Η απόφαση 0719/2012 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης ελεγκτή εξόδων Ο.Τ.Α., η οποία είχε καταλογιστεί εις ολόκληρον με το ποσό των 7.146.431 δραχμών (ή 20.972,65 ευρώ), λόγω ελλείμματος στη διαχείριση του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Αλμυρού (Π.Ο.Δ.Α.). Το έλλειμμα προέκυψε από πληρωμές που επετράπησαν χωρίς νόμιμα δικαιολογητικά, με το δικάσαν Τμήμα να διαπιστώνει τουλάχιστον βαρεία αμέλεια. Αν και η Ολομέλεια έκρινε ορθή την αρχική κρίση ευθύνης, έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης και αναιρεί την προσβαλλόμενη απόφαση. Η υπόθεση αναπέμπεται στο IV Τμήμα, προκειμένου να κρίνει (υπό το πρίσμα του μεταγενέστερου νόμου 3801/2009) τη δυνατότητα μείωσης του καταλογισθέντος ποσού ως το ένα δέκατο ή την απαλλαγή της αναιρεσείουσας.

Η απόφαση 794/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά τη συνεκδίκαση αιτήσεων αναίρεσης κατά της 1467/2017 απόφασης του VII Τμήματος, σχετικά με τον καταλογισμό σε βάρος του πρώην Δημάρχου Θεσσαλονίκης, ως συνευθυνομένου, λόγω διαχειριστικού ελλείμματος 1.523.742,54 ευρώ, το οποίο προήλθε από τη μη εμπρόθεσμη απόδοση παρακρατήσεων υπέρ τρίτων κατά το οικονομικό έτος 2000. Το Δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς περί μη ευθύνης του Δημάρχου, αλλά έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης του, αναιρώντας την προσβαλλόμενη απόφαση. Κρίθηκε ότι η απόφαση στερούνταν νόμιμης βάσης, λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας σχετικά με τον ουσιαστικό ή τυπικό χαρακτήρα του ελλείμματος, ζήτημα κρίσιμο για την εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, και αναπέμπει την υπόθεση στο Δεύτερο Τμήμα για νέα εκδίκαση. Η αίτηση αναίρεσης του Δήμου Θεσσαλονίκης απορρίφθηκε.

Η απόφαση 21/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης του ΟΠΕΚΑ κατά της απόφασης 530/2022 του Δευτέρου Τμήματος. Η απόφαση αυτή είχε περιορίσει τον καταλογισμό 124.527,66 ευρώ σε βάρος υπαλλήλου (πρώτης αναιρεσίβλητης) σε 3.000,00 ευρώ, ποσό που αντιστοιχούσε σε αποδοχές που έλαβε αχρεωστήτως λόγω ανάκλησης του διορισμού της λόγω προσκόμισης πλαστών δικαιολογητικών. Το Ελεγκτικό Συνέδριο δέχθηκε την αίτηση αναίρεσης του ΟΠΕΚΑ, κρίνοντας ότι το Τμήμα εσφαλμένα εφάρμοσε την αρχή της αναλογικότητας, καθώς συνεκτίμησε ως δεδομένο, χωρίς επαρκή αιτιολογία, ότι η υπάλληλος θα ήταν σε κάθε περίπτωση διοριστέα. Η υπόθεση αναιρείται και αναπέμπεται στο αρμόδιο Τμήμα για εκ νέου εξέταση και ορθή εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, συνεκτιμώντας το σύνολο των κριτηρίων.

Η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Ελληνική Ομάδα Διάσωσης» κατά της καταλογιστικής απόφασης του Υπουργού Εξωτερικών. Η ΕΟΔ είχε καταλογιστεί με ποσό 366.849,69 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου κεφαλαίου 170.000 ευρώ (πρώτη δόση χρηματοδότησης για πρόγραμμα στο Αφγανιστάν) και 196.849,69 ευρώ τόκους υπερημερίας, λόγω ουσιωδών παραβάσεων της σύμβασης, όπως η μη υποβολή εκθέσεων προόδου και δικαιολογητικών. Το Δικαστήριο έκανε δεκτή εν μέρει την αίτηση αναιρώντας την προηγούμενη απόφαση. Κρίθηκε ότι ο καταλογισμός του κεφαλαίου είναι νόμιμος, αλλά η επιβολή τόκων ήταν υπερβολική λόγω της πολυετούς αδράνειας της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας. Ως εκ τούτου, ο καταλογισμός περιορίστηκε στο ποσό των 170.000 ευρώ.

Η απόφαση (ΣτΕ 1538/2024) αφορά αίτηση αναίρεσης του e-ΕΦΚΑ κατά της υπ’ αριθμ. 45/2021 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης. Η διαφορά αφορούσε τη χορήγηση δεύτερης σύνταξης λόγω γήρατος από τον Ο.Α.Ε.Ε. (πρώην Τ.Ε.Β.Ε.) σε ασφαλισμένο, ο οποίος λάμβανε ήδη σύνταξη από το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. Το κεντρικό νομικό ζήτημα ήταν αν υπερισχύει η διάταξη που επιτρέπει συνταξιοδότηση με 37 έτη ασφάλισης ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας ή η ειδική διάταξη για τους διπλοσυνταξιούχους (άρθρο 47 παρ. 10 του ν. 2084/1992) που απαιτεί τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας. Το ΣτΕ έκρινε ότι για τη χορήγηση δεύτερης σύνταξης από τον Ο.Α.Ε.Ε. απαιτείται αναγκαίως η συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας, ακόμη και αν έχουν συμπληρωθεί 37 έτη ασφάλισης. Ως εκ τούτου, έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης του e-ΕΦΚΑ, αναιρώντας την προσβαλλόμενη απόφαση, και παρέπεμψε την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο για νέα νόμιμη κρίση.

Η Απόφαση 1929/2018 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της 1995/2014 απόφασης του IV Τμήματος, με την οποία επιβεβαιώθηκε ο καταλογισμός σε βάρος του πρώην Νομάρχη Κέρκυρας για χρηματικό έλλειμμα ύψους 1.460.000,27 ευρώ. Το έλλειμμα προήλθε από παράνομη μεταφορά κεφαλαίων από λογαριασμούς της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κέρκυρας σε λογαριασμό νομαρχιακής «επιχείρησης», κατά παράκαμψη των δημοσιολογιστικών διατάξεων. Η Ολομέλεια απέρριψε τους ισχυρισμούς περί εφαρμογής της αρχής ne bis in idem, περί συγγνωστής νομικής πλάνης, και περί νομιμοποίησης των δαπανών. Τελικά, η αίτηση αναίρεσης έγινε δεκτή διότι το δικάσαν Τμήμα, κατά την κρίση της Ολομέλειας, παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας με αντιφατική αιτιολογία, αποκλείοντας την εφαρμογή της. Ως εκ τούτου, η 1995/2014 απόφαση αναιρέθηκε και η υπόθεση αναπέμφθηκε στο IV Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου για εκ νέου εξέταση.

Η απόφαση αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της 2003/2017 οριστικής απόφασης του VII Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η αναιρεσείουσα, πρώην Αντιπρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Τελετών Καλαμαριάς (ΔΕΤΕΚ), είχε καταλογιστεί για έλλειμμα στη διαχείριση κατά τα έτη 2003-2006, το οποίο περιορίστηκε από το Τμήμα σε 37.702,62 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε μη νόμιμες δαπάνες που ενέκρινε με θετική ψήφο. Το Δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αναρμοδιότητας των Οικονομικών Επιθεωρητών, παραγραφής της αξίωσης, και δέσμευσης από την αμετάκλητη αθωωτική ποινική απόφαση (καθώς οι προϋποθέσεις δημοσιονομικής και ποινικής ευθύνης διαφέρουν). Ωστόσο, δέχθηκε τον λόγο περί εσφαλμένης εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας διότι το δικάσαν Τμήμα παρέλειψε να σταθμίσει επαρκώς τις περιστάσεις της υπόθεσης, όπως την έλλειψη γνώσης της αιτούσας για την κακοδιαχείριση. Κατά συνέπεια, η αίτηση αναίρεσης γίνεται δεκτή, η προσβαλλόμενη απόφαση αναιρείται και η υπόθεση αναπέμπεται στο Δεύτερο Τμήμα για νέα έρευνα και επιμέτρηση του καταλογιζόμενου ποσού με βάση την αρχή της αναλογικότητας.

Η απόφαση 1062/2021 της Ελάσσονος Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης ομόρρυθμης εταιρείας κατά της 441/2016 απόφασης του Ι Τμήματος, με την οποία είχε απορριφθεί η έφεσή της κατά δημοσιονομικής διόρθωσης ύψους 35.094,90 ευρώ. Η διόρθωση επιβλήθηκε λόγω ελλιπούς τεκμηρίωσης της προμήθειας μηχανολογικού εξοπλισμού (βυτίου και χορτοδετικής πρέσας) στο πλαίσιο συγχρηματοδοτούμενου επενδυτικού σχεδίου. Το Δικαστήριο (κατά πλειοψηφία) έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται νόμιμης βάσης, καθώς περιείχε ανεπαρκείς, ασαφείς και αντιφατικές αιτιολογίες ως προς την ακριβή φύση και τη σοβαρότητα της διαπιστωθείσας παρατυπίας. Συνεπώς, η απόφαση 441/2016 αναιρέθηκε και η υπόθεση αναπέμπεται στο αρμόδιο Ι Τμήμα για εκ νέου εκδίκαση, με σκοπό τη διερεύνηση ουσιωδών πραγματικών ζητημάτων.

Η απόφαση 450/2025 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου δέχεται την αίτηση αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου κατά της 1190/2020 απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος. Η Ολομέλεια έκρινε ότι η έφεση του στρατιωτικού συνταξιούχου κατά της σιωπηρής απόρριψης της ένστασής του ήταν εκπρόθεσμη, καθώς η προθεσμία άσκησής της είχε λήξει το 2009, πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 4151/2013, καθιστώντας τα συνταξιοδοτικά δεδομένα οριστικά. Κατά συνέπεια, η έφεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Λόγω της στενής συνάφειας και αλληλεξάρτησης, αναιρέθηκε επίσης και το κεφάλαιο της απόφασης που απέρριπτε την αγωγή αποζημίωσης του αναιρεσίβλητου για το χρονικό διάστημα από 30.11.2007 έως 31.5.2012 και αναπέμπεται στο Έκτο Τμήμα προς νέα νόμιμη κρίση.

Η απόφαση 1789/2018 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης του Δημητρίου Μυλωνά, πρώην Δημάρχου, κατά της 3079/2014 απόφασης του ΙV Τμήματος, η οποία επικύρωνε καταλογισμό 23.476 ευρώ για έλλειμμα που προκλήθηκε από την πληρωμή χρηματικών ενταλμάτων δημοτικών έργων, παρά τις αντιρρήσεις του Ταμία. Το ΙV Τμήμα είχε κρίνει ότι ο αναιρεσείων βαρυνόταν με βαριά αμέλεια και ότι η ευεργετική διάταξη του άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009 (για μείωση ή άρση καταλογισμού) εφαρμοζόταν μόνο σε περιπτώσεις ελαφράς αμέλειας. Η Ολομέλεια έκρινε ότι το Τμήμα εσφαλμένως ερμήνευσε τη διάταξη, καθώς αυτή καταλαμβάνει και όσους βαρύνονται με βαριά αμέλεια. Κατόπιν τούτου, η Ολομέλεια δέχτηκε εν μέρει την αίτηση, αναιρώντας την προσβαλλόμενη απόφαση, και αναπέμπει την υπόθεση στο ΙV Τμήμα για επανεξέταση της δυνατότητας μείωσης του καταλογισμού.