Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020, που εκδόθηκαν βάσει της έμμεσης τεχνικής της αρχής των αναλογιών λόγω ανεπάρκειας δηλούμενου εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς για παράνομη εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, τον κανόνα ne bis in idem, την επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για το 2019, και τις πράξεις Φ.Π.Α. Έγινε μερική αποδοχή μόνο στον ισχυρισμό περί μη νόμιμης προσθήκης λογιστικών διαφορών για το 2019, αναγνωρίζοντας δαπάνες €10.309,20 ως εκπιπτόμενες. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταβολή για το 2019 μειώθηκε από €80.837,36 σε €72.950,81, ενώ οι πράξεις του 2020 και οι πράξεις Φ.Π.Α. επικυρώθηκαν.

Η απόφαση αφορά την έφεση πρώην υπαλλήλου (κλάδου ΤΕ Εποπτών Δημόσιας Υγείας) κατά πράξης καταλογισμού ύψους 17.536,53 ευρώ από την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης. Ο καταλογισμός επιβλήθηκε για αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές κατά το διάστημα 1.7.2020 έως 9.8.2021, μετά την αυτοδίκαιη λύση της υπαλληλικής του σχέσης λόγω επιβολής οριστικής παύσης από το Συμβούλιο της Επικρατείας (1365/2020). Το Δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς του εκκαλούντος περί παραβίασης της αρχής ne bis in idem και της χρηστής διοίκησης. Ωστόσο, κρίνοντας ότι ο αρχικός καταλογισμός παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, λόγω της μακράς διάρκειας της διαδικασίας (19 έτη), της de facto παροχής υπηρεσιών, της κακής οικονομικής και προσωπικής του κατάστασης, το Δικαστήριο μεταρρύθμισε την απόφαση. Περιόρισε το συνολικό καταλογισθέν ποσό στις 3.000,00 ευρώ.

Η απόφαση 983/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «.........» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει φόρους και πρόστιμα συνολικού ποσού €223.147,82 (€131.934,62 για εισόδημα και €91.213,20 για Φ.Π.Α.) λόγω μη αναγνώρισης δαπάνης €281.520,00 από 44 εικονικά φορολογικά στοιχεία εκδόσεως της εταιρείας «.........» για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η εταιρεία επικαλέστηκε λόγους ακυρότητας όπως άκυρη επίδοση, καλή πίστη, ανυπαρξία εικονικότητας και παραβίαση του κανόνα ne bis in idem. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, επιβεβαιώνοντας την ορθότητα της κοινοποίησης, την τεκμηριωμένη εικονικότητα των στοιχείων (βάσει της μη ύπαρξης έδρας ή προσωπικού της εκδότριας και μη απόδειξης της μεταφοράς αγαθών), και την ορθή επιβολή των προστίμων βάσει των άρθρων 58 και 58Α του ν. 4987/2022.

Η Απόφαση 459/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της 1250/2021 απόφασης του Δευτέρου Τμήματος, η οποία είχε γίνει εν μέρει δεκτή. Η αίτηση αναίρεσης στρέφεται κατά του καταλογισμού ποσού 208.125,29 ευρώ (111.410,31 ευρώ ως έλλειμμα πλέον προσαυξήσεων) σε βάρος του αναιρεσείοντος, ως πρώην Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κιλκίς. Το έλλειμμα προκλήθηκε κατά την εκτέλεση συγκεκριμένων έργων (όπως η διαμόρφωση πλατείας Άνω Θεοδωρακίων). Επειδή διαπιστώθηκε ότι εκκρεμούν ενώπιον της Ολομέλειας πέντε άλλες σχετικές υποθέσεις που αφορούν το ίδιο έλλειμμα, και προς αποτροπή έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων, το δικαστήριο ανέβαλε την συζήτηση της ένδικης αίτησης και όρισε νέα δικάσιμο την 4η Ιουνίου 2025, προκειμένου να εκδικασθούν όλες οι υποθέσεις υπό ενιαία σύνθεση.

Η απόφαση 1810/2014 της Ελασσόμενης Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της 2176/2010 απόφασης του VII Τμήματος. Η υπόθεση σχετίζεται με τον καταλογισμό συνολικού ποσού 257.112,88 ευρώ (αρχικό ποσό) σε βάρος κληρονόμων του αποβιώσαντος Προϊσταμένου της Ταμειακής Υπηρεσίας του Δήμου Πτολεμαΐδας, για διαχειριστικό έλλειμμα των ετών 1993-1995. Το Δικαστήριο διέκοψε τη δίκη ως προς την πρώτη αναιρεσείουσα λόγω θανάτου. Απέρριψε τους λόγους αναίρεσης περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης και περί παραγραφής (καθώς ο δικαιοπάροχος ήταν υπάλληλος, όχι αιρετό όργανο). Όμως, δέχθηκε την αίτηση με βασικούς λόγους την αντιφατική αιτιολογία της προηγούμενης απόφασης σχετικά με έλλειμμα 16.991.753 δραχμών (κρατήσεις έργου Τηλεθέρμανσης) και την εσφαλμένη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009 (αρχή της αναλογικότητας) για τη μείωση του καταλογισμού. Κατά συνέπεια, αναιρέθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση και αναπέμφθηκε η υπόθεση στο VII Τμήμα για επανεκδίκαση με διαφορετική σύνθεση.

ΚΦΣ. Η έκδοση, η λήψη και εικονικών τιμολογίων και η νόθευση αυτών θεωρούνται ιδιάζουσα φορολογική παράβαση, για την οποία επιβάλλεται πρόστιμο. 14 Οι επίμαχες πωλήσεις πετρελαίου κίνησης προς την αναιρεσείουσα ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν και τα επίδικα τιμολόγια ήσαν εικονικά. Η εφαρμογή της αρχής ne bis in idem προϋποθέτει ταυτότητα υποκειμένου ποινικής και διοικητικής διαδικασίας. Η φορολογική αρχή οφείλει να καλέσει τον επιτηδευματία να εκθέσεις τις απόψεις του, επιδίδοντάς του σημείωμα φορολογικού ελέγχου. Η παραβίαση του δικαιώματος ακροάσεως δεν εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από τα δικαστήρια της ουσίας. Απαράδεκτος ο σχετικός ισχυρισμός αν προβληθεί με το υπόμνημα ή την έφεση. Η φορολογική αρχή βαρύνεται με την απόδειξη της εικονικότητας, ενώ ο λήπτης του τιμολογίου βαρύνεται να αποδείξει την αλήθεια της συναλλαγής και την καλή του πίστη. Το αντικειμενικό σύστημα υπολογισμού του προστίμου κατά το άρθρο 5 του Ν. 2523/1997 δεν αντίκειται στο άρθρο 6 της ΕΣΔΑ και την αρχή της αναλογικότητας. Απορρίπτεται η αναίρεση (επικυρώνει την αριθμ. 980/2010 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών). Όμοια με την αρ.407/2019 ΣτΕ.

Η απόφαση 2976/2012 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Ολομέλεια) αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της 1551/2008 απόφασης του IV Τμήματος, με την οποία διατηρήθηκε ο καταλογισμός σε βάρος του αιτούντος, δημοτικού συμβούλου του Δήμου Αμαλιάδας, ο οποίος κρίθηκε συνευθυνόμενος για έλλειμμα ύψους 26.353,67 € (πλέον προσαυξήσεων) από την οικονομική διαχείριση των ετών 1994-1998. Το Δικαστήριο απέρριψε τους λόγους αναίρεσης περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης και πλημμελούς αιτιολογίας. Ωστόσο, κατά πλειοψηφία, δέχτηκε την αίτηση αναίρεσης, αναιρώντας την προσβαλλόμενη απόφαση. Η απόφαση βασίστηκε στις νεότερες ευεργετικές διατάξεις των άρθρων 34 και 37 του ν. 3801/2009 και της παραγράφου 4 του άρθρου 29 του ν. 3838/2010, οι οποίες δεν ίσχυαν κατά τον χρόνο έκδοσης της αρχικής απόφασης. Η υπόθεση αναπέμπεται στο IV Τμήμα (με διαφορετική σύνθεση) για να κρίνει εκ νέου την πιθανή απαλλαγή ή τη μείωση του καταλογιζόμενου ποσού, συνεκτιμώντας τη βαρύτητα της παράβασης και την προσωπική κατάσταση του αναιρεσείοντος.

Η απόφαση 457/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης 186/2022 του Δευτέρου Τμήματος, με την οποία επιβεβαιώθηκε εν μέρει ο καταλογισμός ποσού €78.057,00 (συμπεριλαμβανομένων προσαυξήσεων) σε βάρος του αιτούντος, πρώην υπαλλήλου της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κιλκίς. Ο καταλογισμός αφορούσε έλλειμμα που προκλήθηκε κατά την εκτέλεση του έργου «Κατασκευή Τοιχίου στην Ε.Ο. προς Άνω Θεοδωράκια». Το Δικαστήριο αποφάσισε την αναβολή της συζήτησης της ένδικης αίτησης και όρισε νέα δικάσιμο την 4η Ιουνίου 2025. Αυτό κρίθηκε αναγκαίο ώστε η υπόθεση να εκδικασθεί υπό ενιαία σύνθεση, μαζί με τρεις άλλες συναφείς αιτήσεις αναίρεσης που εκκρεμούν ενώπιον διαφορετικής σύνθεσης της Ολομέλειας, αποτρέποντας έτσι την έκδοση αντιφατικών αποφάσεων επί των ίδιων νομικών ζητημάτων.

Η απόφαση 0719/2012 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης ελεγκτή εξόδων Ο.Τ.Α., η οποία είχε καταλογιστεί εις ολόκληρον με το ποσό των 7.146.431 δραχμών (ή 20.972,65 ευρώ), λόγω ελλείμματος στη διαχείριση του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Αλμυρού (Π.Ο.Δ.Α.). Το έλλειμμα προέκυψε από πληρωμές που επετράπησαν χωρίς νόμιμα δικαιολογητικά, με το δικάσαν Τμήμα να διαπιστώνει τουλάχιστον βαρεία αμέλεια. Αν και η Ολομέλεια έκρινε ορθή την αρχική κρίση ευθύνης, έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης και αναιρεί την προσβαλλόμενη απόφαση. Η υπόθεση αναπέμπεται στο IV Τμήμα, προκειμένου να κρίνει (υπό το πρίσμα του μεταγενέστερου νόμου 3801/2009) τη δυνατότητα μείωσης του καταλογισθέντος ποσού ως το ένα δέκατο ή την απαλλαγή της αναιρεσείουσας.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη αίτησης αναίρεσης κατά οριστικής απόφασης του IV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ο αναιρεσείων, πρώην Διευθυντής Οικονομικών Υπηρεσιών του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Καβάλας, είχε καταλογιστεί με 9.300,00 ευρώ (έλλειμμα 5.000,00 ευρώ και προσαυξήσεις 4.300,00 ευρώ) λόγω πληρωμής ανύπαρκτης δαπάνης για υπηρεσίες προβολής το 2006. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο αναιρεσείων υπέχει αυτοτελή δημοσιολογιστική ευθύνη ως νόθος αντικειμενικός υπόλογος, καθώς προώθησε τα δικαιολογητικά στην Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου (Υ.Δ.Ε.), παρότι αυτά έφεραν καταφανείς ελλείψεις και ασάφειες. Διαπιστώθηκε βαρεία αμέλεια, καθώς παρέλειψε να ασκήσει τον δέοντα έλεγχο. Ο αιτιώδης σύνδεσμος δεν διεκόπη από τον μεταγενέστερο έλεγχο της Υ.Δ.Ε., διότι ο νομοθέτης θέσπισε αυτοτελείς ελεγκτικές διαδικασίες. Η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε ως αβάσιμη.