Ασφάλιση ιατρών εργασίας που απασχολούνται στην ΔΕΗ Α.Ε.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ.3 του Ν 3232/2004, όλοι οι ιατροί εργασίας που απασχολούνται στην ΔΕΗ Α.Ε. με σχέση έμμισθης εργασίας, ανεξαρτήτως του χρόνου ασφάλισής τους, υπάγονται υποχρεωτικώς στην ασφάλιση του ΤΣΑΥ και καταβάλλουν προς το Ταμείο αυτό τις εισφορές των ελευθέρως ασκούντων το επάγγελμα υγειονομικών. β) Οι παλαιοί μέχρι την 31-12-1992 ιατροί εργασίας, οι οποίοι ήταν ασφαλισμένοι στον ΟΑΠ - ΔΕΗ, μεταφέρονται αυτοδικαίως στο ΤΣΑΥ, διακοπτομένης της ασφαλίσεώς τους στον ΟΑΠ - ΔΕΗ, στον οποίο μπορούν να ασφαλισθούν μόνον προαιρετικώς και σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 39 παρ.2 εδ.3 και 4 του Ν 2084/1992, καταβάλλοντας το σύνολο των εισφορών τους. (πλειοψ.)

Εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 39 του Ν 2084/1992 περί επιλογής φορέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης, ασφάλισης ασθένειας και εφάπαξ παροχών.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα, από το συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 39 του Ν 2084/1992 στην παράγραφο 2, όπως αντικαταστάθηκε από τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Ν 2556/1997 και του άρθρου 75 του Ν 2676/1999 όπου προστέθηκε το τελευταίο εδάφιο στην παράγραφο 2 του Ν 2084/1992, προκύπτει ότι στους ασφαλισμένους που λόγω ιδιότητας και μισθωτής απασχόλησης υπάγονται σε δύο φορείς κύριας ασφάλισης, δύνανται να επιλέξουν τον έναν από αυτούς φορέα ασφάλισης ως υποχρεωτική ασφάλιση, αλλά και να υπαχθούν και στον άλλο, προαιρετικά, καταβάλλοντας το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών του τελευταίου. Όσον αφορά το φορέα ασφάλισης που έχει επιλεγεί ως υποχρεωτική ασφάλιση, τα άτομα αυτά είναι υποχρεωμένα να υπαχθούν και «στους φορείς ασθένειας, επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας που αντιστοιχούν στο συνταξιοδοτικό φορέα κύριας ασφάλισης επιλογής τους», όπως ορίζεται ρητώς στη διάταξη του 4ου εδαφίου της παρ.2 του άρθρου 39 του Ν 2084/1992. Η προαναφερθείσα διάταξη αναφέρεται αποκλειστικά στον φορέα ασφάλισης που έχει επιλεγεί ως υποχρεωτική ασφάλιση. Από το γράμμα του νόμου δεν αποσαφηνίζεται όμως, αν οι ασφαλισμένοι που δύνανται να υπαχθούν και σε άλλο φορέα ασφάλισης προαιρετικά, αν είναι υποχρεωμένοι να ασφαλιστούν σωρευτικά και στο ταμείο κύριας ασφάλισης, και στο ταμείο επικουρικής, και στο ταμείο προνοίας, και στο ταμείο ασθένειας του επιλεγέντος ως προαιρετικού φορέα ασφάλισης. Εντάσσοντας τη διάταξη αυτή στο σύνολο του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης όπως διαμορφώθηκε με το Ν 2084/1992, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόθεση του νομοθέτη να ανατρέψει την αρνητική εξέλιξη του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης (εισηγητική έκθεση στο σχέδιο νόμου «οργανωτική και λειτουργική αναδιάρθρωση των φορέων κοινωνικής ασφάλισης και άλλες διατάξεις», Ε.Δ.Κ.Α. 1999 σελ. 50) θεωρούμε ότι η βούληση του νομοθέτη, καθιερώνοντας το καθεστώς προαιρετικής ασφάλισης, ήταν να ενισχύσει μεν όσο το δυνατόν τους φορείς ασφάλισης, αλλά και να προσδώσει στους ασφαλισμένους πιο ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση του ασφαλιστικού καθεστώτος τους. Θεωρούμε λοιπόν ότι δεν είναι υποχρεωτική η υπαγωγή των ασφαλισμένων αυτών και στους φορείς ασθένειας, επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας που αντιστοιχούν στο συνταξιοδοτικό φορέα της προαιρετικής ασφάλισης, αλλά η υπαγωγή τους σε αυτούς εναπόκειται στη διακριτική τους ευχέρεια. Η ευχέρεια όμως αυτή των ασφαλισμένων δεν είναι απεριόριστη. Η ίδια διάταξη ορίζει ότι «τα πρόσωπα αυτά δύνανται να ασφαλιστούν προαιρετικά και σε περισσότερους του ενός φορείς, αν αυτό προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία…». Κατά συνέπεια η ευχέρεια των ασφαλισμένων οριοθετείται και συγκεκριμενοποιείται από τις κείμενες καταστατικές διατάξεις των εκάστοτε ασφαλιστικών οργανισμών. Από τη συρροή των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 39 Ν 2084/1992 και της πρώτης παραγράφου του άρθρου 2 του α.ν. 580/1945 προκύπτει ότι η δυνατότητα στους ασφαλισμένους να επιλέξουν προαιρετική ασφάλιση στα ταμεία επικουρικής ασφάλισης αυτοτελώς, χωρίς να έχουν επιλέξει προαιρετική ασφάλιση στα αντίστοιχα ταμεία της κύριας. Ο νομοθέτης αναφέρεται περιοριστικά και ειδικότερα στα ταμεία επικουρικής ασφάλισης, όχι όμως και πρόνοιας. Κατά συνέπεια καθότι δεν υπάρχει ρητή πρόβλεψη, φρονούμε ότι δεν παρέχεται το δικαίωμα υπαγωγής στους ασφαλισμένους, στη προαιρετική ασφάλιση των ταμείων πρόνοιας αυτοτελώς.

Έκταση εφαρμογής του άρθρου 39 του ν. 2084/1992, μετά την σύσταση του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών στον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ν. 2458/1997).(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Κατ’ αρχήν και ενόψει της ειδικής για τον Ο.Γ.Α. διάταξης του άρθρου 34 του ν. 1140/1981, που ορίζει, μεταξύ άλλων, ότι τα πρόσωπα που είναι ασφαλισμένα σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης για τους Κλάδους Σύνταξης και Ασθένειας, δεν μπορεί να υπαχθούν παράλληλα και στην ασφάλιση του Ο.Γ.Α., για τους Κλάδους αυτούς, παρέλκει η έρευνα αναφορικά με το εάν εμπίπτει ή όχι ο Ο.Γ.Α. στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 39 του ν. 2084/1992, αφού ελλείπει η βασική προϋπόθεση εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου αυτού, που είναι η υποχρεωτική υπαγωγή στην ασφάλιση δύο ή περισσοτέρων φορέων Κύριας Ασφάλισης ή Ασφάλισης Ασθένειας και όχι μόνον ενός. Σε κάθε όμως περίπτωση, ο Ο.Γ.Α., ακόμη και μετά τη σύσταση σε αυτόν, με τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 2458/1997, του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών, εξακολουθεί να μην εμπίπτει στις ανωτέρω, περί επιλογής φορέα, ρυθμίσεις του άρθρου 39 του ν. 2084/1992, αφού από αυτές ρητά εξαιρέθηκε με την ισχύουσα ακόμη και μέχρι σήμερα διάταξη του άρθρου 43 παρ. 1 του ίδιου νόμου.

ΕΦΚΑ – Ασφαλισμένοι ΤΑΠ-ΔΕΗ – Ρύθμιση άρθρου 47 παρ.11 του ν. 2084/1992.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η ρύθμιση της διατάξεως του άρθρου 47 παρ.11 του ν. 2084/1992 καταλαμβάνει και τους ασφαλισμένους του ΤΑΠ-ΔΕΗ.

Θεώρηση βιβλίων και στοιχείων - Εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 63 του ν. 2084/1992.

Δυνατότητα ή μη χορήγησης μειωμένης σύνταξης από το 50ο έτος της ηλικίας στους ασφαλισμένους του ΤΑΠ-ΔΕΗ, που υπάγονται στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν υπάρχει δυνατότητα χορήγησης μειωμένης σύνταξης από το 50ο έτος της ηλικίας στους ασφαλισμένους του Ταμείου (ΤΑΠ-ΔΕΗ) που υπάγονται στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, όπως ακριβώς δικαιούνται οι ασφαλισμένοι της παρ.ε' του άρθρου 46 του Ν. 2084/1992. (ομοφ.)

Υποχρεωτική ή μη ασφάλιση στο Μ.Τ.Π.Υ. των διοριζομένων δικηγόρων στο Δημόσιο μετά την 1-1-1993, οι οποίοι έχουν επιλέξει ως φορέα κύριας ασφάλισης το Ταμείο Νομικών.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Είναι υποχρεωτική, κατ άρθρο 14 του ΠΔ 422/1981, η υπαγωγή στην ασφάλιση του Μ.Τ.Π.Υ. των διοριζομένων μετά την 1-1-1993 δικηγόρων σε θέσεις τακτικών υπαλλήλων στο Δημόσιο, οι οποίοι έχουν επιλέξει, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 39 του Ν 2084/1992, όπως ισχύουν, ως φορέα κύριας ασφάλισης το Ταμείο Νομικών και δεν ασφαλίζονται (προαιρετικά) και στο Δημόσιο για κύρια ασφάλιση.

Ρύθμιση θεμάτων διαδοχικής ασφάλισης μεταξύ φορέων Επικουρικής Ασφάλισης του άρθρου 2 παρ. 4 του ν. 2084/1992 και Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης του άρθρου 36 του ν. 4052/2012. (AΔΑ:7Λ8Ξ465Θ1Ω-ΛΚΚ)

Εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 2β του άρθρου 2 του ν.4002/2011 για την ασφάλιση των ένστολων μηχανικών και υγειονομικών

Ασφαλιστικό καθεστώς και ασφαλιστικές εισφορές και κρατήσεις των Αξιωματικών (Τ) και (Ι) του Λ.Σ. μετά τον Ν 2084/1992.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η γνωμοδότηση, τελούσα σε ενότητα προς την υπ’ αριθμ. 189/1998 γνωμοδότηση της Ολομελείας του ΝΣΚ, αναφέρεται στα αναφυόμενα ζητήματα της συνδρομής ή μη υποχρεώσεως: α) αποδόσεως του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών (εργοδότη – ασφαλισμένου) στους επιμέρους κλάδους ασφαλίσεως του ΤΣΜΕΔΕ και του ΤΣΑΥ για τους εν ενεργεία και εν αποστρατεία αξιωματικούς ΛΣ και β) επιστροφής στους εν λόγω αξιωματικούς των μέχρι τούδε παρακρατηθεισών εισφορών υπέρ του Δημοσίου για τους κλάδους κυρίας συντάξεως και υγειονομικής περιθάλψεως.