Δημοσιονομική διόρθωση ποσού..Το επενδυτικό σχέδιο της εκκαλούσας ολοκληρώθηκε στις 20.8.2009 και, συνακόλουθα, η υποχρέωση αυτής να μη μεταβάλει τη χρήση της ενισχυόμενης επένδυσης για χρονικό διάστημα πέντε ετών μετά την ολοκλήρωσή της, σύμφωνα με το άρθρο 8 περ. Γ της απόφασης έγκρισης του επενδυτικού της σχεδίου, καθώς και την αντίστοιχη πρόβλεψη του Οδηγού Εφαρμογής (άρθρο 8 παρ. 8), αφορoύσε στο διάστημα από 20.8.2009 έως 20.8.2014. Η ίδια, με την εκούσια υπαγωγή της στο ενισχυόμενο καθεστώς, είχε συμφωνήσει για την τήρηση της υποχρέωσης αυτής, την οποία και γνώριζε. Άλλωστε, όχι μόνο οι σχετικές ελεγκτικές διαπιστώσεις ανάγονται σε χρονικό διάστημα εντός της κρίσιμης πενταετίας τήρησης των μακροχρόνιων υποχρεώσεων της εκκαλούσας, αλλά και ο ίδιος ο έλεγχος – οι διαπιστώσεις του οποίου συνιστούν την αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης – διενεργήθηκε από 17 έως 21.3.2014, ήτοι σε χρονικό διάστημα εντός της κρίσιμης πενταετίας από την ολοκλήρωση του επενδυτικού σχεδίου της εκκαλούσας. Συνακόλουθα, ο σχετικώς προβληθείς λόγος έφεσης είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με την έφεση αυτή, ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση της 2002/0052/2.7.2014 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της εκκαλούσας ομόρρυθμης εταιρείας δημοσιονομική διόρθωση ποσού 167.462,54 ευρώ, πλέον τόκων ποσού 11.839,83 ευρώ, ήτοι συνολικού ποσού 179.302,37 ευρώ, που φέρεται ότι έλαβε αχρεωστήτως, στο πλαίσιο χρηματοδότησης της Πράξης «Ενίσχυση της επιχείρησης ..... στο πλαίσιο της 1ης Δράσης ΕΣΠΑ για την ενίσχυση Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στους τομείς Μεταποίησης - Τουρισμού - Εμπορίου - Υπηρεσιών στο πλαίσιο του Άξονα Ψηφιακή Σύγκλιση και Επιχειρηματικότητα Ηπείρου του ΠΕΠ - Θεσσαλία - Στερεά Ελλάδα – Ήπειρος, μέσω του καθεστώτος ενίσχυσης Ν. 304/2009, με Ενδιάμεσο Φορέα Διαχείρισης την …. με κωδικό πρότασης ΕΑ - 01317», με κωδικό ΟΠΣ 336999.(.....)Εξ άλλου στο πλαίσιο υλοποίησης της συγκεκριμένης σύμβασης, όπου ο τελικός δικαιούχος φέρει παράλληλη και αυτοτελή ευθύνη ως προς την τήρηση των κανόνων επιλεξιμότητας, νομιμότητας και κανονικότητας των δαπανών, η αποδοχή των επίμαχων βεβαιώσεων κατάρτισης εκ μέρους του τελικού δικαιούχου δεν μπορούσε να στοιχειοθετήσει δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του τελικού αποδέκτη (εκκαλούσας), ο οποίος γνωρίζει ότι πρέπει να υποβάλλει ενώπιον κάθε αρμοδίου οργάνου του Ελληνικού Δημοσίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης έγγραφα ικανά να αποδείξουν την επαγγελματική του κατάρτιση ώστε  να βαθμολογηθεί προσηκόντως στο πλαίσιο αξιολόγησης του επενδυτικού του σχεδίου ( Ε.Σ. Ι Τμ. 1721, 1722/2016).Απορρίπτει την έφεση​.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Ζητείται η ακύρωση της 279915/2228/9.5.2006 πράξης καταλογισμού του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Με βάση τα προπαρατιθέμενα πραγματικά περιστατικά και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη πράξη στερείται νόμιμης αιτιολογίας, καθόσον κατά την έκδοσή της,  δεν εξετάστηκε το παραπάνω 7424/30.7.2004 έγγραφό της Διεύθυνσης Γεωργίας με το οποίο έγινε δεκτό, ύστερα από άσκηση αντιρρήσεων από την εκκαλούσα, ότι αυτή τηρεί τις δεσμεύσεις που ανέλαβε προκειμένου να υπαχθεί στο Πρόγραμμα  των Νέων Αγροτών. Επομένως, η προσβαλλόμενη πράξη είναι νομικά πλημμελής αφού δεν καθίσταται βέβαιη η παραβίαση υποχρεώσεων από μέρους της εκκαλούσας, ώστε να επιβάλλεται η επιστροφή της χρηματοδότησης που είχε εισπραχθεί. Εν όψει τούτων, η προσβαλλόμενη πράξη, με την οποία καταλογίστηκε σε βάρος της εκκαλούσας το ως άνω ποσό ως αχρεστήτως καταβληθέν δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη και για το λόγο αυτό, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση έφεση, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη, να αρθεί ο καταλογισμός και να διαταχθεί η επιστροφή  του κατατεθέντος παραβόλου στην εκκαλούσα, κατ’ άρθρο 61 παρ.5 του π.δ. 1225/1981. Τέλος, το Δικαστήριο εκτιμώντας τις περιστάσεις της υπόθεσης κρίνει ότι πρέπει να απαλλαγεί το Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 123 του π.δ/τος 1225/1981, όπως ισχύει και της παρ. 1 εδάφ. 2 τελευταίο του άρθρου 275 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν.2717/1999, Α΄97).(....)Ακυρώνει την 279915/2228/9.5.2006 πράξη καταλογισμού του Υπουργού          Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Αποκλεισμός επιχειρήσεων για το λόγο ότι η μεν πρώτη μειοδότρια i. δεν κατέθεσε τα απαιτούμενα επί ποινή αποκλεισμού δικαιολογητικά χρηματοδοτικής ικανότητας, κατά παράβαση του άρθρου 23.3 της Διακήρυξης και ii. δεν κατέθεσε την προβλεπόμενη από το άρθρο 25 της Διακήρυξης υπεύθυνη δήλωση υπεργολάβου, οι δε λοιπές επειδή δεν υπέδειξαν υπεργολάβο, στον οποίο είναι υποχρεωμένοι να αναθέσουν τμήμα του έργου, σύμφωνα με το άρθρο 25.1 της διακήρυξης και δεν προσκόμισαν την προβλεπόμενη από το άρθρο 25.2 της Διακήρυξης υπεύθυνη δήλωση υπεργολάβου.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Ζητείται παραδεκτώς η  ακύρωση της 12573/27.9.2007 πράξης του Ειδικού Γραμματέα Προγραμματισμού και Εφαρμογών Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (Κ.Π.Σ.) (....) Ο προβαλλόμενος ισχυρισμός περί συνδρομής καλής πίστης στο πρόσωπο της εκκαλούσας είναι εξεταστέος μόνο υπό τις προϋποθέσεις της κοινοτικής αρχής της προστατευόμενης εμπιστοσύνης.  Τούτο δε διότι, στο πλαίσιο της συγχρηματοδότησης  από κοινοτικούς πόρους του ως άνω Μέτρου 3.1., ο επιβληθείς καταλογισμός διενεργήθηκε συνεπεία θεσπισθείσας διαδικασίας υποχρεωτικής ανάκτησης παρανόμως διατεθέντων κονδυλίων, κατ’ επιταγή του κοινοτικού δικαίου, του οποίου πρέπει να διασφαλίζεται η εφαρμογή και αποτελεσματικότητα (πρβλ ΔΕΚ απ. της 13.3.2008 στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-383/06 έως C-385/06). Περαιτέρω, δεν συντρέχουν εν προκειμένω οι προϋποθέσεις εφαρμογής  της  αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης  του ελεγχομένου,  στο πλαίσιο της οποίας ερευνάται και η καλή του πίστη, διότι δεν προκύπτει η ύπαρξη συγκεκριμένων και ανεπιφύλακτων διαβεβαιώσεων, αρμοδίως απευθυνθεισών προς  την εκκαλούσα, που να της δημιούργησαν οποιαδήποτε θεμιτή προσδοκία αντίθετη στο επιβληθέντα καταλογισμό, αλλά, αντίθετα, αυτή γνώριζε ότι  η χρηματοδότηση που έλαβε μπορούσε να ανακτηθεί, καθώς τελούσε σε συνάρτηση με την εκπλήρωση των ρητώς αναληφθεισών συμβατικών της δεσμεύσεων, προς τις οποίες δεν συμμορφώθηκε (πρβλ. απ. ΔΕΚ της 19.9.2002  στην υπόθεση C-336/00, απ. Γενικού Δικαστηρίου της 19.9.2012 στην υπόθεση Τ-265/08). Εξάλλου, ο ισχυρισμός περί οικονομικής αδυναμίας, πέραν του αναπόδεικτου χαρακτήρα του, λόγω της μη προσκόμισης επίκαιρων και πλήρων σχετικών στοιχείων (όπως πρόσφατων εκκαθαριστικών σημειωμάτων φόρου εισοδήματος), είναι απορριπτέος προεχόντως ως απαράδεκτος, διότι δεν συνιστά, σύμφωνα με τις εφαρμοστέες διατάξεις,  νόμιμο λόγο για την άρση ή τον περιορισμό της ευθύνης της εκκαλούσας προς επιστροφή των αχρεωστήτως  καταβληθεισών δαπανών (βλ. απ. Ε.Σ. 909/2012). Κατόπιν αυτών και μη υπάρχοντος άλλου λόγου έφεσης, το Τμήμα κρίνει ότι νομίμως καταλογίστηκε η εκκαλούσα με το ανωτέρω ποσό, καθόσον αυτή αθέτησε, χωρίς να αποδεικνύεται η συνδρομή λόγου ανωτέρας βίας, τις υποχρεώσεις που ανέλαβε με την ένταξή της στο ανωτέρω καθεστώς ενισχύσεων. Ειδικότερα, δεν υπέβαλε εμπρόθεσμα, δηλαδή μέχρι τις 24.9.2006 (μετά τη διετή παράταση της αρχικής προθεσμίας που έληγε στις 24.9.2004), φάκελο δικαιολογητικών για τη χορήγηση της δεύτερης δόσης της ενίσχυσης, στο πλαίσιο της πριμοδότησης της πρώτης εγκατάστασης αυτής ως νέας γεωργού, προς το σκοπό  της πιστοποίησης της τήρησης των συμβατικών της υποχρεώσεων, κατά τον κρίσιμο χρόνο ανάπτυξης της γεωργικής της εκμετάλλευσης, κατά παράβαση των διατάξεων της Κ.Υ.Α. 448/2001 και των συμβατικών υποχρεώσεων που ανέλαβε με την αποδοχή της απόφασης ένταξής της στο Μέτρο 3.1.Απορρίπτει την έφεση.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με την υπό κρίση έφεση ζητείται η ακύρωση της 8485/ΕΦΑ/2125/18.5.2007 καταλογιστικής πράξης του Γενικού Γραμματέα `Ερευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Ανάπτυξης, με την οποία καταλογίστηκε σε βάρος της εκκαλούσας το ποσό των 1.409.326,05 ευρώ, το οποίο προέρχεται από τη χρηματοδότηση του υποέργου: «ανάπτυξη και λειτουργία θερμοκοιτίδας από την εταιρία ……..», που έχει ενταχθεί στο έργο: «Υποστήριξη επιστημονικών και τεχνολογικών πάρκων και θερμοκοιτίδων επιχειρήσεων – ΕΛΕΥΘΩ », που εντάσσεται στον άξονα προτεραιότητας 4 του Ε.Π. Ανταγωνιστικότητα «τεχνολογική καινοτομία και έρευνα» στο μέτρο 4.2.1. και χρηματοδοτείται κατά 70% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (Ε.Τ.Π.Α.), και κατά 30% από εθνικούς πόρους.(.....)Εξάλλου, το γεγονός ότι το Ελληνικό Δημόσιο επέλεξε την εκκαλούσα ως φορέα εκμετάλλευσης και της ανέθεσε την επιλογή των επιχειρηματιών, στους οποίους αυτή θα παρείχε υπηρεσίες υποστήριξης για την ανάπτυξη τεχνολογικών καινοτομιών, δεν συνεπάγεται, όπως αβασίμως υπολαμβάνει η εκκαλούσα, ότι το Ελληνικό Δημόσιο απεκδύθηκε της αρμοδιότητας να ελέγχει αν η επιλογή αυτή έγινε σύμφωνα με τους οικείους κανόνες. Ούτε το γεγονός ότι στην αίτηση της …….., προκειμένου να ενταχθεί στο πρόγραμμα ΕΛΕΥΘΩ,  γίνεται μνεία των νομικών προσώπων, που έχουν εκδηλώσει πρόθεση για εγκατάσταση έχει ως συνέπεια να καθίστανται οι δαπάνες που αφορούν τα νομικά αυτά πρόσωπα επιλέξιμες, όπως εσφαλμένα υποστηρίζει η εκκαλούσα. Τέλος, ο ισχυρισμός της εκκαλούσας ότι η Διοίκηση με την επιβολή ενός εξαιρετικά επαχθούς μέτρου σε βάρος της (του επίδικου καταλογισμού), παραβίασε τις αρχές της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης παρίσταται απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον, αφενός μεν ο επίδικος καταλογισμός δεν συναρτάται με αιφνίδια μεταβολή μιας μακροχρόνιας πρακτικής της Διοίκησης ή εν γένει με τη συμπεριφορά της Διοίκησης, αλλά έχει ως  νόμιμη αιτία την παραβίαση εκ μέρους της ίδιας της εκκαλούσας δικών της νόμιμων υποχρεώσεων, αφετέρου δε το καταλογίσαν αρμόδιο όργανο, αφού διαπίστωσε ότι κατά την εκτέλεση του έργου σημειώθηκαν υπερβάσεις αλλά και ενέργειες που συστηματικά ήταν ασύμβατες με το σκοπό της δράσης ΕΛΕΥΘΩ, ανακάλεσε την πιο πάνω απόφαση χρηματοδότησης και στη συνέχεια καταλόγισε εις βάρος της τα ποσά που εισέπραξε αχρεωστήτως. Απορρίπτει την έφεση.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Αίτηση ακύρωσης της 10287/Γ/1682/6.9.2007 (...) Ενόψει του ισχυρισμού αυτού, το Δικαστήριο κρίνει ότι η παράβαση των υποχρεώσεων που αποδίδεται στην εκκαλούσα με την προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης, και συγκεκριμένα η μη λειτουργία του εξοπλισμού που αποκτήθηκε με τη χρηματοδότηση, αποτελεί πραγματικό γεγονός που δεν μπορεί να κριθεί στιγμιαία, από τη μη λειτουργία του μηχανήματος κατά το χρόνο του ελέγχου, αλλά συνδέεται άρρηκτα με την απόδειξη της παραγωγικής λειτουργίας της επιχείρησης.  Πράγματι, κατά την έννοια των όρων της χρηματοδότησης, που καθορίζονται στα άρθρα 7 του Κανονισμού Υλοποίησης, 6.1 του Οδηγού του Προγράμματος και 13 της απόφαση για την έγκριση της χρηματοδότησης (απόφαση 1990/12747/30.10.2002 ΕΟΜΜΕΧ), η ενισχυόμενη επιχείρηση ανέλαβε τη δέσμευση ότι θα συνεχίσει την παραγωγική λειτουργία της για πέντε έτη μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, αξιοποιώντας για την εκπλήρωση του κυρίου αντικειμένου της λειτουργίας της τον εξοπλισμό που απέκτησε μέσω της χρηματοδότησης. Επομένως, προϋπόθεση για τη συμμόρφωση της εκκαλούσας στους όρους της χρηματοδότησης, αποτελεί, αφενός, η εκτέλεση μεταποιητικών εργασιών με αναγκαία χρήση του κρίσιμου μηχανολογικού εξοπλισμού (ανεξάρτητα δηλαδή από την κυριότητα των πρώτων υλών ή την έκδοση συγκεκριμένου τύπου παραστατικού), αφετέρου, η εν λόγω μεταποιητική δραστηριότητα να έχει διάρκεια και συνέχεια, αποτελούσα την κύρια δραστηριότητα της επιχείρησης. (..)Συνεπώς, από τα ανωτέρω αποδεικτικά στοιχεία, αποδεικνύεται μόνο η εκτέλεση μεμονωμένων μεταποιητικών εργασιών, κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, τα έσοδα από τις οποίες αποτελούν μικρό μέρος των εσόδων της επιχείρησης. Ως εκ τούτου, δεν αποδείχτηκε η συνεχής παραγωγική λειτουργία της επιχείρησης με κύρια δραστηριότητα τη διαμόρφωση χαρτοκιβωτίων, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε για τη χρηματοδότησή της, συμπέρασμα που ενισχύεται από το γεγονός ότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία απασχολουμένων μισθωτών της επιχείρησης και δεν αμφισβητεί η εκκαλούσα, ουδέποτε απασχολήθηκαν στην επιχείρηση τα προβλεπόμενα στο επιχειρηματικό της σχέδιο άτομα.  Επομένως, ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος.Απορρίπτει την έφεση

Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας και Θάλασσας 2014-2020 Το επίσημο κείμενο Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας και Θαλάσσας όπως εγκρίθηκε από την Ευρωπαική Επιτροπή 

Τροποποίηση της υπ’ αρ. 1121/20.07.2017 υπουργικής απόφασης «Όροι και ρυθμίσεις σχετικά με τη διαχείριση, τον έλεγχο και την υλοποίηση του Μέτρου 3.4.4, Μεταποίηση προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας και Θάλασσας 2014-2020» (Β’ 2686).

Με την έφεση αυτή επιδιώκεται η ακύρωση της 1468/2009 Πράξης του Α΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Με την προσβαλλόμενη Πράξη καταλογίσθηκε σε βάρος της εκκαλούσας, υπαλλήλου του κλάδου ΤΕ Επισκεπτριών Υγείας του Γενικού Νοσοκομείου .., ποσό 2.000 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε μέρος των αποδοχών και της προσαύξησης ποσοστού 15% επί του βασικού μισθού, που φέρεται ότι της καταβλήθηκε αχρεωστήτως, λόγω άδειας μετεκπαίδευσης (...) Με δεδομένα τα ανωτέρω εκτιμάται ότι η εκ μέρους της επιστροφή, μετά την πάροδο μακρού χρόνου από την είσπραξή του, του ποσού των 2.000 ευρώ, θα προκαλέσει την επίρριψη υπερβολικού βάρους σ’ αυτήν, με άμεση δυσμενή επίδραση στα μέσα διαβίωσης της ιδίας και της οικογένειάς της. Επομένως, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, ο καταλογισμός της αντίκειται στις αρχές της χρηστής και εύρυθμης διοίκησης και για το λόγο αυτό που προβάλλεται βάσιμα με την κρινόμενη έφεση πρέπει να αρθεί στο σύνολό του. Κατά την ειδικότερη γνώμη του Προέδρου του Τμήματος και της Εισηγήτριας της υπόθεσης η αναζήτηση μετά την πάροδο τόσο μακρού χρόνου των αχρεωστήτως καταβληθέντων αποδοχών, που καλοπίστως εισπράχθηκαν από την εκκαλούσα, αντίκειται στην αρχή της χρηστής διοίκησης, χωρίς να απαιτείται περαιτέρω και η εκ μέρους της απόδειξη του οικονομικού της κλονισμού, καθόσον, υπό τις προεκτεθείσες περιστάσεις, η ίδια η Διοίκηση όφειλε να αναλάβει τον κίνδυνο των εσφαλμένων ενεργειών των οργάνων της. V. Kατ’ ακολουθία αυτών που προηγουμένως κρίθηκαν, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη του Α΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.