6.2005) και όχι την ολοκλήρωση της επένδυσης (5.5.2008), ενώ η εκμίσθωση δεν απαγορεύεται άνευ άλλου τινός, παρά μόνο αν συνεπάγεται «σημαντική τροποποίηση» σύμφωνα με τα κριτήρια του ενωσιακού δικαίου. Η υπόθεση αναπέμπεται στο αρμόδιο Τμήμα για να κριθεί εκ νέου η ουσιαστική βασιμότητα της έφεσης, λαμβάνοντας υπόψη τα ορθά κοινοτικά κριτήρια.