ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ (...)Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι η δαπάνη κατασκευής των εξωτερικών διακλαδώσεων ακαθάρτων υδάτων, που κατασκευάζονται εξωτερικά των ακινήτων από τη ρυμοτομική γραμμή μέχρι την θέση του αγωγού αποχέτευσης ακαθάρτων, για τη σύνδεση του εσωτερικού δικτύου του ακινήτου με τον αντίστοιχο αγωγό αποχέτευσης, και περιλαμβάνουν, κατά την τεχνική έννοια του όρου, τον αγωγό ακαθάρτων υδάτων κατά πλάτος της οδού, από το ακίνητο προς τον κεντρικό αγωγό, το φρεάτιο προσαρμογής του εσωτερικού δικτύου ακαθάρτων υδάτων με τον προαναφερθέντα αγωγό, και τη σύνδεση του προαναφερθέντος αγωγού με τον αγωγό ακαθάρτων υδάτων, βαρύνει τους ιδιοκτήτες των ωφελούμενων ακινήτων. Επομένως, η δαπάνη κατασκευής των διακλαδώσεων αυτών, έστω και αν καταβάλλεται αρχικώς από την αρμόδια επιχείρηση ύδρευσης και αποχέτευσης, βαρύνει τελικώς τρίτα πρόσωπα και είναι ανακτήσιμη, εκ του λόγου δε αυτού δεν περιλαμβάνεται στο επενδυτικό κόστος του ευρύτερου έργου της κατασκευής του αποχετευτικού συστήματος που μπορεί να χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Συνοχής και η αντίστοιχη δαπάνη κατασκευής τους δεν αποτελεί επιλέξιμη προς χρηματοδότηση δαπάνη, σε περίπτωση δε καταβολής της αναζητείται ως αχρεωστήτως καταβληθείσα.(...)Το δικάσαν Τμήμα με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφασή του απέρριψε, κατά το μέρος που αφορούσε στο επίδικο ποσό δημοσιονομικής διόρθωσης, ως αβάσιμο τον λόγο έφεσης περί παραβίασης της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, με την αιτιολογία ότι από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι η διοίκηση προέβη σε ενέργειες, οι οποίες ήταν ικανές να δημιουργήσουν στην αναιρεσείουσα την πεποίθηση ότι η επίμαχη δαπάνη ήταν επιλέξιμη. Εν όψει δε αυτών, δοθέντος ότι από τις πραγματικές παραδοχές της αναιρεσιβαλλόμενης εξεταζόμενες υπό το πρίσμα των ισχυρισμών της αναιρεσείουσας δεν προκύπτει η απαιτούμενη προϋπόθεση περί της υπάρξεως συγκεκριμένων διαβεβαιώσεων για τη θεμελίωση παραβιάσεως της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, το δικάσαν Τμήμα, αγόμενο στην παραδοχή ότι εν προκειμένω δεν παραβιάστηκε η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης της αναιρεσείουσας, δεν υπέπεσε στην αναιρετική πλημμέλεια της πλημμελούς εφαρμογής του νόμου και ο σχετικός λόγος αναίρεσης κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος.Για τους λόγους αυτούς Απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης της 411/2016 απόφασης του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. 

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Ζητείται η ακύρωση α) της …/9.7.2015 απόφασης ανάκτησης αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, β) της …/7.5.2015 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος «ΨΗΦΙΑΚΗ ΣΥΓΚΛΙΣΗ» του Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού και γ) κάθε άλλης συναφούς πράξης ή παράλειψης.(....)επιβλήθηκε σε βάρος του εκκαλούντος Δήμου (κατ’ αποκοπή) δημοσιονομική διόρθωση ποσού 65.660,87 ευρώ, που αντιστοιχεί στο 30% των αποδεκτών διαχείρισης δαπανών που κρίθηκαν οριστικά ως μη επιλέξιμες και προέρχεται από τη χρηματοδότηση της Πράξης «Παροχή ψηφιακού περιεχομένου και ηλεκτρονικών υπηρεσιών μέσω ασύρματων ευρυζωνικών δικτύων για τον πολίτη/επισκέπτη του Δήμου …»(....)Αναβάλλει την έκδοση οριστικής απόφασης.Διατάσσει τους διαδίκους όπως προσκομίσουν στη Γραμματεία του Τμήματος, εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών από την κοινοποίηση της παρούσας, τα διαλαμβανόμενα στο σκεπτικό ελλείποντα ουσιώδη έγγραφα και στοιχεία.

Η απόφαση 509/2024 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά αίτηση αναίρεσης ανώνυμης εταιρείας κατά της 540/2017 απόφασης του Ι Τμήματος, με την οποία επιβλήθηκε δημοσιονομική διόρθωση ποσού 85.584,80 ευρώ. Το ποσό αντιστοιχεί σε χρηματοδότηση που κρίθηκε αχρεωστήτως καταβληθείσα στο πλαίσιο υλοποίησης της συγχρηματοδοτούμενης πράξης «Marketing Plan του Κ.Π.Α. στην τοπική αγορά εργασίας». Η εταιρεία προέβαλε, μεταξύ άλλων, ότι παραβιάστηκε η αρχή της αναλογικότητας, καθώς η καταλογιστική πράξη ζητούσε την επιστροφή του συνολικού ποσού, συμπεριλαμβανομένης της αμοιβής για παραδοτέα (Α και Β) που είχαν οριστικά παραληφθεί, λόγω μη ολοκλήρωσης του φυσικού αντικειμένου (Παραδοτέο Γ). Η Ελάσσων Ολομέλεια έκρινε εσφαλμένη την εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας από το Τμήμα, τονίζοντας ότι το μέτρο της ανάκτησης, παρότι διορθωτικό και αντικειμενικά επιβληθέν λόγω παρατυπίας, πρέπει να είναι σύμμετρο. Συνεπώς, αναιρεί την 540/2017 απόφαση και παραπέμπει την υπόθεση στο Έβδομο Τμήμα για επανεξέταση, ώστε να σταθμιστεί η σοβαρότητα της παρατυπίας σε σχέση με το ύψος του προς ανάκτηση ποσού. 

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Ζητείται η ακύρωση: α)  της 2228/0052/22.11.2012 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, μη νομίμως επιβλήθηκε στη Δ.Ε.Υ.Α. ..... δημοσιονομική διόρθωση ποσού 92.305,80 ευρώ, με την αιτιολογία ότι παραβιάζονται οι αρχές της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζομένων, όπως αυτές καθορίζονται στο άρθρο 2 παρ. 2 του π.δ./τος 334/2000 και 3 παρ. 2 του π.δ./τος 60/2007, αφού στην από 26.2.2008 υπογραφείσα  κατόπιν υποκατάστασης μέλους της αναδόχου κοινοπραξία, σύμβαση η αναγραφόμενη προθεσμία περαίωσης του έργου ήταν διαφορετική αυτής που καθορίσθηκε στη διακήρυξη του διαγωνισμού. Τούτο διότι ούτε στη διακήρυξη της δημοπρασίας ούτε στην Ειδική Συγγραφή Υποχρεώσεων του ως άνω έργου η συνολική προθεσμία περαίωσης χαρακτηρίσθηκε ως αποκλειστική. Εφόσον δε στην κείμενη νομοθεσία και ειδικά στο άρθρο 5 παρ. 4 του ν. 1418/1984, που ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, προβλέπεται παράταση της προθεσμίας περαίωσης του έργου κατά το σύνολο, η αναγραφόμενη στη διακήρυξη προθεσμία εκτέλεσης ήταν δυνατόν να επιμηκυνθεί κατά επτά μήνες, ήτοι από 31.12.2007 της αρχικής  σε 31.7.2008 της υπογραφείσας σύμβασης κατόπιν υποκατάστασης, εφόσον συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του νόμου (γεγονός που δεν αποτέλεσε αντικείμενο εκτίμησης από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές),  χωρίς στην περίπτωση αυτή να παραβιάζονται οι αρχές της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζομένων. Σε κάθε περίπτωση, οι αρμόδιες ελεγκτικές αρχές δεν παραθέτουν στην έκθεση οριστικών αποτελεσμάτων ελέγχου, που συμπληρώνει την αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης, τα δεδομένα εκείνα (βαρύτητα, έκταση και δημοσιονομικές επιπτώσεις της παράβασης), τα οποία χρησιμοποίησαν προκειμένου να επιλέξουν την επιβολή κατ’ αποκοπή δημοσιονομικής διόρθωσης σε ποσοστό 10% επί της τελικώς διαμορφωθείσας επιλέξιμης δαπάνης του έργου αν και στις προαναφερόμενες κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής COCOF 07/0037/03/29.1.2007, που μεταξύ άλλων,  διέπουν και τις μη υποκείμενες στα όρια εφαρμογής των ενωσιακών οδηγιών συμβάσεις, για την παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζομένων προβλέπεται η διακύμανση ποσοστού δημοσιονομικής διόρθωσης από 5% έως 10%  του ποσού της σύμβασης ανάλογα με τη βαρύτητα της παρατυπίας. Αντιθέτως, νομίμως επιβλήθηκε στην εκκαλούσα με την προσβαλλόμενη πράξη δημοσιονομική διόρθωση ποσού 37.160,87 ευρώ, με τους νόμιμους τόκους,  με την αιτιολογία ότι η δαπάνη κατασκευής της διακλάδωσης των ακινήτων  ιδιοκτητών, προκειμένου να συνδέσουν αυτά από τη ρυμοτομική γραμμή μέχρι τη θέση του αγωγού υδρεύσεως ή της υπονόμου βαρύνει τους ιδιοκτήτες των ακινήτων και συνεπώς δεν είναι επιλέξιμη. Τούτο διότι, ως προεκτέθηκε αφενός στο άρθρο 15 του ν. 1069/1980 ρητώς αναφέρεται ότι οι ιδιοκτήτες των συνδεόμενων ή μελλόντων να συνδεθούν ακινήτων προκαταβάλλουν στη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης τη δαπάνη κατασκευής της διακλάδωσης από τη ρυμοτομική γραμμή μέχρι τη θέση του αγωγού υδρεύσεως ή του υπονόμου, αφετέρου η ίδια δαπάνη σύμφωνα με το άρθρο 10 του ανωτέρω νόμου περιλαμβάνεται στους πόρους της επιχείρησης. Όπως εξάλλου προεκτέθηκε η ίδια δαπάνη είναι μη επιλέξιμη και σύμφωνα με τους κανονισμούς 1083 και 1084/2006 του Συμβουλίου.  Ο ισχυρισμός της εκκαλούσας ότι η διοίκηση με συγκεκριμένες ενέργειές της, της δημιούργησε τη δικαιολογημένη πεποίθηση ότι η δαπάνη κατασκευή της διακλαδώσεως είναι επιλέξιμη πρέπει να απορριφθεί πρωτίστως διότι  δεν συντρέχουν οι απαιτούμενες για τη θεμελίωση της αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης προϋποθέσεις. Ειδικότερα, δεν προκύπτει ούτε από τη διακήρυξη της δημοπρασίας, που εγκρίθηκε με την 13496/24.11.2006 απόφαση του Προέδρου της Επιτροπής Παρακολούθησης του 3ου Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος Δυτικής Μακεδονίας, ούτε από το τεχνικό δελτίο του έργου, στο φυσικό αντικείμενο του οποίου εντάχθηκε η κατασκευή ιδιωτικών παροχών αλλά ούτε και από τον 1ο Α.Π.Ε., αντικείμενο, μεταξύ άλλων, του οποίου αποτέλεσε και η ως άνω δαπάνη, και ο οποίος εγκρίθηκε με το 12222/22.10.2008 έγγραφο του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας ότι αυτή ήταν επιλέξιμη, αφού τα ανωτέρω έγγραφα δεν διαχωρίζουν τις δαπάνες σε επιλέξιμες και μη. Ούτε περαιτέρω προκύπτει από κάποιο άλλο στοιχείο του φακέλου ότι η διοίκηση με συγκεκριμένα έγγραφα της δημιούργησε την πεποίθηση ότι η ως άνω δαπάνη διακλαδώσεως των ιδιοκτητών ακινήτων ήταν επιλέξιμη ως αβασίμως ισχυρίζεται. Περαιτέρω, η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι, εφόσον η ιδιωτική παροχή αποτελεί τμήμα δημοσίου δρόμου, συγγνωστώς υπέλαβε ότι αποτελεί επιλέξιμη δαπάνη. Ομοίως, ισχυρίζεται ότι ένεκα του δυσερμήνευτου του νομικού πλαισίου που διέπει την επιλεξιμότητα των δαπανών συγγνωστώς της δημιουργήθηκε η πεποίθηση ότι αφού οι δαπάνες αυτές έχουν πραγματοποιηθεί και εγκριθεί από τις διαχειριστικές αρχές είναι επιλέξιμες. Ωστόσο ενόψει του ότι στην κρινόμενη υπόθεση η επιβολή της δημοσιονομικής διόρθωσης ερείδεται σε αντικειμενικά δεδομένα, εφόσον η αιτία αυτής ερείδεται στην παραβίαση των διατάξεων του άρθρου 15 του ν. 1069/1980 ο ως άνω ισχυρισμός της εκκαλούσας προβάλλεται απαραδέκτως (πρβλ. Ε. Σ. 3031/2014). Τέλος απορριπτέος ως ερειδόμενοι επί εσφαλμένης προϋπόθεσης είναι και οι ισχυρισμοί ότι η εκτέλεση του ως άνω έργου οφείλεται σε λόγους δημόσιας ωφέλειας  καθώς και ότι η κατασκευή της διακλάδωσης συντελεί στην αποτελεσματικότητα και λειτουργικότητα του έργου, καθόσον δεν υφίσταται διάταξη της κείμενης νομοθεσίας που να καθιστά για τους λόγους αυτούς τη συγκεκριμένη δαπάνη επιλέξιμη.(...)

Κοινοτικό Δίκαιο. Εθνικό γεωργοπεριβαλλοντικό πρόγραμμα μακροχρόνιας παύσης εκμετάλλευσης γεωργικών γαιών. Καταγγελία συμβάσεων. Διαδικασία απένταξης και επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντων.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Ενόψει της διαπιστωθείσης ανάγκης απένταξης από το εθνικό γεωργοπεριβαλλοντικό πρόγραμμα της μακροχρόνιας παύσης εκμετάλλευσης γεωργικών γαιών, των μη επιλέξιμων κατά τους Κανονισμούς 2078/92 και 746/96 εκτάσεων: 1. Είναι μεν δυνατή η μονομερής διακοπή των συμβάσεων που αφορούν τις άνω μη επιλέξιμες εκτάσεις, επιβάλλεται όμως από τις αρχές της χρηστής και εύρυθμης διοίκησης η προηγούμενη αιτιολογημένη τροποποίηση του εθνικού προγράμματος τούτου, ώστε να συμφωνεί προς τις κοινοτικές διατάξεις ως προς την επιλεξιμότητα των προς ένταξη εκτάσεων, καθώς και η υποβολή του στην Επιτροπή προς έγκριση, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 7 Καν.2078/92 και 18 Καν.746/96. 2. Δεν απαιτείται η τήρηση συγκεκριμένης διαδικασίας για την απένταξη, στο βαθμό που η τελευταία αναφέρεται σε λόγους νομιμότητας των γενικών κριτηρίων επιλεξιμότητας, και σε πλάνη περί τα πράγματα, χωρίς αυτό να εμποδίζει την αρμόδια προς τούτο υπηρεσία να ακολουθήσει, εφόσον το επιθυμεί, τη διαδικασία που προβλέπεται για την ένταξη στο πρόγραμμα, ή άλλη διαδικασία που θα ορισθεί αρμοδίως, ειδικά προς τούτο. 3. Η επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθέντων αποτελεί υποχρέωση που επιβάλλεται από το κοινοτικό και το εθνικό δίκαιο, ακόμα και στην περίπτωση αχρεωστήτων καταβολών που οφείλονται σε λάθος της αρμόδιας αρχής. Η ακολουθητέα διαδικασία προσδιορίζεται από το άρθρο 20 Καν.746/96 και τα άρθρα 27 παρ.3 Ν 992/79 και 28 Ν 2520/97, όπως ισχύουν. 4. Αρμόδια για την απένταξη υπηρεσία είναι η Δ/νση Χωροταξίας και Προστασίας Περιβάλλοντος του Υπ. Γεωργίας, και για τον καταλογισμό των αχρεωστήτως καταβληθέντων ο Υπουργός Γεωργίας, κατόπιν της προδικασίας που προβλέπεται στο άρθρο 28 Ν 2520/97, την οποία διενεργεί η εκάστοτε αρμόδια αρχή για την αναγνώριση και εκκαθάριση της δαπάνης, για την οποία διαπιστώθηκε παράνομη ή αχρεώστητη καταβολή.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Ζητείται η ακύρωση α) της 1061/28.5.2010 απόφασης της Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με την οποία επιβλήθηκε στην εκκαλούσα δημοσιονομική διόρθωση ποσού 232.500 ευρώ(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι η επιβολή της επίμαχης δημοσιονομικής διόρθωσης παρίσταται νόμιμη. Πράγματι, η αν μη τι άλλο ανακρίβεια - ως προς την ταυτότητα και την έδρα της φερόμενης ως πωλήτριας εταιρείας - κατ’ αρχάς του τιμολογίου που υποβλήθηκε από τον τελικό αποδέκτη της ενίσχυσης, προς απόδειξη της αγοράς του μηχανολογικού εξοπλισμού και, περαιτέρω, του ωσαύτως ελαττωματικού αποδεικτικού μεταφοράς των μηχανημάτων από την Μεγάλη Βρετανία στην Ελλάδα μέσω Ιταλίας, καθιστά μη επιλέξιμες τις δαπάνες όχι μόνο για την αγορά αυτή, αλλά, ενόψει του μεγέθους της (68,56% του προϋπολογισμού για την υλοποίηση του φυσικού αντικειμένου) και του ουσιώδους της απόκλισης που συνεπάγεται, για το σύνολο του επενδυτικού σχεδίου, αφού, χωρίς την αγορά του μηχανολογικού εξοπλισμού, ούτε η εγκατάσταση μίας πλήρους, λειτουργικής, βιώσιμης και παραγωγικής βιοτεχνικής μονάδας, όπως το φυσικό αντικείμενο της είχε εγκριθεί προς χρηματοδότηση, ούτε η παρεπόμενου χαρακτήρα πιστοποίηση της μονάδας αυτής με ISO, θα μπορούσαν να θεωρηθούν ολοκληρωμένες. Δοθέντος δε ότι υπεύθυνη, κατά το νόμο, για τον έλεγχο της ακρίβειας των δικαιολογητικών του τελικού αποδέκτη και την τήρηση εν γένει των όρων επιλεξιμότητας των δαπανών της επένδυσης ήταν, ως τελικός δικαιούχος, η εκκαλούσα, νομίμως η αχρεωστήτως καταβληθείσα χρηματοδότηση αναζητείται από αυτήν. Και ναι μεν η εκκαλούσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει ως ανεπαρκώς αιτιολογημένη, τούτο, ωστόσο, δεν αληθεύει, εφόσον, όπως προκύπτει από την επισκόπηση της απόφασης αυτής, στο σώμα της μνημονεύονται, μεταξύ άλλων, η 518/350/12.2.2003 κοινή υπουργική απόφαση και η 430/18.2.2003 υπουργική απόφαση, σε παραβίαση των διατάξεων των οποίων υπέπεσε η εκκαλούσα, καθώς και η από 20.10.2009 έκθεση αρχικού ελέγχου και το από 10.3.2010 πόρισμα συμπληρωματικού ελέγχου, με συνέπεια πλήρως να εξειδικεύεται η νομική και ιστορική αιτία της ανάκτησης. Όσον αφορά δε τους συναφείς λόγους έφεσης αφενός ότι η αιτιολογία της προσβαλλομένης απόφασης ελέγχεται ως αντιφατική, στο μέτρο που στην έκθεση και στο πόρισμα άλλοτε το ελαττωματικό τιμολόγιο χαρακτηρίζεται μη νόμιμο και άλλοτε εικονικό ή μη πραγματικό, ενώ σε άλλα σημεία αμφισβητείται απλώς η έδρα της πωλήτριας εταιρείας στη Μεγάλη Βρετανία και σε άλλα ακόμη και η ίδια η ύπαρξή της, αφετέρου ότι αναιτιολόγητα απορρίφθηκαν οι υποβληθείσες, κατά την προδικασία, αντιρρήσεις της εκκαλούσας, αμφότεροι αποβαίνουν απορριπτέοι, ο πρώτος διότι και μόνη η διαπίστωση της ανακρίβειας του τιμολογίου αρκεί εν προκειμένω για την κατάφαση του μη επιλέξιμου των δαπανών του επενδυτικού σχεδίου, χωρίς να ασκεί επιρροή ο καθορισμός - και δη από άποψη φορολογικού δικαίου - του ειδικότερου ελαττώματος είτε του τιμολογίου καθεαυτού, είτε της συναλλαγής που αφορούσε, και ο δεύτερος ως αορίστως προβαλλόμενος, καθόσον καμία συγκεκριμένη αιτίαση, με την ένδικη έφεση, δεν προσάπτεται στα συμπεράσματα του συμπληρωματικού ελέγχου που διενεργήθηκε ακριβώς για τη διεξοδική διερεύνηση της βασιμότητας των αντιρρήσεων της εκκαλούσας.Απορρίπτει την έφεση. 

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Με την κρινόμενη έφεση ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση της ΕΥΔΕ ΕΤΑΚ 4461/13.12.2016 απόφασης ανάκτησης αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού (Δημοσιονομική Διόρθωση) του Γενικού Γραμματέα Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (στο εξής: προσβαλλόμενη Πράξη), με την οποία επιβάλλεται στην εκκαλούσα ανώνυμη εταιρία (Α.Ε.) Ο.Τ.Α. δημοσιονομική διόρθωση με ανάκτηση για ποσό 16.348,44 ευρώ (πλέον τόκων 106,57 ευρώ). Το ποσό αυτό, αφορά σε δαπάνες του έργου με τίτλο «Ανάπτυξη ενός Γεω-Περιβαλλοντικού Πληροφοριακού Συστήματος για την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας» (σύντ. τίτλου: GENCENG) που κρίθηκαν οριστικά ως μη επιλέξιμες για χρηματοδότηση, στο πλαίσιο της Πράξης «Συνεργασία 2011 – Συμπράξεις παραγωγικών και Ερευνητικών Φορέων σε εστιασμένους ερευνητικούς και τεχνολογικούς τομείς», που υλοποιήθηκε μέσω του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος (Π.Ε.Π.) «Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας - Ηπείρου», του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (Ε.Σ.Π.Α.) 2007-2013, με συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (Ε.Τ.Π.Α.) και εθνικούς πόρους.(....)Τα αναφερόμενα στην προηγούμενη σκέψη στοιχεία και διευκρινήσεις, πρέπει να προσκομισθούν στο Δικαστήριο, από τους ως άνω υπόχρεους, εντός προθεσμίας τριών (3) μηνών από την κοινοποίηση σ’ αυτούς της παρούσας απόφασης. Ακολούθως, μετά τη συμπλήρωση των στοιχείων του φακέλου, πρέπει, με επιμέλεια της Γραμματέως του Τμήματος τούτου, να ορισθεί αρμοδίως νέα δικάσιμος για τη συζήτηση της κρινόμενης έφεσης και να κλητευθούν νομίμως για να παραστούν σ’ αυτήν οι διάδικοι. Αναβάλλει την έκδοση οριστικής απόφασης.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ (...) καταλογίστηκε η Γ.Γ.Ε-Γ.Γ.Ε. με το ποσό των 284.674,42 ευρώ, που έλαβε αχρεωστήτως, από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους, για τη χρηματοδότηση μέρους του υποέργου 4 «Δημιουργία Ηλεκτρονικών βιβλιοθηκών ΓΓΕ-ΓΓΕ, Ινστιτούτου Οπτικοακουστικών Μέσων (ΙΟΜ), Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας – Θράκης (ΕΣΗΕΜΘ) και δημιουργία σύγχρονης πληροφοριακής υποδομής ΙΟΜ» (...)Ο λόγος αναιρέσεως περί εσφαλμένης ερμηνείας και πλημμελούς εφαρμογής των διεπουσών την ένδικη υπόθεση διατάξεων, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Τούτο διότι, όπως ορθώς κρίθηκε με την πληττόμενη απόφαση, δεδομένου ότι επιλέξιμες είναι μόνο οι δαπάνες που είναι συνδεδεμένες με Πράξεις εντασσόμενες στην χρηματοδοτούμενη παρέμβαση, σύμφωνες με τους ειδικότερους όρους επιλεξιμότητας, με βάση το οικείο Μέτρο (σκέψη 5), η ΕΣΗΕΑ και η ΕΣΗΕΜΘ, ως επαγγελματικές ενώσεις, δεν ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ως εκ τούτου, η εκτέλεση προμηθειών και η παροχή υπηρεσιών εκ μέρους της Γ.Γ.Ε.-Γ.Γ.Ε. για λογαριασμό τους, υπό την έννοια ότι φέρονται, με το ένδικο υποέργο, ως άμεσα ωφελούμενα πρόσωπα, δεν συμπεριλαμβανόταν στο φυσικό αντικείμενο της Πράξης («Σύγχρονες μέθοδοι ενημέρωσης του πολίτη και των επιχειρήσεων ΜΜΕ»), που αποσκοπούσε στην αναβάθμιση της πληροφοριακής υποδομής του Υπουργείου προκειμένου να βελτιωθούν σημαντικά οι προσφερόμενες προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις ΜΜΕ υπηρεσίες, ούτε ήταν σύμφωνη προς τους επιδιωκόμενους και εγκεκριμένους άξονες και στόχους του Μέτρου 2.2 του Επιχειρησιακού Προγράμματος. Ειδικότερα, το Μέτρο 2.2 απευθυνόταν στο στελεχιακό δυναμικό της Δημόσιας Διοίκησης, που θα ήταν και το άμεσα ωφελούμενο, προκειμένου να δύναται αυτό ακολούθως να παράσχει ποιοτικές υπηρεσίες προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, ώστε έμμεσα ωφελούμενοι να είναι τελικώς φορείς δημόσιοι ή ιδιωτικοί ή φυσικά πρόσωπα, που θα αξιοποιούσαν καταλλήλως τα αποτελέσματα του συνολικού έργου. Περαιτέρω, ορθώς      το δικάσαν Τμήμα δέχθηκε ότι η απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης του θέματος, που ως διοικητικό μέτρο αποκαταστατικού χαρακτήρα, χωρίς να εξετάζεται η υπαιτιότητα του τελικού δικαιούχου, επιβάλλεται ως απλή συνέπεια της μη τήρησης των όρων για τη λήψη της συνδρομής, δεν παραβίασε τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη της Γ.Γ.Ε.-Γ.Γ.Ε.. Τούτο διότι η τελευταία όφειλε, πρωτίστως ως δημόσια αρχή, να γνωρίζει τους ειδικούς στόχους του Μέτρου 2.2 και ειδικότερα ότι αυτό αφορούσε στη Δημόσια Διοίκηση.(...)Τέλος, η σχετική αιτίαση περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας είναι σε κάθε περίπτωση απορριπτέα ως αβάσιμη, καθόσον δεν δύναται να τύχει εφαρμογής εν προκειμένω, διότι υφίσταται υποχρέωση και όχι διακριτική ευχέρεια της διοίκησης, προς ανάκτηση των μη επιλέξιμων δαπανών, η δε ανάκτηση των ποσών αυτών δεν συνιστά κύρωση, αλλά στοχεύει στην επιστροφή παρανόμως καταβληθέντων ποσών, λαμβανομένου ειδικότερα υπόψη και του γεγονότος ότι στην κρινόμενη υπόθεση η απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης περιορίστηκε μόνον στο ποσό των 284.674,42 ευρώ, αντίστοιχο προς τις καταχωρημένες στο ΟΠΣ επιλέξιμες δαπάνες του υποέργου 4, που αφορούσαν στις ως άνω δύο Ενώσεις. Για τους λόγους αυτούς Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

Δημοσιονομική διόρθωση...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, νόμιμα επιβλήθηκε δημοσιονομική διόρθωση σε βάρος του εκκαλούντος, καθόσον κατά τη συγχρηματοδότηση της ελεγχόμενης Πράξης προέκυψαν τόκοι από τη χορηγηθείσα στον ανάδοχο του έργου προκαταβολή, τα οποία συνιστούν έσοδα της Πράξης, κατά την έννοια του Κανόνα αριθ. 2 του παραρτήματος του Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 1685/2000 και του Κανόνα αριθ. 2 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 448/2004, που μειώνουν το ποσό της προβλεπόμενης συγχρηματοδότησης, και δεδομένου ότι αυτή είχε ήδη καταβληθεί, όπως βεβαιώνεται με την έκθεση ελέγχου, νομίμως αναζητούνται με την επιβολή δημοσιονομικής διόρθωσης σε βάρος του εκκαλούντος. Με τον μοναδικό λόγο έφεσης, όπως συμπληρώνεται με το κατατεθέν υπόμνημα, το εκκαλούν προβάλλει ότι το επίμαχο ποσό έχει ήδη αφαιρεθεί από τις επιλέξιμες δαπάνες του έργου με την 7403/Φ.303.6/Α19/26.11.2007 πράξη της Ε.Υ.Δ. του Ε.Π. «Υγεία – Πρόνοια», με αποτέλεσμα με την προσβαλλόμενη απόφαση να επιδιώκεται η επιστροφή του για δεύτερη φορά. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί, καθόσον με την ανωτέρω πράξη μειώθηκε ισόποσα ο προϋπολογισμός επιλέξιμων δαπανών της Πράξης, ενώ με την προσβαλλόμενη απόφαση αναζητείται η επιστροφή του αντίστοιχου ποσού, το οποίο καταβλήθηκε αχρεωστήτως, δεδομένου ότι το ποσό αυτό έπρεπε να έχει αφαιρεθεί από την χορηγηθείσα χρηματοδότηση. Περαιτέρω, από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι το εκκαλούν έχει ήδη επιστρέψει το ποσό αυτό. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω και μη προβαλλόμενου άλλου λόγου, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις το Δικαστήριο κρίνει ότι, η ιστορική αιτία του καταλογισμού, όπως αποτυπώνεται στην προσβαλλόμενη καταλογιστική πράξη παρίσταται ελλιπής, αφού το Κλιμάκιο με μια γενικόλογη κρίση περί της έννοιας του συνευθυνομένου και των πράξεων εν γένει των εκκαλούντων, αποφαίνεται για τον καταλογισμό τους, χωρίς στο σώμα της προσβαλλόμενης πράξης να εξειδικεύεται ο χρόνος δημιουργίας των επιμέρους ελλειμμάτων, ο τρόπος με τον οποίο τα ποσά αυτά προέκυψαν και υπολογίσθηκαν με αναφορά σε κάθε επιμέρους αχρεωστήτως καταβληθείσα σύνταξη, καθώς και οι ειδικότερες διαχειριστικές πράξεις των εκκαλούντων, ως συνευθυνομένων, οι οποίες συνδέονται αιτιωδώς με τη δημιουργία εκάστου επιμέρους ελλείμματος. Ένεκα των ελλείψεων των ως άνω κρίσιμων για τη δημοσιολογιστική ευθύνη των εκκαλούντων στοιχείων, η προσβαλλόμενη πράξη στερείται ειδικής, πλήρους και σαφούς αιτιολογίας, η οποία δεν δύναται να συμπληρωθεί, ούτε άλλωστε συνάγεται από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, τα οποία είναι πάντως ελλιπή, ενώ δεν στηρίζουν την κρίση της προσβαλλόμενης πράξης, με συνέπεια το Τμήμα τούτο να μην δύναται να εκφέρει ασφαλή κρίση, αφού δεν προκύπτουν με σαφήνεια τα στοιχεία εκείνα που δικαιολογούν τον κρινόμενο καταλογισμό..(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει δεκτή, κατά παραδοχή του σχετικού λόγου έφεσης, να επιστραφεί το κατατεθέν παράβολο στους εκκαλούντες (βλ. άρθρο 73 παρ. 4 του ν. 4129/2013) και εκτιμωμένων των περιστάσεων να απαλλαγεί ο εφεσίβλητος Οργανισμός από τη δικαστική δαπάνη των εκκαλούντων