ΕΣ/ΤΜ.Ι/1813/2016

Δημοσιονομική διόρθωση ποσού...Τέλος, το Τ.Ε.Ι. με την έφεσή του επικαλείται, καθ’ ερμηνεία των σχετικών λόγων, παράβαση της αρχής της αναλογικότητας, υποστηρίζοντας ότι δεν επιτρέπεται η ανάκτηση της χρηματοδότησης αφού οι παραβάσεις που του αποδίδονται έχουν επουσιώδη χαρακτήρα σε σχέση με το συνολικό εκτελεσθέν έργο, και ιδίως οι παραβάσεις αυτές «δεν λειτούργησαν βλαπτικά για το δημόσιο συμφέρον», παράλληλα δε, «ο αρχικός στόχος του έργου επιτεύχθηκε κατά ποσοστό 95%, ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό που καταδεικνύει την αποτελεσματικότητα της παρακολούθησης – υποστήριξης και του συντονισμού των επιμέρους δράσεων του έργου από τα μέλη Ε.Π.». Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί διότι, αφενός μεν, η αποτελεσματικότητα της εργασίας των υπευθύνων του έργου και των υποέργων καταδεικνυόταν αποκλειστικά, σύμφωνα με τους όρους του προγράμματος, από την παράδοση συγκεκριμένων «πακέτων εργασίας», δηλαδή από τις ελλείπουσες εκθέσεις, γεγονός που καθιστά την ανωτέρω πλημμέλεια ουσιώδη για την εκτέλεση του προγράμματος, αφετέρου δε, με την προσβαλλόμενη απόφαση η ανάκτηση περιορίζεται μόνο στο απολύτως αναγκαίο μέτρο, αφού επιδιώκεται η ανάκτηση μόνο του ποσού που αντιστοιχεί στην αξία της μη επιλέξιμης δαπάνης και δεν επηρεάζεται η χρηματοδότηση του συνολικού έργου, ικανοποιώντας κατά τούτο την αρχή της αναλογικότητας (Ε.Σ. 90/2012, 1519/2011, 1886/2010).(...)Κατ’ ακολουθία όσων προηγουμένως έγιναν δεκτά, νόμιμα επιβλήθηκε στο εκκαλούν δημοσιονομική διόρθωση ύψους 33.364,81 ευρώ και, ως εκ τούτου, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί.

ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΟΛΟΓΟΙ:Ακολούθως, το Τμήμα έκρινε ότι, ως προς τις δαπάνες που αφορούν τα ..., ο τότε εκκαλών και ήδη αναιρεσείων, ως υπόλογος, ευθύνεται έστω και με ελαφρά αμέλεια, διότι όφειλε ως εκ της θέσης του και της μόρφωσής του να γνωρίζει ότι το ... έχει ίδια χρηματοδότηση, γεγονός που αποκλείει την περαιτέρω κρίση για τη λειτουργικότητα ή μη της δαπάνης, για το λόγο δε αυτό απορρίφθηκε ως αλυσιτελής ο σχετικός λόγος του τότε εκκαλούντος. 4.5. Τέλος, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε ότι, σε ό,τι αφορά τα οδοιπορικά έξοδα, ο τότε εκκαλών και ήδη αναιρεσείων, είναι καταλογιστέος, ως αχρεωστήτως λαβών, ανεξαρτήτως υπαιτιότητάς αυτού, και μάλιστα για τη συνολική δαπάνη της μετακίνησης και όχι μόνο για το ποσό των 3.356,61 ευρώ, ισόποσο ελλείμματος, που προκλήθηκε από υπέρβαση του δικαιουμένου να λάβει αυτός ποσού ύψους 8.203,15 ευρώ, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.2685/1999, πλην όμως το Δικαστήριο δεν μπορεί να χειροτερεύσει τη θέση του τότε εκκαλούντος, μεταβάλλοντας σε βάρος του την αιτιολογία του καταλογισμού, και να ακυρώσει αυτή, επιβάλλοντας μεγαλύτερο ποσό καταλογισμού (άρθρο 49 π.δ.1225/1981). 5.1. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί στις σκέψεις 3.1. έως και 3.5. και 3.7. της παρούσας, το Τμήμα με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφασή του ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε τις προαναφερθείσες και διέπουσες την επίδικη υπόθεση διατάξεις, τα δε αντιθέτως προβαλλόμενα με την ένδικη αίτηση αναίρεσης είναι απορριπτέα ως αβάσιμαΑκολούθως, το Τμήμα έκρινε ότι, ως προς τις δαπάνες που αφορούν τα ..., ο τότε εκκαλών και ήδη αναιρεσείων, ως υπόλογος, ευθύνεται έστω και με ελαφρά αμέλεια, διότι όφειλε ως εκ της θέσης του και της μόρφωσής του να γνωρίζει ότι το ... έχει ίδια χρηματοδότηση, γεγονός που αποκλείει την περαιτέρω κρίση για τη λειτουργικότητα ή μη της δαπάνης, για το λόγο δε αυτό απορρίφθηκε ως αλυσιτελής ο σχετικός λόγος του τότε εκκαλούντος. 4.5. Τέλος, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε ότι, σε ό,τι αφορά τα οδοιπορικά έξοδα, ο τότε εκκαλών και ήδη αναιρεσείων, είναι καταλογιστέος, ως αχρεωστήτως λαβών, ανεξαρτήτως υπαιτιότητάς αυτού, και μάλιστα για τη συνολική δαπάνη της μετακίνησης και όχι μόνο για το ποσό των 3.356,61 ευρώ, ισόποσο ελλείμματος, που προκλήθηκε από υπέρβαση του δικαιουμένου να λάβει αυτός ποσού ύψους 8.203,15 ευρώ, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.2685/1999, πλην όμως το Δικαστήριο δεν μπορεί να χειροτερεύσει τη θέση του τότε εκκαλούντος, μεταβάλλοντας σε βάρος του την αιτιολογία του καταλογισμού, και να ακυρώσει αυτή, επιβάλλοντας μεγαλύτερο ποσό καταλογισμού (άρθρο 49 π.δ.1225/1981). 5.1. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί στις σκέψεις 3.1. έως και 3.5. και 3.7. της παρούσας, το Τμήμα με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφασή του ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε τις προαναφερθείσες και διέπουσες την επίδικη υπόθεση διατάξεις, τα δε αντιθέτως προβαλλόμενα με την ένδικη αίτηση αναίρεσης είναι απορριπτέα ως αβάσιμα

Καταλογισμός ελλείμματος. ζητείται η ακύρωση...της ληφθείσας κατά την 41η συνεδρίαση/22.10.2014 απόφασης του Δ.Σ. του ...., κατά το μέρος που με αυτήν καταλογίστηκε ο εκκαλών, με την ιδιότητα του υπολόγου, με το προαναφερόμενο ποσό....(..)για να είναι νομίμως αιτιολογημένη η καταλογιστική πράξη, πρέπει στο σώμα αυτής να διαλαμβάνονται - ή έστω από τα στοιχεία του φακέλου να προκύπτουν - όλα τα πραγματικά περιστατικά στα οποία ερείδεται η αξίωση του Δημοσίου ή του ν.π.δ.δ. έναντι του υπολόγου, με συνέπεια ο καταλογισμός να καθίσταται νομικώς πλημμελής, όταν δεν εξειδικεύονται οι συγκεκριμένες πράξεις ή παραλείψεις με τις οποίες ο υπόλογος συνετέλεσε στην επέλευση του καταλογισθέντος σε βάρος του ελλείμματος (..)Περαιτέρω, ο ίδιος προβάλλει ότι ουδεμία ευθύνη και υπαιτιότητα φέρει για τη δημιουργία του ελλείμματος, καθόσον στις εκχωρηθείσες σε αυτόν αρμοδιότητες δεν περιλαμβανόταν η παρακολούθηση και διαχείριση του χαρτοφυλακίου του ...., ούτε άλλωστε μπορούσε να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια αναφορικά με αυτό. Εν προκειμένω, η προσβαλλόμενη απόφαση θεμελιώνει τη δημοσιολογιστική ευθύνη του εκκαλούντος στην ιδιότητά του ως υπολόγου. Ωστόσο, η κρίση αυτή δεν ερείδεται στα στοιχεία του φακέλου, ειδικά ως προς την ιδιότητα του εκκαλούντος ως υπολόγου λόγω της ανάμειξής του σε πράξεις διαχείρισης αναφορικά με το χαρτοφυλάκιο των χρηματογράφων του (..)Ενόψει των ανωτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις ΙΙΙ και ΙV της παρούσας, το Τμήμα άγεται στην κρίση, κατά παραδοχή του σχετικού ισχυρισμού του εκκαλούντος, ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης, όπως αυτή συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου, καθίσταται ανεπαρκής ως προς το αναγκαίο για τη θεμελίωση της δημοσιολογιστικής ευθύνης του εκκαλούντος στοιχείο της ιδιότητάς του ως υπολόγου, ειδικώς όσον αφορά στη διαχείριση του χαρτοφυλακίου των χρηματογράφων του ...., δοθέντος ότι ούτε στο σώμα της διαλαμβάνονται οι απαιτούμενες προς τούτο αναφορές, ούτε στα λοιπά στοιχεία του φακέλου βρίσκει έρεισμα η εκφερθείσα με αυτήν απόφανση. Συνεπεία της ως άνω ανεπάρκειας και ελλείψεως ως προς την αιτιολογία της, η προσβαλλόμενη καθίσταται νομικώς πλημμελής και συνεπώς ακυρωτέα.

Δημοσιονομική διόρθωση...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, νόμιμα επιβλήθηκε δημοσιονομική διόρθωση σε βάρος του εκκαλούντος, καθόσον κατά τη συγχρηματοδότηση της ελεγχόμενης Πράξης προέκυψαν τόκοι από τη χορηγηθείσα στον ανάδοχο του έργου προκαταβολή, τα οποία συνιστούν έσοδα της Πράξης, κατά την έννοια του Κανόνα αριθ. 2 του παραρτήματος του Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 1685/2000 και του Κανόνα αριθ. 2 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 448/2004, που μειώνουν το ποσό της προβλεπόμενης συγχρηματοδότησης, και δεδομένου ότι αυτή είχε ήδη καταβληθεί, όπως βεβαιώνεται με την έκθεση ελέγχου, νομίμως αναζητούνται με την επιβολή δημοσιονομικής διόρθωσης σε βάρος του εκκαλούντος. Με τον μοναδικό λόγο έφεσης, όπως συμπληρώνεται με το κατατεθέν υπόμνημα, το εκκαλούν προβάλλει ότι το επίμαχο ποσό έχει ήδη αφαιρεθεί από τις επιλέξιμες δαπάνες του έργου με την 7403/Φ.303.6/Α19/26.11.2007 πράξη της Ε.Υ.Δ. του Ε.Π. «Υγεία – Πρόνοια», με αποτέλεσμα με την προσβαλλόμενη απόφαση να επιδιώκεται η επιστροφή του για δεύτερη φορά. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί, καθόσον με την ανωτέρω πράξη μειώθηκε ισόποσα ο προϋπολογισμός επιλέξιμων δαπανών της Πράξης, ενώ με την προσβαλλόμενη απόφαση αναζητείται η επιστροφή του αντίστοιχου ποσού, το οποίο καταβλήθηκε αχρεωστήτως, δεδομένου ότι το ποσό αυτό έπρεπε να έχει αφαιρεθεί από την χορηγηθείσα χρηματοδότηση. Περαιτέρω, από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι το εκκαλούν έχει ήδη επιστρέψει το ποσό αυτό. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω και μη προβαλλόμενου άλλου λόγου, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί.

Όπως κρίθηκε με την ως άνω, 152/2024, Απόφαση του Τμήματος, με το κρινόμενο ένδικο βοήθημα, το οποίο νομίμως παραπέμφθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο με την 370/2022 απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Λιβαδειάς και, κατ’ ορθό νομικό χαρακτηρισμό, συνιστά έφεση, ζητείται παραδεκτά η ακύρωση της εγγραφής του εκκαλούντος στον βεβαιωτικό κατάλογο του Ε.Φ.Κ.Π.Π. Δήμου Σκύδρας για το ποσό των 16.299 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε έλλειμμα που φέρεται ότι προκλήθηκε στη διαχείριση του τελευταίου από την αχρεώστητη εκ μέρους του καταβολή ισόποσων αποδοχών στην αποσπασμένη υπάλληλο Μαρία Αντωνίου. Τούτο διότι η ως άνω εγγραφή, ως η μόνη προσδιορίζουσα το εκ της ως άνω αιτίας ποσό της οφειλής του εκκαλούντος, επέχει, εν προκειμένω, θέση εκτελεστού νόμιμου τίτλου, ήτοι καταλογιστικής πράξης. Αντιθέτως, απαραδέκτως ζητείται η ακύρωση της 300/20.3.2015 ατομικής ειδοποίησης του Προέδρου του Ε.Φ.Α.Κ.Π.Π. Δήμου Σκύδρας, αφού αυτή συνιστά έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα και, ως εκ τούτου, στερείται εκτελεστότητας. Τέλος η έφεση αυτή θα πρέπει ν΄ απορριφθεί ως αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης και κατά το μέρος αυτής, με το οποίο ζητείται η ακύρωση κάθε άλλης συναφούς πράξης της Διοίκησης. 

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση της … απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, με την οποία επιβλήθηκε δημοσιονομική διόρθωση σε βάρος του εκκαλούντος και αποφασίστηκε η ανάκτηση από αυτό του ποσού των 437.003,50 ευρώ, πλέον τόκων, που φέρεται ότι καταβλήθηκε αχρεωστήτως ως χρηματοδότηση του υποέργου «Ε.Ο. ...», της Πράξης «ΟΔΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ..., ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ...», με κωδικό ΟΠΣ 216711/1, που έχει ενταχθεί στον Άξονα «1 - ΥΠΟΔΟΜΕΣ & ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ …» του Επιχειρησιακού Προγράμματος (Ε.Π.) «Μακεδονία–Θράκη 2007-2013» και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και εθνικούς πόρους.(....)Τούτο, καθόσον η ανωτέρω διάταξη εξαιρεί ρητά τις περιπτώσεις για τις οποίες, όπως εν προκειμένω, έχει εκδοθεί πράξη ανάκτησης. Ομοίως αβάσιμος παρίσταται και ο ισχυρισμός ότι οι εν λόγω δαπάνες, ακόμα και αν θεωρηθούν μη επιλέξιμες, δεν είναι, πάντως, αχρεωστήτως καταβληθείσες. Τούτο, διότι στην περίπτωση που μία δαπάνη κριθεί ως μη επιλέξιμη προς χρηματοδότηση, αυτή καθίσταται, συνακόλουθα, και αχρεωστήτως καταβληθείσα.Απορρίπτει την έφεση.

Παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας..Δημοσιονομική διόρθωση..ζητείται η ακύρωση: α) της 997/15.4.2015 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, β) της έκθεσης οριστικών αποτελεσμάτων ελέγχου της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου, όπως επικυρώθηκε κατά την 630/20.1.2015 συνεδρίαση αυτής, γ) της έκθεσης προσωρινών αποτελεσμάτων ελέγχου του ελεγκτικού κλιμακίου της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου και δ) κάθε άλλης συναφούς πράξης. ..Με δεδομένα αυτά το Δικαστήριο κρίνει ότι η διαπιστωθείσα από τον διενεργηθέντα έλεγχο αδυναμία πιστοποίησης του φυσικού αντικειμένου, η οποία παρατίθεται και ως αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση, προέκυψε από την αντικειμενική αδυναμία του εκκαλούντος να κοστολογήσει αναδρομικά τις υπηρεσίες του βάσει του νέου μοντέλου υπολογισμού κόστους των εν λόγω υπηρεσιών που εισήχθη με την Υ5β/Γ.Π.ΟΙΚ 50557/29.5.2013 υπουργική απόφαση, ήτοι σε μεταγενέστερο από την έναρξη της τυπικής ισχύος της εντάξεώς του στο Ε.Π. «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού» χρόνο. Παρ’ όλα αυτά και ανεξαρτήτως της νομιμότητας της αναδρομικής εφαρμογής της ως άνω υπουργικής απόφασης, το εκκαλούν προέβη στην κατά δυνατόν προσαρμογή των απολογιστικών του στοιχείων στο νέο ως άνω σύστημα κοστολόγησης των υπηρεσιών του, η ορθότητα δε αυτής επιβεβαιώθηκε και από την εποπτεύουσα αυτό Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας του Υπουργείου Υγείας κατά τον έλεγχο που διενεργήθηκε από τις υπηρεσίες της. Σε κάθε περίπτωση, η αποτύπωση των επισκέψεων των ωφελουμένων κατά τον τρόπο που δηλώθηκε στο Δελτίο Παρακολούθησης Προόδου Πράξης πραγματοποιήθηκε, όπως αποδείχθηκε, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Υπουργείου Υγείας, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή μία κατά το δυνατόν πλησιέστερη στο νέο σύστημα αποτίμηση των υπηρεσιών των χρηματοδοτούμενων φορέων και να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία αυτών, λαμβανομένης υπόψη της κρίσιμης κατάστασης της ελληνικής οικονομίας κατά το χρόνο εκείνο (2013). Με βάση αυτά και ανεξαρτήτως των αποκλίσεων που διαπίστωσε ο έλεγχος, προκύπτει ότι οι τελευταίες ήταν αναπόφευκτες ενόψει των περιστάσεων καθώς και ότι η αδυναμία πιστοποίησης του φυσικού αντικειμένου από τον έλεγχο δεν ήταν αποτέλεσμα διάπραξης παρατυπίας εκ μέρους του εκκαλούντος νομικού προσώπου αλλά εσωτερικής συστημικής αστοχίας του προγράμματος χρηματοδότησης, όπως αυτό εφαρμόστηκε. Ενόψει των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του εκκαλούντος κατ’ αποκοπή δημοσιονομική διόρθωση με ανάκτηση, λόγω αδυναμίας του ελέγχου να προβεί σε ποσοτικοποίηση του διαπιστωθέντος ευρήματος, δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη, καθόσον, όπως ήδη αναφέρθηκε, δεν στοιχειοθετείται εν προκειμένω παρατυπία του εκκαλούντος, ο οποίος σε κάθε περίπτωση ενήργησε σε συμμόρφωση με τις οδηγίες της εποπτεύουσας διοικητικής αρχής, οι οποίες υπαγορεύθηκαν για την ομαλή μετάβαση των φορέων στο νέο σύστημα κοστολόγησης των υπηρεσιών τους. Υπό το πρίσμα δε αυτό, συντρέχει στη συγκεκριμένη περίπτωση λόγος απαλλαγής του εκκαλούντος από την επιβληθείσα σε βάρος του δημοσιονομική διόρθωση με ανάκτηση σύμφωνα με τη γενική αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης με το περιεχόμενο που εκτέθηκε στη σκέψη με στοιχ. ΙΙ.Α.5., κατά παραδοχή του προβαλλόμενου λόγου έφεσης, καθόσον συντρέχουν εν προκειμένω όλες οι προϋποθέσεις εφαρμογής της.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και μη προβαλλόμενου άλλου λόγου, πρέπει η κρινόμενη έφεση να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση και να αποδοθεί στο εκκαλούν το κατατεθέν παράβολο της έφεσης στο σύνολό του (βλ. το άρθρο 73 παρ. 4 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο - ν. 4129/2013, Α΄ 52). Το δε Δημόσιο πρέπει να απαλλαγεί, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, από τα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με την αναλόγως εφαρμοστέα εν προκειμένω (βλ. το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981, όπως ισχύει μετά το ν. 3472/2006, Α΄ 135) διάταξη του άρθρου 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Zητείται η ακύρωση α) της 1/17.7.2013 καταλογιστικής πράξης του αναπληρωτή Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Υπουργείο Υγείας, με την οποία καταλογίσθηκε σε βάρος του εκκαλούντος, πρώην Επιτίμου Γενικού Προξένου της Ελλάδας στη Ζυρίχη, συνολικό ποσό ύψους 1.257,03 ευρώ, το οποίο αναλύεται σε ποσό 419,01 ευρώ που αντιστοιχεί σε έλλειμμα που φέρεται ότι προκλήθηκε στη διαχείριση του 42630/1992 χρηματικού εντάλματος προπληρωμής, στο οποίο είχε ορισθεί ως β΄ υπόλογος, λόγω μη επιστροφής αδιάθετου υπολοίπου, και σε ποσό 838,02 ευρώ ως προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής, β) της από 15.7.2013 έκθεσης του εισηγητού - ελεγκτού Β.Π., γ) της 1615/2013 πράξης ταμειακής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κατοίκων Εξωτερικού, με την οποία βεβαιώθηκε σε βάρος του εκκαλούντος το ως άνω ποσό, δ) της από 17.7.2013 περιληπτικής κατάστασης βεβαίωσης της Υπηρεσίας Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Υπουργείο Υγείας προς την ως άνω Δ.Ο.Υ., ε) του από 17.7.2013 χρηματικού καταλόγου της ίδιας Υπηρεσίας και στ) κάθε άλλης συναφούς πράξης ή παράλειψης της Διοίκησης

Γενικός Πρόξενος ως υπόλογος διαχείρισης δημοσίου χρήματος.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Ο διατελέσας Γενικός Πρόξενος στο Ελληνικό Προξενείο του Ντύσσελντορφ Γερμανίας, ως διαχειρισθείς «εν τοις πράγμασι», χρηματικό ποσό από σύμβαση δανείου, την οποία συνήψε το έτος 2004 ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Δημοκρατίας με το Δήμο του Ντύσσελντορφ, απέκτησε εκ του νόμου την ιδιότητα του υπόλογου και ευθύνεται για την αναπλήρωση-αποκατάσταση του προκύψαντος ελλείμματος. Εάν ο εν λόγω υπόλογος, κατόπιν προσκλήσεώς του, δεν προβεί στην αναπλήρωση-αποκατάσταση του ελλείμματος, αυτό θα πρέπει να του καταλογισθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. (ομοφ.)

Η απόφαση αφορά την απόρριψη αίτησης αναίρεσης κατά οριστικής απόφασης του IV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ο αναιρεσείων, πρώην Διευθυντής Οικονομικών Υπηρεσιών του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Καβάλας, είχε καταλογιστεί με 9.300,00 ευρώ (έλλειμμα 5.000,00 ευρώ και προσαυξήσεις 4.300,00 ευρώ) λόγω πληρωμής ανύπαρκτης δαπάνης για υπηρεσίες προβολής το 2006. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο αναιρεσείων υπέχει αυτοτελή δημοσιολογιστική ευθύνη ως νόθος αντικειμενικός υπόλογος, καθώς προώθησε τα δικαιολογητικά στην Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου (Υ.Δ.Ε.), παρότι αυτά έφεραν καταφανείς ελλείψεις και ασάφειες. Διαπιστώθηκε βαρεία αμέλεια, καθώς παρέλειψε να ασκήσει τον δέοντα έλεγχο. Ο αιτιώδης σύνδεσμος δεν διεκόπη από τον μεταγενέστερο έλεγχο της Υ.Δ.Ε., διότι ο νομοθέτης θέσπισε αυτοτελείς ελεγκτικές διαδικασίες. Η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε ως αβάσιμη.