Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. 80016/24.02.2005 (ΦΕΚ 280/ Β΄/3.3.2005) κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας «Ορισμός μεγαλύτερης προθεσμίας στη διεκπεραίωση υποθέσεων των πολιτών με τον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.)».

«Επαγγελματική Κατάρτιση Α.Ε.» - «Παρατηρητήριο Απασχόλησης Ερευνητική-Πληροφορική Α.Ε.». Καταβολή από τον Ο.Α.Ε.Δ. των θεσμοθετημένων πόρων, σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ.23 και 24 του άρθρου 11 του Ν 2956/2001.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Και μετά το Ν 3586/2007 ο Ο.Α.Ε.Δ. υποχρεούται να καταβάλλει στις εταιρίες «Επαγγελματική Κατάρτιση Α.Ε.» και «Παρατηρητήριο Απασχόλησης Ερευνητική-Πληροφορική Α.Ε.» τους θεσμοθετημένους πόρους σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ.23 και 24 του άρθρου 11 του Ν 2956/2001.

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΠΟΔΟΧΩΝ:..Με δεδομένα αυτά, το Κλιμάκιο κρίνει ότι, παρά το γεγονός πως στο ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα- το οποίο είναι το πρώτο που εκδόθηκε μετά την εκκαθάριση της μισθοδοσίας της ανωτέρω υπαλλήλου ως πλήρους απασχόλησης- ποσού 591,53 ευρώ, δεν περιλαμβάνεται υπερβάλλουσα διαφορά του ν. 4024/2011 και προσωπική διαφορά του ν. 4354/2015, αφού το ποσό αυτό αντιστοιχεί, κατά τα γενόμενα δεκτά στην προηγούμενη σκέψη 5, στο άθροισμα των υπολοίπων του βασικού μισθού και του επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας που η υπάλληλος αυτή δικαιούται ως πλήρους απασχόλησης, η εντελλόμενη δαπάνη στηρίζεται σε μη νόμιμη εκκαθάριση, κατά το μέρος που κατά τη διενέργεια αυτής δεν ελήφθη υπόψη η προηγούμενη καταβολή στην ως άνω υπάλληλο με τις αποδοχές του μηνός Ιανουαρίου 2018 προσωπικής διαφοράς των ν. 4024/2011 και 4354/2015, οι οποίες όμως εν τέλει αχρεωστήτως της καταβλήθηκαν. Τούτου διότι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις 2 και 3, μετά την κατά τα ανωτέρω υπηρεσιακή μεταβολή της δικαιούχου του χρηματικού εντάλματος δημοτικής υπαλλήλου από μερικής σε πλήρους απασχόλησης α) η υπερβάλλουσα διαφορά του ν. 4024/2011 έπαυσε να υπάρχει, καθόσον μεταβλήθηκαν τα δεδομένα από τα οποία προέκυπτε και, ως εκ τούτου, δεν τίθεται θέμα καταβολής της, ενώ, περαιτέρω, με τις προαναφερόμενες διατάξεις του ν. 4024/2011 δεν ορίστηκε η διαφορά αυτή ως πρόσθετη παροχή, η οποία ακολουθεί την υπάλληλο ανεξαρτήτως μεταγενέστερης αύξησης του μισθού της, ούτε, συνακόλουθα, τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 99 του ν. 4483/201 και β) η διαφορά του ν. 4354/2015 εξέλιπε λόγω της αύξησης του μισθού της εν λόγω υπαλλήλου, αύξηση η οποία υπερβαίνει τη μέχρι τότε καταβαλλόμενη προσωπική διαφορά του νόμου αυτού, ύψους 4,50 ευρώ. Ούτε εξάλλου από τα στοιχεία που συνοδεύουν το χρηματικό ένταλμα προκύπτει ότι τα αρμόδια όργανα του Δήμου ... έλαβαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο μέτρα (όπως πράξη καταλογισμού ή παρακράτησης από τις αποδοχές), για την επιστροφή της ως άνω αχρεωστήτως καταβληθείσας διαφοράς των ν. 4024/2011 και 4354/2015, ώστε να δικαιολογείται η καταβολή του εντελλόμενου με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα ποσού των 591,53 ευρώ.

Καθορισμός κριτηρίων και διαδικασία αξιολόγησης και επιλογής του με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου εκπαιδευτικού προσωπικού των Επαγγελματικών Σχολών (ΕΠΑ.Σ.) Μαθητείας του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.).

ΘΕΜΑ: «Κατάταξη σε κωδικούς αριθμούς εσόδων - εξόδων του προϋπολογισμού των Ν.Π.Δ.Δ. της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας και της ειδικής εισφοράς υπέρ Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (Τ.Π.Δ.Υ.) - Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.)».

Επέκταση, από 01.01.2023, των μειώσεων ασφαλιστικών εισφορών συνεισπραττόμενων κλάδων της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (Δ.ΥΠ.Α./τ. Ο.Α.Ε.Δ.) στους απασχολούμενους στον ιδιωτικό τομέα με μειωμένη απασχόληση και στο δημόσιο τομέα (Ι.Δ.Α.Χ. – Ι.Δ.Ο.Χ.) ανεξαρτήτως το καθεστώς απασχόλησης πλήρους ή μειωμένης. -Επαναπροσδιορισμός/Επικαιροποίηση του Ο.ΣΥ.Κ. ως προς τους Κωδικούς Πακέτων Κάλυψης (Κ.Π.Κ.) και τις Ειδικές Περιπτώσεις Ασφάλισης.ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 7/2023

Τροποποίηση  - συμπλήρωση της υπ’  αρ. οικ. 49926/14976/07-12-2020 απόφασης των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και Επικρατείας «Διαδικασία παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών σε εγγεγραμμένους ανέργους και επιχειρήσεις από τον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.) με τηλεδιάσκεψη» (Β’ 5517).

Η απόφαση (Αριθμός 1200) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από τον φορολογούμενο στις 28/02/2025. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για συμψηφισμό παρακρατηθέντος ποσού ύψους 12.000,00€ από ψηφιακή βεβαίωση οφειλής, εξαιρώντας ωστόσο οφειλές για τις οποίες ευθύνεται αλληλέγγυα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η υπό κρίση διαφορά, καθώς αφορά τον τρόπο συμψηφισμού του ποσού, δεν αποτελεί φορολογική διαφορά που αναφύεται στο στάδιο προσδιορισμού των οικονομικών βαρών, αλλά στο στάδιο της είσπραξης. Ως εκ τούτου, η διαφορά δεν υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ και πρέπει να προσβληθεί με ανακοπή ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε εταιρεία κατά της σιωπηρής απόρριψης της δήλωσης επιφύλαξης του Προϊσταμένου του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής. Η διαφορά αφορά τη μη αναγνώριση δαπανών επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας για το φορολογικό έτος 2021. Ενώ η εταιρεία ζητούσε την αναγνώριση δαπανών συνολικού ύψους 832.568,30 ευρώ, η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Καινοτομίας με τελική βεβαίωση (22/05/2024) αναγνώρισε μόνο 259.110,57 ευρώ. Η εταιρεία υπέβαλε τροποποιητική δήλωση με επιφύλαξη για το υπολειπόμενο ποσό των 573.457,73 ευρώ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η προσαύξηση των φορολογητέων κερδών ήταν ορθή, καθώς η φορολογική αναγνώριση των δαπανών εξαρτάται αποκλειστικά από τη βεβαίωση της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Καινοτομίας.

Η απόφαση 149/28-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων επιβολής φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων των ετών 2018 και 2019, που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Η φορολογική διαφορά προέκυψε κυρίως από τη μη έκπτωση επιχειρηματικών δαπανών άνω των 500€, λόγω μη εξόφλησής τους μέσω τραπεζικού μέσου πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 23 του ν. 4172/2013. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε αδυναμία προσέλευσης στην Τράπεζα και έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας. Η ΔΕΔ επικύρωσε ορθά τις πράξεις, καθώς ο ισχυρισμός περί οικονομικής δυσχέρειας δεν πλήττει τη νομιμότητα του καταλογισμού των φόρων και προστίμων, διατηρώντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό.