Η απόφαση (370/2024) του Ελεγκτικού Συνεδρίου σε Γ΄ Ελάσσονα Ολομέλεια αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της 236/2019 απόφασης του Ι Τμήματος, η οποία επικύρωσε καταλογισμό δημοσίου χρήματος ύψους 91.872,67 ευρώ σε βάρος ιδιώτη επενδυτή. Ο καταλογισμός επιβλήθηκε λόγω αλλαγής χρήσης ενισχυόμενης επένδυσης (τουριστικές κατοικίες) εντός της πενταετούς περιόδου δέσμευσης. Το Δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση, κρίνοντας ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε το άρθρο 30 παρ. 4 του Κανονισμού 1260/1999. Η Ολομέλεια έκρινε ότι η κρίσιμη πενταετία ξεκινά από την έγκριση της χρηματοδότησης (15.6.2005) και όχι την ολοκλήρωση της επένδυσης (5.5.2008), ενώ η εκμίσθωση δεν απαγορεύεται άνευ άλλου τινός, παρά μόνο αν συνεπάγεται «σημαντική τροποποίηση» σύμφωνα με τα κριτήρια του ενωσιακού δικαίου. Η υπόθεση αναπέμπεται στο αρμόδιο Τμήμα για να κριθεί εκ νέου η ουσιαστική βασιμότητα της έφεσης, λαμβάνοντας υπόψη τα ορθά κοινοτικά κριτήρια.

Η απόφαση 450/2025 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου δέχεται την αίτηση αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου κατά της 1190/2020 απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος. Η Ολομέλεια έκρινε ότι η έφεση του στρατιωτικού συνταξιούχου κατά της σιωπηρής απόρριψης της ένστασής του ήταν εκπρόθεσμη, καθώς η προθεσμία άσκησής της είχε λήξει το 2009, πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 4151/2013, καθιστώντας τα συνταξιοδοτικά δεδομένα οριστικά. Κατά συνέπεια, η έφεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Λόγω της στενής συνάφειας και αλληλεξάρτησης, αναιρέθηκε επίσης και το κεφάλαιο της απόφασης που απέρριπτε την αγωγή αποζημίωσης του αναιρεσίβλητου για το χρονικό διάστημα από 30.11.2007 έως 31.5.2012 και αναπέμπεται στο Έκτο Τμήμα προς νέα νόμιμη κρίση.

Ζητήματα σχετιζόμενα με τη δυνατότητα άσκησης δεύτερης προσφυγής, σύμφωνα με το άρθρο 70 παρ.1 εδ.2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Η εξηκονθήμερη προθεσμία άσκησης της δεύτερης προσφυγής, που προβλέπεται στο άρθρο 70 παρ.1 εδ.2 του Κ.Δ.Δ., μετά την έκδοση πρωτόδικης απορριπτικής απόφασης, αρχίζει, στη μεν περίπτωση που κοινοποιήθηκε η απόφαση πριν από την πάροδο τριετίας από τη δημοσίευσή της και δεν ασκήθηκε τακτικό ένδικο μέσο, εντός εξήντα ημερών από την κοινοποίησή της, στη δε περίπτωση που και παρήλθε άπρακτη προθεσμία τριών ετών από τη δημοσίευση αυτής, η προθεσμία αρχίζει από την ημερομηνία κοινοποίησης της απόφασης στον ηττηθέντα διάδικο. β) Επί του δευτέρου και τετάρτου των ερωτημάτων ότι, συνεπεία της ασκήσεως της δεύτερης προσφυγής, δεν επιβάλλεται η διαγραφή της ήδη χωρήσασας οριστικής βεβαίωσης της οφειλής ή η ανατροπή πράξεων εκτελέσεως, που έχουν ήδη διενεργηθεί ούτε η επιστροφή τυχόν καταβληθέντων ποσών. γ) Επί του τρίτου ερωτήματος ότι ο ασκήσας τη δεύτερη προσφυγή δικαιούται να υποβάλει αίτημα για διοικητική επίλυση της διαφοράς και δ) Επί του πέμπτου ερωτήματος ότι παρέλκει η διατύπωση γνωμοδοτικής άποψης, επί της τύχης των ασκηθεισών ποινικών διώξεων λόγω φοροδιαφυγής, καθόσον η εξέλιξη των σχετικών ποινικών δικών δεν συνάπτεται με την άσκηση οιασδήποτε αρμοδιότητας εκ μέρους των υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών. (ομοφ.)

Η απόφαση 0719/2012 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης ελεγκτή εξόδων Ο.Τ.Α., η οποία είχε καταλογιστεί εις ολόκληρον με το ποσό των 7.146.431 δραχμών (ή 20.972,65 ευρώ), λόγω ελλείμματος στη διαχείριση του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Αλμυρού (Π.Ο.Δ.Α.). Το έλλειμμα προέκυψε από πληρωμές που επετράπησαν χωρίς νόμιμα δικαιολογητικά, με το δικάσαν Τμήμα να διαπιστώνει τουλάχιστον βαρεία αμέλεια. Αν και η Ολομέλεια έκρινε ορθή την αρχική κρίση ευθύνης, έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης και αναιρεί την προσβαλλόμενη απόφαση. Η υπόθεση αναπέμπεται στο IV Τμήμα, προκειμένου να κρίνει (υπό το πρίσμα του μεταγενέστερου νόμου 3801/2009) τη δυνατότητα μείωσης του καταλογισθέντος ποσού ως το ένα δέκατο ή την απαλλαγή της αναιρεσείουσας.

Η απόφαση 557/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Β΄ Ελάσσονα Ολομέλεια, αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της 1132/2021 οριστικής απόφασης του Δευτέρου Τμήματος, η οποία είχε απορρίψει έφεση κατά καταλογιστικής πράξης σε βάρος υπολόγων της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κυκλάδων. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο πέμπτος αναιρεσείων απεβίωσε, με αποτέλεσμα η δίκη να θεωρηθεί διακοπείσα ως προς αυτόν, και διέταξε τον ορισμό νέας δικασίμου για την κλήση των δικαιουμένων σε επανάληψη κληρονόμων. Ως προς τους λοιπούς αναιρεσείοντες, κρίθηκε ότι η αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, καθώς ο πληρεξούσιος δικηγόρος, παρά τη χορηγηθείσα προθεσμία, δεν προσκόμισε τα αναγκαία νομιμοποιητικά έγγραφα ούτε το αποδεικτικό καταβολής του νόμιμου παραβόλου, κατά παράβαση των άρθρων 36, 39, 308 και 309 του ν. 4700/2020.

Η απόφαση 455/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Γ' Ελάσσονα Ολομέλεια) αφορά αίτηση αναίρεσης στρατιωτικού ιατρού κατά καταλογιστικής πράξης για αποζημίωση λόγω πρόωρης αποχώρησης από τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο αναιρεσείων αμφισβήτησε το ύψος του καταλογισθέντος ποσού (€101.217,55), επικαλούμενος παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και της ισότητας. Το Δικαστήριο απέρριψε τους λόγους περί αναλογικότητας και τη νομιμότητα της πενταετούς υποχρέωσης παραμονής μετά την ειδικότητα. Έκρινε, ωστόσο, ότι η αποζημίωση, ως αποκαταστατικό αντιστάθμισμα, υπολογίστηκε εσφαλμένα. Συγκεκριμένα, αποφάνθηκε ότι στον υπολογισμό του ποσού δεν πρέπει να συμπεριληφθούν οι αποδοχές που αντιστοιχούν σε μισθολογική προαγωγή χωρίς βαθμολογική αλλαγή, ούτε η οικογενειακή παροχή. Το Δικαστήριο αναιρεί εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση και παραπέμπει την υπόθεση στο Πρώτο Τμήμα για περαιτέρω εκδίκαση.

Αν οι διατάξεις για τη κατοχή δεύτερης θέσης στο δημόσιο από πολύτεκνους μπορούν να εφαρμοστούν και στην περίπτωση ιατρού κλάδου του Ε.Σ.Υ.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν είναι δυνατή η κατοχή δεύτερης θέσης στο δημόσιο τομέα ιατρού του Ε.Σ.Υ., λόγω της πολυτεκνικής ιδιότητας αυτού (πλειοψ.). Λόγω της μείζονος σπουδαιότητας του νομικού ζητήματος που προέκυψε, το Τμήμα αποφάσισε ομόφωνα την παραπομπή του ερωτήματος στη Τακτική Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Εκδόθηκαν οι γνωμοδοτήσεις με αριθ. 94/2017 Β΄ Τακτικής Ολομέλειας και 102/2020 Πλήρους Ολομέλειας του ΝΣΚ.

Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου κλήθηκε να αποφανθεί επί προδικαστικού ερωτήματος σχετικά με τη δικονομική αντιμετώπιση αγωγής αποζημίωσης (κατ’ άρθρο 105 Εισ.Ν.Α.Κ.) συνταξιούχου βουλευτή, λόγω μη αναπροσαρμογής της σύνταξής του σύμφωνα με τις αυξημένες αποδοχές των Προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων (άρθρο 57 του ν. 3691/2008). Το ερώτημα τέθηκε καθώς είχε γίνει δεκτή η σωρευόμενη έφεση, η οποία, με διατακτικό «ακυρώνει-παραπέμπει», διέπλασε το συνταξιοδοτικό δικαίωμα αναδρομικά. Η Ολομέλεια, κατά πλειοψηφία, έκρινε ότι το ζήτημα έχει ήδη επιλυθεί με την 484/2018 απόφασή της. Αποφάνθηκε ότι η αγωγή αποζημίωσης πρέπει να απορριφθεί, καθώς η αναδρομική αποκατάσταση της νομιμότητας μέσω της έφεσης αίρει τη ζημία, ανεξαρτήτως της ενδεχόμενης μακροχρόνιας μη συμμόρφωσης της Διοίκησης. Η υπόθεση αναπέμφθηκε στο Τέταρτο Τμήμα.

Η απόφαση 102/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης στρατιωτικού συνταξιούχου κατά της 2698/2020 απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος. Η αρχική έφεση είχε απορριφθεί ως εκπρόθεσμη, καθώς στρεφόταν κατά της σιωπηρής απόρριψης ένστασης του αιτούντος για αναδρομική προσαύξηση σύνταξης. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η σιωπηρή απόρριψη της ένστασης συντελέστηκε στις 26.6.2010. Καθώς η ετήσια προθεσμία άσκησης έφεσης έληξε στις 26.11.2011, τα συνταξιοδοτικά δεδομένα είχαν οριστικοποιηθεί πριν τη δημοσίευση του ν. 4151/2013 (29.4.2013). Συνεπώς, η υπόθεση δεν ήταν «εκκρεμής» και δεν εμπίπτει στις προβλέψεις της παραγράφου 5α του άρθρου 2 του ν. 4151/2013. Η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε και διατάχθηκε η κατάπτωση του παραβόλου υπέρ του Δημοσίου.

Η Απόφαση 0392/2025 του Πρώτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την εκ νέου κρίση έφεσης πρώην Λοχαγού Υγειονομικού Ιατρών κατά καταλογιστικής πράξης (160.406,76 ευρώ) λόγω πρόωρης παραίτησης. Η υπόθεση αναπέμφθηκε από την Ολομέλεια (546/2022) λόγω εσφαλμένης ερμηνείας του νόμου, καθώς η προηγούμενη απόφαση (1273/2017) είχε συνυπολογίσει το επίδομα οικογενειακών βαρών τέκνων στις εκκαθαρισμένες πραγματικές αποδοχές, κάτι που θεωρήθηκε μη νόμιμο. Το Τμήμα έκρινε εν μέρει βάσιμο τον λόγο της έφεσης μόνο ως προς τον μη συνυπολογισμό του επιδόματος οικογενειακών βαρών. Με βάση τον υπολογισμό του χρόνου παραμονής του εκκαλούντος (12 έτη και 8 μήνες, με υπολειπόμενη υποχρέωση 52 μήνες) και χωρίς τον συνυπολογισμό του οικογενειακού επιδόματος, το καταλογιστέο ποσό περιορίστηκε στις 71.171,88 ευρώ. Κατά συνέπεια, η έφεση έγινε εν μέρει δεκτή και η καταλογιστική πράξη μεταρρυθμίστηκε.