Αν μπορεί να θεωρηθεί επαρκές για την τεκμηρίωση του δικαιώματος εκμετάλλευσης λατομείου σε ιδιωτική έκταση της εκμισθώτριας Ιεράς Μονής Α.Γ.Ε., η συμβολαιογραφική πράξη συναίνεσης που συντάχθηκε σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ.1 του ν. 3800/1957 και προσκομίσθηκε από την ενδιαφερόμενη εταιρεία «Α. Α.Ε.», προκειμένου η αρμόδια Υπηρεσία να προχωρήσει περαιτέρω στην αξιολόγηση και έγκριση της τεχνικής μελέτης εκμετάλλευσης.(...)Η συμβολαιογραφική πράξη συναίνεσης που συντάχθηκε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 7 παρ.1 του ν. 3800/1957, και έχει νόμιμα μεταγραφεί στα οικεία βιβλία μεταγραφών του τοπικά αρμόδιου Υποθηκοφυλακείου, συνιστά την απαιτούμενη κατά τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 44 του ν. 4512/2018 απαιτούμενη τεκμηρίωση για την ύπαρξη του δικαιώματος εκμετάλλευσης του εν λόγω λατομείου στο πρόσωπο της εκμισθώτριας του χώρου Ιεράς Μονής Α.Γ.Ε., προκειμένου η αρμόδια Υπηρεσία να προχωρήσει στην περαιτέρω αξιολόγηση και έγκριση της τεχνικής μελέτης εκμετάλλευσης, δεδομένου ότι ουσιαστικά στοιχεία του τίτλου αυτού κτήσης κυριότητος, όπως είναι το πρόσωπο που προέβη στην πράξη συναίνεσης, δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο ελέγχου από την Υπηρεσία (κατά πλειοψηφία).

Λατομεία – Χορήγηση άδειας εκμετάλλευσης σε δημόσια έκταση διεκδικούμενη από ιδιώτες – Προθεσμία άσκησης δικαιώματος παράτασης της άδειας – Συνέπειες.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Α. Η δικαστική διένεξη μεταξύ ιδιωτών σχετικά με την κυριότητα δημόσιας χορτολιβαδικής – βραχώδους έκτασης χωρίς οποιαδήποτε εμπλοκή του Δημοσίου στη σχετική δίκη δεν συνιστά εμπόδιο για την αρμόδια Υπηρεσία να χορηγήσει άδεια λατομικής εκμετάλλευσης της έκτασης αυτής. (ομοφ.) Β. Η μη τήρηση της προθεσμίας του άρθρου 7 παρ. 6 του ν. 669/1977 για την υποβολή αίτησης παράτασης άδειας εκμετάλλευσης λατομείου επιφέρει έκπτωση του ενδιαφερομένου από το δικαίωμα παράτασης. (ομοφ.)

Αν μπορεί να θεωρηθεί επαρκές για την τεκμηρίωση του δικαιώματος εκμετάλλευσης λατομείου σε ιδιωτική έκταση παραστατικό διαφορετικό από συμβολαιογραφική πράξη, όπως πρακτικό συμβιβασμού του άρθρου 209 του ΚΠολΔ.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Το πρακτικό συμβιβασμού που καταρτίστηκε σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 209 επομ. ΚΠολΔ ενώπιον ειρηνοδίκη και είχε ως αντικείμενο την αναγνώριση του εμπράγματου δικαιώματος της κυριότητας του εκμισθωτή επί του σε αυτό περιγραφόμενου ακινήτου, καλύπτει τον προβλεπόμενο κατά το ουσιαστικό δίκαιο τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου και συνιστά την απαιτούμενη, κατά τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 44 του ν.4512/2018, τεκμηρίωση για την ύπαρξη του δικαιώματος εκμετάλλευσης του εν λόγω λατομείου στο πρόσωπο του εκμισθωτή του χώρου (ομόφ.).

Δυνατότητα ανάληψης από τον μισθωτή δικαιώματος εκμεταλλεύσεως λατομείου μαρμάρων του δικαιώματος αυτού, όταν αποχωρεί από την εταιρεία, στην οποία έχει εισφέρει το εν λόγω δικαίωμα.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Σε περίπτωση αποχώρησης από εταιρεία εταίρου, ο οποίος έχει εισφέρει σ’ αυτήν το μισθωτικό του δικαίωμα εκμετάλλευσης λατομείου μαρμάρων, αναλαμβάνεται από αυτόν το εν λόγω δικαίωμα και συνεχίζεται επ’ ονόματί του η αρχική μίσθωση, μόνο όταν αυτό προβλέπεται από το εταιρικό δίκαιο και τις συμβατές με αυτό τυχόν εταιρικές συμφωνίες (σχετική και η Ολ.ΝΣΚ 459/2002). (ομοφ.)

Εφαρμογή της παρ.3 του άρθρου 6 του Ν 1428/1984 στις συμβάσεις μίσθωσης των ιδιωτικών λατομείων αδρανών υλικών.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η διάταξη του άρθρου 6 παρ.3 του Ν 1428/1984, που απαγορεύει την υπομίσθωση και κάθε άλλη μορφή μεταβίβασης των μισθωτικών δικαιωμάτων λατομείου αδρανών υλικών και επιτρέπει μόνο μετά από έγκριση της Διοίκησης την εισφορά των μισθωτικών δικαιωμάτων σε εταιρεία, αφορά αποκλειστικά την παραχώρηση του δικαιώματος εκμετάλλευσης των δημόσιων λατομείων αδρανών υλικών με σύμβαση μίσθωσης, γι’ αυτό και δεν έχει εφαρμογή στην παραχώρηση του δικαιώματος εκμετάλλευσης των ιδιωτικών λατομείων αδρανών υλικών με σύμβαση μίσθωσης.

Τρόπος απόδοσης επιταχθείσας για τις ανάγκες του Στρατού έκτασης, μετά την άρση της επίταξης.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η επιταχθείσα από την στρατιωτική υπηρεσία έκταση, μετά την άρση της επιτάξεως, θα πρέπει, με την ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος που ήθελε προκύψει στη συγκεκριμένη έκταση και περιοχή από οποιαδήποτε αιτία υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, να παραδοθεί στους φερομένους ως κατόχους αυτής κατά τον χρόνο επιβολής της επιτάξεως.

Λατομεία. Εισφορά μισθωτικών δικαιωμάτων δημοσίου λατομείου μαρμάρων.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Σε περίπτωση εισφοράς του μισθωτικού δικαιώματος επί δημοσίου λατομείου μαρμάρων από τον αρχικό μισθωτή (ανώνυμη εταιρεία) σε εταιρεία, (Ε.Π.Ε.) και αποχώρησης του πρώτου από την τελευταία, φορέας του μισθωτικού δικαιώματος είναι ο αρχικός μισθωτής.

Υπαγωγή επιχείρησης εκμετάλλευσης Λατομείου αδρανών υλικών στις διατάξεις της παρ.5 και του β’ εδαφίου της παρ.8 του άρθρου 20 του Ν 2115/1993.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η επιχείρηση εκμετάλλευσης Λατομείου αδρανών υλικών «.... ΕΠΕ» υπάγεται στις ρυθμίσεις των διατάξεων της παρ.5 και του β εδαφίου της παρ.8 του άρθρου 20 του Ν 2115/1993 και δεν κωλύεται η υποβολή σήμερα της ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης διευθέτησης και αποκατάστασης του περιβάλλοντος στο χώρο εγκατάστασής της.

Λατομεία. Χαρακτηρισμός λατομείου. Αρμοδιότητα διαχείρισης.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ορθώς το Υπουργείο Ανάπτυξης θεώρησε ως κοινοτικό και όχι ως δημόσιο το αναφερόμενο στο έγγραφο του ερωτήματος λατομείο αδρανών υλικών, για την ένταξη του λατομείου αυτού στις διατάξεις της παρ.4 του άρθρου 20 του Ν 2115/1993 και για τον καθορισμό της αρμοδιότητας διαχειρίσεώς του, δεδομένου ότι κατά την έννοια των οικείων διατάξεων του Ν 1428/1984 ο χαρακτήρας ενός λατομείου αδρανών υλικών ως δημόσιου ή κοινοτικού εξαρτάται από το ιδιοκτησιακό καθεστώς της εκτάσεως στην οποία λειτουργεί το λατομείο, στην προκειμένη δε περίπτωση με τελεσίδικη απόφαση είχε κριθεί με δύναμη δεδικασμένου, που δέσμευε τη Διοίκηση, ότι η έκταση του λατομείου ανήκε κατά κυριότητα σε κοινότητα και όχι στο Δημόσιο.

Έκταση δεδικασμένου, που απορρέει από αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις σχετικά με την ύπαρξη δυνατότητας από πλευράς Δημοσίου να προβάλει δικαίωμα κυριότητας σε δάση και λοιπές εκτάσεις, σύμφωνα με τη διάταξη του εδαφίου γ' της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του νόμου 3208/2003.Κρίσεις του Δικαστηρίου αναφορικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς μείζονος (ήτοι μεγαλύτερης έκτασης) ακινήτου, στις οποίες προβαίνει κατά την εκδίκαση επιμέρους τμημάτων αυτού, δεν παράγουν δεδικασμένο για το μείζον ακίνητο, διότι πρόκειται για ζήτημα που εξετάστηκε πλεοναστικά και δεν ήταν αναγκαίο για την στήριξη του διατακτικού της απόφασης. Επομένως, η υπόψη έκταση του ιστορικού της γνωμοδότησης των 29.640 στρεμμάτων δεν δύναται να υπαχθεί στην διάταξη του ν. 3208/2003, αρθρ. 10, παρ. 1, εδ. γ΄ και συνεπώς ορθώς δεν αναγνωρίζεται ολόκληρη ως ιδιωτική, εξαιρουμένων των 155 περίπου στρεμμάτων, που κρίθηκαν ότι ανήκουν σε κτηματίες.