×
register
Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

IKA/E57/1/1993

Τύπος: Εγκύκλιοι

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 2084/1992

<Βεβαιώσεις ασφαλιστικής ενημερότητος κατ΄ εφαρμογή του Ν. 2084/92 και των ΠΔ 173/90 και 265/91>.ΕΓΚ/6/1993


Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

Π.Δ.52/1998

Συμπλήρωση διατάξεων του Π.Δ. 197/1993<< Εισαγωγή σπουδαστών στο πρώτο έτος σπουδών των σχολών ή τμημάτων της παραγρ. 1 του άρθρου 1 του Ν. 1351/1983 με το σύστημα των γενικών εξετάσεων, διενέργεια εξετάσεων, ορισμός βασικών μαθημάτων >> (ΦΕΚ 71/τ.Α'/1993).


Αριθμ. 29872/2633/1992

Τροποποίηση των διατάξεων της απόφασης Γ20/81567/898/1988, (Β΄403) <Έγκριση τύπου για την αποδεκτή ηχητική στάθμη και διάταξη εξάτμισης των οχημάτων με κινητήρα και συναφείς διατάξεις>, σε συμμόρφωση προς τις διατάξεις της οδηγίας 90/291/ΕΟΚ του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 17ης Ιουλίου 1988.


ΕλΣυν.Τμ.1/1125/2016

Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο, με την προσβαλλόμενη Πράξη του, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε τις περί παραγραφής διατάξεις του άρθρου 90 του ν. 2362/1995. Τούτο δε, καθόσον έπρεπε να κάνει δεκτό ότι οι αξιώσεις του εφεσίβλητου για την επιστροφή των εισφορών, που παρακρατήθηκαν κατά την καταβολή της σύνταξής του, κατ’ εφαρμογή των κατά τα ανωτέρω ανίσχυρων, ως αντίθετων προς το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., διατάξεων των άρθρων 20 παρ. 3 του ν. 2084/1992 και 26 του ν. 2592/1998, υπόκεινται, ως εκ της φύσεώς τους ως αξιώσεων από καθυστερούμενες συντάξεις, στην προβλεπόμενη στην παρ. 5 του άρθρου 90 του ως άνω νόμου διετή παραγραφή, η θέσπιση της οποίας δεν αντίκειται σε συνταγματικές ή άλλες υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την ένδικη έφεση...


ΠΔ.472/1985

Σύνθεση επιτροπών ΜΕΕΠ και ΜΕΚ και άλλες ρυθμίσεις σχετικές με την εφαρμογή των άρθρ. 15, 16 και 17 του Νόμ. 1418/1984,όπως τροποποιήθηκε με τις διατάξεις του Π.Δ. 609/1985, ΦΕΚ-223 Α , του Π.Δ. 225/1993, ΦΕΚ-91 Α, του Π.Δ. 368/1994, ΦΕΚ 201 Α και του Π.Δ. 102/1995, ΦΕΚ 63 Α(Τροποποιήθηκε απο το Π.Δ.90/2014,ΦΕΚ-137/Α/13.6.2014)


ΝΣΚ/175/2012

Υποχρεωτική ή όχι η υπαγωγή στην ασφάλιση των νέων ασφαλισμένων (ασφάλιση το πρώτον μετά την 1-1-1993) μηχανικών που είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Εργοληπτικών Επιχειρήσεων (Μ.Ε.ΕΠ.), και στον Τομέα Πρόνοιας Εργοληπτών Δημοσίων Έργων του Ε.Τ.Α.Α.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Α) Σύμφωνα με το άρθρο 39 του Ν.2084/1992, ο νέος ασφαλισμένος (μετά την 1-1-1993) μηχανικός και εργολήπτης Δημοσίων Έργων, ο οποίος είναι εγγεγραμμένος στο Μ.Ε.ΕΠ. ασφαλίζεται υποχρεωτικά βάσει του άρθρου 20 του Ν. 3518/2006 μόνο στον Κλάδο Εφάπαξ Παροχών του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. (νυν Τομέας Εφάπαξ Παροχών Μηχανικών και εργοληπτών Δημοσίων Έργων του Ε.Τ.Α.Α.), και δεν υπάγεται υποχρεωτικά και στην ασφάλιση του Ταμείου Πρόνοιας Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (νυν Τομέα Πρόνοιας Εργοληπτών Δημοσίων Έργων). (ομοφ.) Β) Περαιτέρω, με την εγγραφή και κατάταξη των εργοληπτικών επιχειρήσεων στο Μ.Ε.ΕΠ., σε ορισμένη τάξη ανά κατηγορία έργων με αίτησή τους, αποκτούν την ιδιότητα μέλους του Μ.Ε.ΕΠ. (άρθρο 16 του Ν.1418/1984), και η οποία ιδιότης παρέχει στα μέλη της αναγκαία προϋπόθεση για την συμμετοχή τους και την ανάληψη δημοσίων έργων, κ.λπ. Η διάταξη όμως αυτή δεν έχει χαρακτήρα κοινωνικής ασφάλισης, και δεν μπορεί από μόνη της να θεωρηθεί ότι θεμελιώνει υποχρέωση οιασδήποτε ασφαλιστικής κάλυψης. (ομοφ.) Γ) Επίσης, ο νέος ασφαλισμένος, ο οποίος υπάγεται σύμφωνα με το άρθρο 39 του Ν. 2084/1992 μόνο στην υποχρεωτική ασφάλιση του Κλάδου Προνοίας του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. δεν υποχρεούται να προσκομίσει για τη συμμετοχή του σε δημόσιους διαγωνισμούς δημοσίων έργων, τη βεβαίωση υποχρεωτικής ενημερότητας του Τ.Π.Ε.Δ.Ε., βάσει της Υ.Α. Α.48271της 26 Αυγ./9 Σεπτ.1960 απόφασης, ακόμη και για την περίπτωση που θα επέλεγε να ασφαλισθεί προαιρετικά και σε αυτό. (ομοφ.)


ΝΣΚ/269/2012

Δυνατότητα εφαρμογής των διατάξεων της παρ.3 του άρθρου 12 του Ν.1976/1991 (ασφαλιστική αναπηρία) σε νεοασφαλιζόμενους από 1-1-1993 και εφεξής.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η περί συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας νομοθεσία του ΙΚΑ, επεκτείνεται, με το άρθρο 25 του Ν.2084/1992, στους από 1-1-1993 νέους ασφαλισμένους όλων ανεξαιρέτως των εποπτευομένων από τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ασφαλιστικών φορέων, οι οποίοι πλέον υποχρεούνται να συνταξιοδοτούν για την αιτία αυτή τους ασφαλισμένους τους, με τα προβλεπόμενα στο ΙΚΑ ποσοστά ασφαλιστικής αναπηρίας (50%, 67% και 80%). Ενόψει της μη παραπομπής, με το άρθρο αυτό, στη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 12 του Ν.1976/1991, αλλά μόνο σε εκείνη της παρ. 1 του άρθρου 27 του Ν.1902/1990, σαφώς συνάγεται, ότι η ιατρική αναπηρία της ανωτέρω κατηγορίας ασφαλισμένων, μπορεί να προσαυξηθεί, με βάση ασφαλιστικά κριτήρια, το πολύ κατά ποσοστό 15%, και όχι με 17 ποσοστιαίες μονάδες, που ισχύουν για τους μέχρι 31-12-1992 παλαιούς ασφαλισμένους. Συνεπώς, η κρίση για την αναπηρία των ως άνω φορέων, διέρχεται υποχρεωτικώς από δύο στάδια: α) αυτό των υγειονομικών επιτροπών των ΦΚΑ και από 1-9-2011 των αντιστοίχων επιτροπών των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), οι οποίες αποφαίνονται δεσμευτικά, όχι μόνο ως προς το ποσοστό ιατρικής αναπηρίας του ασφαλισμένου, βάσει των παθήσεών του, αλλά και ως προς την επίδραση τούτων στην καθολική ικανότητά του για άσκηση του συνήθους ή παρεμφερούς επαγγέλματός του ή την ανάκτηση της ικανότητας αυτής, δηλ. και επί κριτηρίου ασφαλιστικής αναπηρίας και β) εκείνο των ασφαλιστικών οργάνων των ως άνω φορέων, που προσδιορίζουν την αναπηρία, επί τη βάσει των λοιπών ασφαλιστικών κριτηρίων (ηλικίας, μόρφωσης, δεξιοτήτων κ.λπ.). Οι φορείς που μέχρι πρότινος και με βάση τη νομοθεσία τους, χορηγούσαν σύνταξη αναπηρίας, στους νεοασφαλιζόμενους τους, στηριζόμενοι αποκλειστικά και μόνο σε ιατρικά κριτήρια, θα χορηγούν πλέον, τέτοια σύνταξη, σ’ αυτούς, βασιζόμενοι και σε ασφαλιστικά κριτήρια, κατά την διέπουσα και αυτούς περί αναπηρίας νομοθεσία του ΙΚΑ. (ομοφ.)


ΝΣΚ/139/2006

Υγειονομική περίθαλψη των υγειονομικών μονίμων υπαλλήλων του ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ». Κατίσχυση της ρύθμισης του άρθρου 4 του Ν 1803/1988 της γενικής ρύθμισης του άρθρου 39 του Ν 2084/1992.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Από τον συνδυασμό των διατάξεων της παρ.7 του άρθρου 25 του Ν 1733/1987 και της παρ.4 του άρθρου 4 του Ν 1803/1988 προκύπτει ότι οι υγειονομικοί μόνιμοι υπάλληλοι που υπηρετούσαν στον ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» πέραν της υπαγωγής τους στην ασφάλιση του ΤΣΑΥ, με τυπικό κριτήριο την επιστημονική ιδιότητά τους και μόνο (άρθρο 4 του π. δ/τος της 16/23 Μαρτίου 1934 περί κωδικοποιήσεως σε ενιαίο κείμενο των διατάξεων του ν. δ/τος της 8/14 Αυγ.1925 «περί Ταμείου Συντάξεως και Αυτασφαλείας Ιατρών εν Ελλάδι» ως και των νόμων 5090, 5333 και 5945 «περί Ταμείου Συντάξεως και Αυτασφαλίσεως Υγειονομικών»), υπάγονται και στην υγειονομική περίθαλψη του δημοσίου. Το νομοθετικό αυτό πλαίσιο με τη διάταξη της παρ.2 του άρθρου 39 του Ν 2084/1992, ορίζεται ότι «τα πρόσωπα για τα οποία προβλέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις υποχρεωτική ασφάλιση σε περισσότερους του ενός ασφαλιστικούς φορείς, ασφαλίζονται υποχρεωτικά σε ένα φορέα, τον οποίο επιλέγουν με δήλωσή τους». Αυτή η δυνατότητα επιλογής, σύμφωνα με το β’ εδάφιο της παρ. 2 του Ν 2084/1992, δεν αναγνωρίζεται στους ασφαλισμένους του Ταμείου Συντάξεων και Αυτασφαλίσεως Υγειονομικών. Οι ως άνω ρυθμίσεις, σύμφωνα με τις τελικές διατάξεις του ίδιου νόμου, άρθρο 43, δεν επηρεάζουν το ήδη διαμορφωμένο ασφαλιστικό καθεστώς των ήδη ασφαλισμένων και στα δύο Ταμεία αλλά «έχουν εφαρμογή για τους ασφαλισμένους, οι οποίοι υπάγονται για πρώτη φορά στην υποχρεωτική ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης από 1.1.1993 και μετά…». Κατά συνέπεια υφίσταται μερική κανονιστική σύγκρουση, για το αν οι υγειονομικοί υπάλληλοι του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών Δημόκριτος, που αναλαμβάνουν εργασία μετά τη 1-1-1993, υπάγονται υποχρεωτικά στην ασφάλιση του κλάδου ασθένειας του ΟΠΑΔ ή υπάγονται υποχρεωτικά στην ασφάλιση του κλάδου ασθένειας του ΤΣΑΥ. Καθότι με την υιοθέτηση όμως του νόμου 2084/1992, όπως αναφέρεται στην εισηγητική του έκθεση, επιχειρήθηκε μια «αναμόρφωση του συστήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης» αλλά και «η δεύτερη και τελική φάση της εξυγίανσης του συστήματος, όπως άλλωστε είχε συμφωνηθεί κατά τη ψήφιση του Ν 1902/90» και καθότι το νομικό πλαίσιο της διάταξης του άρθρου 39 του Ν 2084/1992 έχει εξαιρετικό χαρακτήρα, ρυθμίζοντας ειδικά και κατ’ εξαίρεση το ασφαλιστικό καθεστώς του ΤΣΑΥ, η διάταξη αυτή κατισχύει αυτής της διάταξης του άρθρου 4 του Ν 1803/1988. Τέλος όσον αφορά την διάταξη της παρ.32 του άρθρου 3 της ΚΥΑ οικ. 2/7029/0094/2005 που ορίζει ότι «το μόνιμο προσωπικό του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών Δημόκριτος και τα μέλη των οικογενειών τους» είναι δικαιούχοι υπό του ΟΠΑΔ περιθάλψεως, δεν τίθεται θέμα κατίσχυσης, καθότι ως κανονιστική πράξη, έχει υποδεέστερη τυπική ισχύ από το τυπικό νόμο (Π.Δ. Δαγτόγλου, Γενικό Διοικητικό Δίκαιο, 4η εκδ. σελ.68).