<Βεβαιώσεις ασφαλιστικής ενημερότητος κατ΄ εφαρμογή του Ν. 2084/92 και των ΠΔ 173/90 και 265/91>.ΕΓΚ/6/1993

α) Η απαγόρευση που θεσπίζουν οι διατάξεις των παρ.1 και 5 του άρθρου 58 του Π.Δ. 1041/1979, αναφορικά με τη μη αναγνώριση ως συντάξιμου στο Δημόσιο, καθώς και στους άλλους ασφαλιστικούς φορείς, του χρόνου ασφάλισης των συνταξιούχων γενικά του Δημοσίου ή του δημόσιου τομέα του άρθρου 1 παρ.6 του Ν. 1256/1982, οι οποίοι εξακολουθούν και μετά τη συνταξιοδότησή τους, να απασχολούνται σε επιχειρήσεις του τομέα αυτού, και να λαμβάνουν ταυτοχρόνως σύνταξη και αποδοχές, δεν επηρεάζεται από την έξοδο των επιχειρήσεων αυτών, από τον ειρημένο τομέα. (ομοφ.)
β) Οι εν λόγω συνταξιούχοι, υπόκεινται και στους θεσπιζόμενους με τη διάταξη της παρ. 14 του άρθρου 8 του Ν. 2592/1998 περιορισμούς (κατά 70 %) του ποσού της αποληπτέας σύνταξής τους, ακόμη και στη περίπτωση που, οι ως άνω, υπαγόμενες αρχικά στο δημόσιο τομέα του άρθρου 1 παρ.6 του Ν. 1256/1982, επιχειρήσεις στις οποίες παρείχαν αυτοί, μετά τη συνταξιοδότησή τους, τις υπηρεσίες τους, στη συνέχεια ιδιωτικοποιήθηκαν ή εξήλθαν από τον δημόσιο αυτό τομέα, στα πλαίσια των ρυθμίσεων του Ν. 3429/2005 ή άλλου νόμου. (ομοφ.)

Χαρακτηρισμός ασφαλισμένων ως παλαιών ή νέων βάσει του ν. 2084/1992 σε περίπτωση ασφάλισης μόνον για τον κίνδυνο εργατικού ατυχήματος ΑΔΑ: ΩΜΞ546ΜΤΛΚ-652

Χρόνος καταβολής των οδοιπορικών εξόδων που δικαιούνται οι στρατιωτικοί, στην περίπτωση που αποστρατεύονται, έχοντας συμπληρώσει 15ετή πλήρη πραγματική συντάξιμη υπηρεσία και δικαίωμα σύνταξης, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 7 παρ.3 εδ. α’ του ν. 2084/1992, όχι όμως και το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης.Τα οδοιπορικά έξοδα, τα οποία δικαιούνται οι στρατιωτικοί στην περίπτωση που αποστρατεύονται, έχοντας συμπληρώσει 15ετή πλήρη πραγματική συντάξιμη υπηρεσία και δικαίωμα σύνταξης, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 7 παρ.3 εδ. α’ του ν. 2084/1992, καταβάλλονται κατά το χρόνο της αποστρατείας τους και όχι κατά το χρόνο της συνταξιοδότησής τους (ομόφ.).

H διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995 δεν θα έπρεπε να εφαρμοσθεί ως αντισυνταγματική, και, ως εκ τούτου, ανίσχυρη, με συνέπεια οι απαιτήσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου από καθυστερούμενες αποδοχές ή απολαυές οποιασδήποτε φύσεως, ή αποζημιώσεις λόγω παράνομης πράξεως ή παραλείψεως της Διοικήσεως ή από αδικαιολόγητο πλουτισμό να υπόκεινται στην προβλεπόμενη από την παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου 90 και ισχύουσα για όλες τις άλλες χρηματικές αξιώσεις κατά του Δημοσίου πενταετή παραγραφή..7. Επειδή, ενόψει του ανακύπτοντος ζητήματος της συμφωνίας ή μη προς το Σύνταγμα της διατάξεως του άρθρου 90 παρ. 3 του ν. 2362/1995 και της υπάρξεως αποφάσεων του Αρείου Πάγου (Α.Π. 588/2007, 145, 250, 363/2006), που δέχονται ως προς το ζήτημα αυτό, γνώμη αντίθετη προς εκείνη, η οποία έγινε δεκτή στην πέμπτη σκέψη, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνει ότι πρέπει να αναβληθεί η έκδοση οριστικής αποφάσεως επί της κρινομένης υποθέσεως και να παραπεμφθεί το ζήτημα τούτο στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, σύμφωνα με το άρθρο 100 παρ. 1 περ. ε΄ του Συντάγματος και το άρθρο 48 παρ. 2 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 345/1976 (ΦΕΚ Α΄ 141) Κώδικα περί του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, προς άρση της αμφισβητήσεως.

ΘΕΜΑ: «Παροχή διευκρινίσεων σχετικά με το συνυπολογισμό ή μη χρόνων που αναγνωρίζονται στο κατά περίπτωση ανώτατο όριο αναγνωριστέου πλασματικού χρόνου που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθ. 40 του ν. 2084/1992, όπως τελικά αντικαταστάθηκαν με το άρθ. 40 του ν. 3996/2011.»

ΘΕΜΑ : Παροχή διευκρινίσεων, σχετικά με το συνυπολογισμό ή μη συγκεκριμένων αναγνωρισμένων χρόνων, στο κατά περίπτωση ανώτατο όριο αναγνωριστέου πλασματικού χρόνου, που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 40, του ν. 2084/1992, όπως τελικώς αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 40, του ν. 3996/2011.

Νόμιμη η έντοκη επιστροφή, από ασφαλιστικό Ταμείο (ν.π.δ.δ) σε συνταξιούχους, των εισφορών που αυτοί κατέβαλαν κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους, για την είσπραξη, κατά την αποχώρησή τους, του συμπληρωματικού εφάπαξ βοηθήματος του π.δ/τος 674/1979, καθόσον επιτάσσεται από τις διατάξεις του άρθρου 56 παρ. 2 του ν. 2084/1992 (ΦΕΚ Α΄ 165/1992).

Καταβολή συντάξεως..:ορθά έκρινε το Κλιμάκιο ότι δεν στοιχειοθετείται καλόπιστη είσπραξη εκ μέρους του εκκαλούντος του συνόλου της σύνταξής του. Ειδικότερα, δεν ενημέρωσε εντός ευλόγου χρόνου, όπως όφειλε, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 69 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, την αρμόδια Υπηρεσία Συντάξεων του Γ.Λ.Κ. για την εργασία του στην …., παρά το ότι γνώριζε την υποχρέωσή του αυτή, αφού στο τριμηνιαίο εκκαθαριστικό σημείωμα συντάξεων που αποστελόταν από την τότε αρμόδια 45η Διεύθυνση του Γ.Λ.Κ. τόσο κατά το έτος 1998, κατά το οποίο προσελήφθη στην προαναφερθείσα εταιρεία, όσο και κατά τα επόμενα έτη, αναγραφόταν ρητά ότι πρέπει να δηλώνεται κάθε μεταβολή στην προσωπική ή οικογενειακή κατάσταση του συνταξιούχου, όπως θάνατος, γάμος, ενηλικίωση, διορισμός στο δημόσιο τομέα κ.λπ., αλλά γνωστοποίησε τούτο μόλις το έτος 2007, δηλαδή μετά από 9 περίπου έτη από την αρχική πρόσληψή του..Άλλωστε, η άγνοια νόμου και η πλάνη του ως προς τη νομική φύση της εταιρείας δεν δικαιολογούν την παράλειψη ενημέρωσης της αρμόδιας υπηρεσίας του ΓΛΚ (ΕΣ 2468/2011, 2208/2012). Αδιάφορο δε είναι ως προς την απόδειξη της καλοπιστίας του εκκαλούντος το γεγονός ότι η αποποίηση του συνολικού ποσού της σύνταξης θα ήταν φορολογικά επωφελής γι’ αυτόν καθώς και το ότι ο καταλογισμός του επήλθε μετά από αίτηση την οποία αυτός υπέβαλε στο ΓΛΚ, προκειμένου να προσμετρηθεί ως συντάξιμος ο χρόνος απασχόλησή του στην .. (..)Κατά συνέπεια, δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής των αρχών της χρηστής και εύρυθμης διοίκησης όσον αφορά στην επιβολή του επίμαχου καταλογισμού, όπως αβάσιμα διατείνεται ο εκκαλών. Συνεπώς, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί .

Υπολογισμός χρόνου υπηρεσίας προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας στο διπλάσιο, κατ΄εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 23 Ν.4997/2022, με το οποίο αντικαταστάθηκαν τα άρθρα 40 παρ.5 π.δ 169/2007 και 22 παρ.3 Ν.3865/2010. Αναγνώριση του χρόνου υπηρεσίας που λογίζεται αυξημένος στο διπλάσιο, ως χρόνου πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15 παρ. 9 και 12, 40 και 41 του ΠΔ 169/2007, 8 του Ν. 2084/1992 και 22 παρ.3 Ν.3865/2010» ΑΔΑ:9ΙΒΠ46ΜΑΠΣ-ΟΝΙ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 43/2023