Νομιμότητα διοικητικής πράξης:..Υπό τα δεδομένα αυτά, το υποβληθέν αίτημα τοποθέτησης σε άλλη ειδικότητα ήταν εν πάση περιπτώσει νόμω αβάσιμο και νομίμως απερρίφθη, κατά δέσμια αρμοδιότητα, από τη Διοίκηση, οι δε περί του αντιθέτου λόγοι είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι. Κατόπιν αυτών, αλυσιτελώς προβάλλει ο αιτών ότι μη νομίμως ελήφθη υπόψη γνωμοδότηση της μη προβλεπόμενης από το νόμο «Επιτροπής σχετικά με τοποθετήσεις Ιατρών για ειδίκευση ως υπεράριθμων για λόγους υγείας» και ότι μη νομίμως η Επιτροπή και ο Υφυπουργός απέστησαν χωρίς ειδική αιτιολογία από την αντίθετη γνωμάτευση της Υγειονομικής Επιτροπής του Υπαλληλικού Κώδικα. Τούτο δε ανεξαρτήτως του ότι: α) κατά τις προαναφερθείσες διατάξεις, οι Υγειονομικές Επιτροπές είναι αρμόδιες μόνον για να διαπιστώσουν την ύπαρξη των λόγων υγείας και όχι για να κρίνουν εάν οι λόγοι αυτοί εμποδίζουν τον ενδιαφερόμενο να συνεχίσει την ειδίκευσή του και β) δεν κωλυόταν το αποφασίζον όργανο να λάβει υπόψη τη γνώμη της - οικειοθελώς συσταθείσης - Επιτροπής σχετικά με τοποθετήσεις Ιατρών για ειδίκευση ως υπεράριθμων για λόγους υγείας, στην οποία μετείχαν άλλωστε καθηγητές της Ιατρικής σε διάφορα Α.Ε.Ι. της χώρας και Διευθυντές Νοσοκομείων.

Κρίση υποψηφίων για μία θέση επίκουρου καθηγητή στο γνωστικό αντικείμενο «Οργανική Μουσική Εκτέλεση – Πιανιστική Συνοδεία» - Επίλυση ζητημάτων για την απρόσκοπτη συνέχιση της διαδικασίας επιλογής.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Η κατά την παράγραφο 3.β.(ι) του άρθρου 2 του π.δ. 187/1996 χρονική προϋπόθεση της «τουλάχιστον εξαετούς επαγγελματικής πείρας ως σολίστ μετά τη λήψη του διπλώματος ή πτυχίου» για την εκλογή μέλους Δ.Ε.Π. στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή στο γνωστικό αντικείμενο της «οργανικής μουσικής εκτέλεσης ή της διδασκαλίας μουσικών οργάνων», συνιστά απαιτούμενη προϋπόθεση, η οποία, εάν μεν συντρέχει στο πρόσωπο του υποψηφίου, συνεκτιμάται, ως κριτήριο αξιολόγησης με τα λοιπά κριτήρια, εάν, όμως, δεν συντρέχει, επιφέρει τον αποκλεισμό του υποψηφίου. β) Ως πτυχίο ή δίπλωμα της παραγράφου 3.β.(ι) του άρθρου 2 του π.δ. 187/1996 νοείται το πτυχίο ή δίπλωμα της Ανώτατης Εκπαίδευσης και όχι το αδιαβάθμητο πτυχίο ή δίπλωμα Ωδείου και, συνεπώς, η προσμέτρηση της εξαετούς επαγγελματικής πείρας που προβλέπεται για την εκλογή ή εξέλιξη στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή, αφετηριάζεται από τη λήψη τίτλου σπουδών (πτυχίου ή διπλώματος) Α.Ε.Ι. γ) Η τυχόν έλλειψη συνολικής κατάταξης των υποψηφίων στην έκθεση αξιολόγησης του ορισθέντος αξιολογητή δεν επιφέρει, αυτή καθαυτή, πλημμέλεια στη διαδικασία εκλογής, εφόσον η Επιτροπή Επιλογής, η οποία έχει την αποφασιστική αρμοδιότητα, προβεί στην εκλογή μετά από αυτοτελή και αιτιολογημένη συνολική συγκριτική αξιολόγηση και κατάταξη των υποψηφίων.

Καταβολή ποσού  για την εκτέλεση σύμβασης για την «παροχή ανεξάρτητων υπηρεσιών για την καταγραφή, βελτιστοποίηση και εξοικονόμηση ενέργειας δημοτικού φωτισμού»,(...) Ενόψει των ανωτέρω και λαμβάνοντας υπόψη ότι, κατά πάγια νομολογία του δικαστηρίου αυτού (βλ. ενδεικτικά Πρακτικά 3ης Γεν. Συν./26.1.2011 της Ολομέλειας (θέμα Α΄), Πρξ. Κλ. Προλ. Ελ. Δαπ. στο VII Τμ. 49/2016, 306, 328/2015, 174/2013 κ.α.) η εξέταση της ορθότητας ή μη της απόφασης επί της διαταγής πληρωμής και δια αυτής της νομιμότητας ή μη της δαπάνης στην οποία αφορά, δεν αποτελεί παρεμπιπτόντως αναφυόμενο ζήτημα κατά την έννοια του άρθρου 28 παράγραφος 3 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν.4129/2013 (Α΄ 52) Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο και, συνεπώς, η διαταγή πληρωμής συνιστά νόμιμο δικαιολογητικό της δαπάνης δεσμεύον το Ελεγκτικό Συνέδριο, η κρίση της νομιμότητας ή μη της δαπάνης που ήχθη ενώπιον του Κλιμακίου αυτού με την από 9.6.2016 έκθεση διαφωνίας του Επιτρόπου στο Νομό ...... για τη θεώρηση ή μη του 5/2016 χρηματικού εντάλματος και είναι η ίδια για την οποία εκδόθηκε η 10/2016 διαταγή πληρωμής και, ακολούθως, το θεωρηθέν από τον Επίτροπο 13/2016 χρηματικό ένταλμα, καθίσταται άνευ αντικειμένου, ωστόσο, το ως άνω 5/2016 χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί προς αποφυγή διπλής πληρωμής της ίδιας δαπάνης.Ενόψει των ανωτέρω πλημμελειών που παρατηρούνται στην ανωτέρω απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου ......, συντρέχει περίπτωση ανακοίνωσης αυτών σύμφωνα με το άρθρο 27 περίπτωση β΄ του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο (κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν.4129/2013, Α΄ 52) στον Υπουργό των Εσωτερικών (άρθρο 214 του ν. 3852/2010, Α΄ 87), καθώς και στον Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ...... (άρθρα 215, 232, 233 και 238 του ίδιου ως άνω νόμου 3852/2010), ώστε να λάβουν γνώση και κρίνουν, σύμφωνα με την ανατεθείσα στον καθένα αρμοδιότητα, αν συντρέχει περίπτωση άσκησης πειθαρχικού ελέγχου των οργάνων που παρανόμησαν.

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ-ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΜΒΑΣΗΣ «Περισυλλογή και διαχείριση κάθε είδους νεκρών ζώων και λήψη δειγμάτων εγκεφαλικού ιστού από τα νεκρά ζώα, στα οποία απαιτείται»(...)Το Έβδομο Τμήμα με την προσβαλλόμενη απόφασή του δέχθηκε ως ορθές τις ανωτέρω κρίσεις του Ζ΄ Κλιμακίου σχετικά με τον νομικό χαρακτηρισμό της ελεγχόμενης σύμβασης και την μη υπαγωγή της, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις, στις προϋποθέσεις της κατ’ άρθρο 132 παρ. 1 γ΄ του ν. 4412/2016 επιτρεπτής τροποποίησης σύμβασης, ακολούθως, όμως, ανακάλεσε την προσβαλλόμενη πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου για λόγο αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο, ήτοι διότι η ελεγχόμενη σύμβαση ως νέα αυτοτελής απευθείας ανάθεση, η δαπάνη της οποίας θα καλυφθεί από ενωσιακούς πόρους, δεν υπάγεται στον προσυμβατικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, καθόσον υπολείπεται του προβλεπομένου στο άρθρο 324 παρ. 3 της Δικονομίας ορίου των 5.000.000 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ).(...)Οι επίμαχες δε υπηρεσίες της ελεγχόμενης 1ης τροποποιητικής σύμβασης, οι οποίες είναι όμοιες κατ’ είδος με αυτές της από 5.5.2021 κύριας σύμβασης, αφορούν σε χρονικό διάστημα μετά το πέρας της διάρκειας της αρχικής. Συνεπώς, η υπό κρίση σύμβαση δεν είναι τροποποιητική αυτής, αλλά νέα, αυτοτελής σύμβαση, μη εμπίπτουσα εν προκειμένω στις διατάξεις του άρθρου 132 του ν. 4412/2016 (...). Με τα δεδομένα αυτά, το εξεταζόμενο σχέδιο σύμβασης συνιστά νέα αυτοτελή σύμβαση, η οποία ως χρηματοδοτούμενη αμιγώς από εθνικούς πόρους του ΠΔΕ, υπάγεται στον προσυμβατικό έλεγχο του Δικαστηρίου (άρθρο 324 της Δικονομίας). Δοθέντος, όμως, ότι η δαπάνη της ανωτέρω ανάθεσης υπηρεσιών περισυλλογής νεκρών ζώων ανέρχεται στο ποσό του 1.141.935,48 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ), αυτή εμπίπτει στην ελεγκτική αρμοδιότητα του οικείου Επιτρόπου. Δεδομένου, όμως, ότι υπό τον νέο αυτό (ορθό) νομικό της χαρακτηρισμό, δεν έχει δοθεί η δυνατότητα στα μέρη να προσκομίσουν τα αναγκαία στοιχεία για την τεκμηρίωση της νομιμότητας της τηρηθείσας διαδικασίας ως διαδικασίας απευθείας ανάθεσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση προκήρυξης, ώστε να ελεγχθεί η νομιμότητα του σχεδίου σύμβασης, η Ολομέλεια κρίνει ότι το υπό κρίση σχέδιο σύμβασης με τον φάκελο της υπόθεσης πρέπει να παραπεμφθεί στον Επίτροπο της 2ης Υπηρεσίας Επιτρόπου ΟΤΑ Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης, προκειμένου αυτός να ελέγξει τη διαδικασία συνομολόγησής της υπό τον νέο νομικό της χαρακτηρισμό. Αναθεωρεί την 1440/2023 απόφαση του Εβδόμου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Παραπέμπει, λόγω αρμοδιότητας, τον φάκελο της σύμβασης ... στον Επίτροπο της 2ης Υπηρεσίας Επιτρόπου ΟΤΑ Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης, για την άσκηση προσυμβατικού ελέγχου νομιμότητας.

Ζητείται η ανάκληση της 245/2014 πράξης του Ε΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου:Με δεδομένα τα πραγματικά αυτά περιστατικά, απαραδέκτως ζητείται η ανάκληση της ως άνω πράξης του Κλιμακίου, καθόσον με αυτήν κρίθηκε ότι δεν κωλύεται η υπογραφή της ελεγχόμενης σύμβασης. Άλλωστε, οι ισχυρισμοί της αιτούσας ότι η διάταξη του άρθρου 35 παρ. 5 εδ. α΄ του ν. 4129/2013, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 73 παρ. 2 του ν. 4146/2013, αντίκειται στα άρθρα 20 παρ. 1 και 4 παρ. 1 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με το άρθρο 98 παρ. 1 β΄ αυτού, είναι, με βάση τα γενόμενα δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, αβάσιμοι. Ειδικότερα, η προαναφερόμενη διάταξη δεν αντιβαίνει στην αρχή της ίσης δικονομικής μεταχείρισης των διαγωνιζομένων (άρθρο 4 του Συντάγματος), καθόσον η ανάδοχος (.........) και η αιτούσα Κοινοπραξία, η οποία κατετάγη εν προκειμένω δεύτερη κατά σειρά μειοδοσίας, δεν τελούν υπό όμοιες συνθήκες, αφού η μεν αιτούσα συνιστά τρίτο πρόσωπο που δεν σχετίζεται πλέον με την υπόθεση της ανάθεσης του εν λόγω δημοσίου έργου, η δε ανάδοχος εταιρεία απέκτησε, δια της οριστικής κατακυρώσεως των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού, την ιδιότητα του συμβαλλόμενου προσώπου, το οποίο και μόνο συνιστά (μαζί με την αντισυμβαλλόμενη αναθέτουσα αρχή), ενόψει του σκοπού της διάταξης και της φύσης του διενεργούμενου προσυμβατικού ελέγχου, υποκείμενο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από την ελεγχόμενη σύμβαση και έχει αποκλειστικά τη δυνατότητα άσκησης αίτησης ανάκλησης (απόφ. Τμ. Μείζ. Επτ. Σύνθ. Ε.Σ. 3658/2013). Άλλωστε, η χορήγηση, με την ίδια διάταξη (άρθρο 35 παρ. 5 εδ. α΄ του ν. 4129/2013, όπως αντικαταστάθηκε με τη διάταξη του άρθρου 73 παρ. 2 του ν. 4146/2013), της δυνατότητας άσκησης αίτησης ανάκλησης κατά πράξης Κλιμακίου μόνο στην περίπτωση, κατά την οποία κρίνεται ότι κωλύεται η υπογραφή του ελεγχόμενου σχεδίου σύμβασης, λόγω μη νομιμότητας της προηγηθείσας διαγωνιστικής διαδικασίας και του οικείου σχεδίου, εισάγει θεμιτό περιορισμό στη συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρμοδιότητα του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τον έλεγχο συμβάσεων του Δημοσίου μεγάλης οικονομικής αξίας (άρθρο 98 παρ. 1 β΄ του Συντάγματος). Τούτο, διότι σκοπός της ανωτέρω διάταξης είναι η προστασία του δημοσίου συμφέροντος και η ταχεία ολοκλήρωση του ελέγχου, προκειμένου να επιτευχθεί η απρόσκοπτη λειτουργία της διοίκησης και η ανάπτυξη της συναλλακτικής της δράσης για την έγκαιρη ικανοποίηση των υφισταμένων δημοσίων αναγκών, μέσω της αποτροπής υποβολής παρελκυστικών αιτήσεων ανάκλησης επί διαγωνισμού, το αποτέλεσμα του οποίου έχει κατακυρωθεί αμετακλήτως (απόφ. Τμ. Μείζ. Επταμ. Σύνθ. Ε.Σ. 3657/2013). Ο Πρόεδρος του Τμήματος, Αντιπρόεδρος Νικόλαος Αγγελάρας, έχει τη γνώμη ότι κρίσεις σε ισχυρισμούς ή αιτιάσεις που δεν έχουν συμπεριληφθεί στην απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων δεν καλύπτονται από το προσωρινό δεδικασμένο που από την απόφαση αυτή απορρέει. Στην προκειμένη περίπτωση από την προσβαλλόμενη πράξη, η οποία είναι παντελώς αόριστη, δεν προκύπτουν, ενόψει και των τιθέμενων αιτιάσεων, αιτιολογίες με βάση τις οποίες το Κλιμάκιο κατέληξε στην κρίση του ότι δεν κωλύεται η υπογραφή της επίμαχης σύμβασης. Ως εκ τούτου, κατά παραδοχή της αίτησης, θα έπρεπε να αναπεμφθεί ο φάκελος της σύμβασης στο Ε΄ Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, προκειμένου αυτό να ασκήσει την ελεγκτική του αρμοδιότητα κατά τρόπο σύμφωνο με το άρθρο 98 παρ. 1 β΄ του Συντάγματος, διαλαμβάνοντας τις επιβαλλόμενες από τη φύση του ελέγχου, που σε κάθε περίπτωση ενεργείται με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, αιτιολογίες.(...)Απορρίπτει την αίτηση.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ.Αίτηση ακύρωσης της 27240 Α.Πλ.3460/20.6.2011 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Υφυπουργού Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, με την οποία αποφασίστηκε η ανάκτηση από την εκκαλούσα του ποσού των 110.769,27 ευρώ, το οποίο φέρεται ότι της καταβλήθηκε αχρεωστήτως ως χρηματοδότηση στο πλαίσιο υλοποίησης του Υποέργου 2 της Πράξηςμε κωδ. MIS 76820, που έχει ενταχθεί στο Μέτρο 1.6. του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος (ΠΕΠ) Κεντρικής Μακεδονίας, και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και από εθνικούς πόρους. «….», Ακολούθως, η εκκαλούσα προβάλλει ότι, κατά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, η απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης εκδόθηκε μονομερώς από τα εθνικά όργανα, χωρίς να προηγηθεί «διαβούλευση» με τα όργανα της Επιτροπής,  σύμφωνα με τους ορισμούς του άρθρου 8 του Κανονισμού (ΕΚ) 1260/1999 του Συμβουλίου και του άρθρου 3 παρ. 1 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 448/2001 της Επιτροπής της 2ας Μαρτίου 2001 που αναφέρει ότι σε περίπτωση που πρέπει να ανακτηθούν ποσά ως συνέπεια κατάργησης, η αρμόδια υπηρεσία ή φορέας κινούν διαδικασίες ανάκτησης, ενημερώνοντας σχετικά τις αρχές πληρωμών και διαχείρισης.  Πλην όμως, ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος, καθόσον, όπως προαναφέρθηκε (σκέψη ΙΙΙΔ), στο πλαίσιο της αρχής της επικουρικότητας, τα κράτη μέλη φέρουν κατ’ αρχήν την ευθύνη για τον δημοσιονομικό έλεγχο των παρεμβάσεων, τη δίωξη των παρατυπιών και την πραγματοποίηση των αναγκαίων δημοσιονομικών διορθώσεων, ενώ η εταιρική σχέση ουδόλως υποχρεώνει τα τελευταία (κράτη – μέλη) να διαβουλεύονται με την Επιτροπή προτού αποφασίσουν την ανάκτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών (πρβλ. Ε.Σ. Ολ. 1818/2014). Εξάλλου, δεν τίθεται θέμα παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας αναφορικά με την ανάκτηση δαπάνης για το ως άνω υποέργο, όπως αβασίμως ισχυρίζεται η εκκαλούσα. Και τούτο διότι, στην προκειμένη υπόθεση, με την επίμαχη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης η οποία γενικώς κρίνεται ως το αναγκαίο και συνάμα κατάλληλο μέσο επίτευξης του επιδιωκόμενου σκοπού, που είναι η άρση της παραβίασης διατάξεων του κοινοτικού και του εθνικού δικαίου κατά την εκτέλεση συγχρηματοδοτούμενων από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους δημοσίων έργων, δεν αναζητείται το σύνολο της χρηματοδοτικής συνδρομής, οπότε και θα ετίθετο ζήτημα παραβίασης αυτής της αρχής αλλά μόνον τα ποσά εκείνα που αντιστοιχούν σε μη νόμιμες δαπάνες. Επίσης, είναι αβάσιμος  ο λόγος έφεσης  ότι η Διοίκηση προέβη σε κακή χρήση της διακριτικής ευχέρειάς της κατά παράβαση του άρθρου 39 του Κανονισμού 1260/1999 (το οποίο αναφέρεται στην πραγματοποίηση εκ μέρους των κρατών μελών δημοσιονομικής διόρθωσης, σε περίπτωση διαπίστωσης παρατυπιών κατά την εκτέλεση μιας παρέμβασης). Και τούτο διότι, με βάση το προεκτεθέν νομικό πλαίσιο και τα πραγματικά γεγονότα, όπως εκτίθενται στην προσβαλλόμενη απόφαση, η αναζήτηση των ποσών που καταβλήθηκαν κατά παράβαση των διατάξεων του ν. 1418/1984, π.δ. 609/1985 και των όρων της απόφασης ένταξης της πράξης ήταν υποχρεωτική και επιβεβλημένη και δεν εναπόκειτο στη διακριτική ευχέρεια της διοικήσεως η επιβολή της δημοσιονομικής διόρθωσης (πρβλ. Ε.Σ. Ολ. 1818/2014). Τέλος, η εκκαλούσα προβάλλει ότι παραβιάσθηκε ουσιώδης τύπος της διαδικασίας έκδοσης της απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης, διότι μετά το πέρας του ελέγχου η ελεγκτική ομάδα δεν παρέδωσε τη σχετική έκθεση στη Διεύθυνση Προγραμματισμού και Ελέγχων, κατά τα οριζόμενα στην παρ. 8 του άρθρου 17 του ν. 2860/2000. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος, διότι, στην προκειμένη περίπτωση, ο έλεγχος δεν διενεργήθηκε από την Επιτροπή Δημοσιονομικού Ελέγχου (Ε.Δ.ΕΛ.), ώστε να τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του άρθρου 17 του ν. 2860/2000, αλλά από τη διαχειριστική αρχή του επιχειρησιακού προγράμματος. Τέλος, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, δεν τίθεται ζήτημα υποβολής προδικαστικού ερωτήματος ενώπιον του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) αναφορικά με την ερμηνεία των διατάξεων των άρθρων 8, 38 και 39 του Καν (ΕΚ) 1260/1999. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η υπό κρίση έφεση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη

Ανάθεση υπηρεσιών μεταφοράς μαθητών..ζητείται η ανάκληση της 172/2015 πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου...Συγκεκριμένα, προβάλλεται ότι το αντικείμενο των συμβάσεων για τη μεταφορά μαθητών δεν εξαντλείται με τη λήξη των μαθημάτων αλλά, ειδικότερα για τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, εξακολουθεί να υφίσταται έως το τέλος των προαγωγικών ή πανελληνίων εξετάσεων, σχεδόν δηλαδή έως το τέλος Ιουνίου του αντίστοιχου έτους, ενώ σε κάθε περίπτωση εάν γίνει δεκτό ότι το αντικείμενο της σύμβασης εξαντλείται με τη λήξη των μαθημάτων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπως δέχθηκε η προσβαλλόμενη Πράξη, τότε, καθίσταται αδύνατη η τυχόν ενεργοποίηση από την αναθέτουσα αρχή του δικαιώματος προαίρεσης για την τρίμηνη παράταση της σύμβασης, έτσι ώστε να καλυφθεί η ανάγκη μεταφοράς των μαθητών για το πρώτο τρίμηνο του επόμενου σχολικού έτους, σε περίπτωση μη έγκαιρης ολοκλήρωσης του επόμενου διαγωνισμού. Και ο ισχυρισμός αυτός της αιτούσας Περιφέρειας πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος, καθόσον, ανεξαρτήτως του ότι το διδακτικό έτος, κατά τη διάρκεια του οποίου εκτελείται, κατά την κρίση του Κλιμακίου, η σύμβαση μεταφοράς μαθητών περιλαμβάνει, εκτός από τη διδασκαλία, και τις κάθε είδους εξετάσεις, οι οποίες για το τρέχον σχολικό έτος είχαν απώτατο χρονικό σημείο λήξης την 23.6.2015 (βλ. την 65319/Δ2/27.4.2015 εγκύκλιο του Αν. Υπουργού Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων), η τυπική ισχύς των ελεγχόμενων σχεδίων σύμβασης εκτείνεται έως το τέλος του σχολικού έτους, το οποίο λήγει στις 31.8.2015. Συνεπώς, κατά το χρόνο υποβολής των σχεδίων σύμβασης ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την άσκηση προσυμβατικού ελέγχου νομιμότητας, αφενός μεν δεν είχε λήξει το διδακτικό έτος, αφετέρου οι συμβάσεις διατηρούσαν όχι μόνο την τυπική τους ισχύ αλλά και το ουσιαστικό αντικείμενό τους, το οποίο συνίσταται εν προκειμένω στη δυνατότητα ενεργοποίησης του δικαιώματος προαίρεσης. Η συρρίκνωση δε του συμβατικού αντικειμένου σε αυτό δεν δύναται ν’ αποτελέσει δικαιολογητικό λόγο για την εξαίρεση της σύμβασης που το προβλέπει από τον έλεγχο του Δικαστηρίου τούτου, καθόσον το δικαίωμα προαίρεσης εντάσσεται στο προκηρυχθέν αντικείμενο και το διαμορφώνει (βλ. απόφ. VI Tμ. 2089/2011). Συνεπώς, η ελεγκτική αρμοδιότητα του Ελεγκτικού Συνεδρίου εξακολουθεί να υφίσταται και στην περίπτωση αυτή, καθόσον θεμελιώνεται στη συνολική προϋπολογιζόμενη δαπάνη της υπό ανάθεση υπηρεσίας, συνυπολογιζομένου και του δικαιώματος προαίρεσης, το οποίο κατ’ αυτόν τον τρόπο καθίσταται αναπόσπαστο τμήμα του συμβατικού αντικειμένου, μόνο δε το γεγονός ότι η ενεργοποίησή του τελεί υπό αίρεση δεν αρκεί για να καταστήσει τη σύμβαση κενή περιεχομένου. Η αντίθετη παραδοχή θα είχε άλλωστε ως αποτέλεσμα στη συγκεκριμένη ιδίως περίπτωση, κατά την οποία το Κλιμάκιο δεν επέτρεψε την υπογραφή των σχεδίων συμβάσεων, την απαγόρευση άσκησης από την αναθέτουσα αρχή νομίμου δικαιώματός της, το οποίο αποσκοπεί στη θεραπεία δημοσίου συμφέροντος.Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω και κατά παραδοχή των προβαλλόμενων λόγων ανάκλησης πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση και να ανακληθεί η προσβαλλόμενη Πράξη και εφόσον δεν διαπιστώθηκαν άλλες πλημμέλειες κατά τον διενεργηθέντα από το Κλιμάκιο έλεγχο, να γίνει περαιτέρω δεκτό ότι δεν κωλύεται η υπογραφή των υποβληθέντων σχεδίων συμβάσεων.Ανακαλεί την 172/2015 Πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Προμήθεια κλινών...Επειδή, από το σύνολο των προβαλλόμενων εκ μέρους της προσφεύγουσας ισχυρισμών προκύπτει ότι η προσφεύγουσα δεν προβάλλει πλημμέλεια της προσφοράς της παρεμβαίνουσας ως προς τη συμμόρφωσή της με τις απαιτήσεις της Διακήρυξης, ούτε ισχυρίζεται ότι η παρεμβαίνουσα δεν έχει υποβάλει τα απαιτούμενα από τη διακήρυξη δικαιολογητικά. Αντίθετα, προβάλλει ενδεχόμενη μη τήρηση διαδικασίας επανεγγραφής της παρεμβαίνουσας ενώπιον του Ε.Ο.Φ. Εξάλλου, τα προβαλλόμενα από την προσφεύγουσα συνιστούν εικαζόμενες πλημμέλειες (βλ. ενδεικτικά τους ακόλουθους ισχυρισμούς: «… προκύπτουν τα εξής ερωτήματα και ασάφειες: (α) για το στρώμα με τον ίδιο κωδικό … χωρίς κανένα άλλο διακριτικό, αφενός με ποιον τρόπο μπορεί η Αναθέτουσα Αρχή να είναι βέβαιη ποιο στρώμα εντέλει θα προμηθευτεί και με ποιες ιδιότητες, εφόσον σε δύο Δημόσια Νοσοκομεία το στρώμα με κωδικό … αναφέρεται σε εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. (β) αφετέρου προκύπτει το εύλογο ζήτημα κατά πόσο δύναται η κατασκευάστρια και συμμετέχουσα εταιρεία … να θέτει σήμανση CE έχοντας αλλάξει τις τεχνικές ιδιότητες του προϊόντος και κατά συνέπεια η εύλογη απορία αν έχει καταρτιστεί τεχνικός φάκελος με την διαφορετική πλέον τεχνική τεκμηρίωση του στρώματος … και στην περίπτωση που πράγματι υφίσταται νέος φάκελος με διαφορετικά τεχνικά χαρακτηριστικά, κατά πόσο έχει υπάρξει νεότερη επανεγγραφή στο μητρώο ΕΟΦ για το είδος …, αφού στην κατατιθέμενη βεβαίωση του 2015 ρητώς αναφέρεται ότι η εγγραφή στο μητρώο βασίζεται στη δήλωση συμμόρφωσης που έχει κατατεθεί (το 2015 βεβαίως)….», «Επίσης συνεπώς προκύπτουν τα εξής ερωτήματα και ασάφειες, ήτοι για την κλίνη με τον ίδιο κωδικό χωρίς κανένα άλλο διακριτικό, πως μπορεί η Αναθέτουσα Αρχή να είναι βέβαιη για το ποια κλίνη και με ποια χαρακτηριστικά θα προμηθευτεί, εφόσον σε δύο Δημόσια Νοσοκομεία η κλίνη με κωδικό .. παρουσιάζεται με διαφορετικά τεχνικά χαρακτηριστικά … », «… θα έπρεπε ευλόγως να έχει προηγηθεί τροποποιητική αίτηση ένταξης των προϊόντων αυτών με νεότερο τεχνικό φάκελο με τα διαφορετικά πλέον τεχνικά χαρακτηριστικά, έναντι της υπάρχουσας πιστοποίησης επανεγγραφής, …», «… ήδη έχουν εγερθεί ερωτήματα κι ασάφεια σχετικά με τα τεχνικά χαρακτηριστικά τόσο του στρώματος … όσο και της κλίνης … που τελικά προσφέρει η φερόμενη μειοδότρια …») και στηρίζονται στο ότι η προσφεύγουσα, όπως προβάλλει «έχει παρατηρήσει σαφείς αναντιστοιχίες των τεχνικών ιδιοτήτων του στρώματος … σε διαφορετικούς διαγωνισμούς». Ανεξαρτήτως, δε, του αν η κρίση επί των ανωτέρω ζητημάτων εμπίπτει ή όχι στην αρμοδιότητα της Α.Ε.Π.Π., η προσφεύγουσα ουδόλως αποδεικνύει τις εικαζόμενες εκ μέρους της πλημμέλειες. Ειδικότερα, δε, οι ισχυρισμοί που πλήττουν τη νομιμότητα της προσβαλλομένης πράξης, επί τη βάσει στοιχείων υποβληθέντων σε έτερους διαγωνισμούς είναι απορριπτέοι, προεχόντως, ενόψει της αρχής της αυτοτέλειας των διαγωνισμών (ΕΑ 304/2007, 958/2007, 1246/2007). Συνεπώς, η υπό εξέταση προδικαστική προσφυγή είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη.

Παροχή υπηρεσιών ανάπτυξης/τροποποίησης λογισμικού ή/και μεταφοράς δεδομένων 2.000 ανθρωπομηνών, στο υπάρχον Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα και στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες μέσω διαδικτύου, του e-ΕΦΚΑ: ζητείται η ανάκληση της 146/2024 Πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου (...)Συναφώς πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι λόγοι που προβάλλονται με την ένδικη προσφυγή και την υπέρ αυτής παρέμβαση. Ειδικότερα, αβασίμως προβάλλει το προσφεύγον ότι κατά τον χρόνο λήψης της απόφασης περί κατακύρωσης της σύμβασης (Αύγουστο 2022), ήταν μεν γνωστό ότι επέκειτο η λήξη, στις 15.7.2023, της εγγύησης καλής λειτουργίας του συστήματος «Καταπολέμηση της Εισφοροδιαφυγής και Εισφοροαποφυγής στον ΕΦΚΑ», πλην ήταν αδύνατον οι υπηρεσίες να ενταχθούν στην αρχική σύμβαση, αφού δεν μπορούσαν να υπάρχουν δύο ενεργείς συμβάσεις με όμοιο αντικείμενο. Ως εκ τούτου, όμως, η λήξη της ανωτέρω περιόδου δεν δύναται να αποτελέσει «γεγονός που δεν μπορούσε να προβλεφθεί εξαρχής», όπως επί λέξει αναφέρεται στο δικόγραφο της προσφυγής, υπό την έννοια των προπαρατεθεισών διατάξεων του ν. 4412/2016 περί απροβλέπτων περιστάσεων, ενώ η αδυναμία ένταξης στην αρχική σύμβαση έπρεπε να οδηγήσει στην προετοιμασία διαγωνιστικής διαδικασίας για τη σύναψη νέας σύμβασης με το εν λόγω αντικείμενο, όχι στην τροποποίηση της υφιστάμενης με αιτιολογία μη υφιστάμενο, εν προκειμένω, «απρόβλεπτο». Περαιτέρω, όπως συνομολογείται με την ένδικη προσφυγή, οι ανθρωπομήνες που προβλέφθηκαν «διαστασιολογήθηκαν» σύμφωνα με τις ανάγκες που υπήρχαν κατά τον χρόνο σύνταξης της οικείας μελέτης για την «αντιμετώπιση αναγκών σε ανθρωπομήνες που θα ανακύψουν προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι εν γένει ανάγκες του Φορέα σχετικά με το πληροφοριακό του σύστημα» (βλ. περ. 4 in fine της προσφυγής). Άρα ορθώς η προσβαλλομένη διέγνωσε ότι δεν μπορεί να γίνει δεκτή η ύπαρξη απρόβλεπτων περιστάσεων για την τροποποίηση μίας σύμβασης που -ως εκ της φύσης της- προοριζόταν να καλύψει αόριστο αριθμό αιτημάτων για την τροποποίηση λογισμικού, ήτοι παγίων αναγκών του προσφεύγοντος φορέα. Η προσθήκη δε ανθρωπομηνών με την αιτιολογία της συνδρομής απρόβλεπτων περιστάσεων, μέσω επίκλησης των περί τροποποίησης διατάξεων του ν. 4412/2016, δεν αποτελεί νομικώς ορθό τρόπο για την κατά το ήμισυ αύξηση του οικονομικού αντικειμένου της σύμβασης, πολλώ μάλλον που ο προσφεύγων φορέας είχε, όπως συνομολογεί, προγενέστερη εμπειρία από την ομοίου περιεχομένου ΦΠΥ44/2020 σύμβαση, της οποίας το αντικείμενο εξαντλήθηκε ομοίως πολύ νωρίτερα από τον χρόνο λήξης της. Έπρεπε, επομένως, ενόψει της επικείμενης, ενός σύντομου χρονικού διαστήματος ολίγων μηνών, εξάντλησης των αρχικώς προβλεφθέντων ανθρωπομηνών, να προκηρυχθεί εγκαίρως νέα ανοικτή διαγωνιστική διαδικασία για την κάλυψη των –κατά τα ανωτέρω- παγίων του αναγκών. Τούτο δε ανεξαρτήτως της αντίφασης που προκαλείται από αντικρουόμενα στοιχεία του ίδιου του προσφεύγοντος και των υπηρεσιών του, αφού το μεν 446370/22.9.2023 έγγραφο του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Πληροφορικής και Επικοινωνιών αναφέρεται στην ανάλωση ως τότε (Σεπτέμβριος 2023) χιλίων ανθρωπομηνών, ενώ στο 856618/17.6.2024 έγγραφο που προσκομίστηκε στο παρόν Τμήμα αναφέρεται ότι έως το ίδιο ως άνω χρονικό σημείο (ήτοι περί τους δέκα μήνες από την υπογραφή της αρχικής σύμβασης) είχαν αναλωθεί 1759 ανθρωπομήνες και ως τον Μάιο 2024 (χρόνος κατάθεση; της ένδικης προσφυγής) οι υπόλοιποι 237 ανθρωπομήνες, άρα το σύνολο των προβλεπομένων στην αρχική σύμβαση (2000 ΑΜ). Τέλος, ορθώς το Κλιμάκιο έκρινε ότι δεν εφαρμόζεται η περ. β΄ της παραγρ. 1 του άρθρου 132 του ν. 4412/2016, καθώς το αντικείμενο της σύμβασης δεν προδιαγράφεται σαφώς αλλά συγκεκριμενοποιείται κάθε φορά στην πορεία και, συνακόλουθα, δεν υφίστανται -ούτε άλλωστε επικαλείται το προσφεύγον στο 446370/22.9.2023 έγγραφό του- τεχνικοί λόγοι π.χ. απαιτήσεις εναλλαξιμότητας ή διαλειτουργικότητας με τα υφιστάμενα συστήματα, ανεξαρτήτως του ότι, σε κάθε περίπτωση, η εν λόγω κρίση της προσβαλλομένης δεν πλήττεται με την ένδικη προσφυγή και την υπέρ αυτής παρέμβαση
Δεν ανακαλεί την 146/2024 Πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.