Καταλογισμός ελλείμματος. ζητείται η ακύρωση...της ληφθείσας κατά την 41η συνεδρίαση/22.10.2014 απόφασης του Δ.Σ. του ...., κατά το μέρος που με αυτήν καταλογίστηκε ο εκκαλών, με την ιδιότητα του υπολόγου, με το προαναφερόμενο ποσό....(..)για να είναι νομίμως αιτιολογημένη η καταλογιστική πράξη, πρέπει στο σώμα αυτής να διαλαμβάνονται - ή έστω από τα στοιχεία του φακέλου να προκύπτουν - όλα τα πραγματικά περιστατικά στα οποία ερείδεται η αξίωση του Δημοσίου ή του ν.π.δ.δ. έναντι του υπολόγου, με συνέπεια ο καταλογισμός να καθίσταται νομικώς πλημμελής, όταν δεν εξειδικεύονται οι συγκεκριμένες πράξεις ή παραλείψεις με τις οποίες ο υπόλογος συνετέλεσε στην επέλευση του καταλογισθέντος σε βάρος του ελλείμματος (..)Περαιτέρω, ο ίδιος προβάλλει ότι ουδεμία ευθύνη και υπαιτιότητα φέρει για τη δημιουργία του ελλείμματος, καθόσον στις εκχωρηθείσες σε αυτόν αρμοδιότητες δεν περιλαμβανόταν η παρακολούθηση και διαχείριση του χαρτοφυλακίου του ...., ούτε άλλωστε μπορούσε να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια αναφορικά με αυτό. Εν προκειμένω, η προσβαλλόμενη απόφαση θεμελιώνει τη δημοσιολογιστική ευθύνη του εκκαλούντος στην ιδιότητά του ως υπολόγου. Ωστόσο, η κρίση αυτή δεν ερείδεται στα στοιχεία του φακέλου, ειδικά ως προς την ιδιότητα του εκκαλούντος ως υπολόγου λόγω της ανάμειξής του σε πράξεις διαχείρισης αναφορικά με το χαρτοφυλάκιο των χρηματογράφων του (..)Ενόψει των ανωτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις ΙΙΙ και ΙV της παρούσας, το Τμήμα άγεται στην κρίση, κατά παραδοχή του σχετικού ισχυρισμού του εκκαλούντος, ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης, όπως αυτή συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου, καθίσταται ανεπαρκής ως προς το αναγκαίο για τη θεμελίωση της δημοσιολογιστικής ευθύνης του εκκαλούντος στοιχείο της ιδιότητάς του ως υπολόγου, ειδικώς όσον αφορά στη διαχείριση του χαρτοφυλακίου των χρηματογράφων του ...., δοθέντος ότι ούτε στο σώμα της διαλαμβάνονται οι απαιτούμενες προς τούτο αναφορές, ούτε στα λοιπά στοιχεία του φακέλου βρίσκει έρεισμα η εκφερθείσα με αυτήν απόφανση. Συνεπεία της ως άνω ανεπάρκειας και ελλείψεως ως προς την αιτιολογία της, η προσβαλλόμενη καθίσταται νομικώς πλημμελής και συνεπώς ακυρωτέα.

ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΟΛΟΓΟΙ:Ακολούθως, το Τμήμα έκρινε ότι, ως προς τις δαπάνες που αφορούν τα ..., ο τότε εκκαλών και ήδη αναιρεσείων, ως υπόλογος, ευθύνεται έστω και με ελαφρά αμέλεια, διότι όφειλε ως εκ της θέσης του και της μόρφωσής του να γνωρίζει ότι το ... έχει ίδια χρηματοδότηση, γεγονός που αποκλείει την περαιτέρω κρίση για τη λειτουργικότητα ή μη της δαπάνης, για το λόγο δε αυτό απορρίφθηκε ως αλυσιτελής ο σχετικός λόγος του τότε εκκαλούντος. 4.5. Τέλος, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε ότι, σε ό,τι αφορά τα οδοιπορικά έξοδα, ο τότε εκκαλών και ήδη αναιρεσείων, είναι καταλογιστέος, ως αχρεωστήτως λαβών, ανεξαρτήτως υπαιτιότητάς αυτού, και μάλιστα για τη συνολική δαπάνη της μετακίνησης και όχι μόνο για το ποσό των 3.356,61 ευρώ, ισόποσο ελλείμματος, που προκλήθηκε από υπέρβαση του δικαιουμένου να λάβει αυτός ποσού ύψους 8.203,15 ευρώ, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.2685/1999, πλην όμως το Δικαστήριο δεν μπορεί να χειροτερεύσει τη θέση του τότε εκκαλούντος, μεταβάλλοντας σε βάρος του την αιτιολογία του καταλογισμού, και να ακυρώσει αυτή, επιβάλλοντας μεγαλύτερο ποσό καταλογισμού (άρθρο 49 π.δ.1225/1981). 5.1. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί στις σκέψεις 3.1. έως και 3.5. και 3.7. της παρούσας, το Τμήμα με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφασή του ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε τις προαναφερθείσες και διέπουσες την επίδικη υπόθεση διατάξεις, τα δε αντιθέτως προβαλλόμενα με την ένδικη αίτηση αναίρεσης είναι απορριπτέα ως αβάσιμαΑκολούθως, το Τμήμα έκρινε ότι, ως προς τις δαπάνες που αφορούν τα ..., ο τότε εκκαλών και ήδη αναιρεσείων, ως υπόλογος, ευθύνεται έστω και με ελαφρά αμέλεια, διότι όφειλε ως εκ της θέσης του και της μόρφωσής του να γνωρίζει ότι το ... έχει ίδια χρηματοδότηση, γεγονός που αποκλείει την περαιτέρω κρίση για τη λειτουργικότητα ή μη της δαπάνης, για το λόγο δε αυτό απορρίφθηκε ως αλυσιτελής ο σχετικός λόγος του τότε εκκαλούντος. 4.5. Τέλος, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε ότι, σε ό,τι αφορά τα οδοιπορικά έξοδα, ο τότε εκκαλών και ήδη αναιρεσείων, είναι καταλογιστέος, ως αχρεωστήτως λαβών, ανεξαρτήτως υπαιτιότητάς αυτού, και μάλιστα για τη συνολική δαπάνη της μετακίνησης και όχι μόνο για το ποσό των 3.356,61 ευρώ, ισόποσο ελλείμματος, που προκλήθηκε από υπέρβαση του δικαιουμένου να λάβει αυτός ποσού ύψους 8.203,15 ευρώ, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.2685/1999, πλην όμως το Δικαστήριο δεν μπορεί να χειροτερεύσει τη θέση του τότε εκκαλούντος, μεταβάλλοντας σε βάρος του την αιτιολογία του καταλογισμού, και να ακυρώσει αυτή, επιβάλλοντας μεγαλύτερο ποσό καταλογισμού (άρθρο 49 π.δ.1225/1981). 5.1. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί στις σκέψεις 3.1. έως και 3.5. και 3.7. της παρούσας, το Τμήμα με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφασή του ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε τις προαναφερθείσες και διέπουσες την επίδικη υπόθεση διατάξεις, τα δε αντιθέτως προβαλλόμενα με την ένδικη αίτηση αναίρεσης είναι απορριπτέα ως αβάσιμα

Δημοσιονομική διόρθωση...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, νόμιμα επιβλήθηκε δημοσιονομική διόρθωση σε βάρος του εκκαλούντος, καθόσον κατά τη συγχρηματοδότηση της ελεγχόμενης Πράξης προέκυψαν τόκοι από τη χορηγηθείσα στον ανάδοχο του έργου προκαταβολή, τα οποία συνιστούν έσοδα της Πράξης, κατά την έννοια του Κανόνα αριθ. 2 του παραρτήματος του Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 1685/2000 και του Κανόνα αριθ. 2 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 448/2004, που μειώνουν το ποσό της προβλεπόμενης συγχρηματοδότησης, και δεδομένου ότι αυτή είχε ήδη καταβληθεί, όπως βεβαιώνεται με την έκθεση ελέγχου, νομίμως αναζητούνται με την επιβολή δημοσιονομικής διόρθωσης σε βάρος του εκκαλούντος. Με τον μοναδικό λόγο έφεσης, όπως συμπληρώνεται με το κατατεθέν υπόμνημα, το εκκαλούν προβάλλει ότι το επίμαχο ποσό έχει ήδη αφαιρεθεί από τις επιλέξιμες δαπάνες του έργου με την 7403/Φ.303.6/Α19/26.11.2007 πράξη της Ε.Υ.Δ. του Ε.Π. «Υγεία – Πρόνοια», με αποτέλεσμα με την προσβαλλόμενη απόφαση να επιδιώκεται η επιστροφή του για δεύτερη φορά. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί, καθόσον με την ανωτέρω πράξη μειώθηκε ισόποσα ο προϋπολογισμός επιλέξιμων δαπανών της Πράξης, ενώ με την προσβαλλόμενη απόφαση αναζητείται η επιστροφή του αντίστοιχου ποσού, το οποίο καταβλήθηκε αχρεωστήτως, δεδομένου ότι το ποσό αυτό έπρεπε να έχει αφαιρεθεί από την χορηγηθείσα χρηματοδότηση. Περαιτέρω, από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι το εκκαλούν έχει ήδη επιστρέψει το ποσό αυτό. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω και μη προβαλλόμενου άλλου λόγου, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί.

Ανάθεση μελέτης με προγραμματική σύμβαση. Νομίμως συμβάλλεται ο Δήμος …... με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο …...., η δε συνυπογραφή της από τον Πρόεδρο της Επιτροπής Έρευνας του ….... δεν καθιστά τον Ειδικό Λογαριασμό συμβαλλόμενο, αφού ο τελευταίος δεν αποτελεί φορέα ανεξάρτητο από το Πανεπιστήμιο ούτε διαφοροποιείται από το νομικό πρόσωπο του Πανεπιστημίου αλλά αποτελεί ειδικότερη υπηρεσία αυτού με διοικητική, διαχειριστική και δημοσιονομική αυτοτέλεια στην οποία θα περιέλθει το ποσό της αμοιβής για τη σύνταξη της μελέτης και επομένως ο τελευταίος (ειδικός λογαριασμός) δεν καθίσταται συμβαλλόμενος στην Προγραμματική Σύμβαση. Σε ότι αφορά όμως το ύψος της αμοιβής του μελετητή, αυτή υπερβαίνει σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, το όριο του 30% (3.213,66 ευρώ) του ανωτάτου ορίου αμοιβής πτυχίου Α΄ τάξης, που ισχύει στη συγκεκριμένη κατηγορία μελέτης και επομένως πρέπει να γίνει δεκτός ο δεύτερος λόγος διαφωνίας της Επιτρόπου.

Καταλογισμός και παρακράτηση αποδοχών:Επειδή, όπως προκύπτει από τα εκτεθέντα στοιχεία του φακέλου, η θέση που κατείχε ο εφεσίβλητος στο Κρατικό Ωδείο … ήταν χρονικά πρώτη, ενώ η θέση που κατέλαβε στις 30.3.1993 ως υπάλληλος του Ε.Δ.Τ.Π. του .. Πανεπιστημίου ήταν δεύτερη, πράγμα που και το εκκαλούν συνομολογεί με την έφεσή του. Επομένως, σύμφωνα με την εκτεθείσα έννοια των διατάξεων των άρθρων 1 και 5 του Ν. 1256/1982, μπορούσαν να καταλογισθούν στον εφεσίβλητο, ως καταβληθείσες αχρεωστήτως, μόνον οι αποδοχές που έλαβε κατά το χρονικό διάστημα 30.3.1993-31.12.1993 από τη δεύτερη θέση του στο εκκαλούν Πανεπιστήμιο, εφόσον κατά το διάστημα αυτό ελάμβανε και τις αμοιβές από τη θέση του στο Κρατικό Ωδείο. Από την προηγηθείσα όμως αλληλογραφία του εν λόγω Ωδείου με το Πανεπιστήμιο σαφώς προκύπτει ότι το πρώτο ζήτησε από το δεύτερο να παρακρατήσει από τις αποδοχές του εφεσιβλήτου το ποσό των αμοιβών, ύψους δρχ. 1.264.667 που του κατέβαλε βάσει της μεταξύ τους συμβάσεως έργου, και να του τις αποδόσει. Προς το σκοπό δε αυτό εκδόθηκε η επίδικη καταλογιστική απόφαση 727/30.10.1996 του Πρυτανικού Συμβουλίου του εκκαλούντος και διατάχθηκε η παρακράτηση του ανωτέρω ποσού από τις αποδοχές του εφεσιβλήτου, η οποία συνεχίστηκε, όπως προκύπτει από το υπ' αριθμ. Δ.Υ. 2.11.2000 έγγραφο της Δ/νσης Οικονομικής Διαχείρισης του ιδίου Πανεπιστημίου προς το δικαστήριο, μέχρι την 1.8.1998, οπότε διεκόπη λόγω αναστολής εκτελέσεως της πράξεως που χορήγησε το δικάσαν Εφετείο. Ορθώς, κατά συνέπεια, το τελευταίο ακύρωσε με την εκκαλούμενη απόφαση την προσβληθείσα 727/30.10.1996 καταλογιστική απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου του εκκαλούντος, αφού αυτό ενήργησε ως "εισπράκτωρ" του Κρατικού Ωδείου .., χωρίς να υπάρχει διάταξη που να του δίδει τέτοια αρμοδιότητα. Ο προβαλλόμενος δε με την έφεση του εκκαλούντος, όπως αναπτύσσεται με το από 27.11.2000 υπόμνημα, ισχυρισμός ότι το ανωτέρω καταλογισθέν ποσόν των δρχ. 1.264.667 αντιστοιχούσε στις αποδοχές του εφεσιβλήτου από τη δεύτερη θέση του, δηλαδή εκείνη του Ε.Δ.Τ.Π., συνιστά ανεπίτρεπτη υποκατάσταση της αιτιολογίας της αποφάσεως του Πρυτανικού Συμβουλίου, που εδέχθη την υπ' αριθμ. Γ.2747/23.10.1996 πρόταση της Δ/ντριας της Οικονομικής Υπηρεσίας του Πανεπιστημίου αυτού, να παρακρατηθεί το ανωτέρω ποσό για λογαριασμό του Κρατικού Ωδείου .., διότι το τελευταίο δεν είχε τη δυνατότητα τέτοιας παρακράτησης.

Zητείται η ακύρωση α) της 1/17.7.2013 καταλογιστικής πράξης του αναπληρωτή Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Υπουργείο Υγείας, με την οποία καταλογίσθηκε σε βάρος του εκκαλούντος, πρώην Επιτίμου Γενικού Προξένου της Ελλάδας στη Ζυρίχη, συνολικό ποσό ύψους 1.257,03 ευρώ, το οποίο αναλύεται σε ποσό 419,01 ευρώ που αντιστοιχεί σε έλλειμμα που φέρεται ότι προκλήθηκε στη διαχείριση του 42630/1992 χρηματικού εντάλματος προπληρωμής, στο οποίο είχε ορισθεί ως β΄ υπόλογος, λόγω μη επιστροφής αδιάθετου υπολοίπου, και σε ποσό 838,02 ευρώ ως προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής, β) της από 15.7.2013 έκθεσης του εισηγητού - ελεγκτού Β.Π., γ) της 1615/2013 πράξης ταμειακής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κατοίκων Εξωτερικού, με την οποία βεβαιώθηκε σε βάρος του εκκαλούντος το ως άνω ποσό, δ) της από 17.7.2013 περιληπτικής κατάστασης βεβαίωσης της Υπηρεσίας Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Υπουργείο Υγείας προς την ως άνω Δ.Ο.Υ., ε) του από 17.7.2013 χρηματικού καταλόγου της ίδιας Υπηρεσίας και στ) κάθε άλλης συναφούς πράξης ή παράλειψης της Διοίκησης

Καταλογισμός...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην σκέψη ΙΙΙ, κατά την πλειοψηφήσασα στο Τμήμα γνώμη, η άρνηση του Γενικού Επιθεωρητή του Σώματος Επιθεωρητών Υγείας, που εκδηλώθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη να εξετάσει κατ’ ουσίαν το αίτημα του εκκαλούντος για επανεξέταση του γενομένου σε βάρος του καταλογισμού, κατόπιν λήψης υπ’ όψιν της 4961/2009 αθωωτικής απόφασης του Β΄ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, παραδεκτώς προσβαλλόμενη με έφεση ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Τούτο δε, διότι το τεκμήριο αθωότητας που κατοχυρώνεται με τις προδιαληφθείσες διατάξεις του άρθρου 6 παράγραφος 2 της Ε.Σ.Δ.Α. και το οποίο εκτείνεται και στις διαδικασίες ενώπιον των διοικητικών αρχών, που έπονται της αθώωσης του κατηγορουμένου, επέτασσε την επανεξέταση της υπόθεσης του εκκαλούντος, ο δε Γενικός Επιθεωρητής όφειλε, κατόπιν συνεκτίμησης της εν λόγω αθωωτικής απόφασης, να εκφέρει αιτιολογημένη κρίση σχετικώς με το εάν συνέτρεχε ή όχι λόγος ανάκλησης της .../.../12.9.2002 καταλογιστικής απόφασης των Επιθεωρητών της Διεύθυνσης Επιθεώρησης του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας. Εξάλλου, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στην σκέψη ΙΙ της παρούσας, η κατ’ ουσίαν εξέταση από τη Διοίκηση του αιτήματος του εκκαλούντος για ανάκληση του σε βάρος του καταλογισμού δεν κωλυόταν από την ύπαρξη δεδικασμένου από σχετική απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Τούτο διότι, με την 1862/2009 απόφαση του IV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η από 29.12.2002 έφεση του εκκαλούντος απερρίφθη ως απαράδεκτη για τυπικό λόγο και συγκεκριμένα ελλείψει του απαιτουμένου για την εξέτασή της παραβόλου, με συνέπεια το εκ της απόφασης αυτής απορρέον δεδικασμένο να καλύπτει μόνο το κριθέν δικονομικό ζήτημα και όχι την ουσία της υπόθεσης. Πρέπει, συνεπώς, για τον λόγο αυτόν που προβάλλεται βασίμως, να γίνει δεκτή η έφεση, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη και να αναπεμφθεί η υπόθεση στη Διοίκηση, προκειμένου αυτή, ασκώντας τη διακριτική της ευχέρεια, υπό το φως των αναφερομένων στη σκέψη ΙΙΙ της παρούσας, να συνεκτιμήσει την ανωτέρω αθωωτική απόφαση και να προβεί με νόμιμη αιτιολογία είτε στην ανάκληση της .../.../12.9.2002 καταλογιστικής απόφασης των Επιθεωρητών της Διεύθυνσης Επιθεώρησης του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, είτε στην απόρριψη του σχετικού αιτήματος. Περαιτέρω, γενομένης δεκτής της έφεσης του εκκαλούντος πρέπει να απορριφθεί το επικουρικώς προβαλλόμενο αίτημά του να εκτιμηθεί το ασκηθέν από αυτόν ένδικο βοήθημα ως αίτηση για αναθεώρηση της 1862/2009 απόφασης του IV Τμήματος. Εξάλλου, και υπό την εκδοχή ότι το κρινόμενο ένδικο βοήθημα ερμηνευόταν, ως εκ του περιεχομένου του οικείου δικογράφου, ως αίτηση για αναθεώρηση της ανωτέρω απόφασης του Τμήματος, η αίτηση αυτή, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στη σκέψη ΙΙ, θα ήταν, σε κάθε περίπτωση, απορριπτέα ως απαράδεκτη, καθώς με την 1862/2009 απόφαση του Τμήματος απερρίφθη η από 29.12.2002 έφεση του εκκαλούντος ως απαράδεκτη για τυπικό λόγο (λόγω μη καταβολής παραβόλου), με συνέπεια οι προβαλλόμενοι με το εξεταζόμενο δικόγραφο λόγοι, με τους οποίους πλήττεται η νομιμότητα του γενόμενου καταλογισμού, να είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΣ.Απαραδέκτως ζητείται «ο περιορισμός του καταλογισθέντος ποσού κατά 2.500.000 δρχ. που φέρεται ότι αποτελούν τις νόμιμες κρατήσεις και το φόρο που αναλογεί στο ποσό των 4.419.000 δρχ., καθόσον η αναζήτηση εκ μέρους του εκκαλούντος-ανακόπτοντος των φερομένων ως αχρεωστήτως καταβληθέντων φόρων και κρατήσεων αφενός υπάγεται στην αρμοδιότητα των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, αφετέρου δεν μπορεί να στραφεί κατά του εφεσίβλητου - καθ’ού Οργανισμού». Η ως άνω κρίση έχει ήδη καταστεί αμετάκλητη, καθόσον όπως προκύπτει από το δικόγραφο της αίτησης αναίρεσης κατά της ανωτέρω απόφασης, το κεφάλαιο αυτό δεν επλήγη από τον εκκαλούντα και συνεπώς δεν ανετράπη από την 2497/2015 απόφαση της Ολομέλειας. Συνεπώς, δεν μπορεί να επανεξετασθεί από το δικαστήριο τούτο και ο προβαλλόμενος λόγος πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος.

ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΗΜΟΥ:Υπό τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, η προσβαλλόμενη πράξη, όσον αφορά στον καταλογισμό του εκκαλούντος, δεν διαλαμβάνει επαρκή και πλήρη αιτιολογία. Ειδικότερα, δεν διαλαμβάνει αφενός μεν τη νομική αιτία για την οποία καθίσταται στη συγκεκριμένη περίπτωση ο ανωτέρω υπόλογος και, συνακόλουθα, υποκείμενο καταλογισμού, αφετέρου δε την ιστορική αιτία, ήτοι συγκεκριμένες πράξεις ή παραλείψεις του που να τελούν σε αιτιώδη συνάφεια με το διαπιστωθέν στην επίμαχη διαχείριση έλλειμμα. Η γενικόλογη αναφορά, που περιέχεται στην προσβαλλόμενη, η οποία έχει συμπερασματικό και μόνο χαρακτήρα ως προς την ευθύνη του εκκαλούντος Δημάρχου, χωρίς οποιαδήποτε περαιτέρω παράθεση των συνδεόμενων αιτιωδώς με την πληρωμή δαπανών πράξεων ή παραλείψεών του, που φέρονται ως γενεσιουργές του ελλείμματος, δεν συνιστά νόμιμη αιτιολογία και δεν καταδεικνύει την οποιαδήποτε συμβολή του στη δημιουργία του εν λόγω ελλείμματος. Συγκεκριμένα στην προσβαλλόμενη πράξη αναφέρεται ότι ο εκκαλών, με  τη μη άσκηση της δέουσας εποπτείας και επίβλεψης, δεν επέδειξε την απαιτούμενη επιμέλεια κατά την άσκηση των καθηκόντων του, αν και το έλλειμμα προήλθε εξολοκλήρου από τη διαχειριστική τακτική που εφάρμοσαν οι άμεσα εμπλεκόμενοι στην κύρια εξωταμειακή διαχειριστική διαδικασία και ιδίως ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών … με τις ανωτέρω ήδη αναφερθείσες 2041/17.12.1998 και 2021/4.12.1998 προδήλως παράνομες ειδικές εντολές πληρωμής. Άλλωστε και την εποπτεία στην όλη διαχειριστική διαδικασία την είχε εξολοκλήρου ο εν λόγω Αντιδήμαρχος Οικονομικών .., σύμφωνα με την ανωτέρω αναφερόμενη 186/ 1998 απόφαση περί μεταβιβάσεως των σχετικών οικονομικών αρμοδιοτήτων του τέως Δημάρχου ..(παραιτηθέντος στις 28.5.1998) .. προς αυτόν. Η απλή αναφορά, όμως, στην δια παραλείψεως (με τη μη άσκηση εποπτείας) ανάμειξη του εκκαλούντος στη διαχειριστική διαδικασία, όταν μάλιστα η άσκηση αυτής έχει ήδη μεταβιβαστεί στον Αντιδήμαρχο, δεν αρκεί για τη θεμελίωση της ευθύνης του στη δημιουργία του ελλείμματος, δεδομένου ότι δεν προσδιορίζεται και η, με συγκεκριμένο ενεργό τρόπο, ανάμειξή του στην εν λόγω διαχείριση. Ειδικότερα δεν προσδιορίζεται ο αναγκαίος αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ των αποδιδόμενων, με την προσβαλλόμενη πράξη, στον εκκαλούντα παραλείψεων και του διαπιστωθέντος ελλείμματος, που προήλθε από την εκταμίευση των ως άνω ποσών από τον ταμία του Δήμου, καθόσον μόνη, έστω η παράλειψη εποπτείας, χωρίς περαιτέρω προσδιορισμό ιδιαίτερης διαχειριστικής δράσης, δεν καλύπτει το πραγματικό του απαιτούμενου αιτιώδους συνδέσμου στη διαδικασία δημιουργίας του ελλείμματος...Επομένως, αφού, πέραν της μη νόμιμης αιτιολογίας της προσβαλλόμενης πράξης δεν καταδείχθηκε σ’ αυτή και η αναγκαία αιτιώδης συνάφεια μεταξύ των παραλείψεων του εκκαλούντος τέως Δημάρχου και των ελλειμμάτων στη διαχειριστική διαδικασία, η πράξη αυτή, όπως βασίμως προβάλλεται με την υπό κρίση έφεση, είναι ακυρωτέα ως προς τον εκκαλούντα.

Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι οι συγκεκριμένες δαπάνες, καίτοι ανατίθενται κατά την ίδια ημέρα, ανήκουν σε διαφορετικά επιστημονικά πεδία, διότι οι μεν εργασίες διεξαγωγής αναλύσεων του πόσιμου ύδατος έχουν ως αντικείμενο απλώς τη διαπίστωση από βιολογικής απόψεως της ποσιμότητας του νερού του Δήμου, η δε σύμβαση με το ...... Πανεπιστήμιο ...... έχει ως σκοπό τη διερεύνηση της προέλευσης του χρωμίου από γεωγενή (από την υδρόλυση οφιολιθικών πετρωμάτων) ή ανθρωπογενή (από τη βιομηχανία) αίτια, την ποσοτικοποίηση αυτών με τη χρήση σταθερών ισοτόπων (του 53Cr και 52Cr) και τον εντοπισμό του ρυπαίνοντα, ενώ η σύμβαση με το ...... Πανεπιστήμιο ...... αποσκοπεί, μετά τον προσδιορισμό των πηγών ρύπανσης των υπόγειων υδάτων, στην αποκατάσταση και εξυγίανση του περιβαλλοντικού διαμερίσματος των υδροφόρων οριζόντων που έχουν ρυπανθεί. Επομένως, νομίμως ανατέθηκαν ως αυτοτελή και εξειδικευμένα ερευνητικά έργα, απευθείας, λόγω ποσού, οι αναλύσεις των υδάτων στην εταιρεία ...... Α.Ε. και με προγραμματικές συμβάσεις αφενός οι εργασίες εντοπισμού της προέλευσης του χρωμίου, που αφορούν το ευρύτερο γεωπεριβάλλον (έδαφος και πετρώματα), στο ...... Πανεπιστήμιο ......, αφετέρου οι εργασίες διερεύνησης και αποκατάστασης της ρύπανσης των υπόγειων υδάτων στο ...... Πανεπιστήμιο .......