Προϋποθέσεις επανεπιβολής ρυμοτομικού βάρους σε ακίνητο, στην περίπτωση που το προϋφιστάμενο βάρος ακυρώθηκε με δικαστική απόφαση.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Επανεπιβολή ρυμοτομικού βάρους κατά τα ανωτέρω συγχωρείται εφ όσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις αφ ενός της πρόθεσης και δυνατότητας για άμεση συντέλεση της νέας απαλλοτρίωσης με την καταβολή της σχετικής αποζημιώσεως και αφ ετέρου εάν η επιχειρούμενη δέσμευση επιβάλλεται για λόγους σοβαρής πολεοδομικής ανάγκης.

Συμμόρφωση Διοικήσεως σε δικαστική απόφαση άρσεως ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης σε κοινόχρηστο χώρο, του οποίου απαγορεύεται η άρση.Η συμμόρφωση σε δικαστική απόφαση περί άρσεως ρυμοτομικής απαλλοτριώσεως σε κοινόχρηστο χώρο, χαρακτηριζόμενο ως τέτοιο σε ρυμοτομικό διάγραμμα που εγκρίθηκε με επίσπευση Οικοδομικού Συνεταιρισμού Αστών Προσφύγων, ολοκληρώνεται με την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου, ενώ δεν καταλαμβάνει το νέο πολεοδομικό καθεστώς του ακινήτου, για τον καθορισμό του οποίου η Διοίκηση, δεσμευόμενη από απαγορευτική ως προς την αλλαγή του κοινοχρήστου χώρου διάταξη, υποχρεωτικά χωρεί σε επανεπιβολή της απαλλοτριώσεως, καθορίζοντας εκ νέου τον εν λόγω χώρο ως κοινόχρηστο, υπόχρεος δε προς αποζημίωση του αναγνωρισθέντος ως κυρίου του συγκεκριμένου βεβαρημένου ακινήτου τυγχάνει ο ανωτέρω Συνεταιρισμός (ομόφωνα).

Προϋποθέσεις τις οποίες πρέπει να ερευνά ο Νομάρχης, προκειμένου να αποφασίσει για αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών, ενόψει προτάσεως Ο.Τ.Α. για τροποποίηση ρυμοτομικού σχεδίου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
1. Ο Νομάρχης κατά τη διαδικασία λήψης απόφασης για αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών, ενόψει ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης, μπορεί να διερευνά τη συνδρομή των ελαχίστων νομίμων προϋποθέσεων που απαιτούνται για την νόμιμη και έγκυρη λήψη απόφασης από τον οικείο Ο.Τ.Α. περί τροποποιήσεως εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου για δημιουργία πρασίνου. 2. Η πρόταση-απόφαση του Ο.Τ.Α. περί τροποποιήσεως ρυμοτομικού σχεδίου πρέπει να είναι σαφής και ορισμένη. 3. Ο Νομάρχης μπορεί να διερευνά αν εκ των υποβληθέντων σ’ αυτόν στοιχείων η πρόταση του οικείου Ο.Τ.Α. συνιστά επανεπιβολή απαλλοτρίωσης στο ίδιο ακίνητο.

Περί της αρμοδιότητας ή μη της εκδόσεως από την ΔΟΚΚ άδειας δομήσεως για την επανακατασκευή κτιρίων κατασκηνώσεων της Τράπεζας της Ελλάδας.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Αρμοδιότητα της Δ/νσης Οικοδομικών & Κτιριοδομικών Κανονισμών (ΔΟΚΚ) του ΥΠΕΚΑ για την έκδοση άδειας δομήσεως προκειμένου να επανακατασκευασθούν κτιριακές εγκαταστάσεις των κατασκηνώσεων της Τράπεζας της Ελλάδας, που έχουν χαρακτηρισθεί με ειδική διάταξη νόμου και έχουν χρησιμοποιηθεί ως ολυμπιακό ακίνητο κατά την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. (ομοφ.)

Διόρθωση κτηματολογικών στοιχείων συντελεσμένης αναγκαστικής απαλλοτριώσεως.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η αρμόδια υπηρεσία δεν δύναται να διορθώνει τα κτηματολογικά στοιχεία μετά τη συντέλεση της αναγκαστικής απαλλοτριώσεως, εκτός της περιπτώσεως της καταθέσεως αιτήσεως του εικαζόμενου δικαιούχου μέσα σε ένα μήνα από την έγγραφη πρόσκληση αυτού να παραδώσει το απαλλοτρωθέν ακίνητο ελεύθερο, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει προηγηθεί δικαστική απόφαση αναγνώρισης δικαιούχων, διαφορετικά κάθε αμφισβήτηση για την ακρίβεια ή την πληρότητα των κτηματολογικών στοιχείων θα επιλύεται κατά την δίκη για την αναγνώριση των δικαιούχων της αποζημίωσης. (ομοφ.)

Διατηρητέα κτίρια. Καθορισμός ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης. Χρήση περίθαλψης, μη επιτρεπόμενη από το ισχύον Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της περιοχής. Δυνατότητα έγκρισης ή μη της ανωτέρω χρήσης, κατά παρέκκλιση, με υπουργική απόφαση.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν υπάρχει δυνατότητα έγκρισης με απόφαση του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. της χρήσης περίθαλψης, τόσο στο διατηρητέο βιομηχανικό συγκρότημα της ΕΛΒΥΛ επί της οδού Πειραιώς 39 στο Μοσχάτο, όσο και στα νέα κτίρια που προβλέπεται να ανεγερθούν στο ακίνητο, δεδομένου ότι: 1) στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της περιοχής δεν υπάρχει πρόβλεψη για τη χρήση «Κτίρια περίθαλψης» και 2) δεν έχει προηγηθεί ειδικός αφορισμός του χώρου για την εν λόγω χρήση, είτε με τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου, είτε με την επακολουθούσα του Γ.Π.Σ. πολεοδομική μελέτη.

Αρχαιολογικοί χώροι. Αυθαίρετα. Αντιμετώπιση κτισμάτων, ανεγερθέντων χωρίς άδεια σε αρχαιολογικό χώρο. Αιτήματα για ανέγερση κτίσματος σε ζώνη Β άρθρου 91 ν.1892/90. Αρμοδιότητα Τοπικών Συμβουλίων Μνημείων και Κ.Α.Σ.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Προεδρεύων: Ρ.Αντωνακόπουλος, Αντιπρόεδρος Εισηγητής: Θ.Θεοφανόπουλος, Νομικός Σύμβουλος Εάν το ΥΠ.ΠΟ. δεν εγκρίνει οριστικώς κάποια κατασκευή (ή εκτέλεση εργασιών) στο ακίνητο του αιτούντος, τότε η κατάσχεση αυτή θεωρείται ως αυθαίρετη κατ άρθρο 9 παρ.12 του ν.2557/1997 και εντεύθεν επέρχονται γι αυτήν οι οικείες συνέπειες της πολεοδομικής και οικοδομικής νομοθεσίας. Σε περίπτωση μη ολοκληρώσεως από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. των όρων δομήσεως για τα ακίνητα της ζώνης Β του άρθρου 91 ν.1892/1990, είναι δυνατή η υπό του ΥΠ.ΠΟ. επιβολή περιορισμών στα ακίνητα αυτά επί τη βάσει των διατάξεων του άρθρου 50 του κ.ν.5351/1932. Το Κ.Α.Σ. του ΥΠ.ΠΟ. είναι αρμόδιο και για θέματα που παραπέμπονται σ αυτό από τον Υπουργό Πολιτισμού και έτυχαν προηγουμένης γνωμοδότησης από τα Τοπικά Συμβούλια Μνημείων του ΥΠ.ΠΟ.

Αναγκαστική απαλλοτρίωση από το Δήμο Καλαμαριάς, για πολιτιστικούς σκοπούς, διατηρητέου ακινήτου, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως έργο τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν 1469/1950.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Είναι δυνατή η αναγκαστική απαλλοτρίωση για πολιτιστικούς σκοπούς (Ιστορικό Αρχείο Προσφύγων) από το Δήμο Καλαμαριάς ακινήτου (διατηρητέου) που έχει χαρακτηριστεί ως έργο τέχνης (Ν 1469/1950), αφού η λειτουργία χώρου πολιτιστικών δραστηριοτήτων ανήκει στις αρμοδιότητες του Δήμου και ως τέτοια μπορεί να αποτελέσει λόγο απαλλοτρίωσης του εν λόγω ακινήτου, ο χώρος του οποίου έχει ήδη καθοριστεί ως χώρος πολιτιστικών δραστηριοτήτων με την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου του ιδίου Δήμου. Εξυπακούεται, ότι κάθε τυχόν εργασία, επέμβαση ή αλλαγή χρήσης του διατηρητέου ακινήτου, που θα γίνει σε περίπτωση ολοκλήρωσης της απαλλοτρίωσης και υλοποίησης της δημιουργίας και λειτουργίας του πολιτιστικού κέντρου, θα πρέπει να μη βλάπτει το προστατευόμενο ακίνητο, και να εγκρίνεται προηγουμένως από τον Υπουργό Πολιτισμού (άρθρο 10 του Ν 3028/2002).

Περιφερειακά Συστήματα Υγείας (ΠεΣΥ). Μεταβίβαση στα ΠεΣΥ και αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των αποκεντρωμένων μονάδων τους. Αρμοδιότητα των οργάνων των ΠεΣΥ. Δικαστική εκπροσώπηση.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Η μεταβίβαση στα ΠεΣΥ των περιουσιακών στοιχείων των αποκεντρωμένων μονάδων του γίνεται αυτοδικαίως, χωρίς την τήρηση οποιουδήποτε τύπου και επομένως δεν απαιτείται η μεταγραφή στο οικείο υποθηκοφυλακείο οποιασδήποτε πράξης ή συμβολαίου. –Αρμόδιο να αποφασίζει για την αξιοποίηση των περιουσιακών αυτών στοιχείων είναι το Διοικητικό Συμβούλιο του οικείου ΠεΣΥ. Κατά τη σύνταξη δε των πράξεων αγοραπωλησίας κλπ, ως εκπρόσωπος των ΠεΣΥ, συμβάλλεται ο Πρόεδρος αυτού. –Κατ εξαίρεση αρμόδιο όργανο για να αποφασίζει για την αποδοχή δωρεών ή κληροδοτημάτων υπέρ συγκεκριμένου νοσοκομείου, καθώς και για την αξιοποίηση αυτών είναι το Συμβούλιο Διοίκησης του ίδιου του Νοσοκομείου. –Κατά τη σύνταξη των σχετικών πράξεων, στις περιπτώσεις αυτές το Νοσοκομείο εκπροσωπείται από τον Διοικητή του. –Στις δίκες, που αφορούν την κυριότητα και τα λοιπά εμπράγματα δικαιώματα επί της ακίνητης ή κινητής περιουσίας των Νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας διάδικος είναι το Νομικό Πρόσωπο του οικείου ΠεΣΥ, το οποίο εκπροσωπείται από τον Διοικητή του. Κατ εξαίρεση όμως, αν οι δίκες αυτές αφορούν σε περιουσιακά στοιχεία, τα οποία περιήλθαν σε συγκεκριμένο Νοσοκομείο από δωρεά ή κληροδότημα, διάδικος είναι το ίδιο το Νοσοκομείο, το οποίο εκπροσωπείται από τον Διοικητή του. –Διάδικος όμως στις δίκες, που αφορούν τη διαχείριση και τη χρήση των ως άνω περιουσιακών στοιχείων (μισθωτικές διαφορές κλπ) είναι οι ίδιες οι αποκεντρωμένες και ανεξάρτητες υπηρεσιακές μονάδες. –Σε περίπτωση κηρύξεως αναγκαστικής απαλλοτριώσεως σε βάρος ακινήτων Νοσοκομείων του ΕΣΥ ή Κέντρων Υγείας, δικαιούχος της αποζημιώσεως, που καθορίζεται, είτε δικαστικώς, είτε εξωδίκως είναι το Νομικό Πρόσωπο του ΠεΣΥ. –Διάδικος στις δίκες αυτές περί καθορισμού τιμής μονάδος αποζημιώσεως και αναγνωρίσεως των δικαιούχων αυτής είναι το ΠεΣΥ, εκπροσωπούμενο από τον Διοικητή του.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Ζητείται η ακύρωση: 1) της 15364/18.8.2015 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Αναπληρωτή Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας και 2) της εγκριθείσας στις 14.7.2014 από τον Ειδικό Γραμματέα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έκθεσης αποτελεσμάτων ελέγχου(..)Ακολούθως προβάλλεται ότι η προσβαλλομένη πάσχει νομίμου ερείσματος, καθόσον κύρια νομική βάση της έκδοσής της αποτελεί η παραβίαση της διάταξης του άρθρου 2 παρ. 7 του ν. 2160/1993, η οποία κατ’ εκτίμηση του δικογράφου, το μεν δεν παραβιάσθηκε, αφού κατ’ ουσίαν είχαν τηρηθεί όλες οι προϋποθέσεις χαρακτηρισμού του ακινήτου ως τουριστικού καταλύματος και, το δε, κατά το χρόνο έκδοσής της ή τουλάχιστον επίδοσης αυτής (16.11.2015) είχε καταργηθεί. Ο λόγος αυτός κατά το πρώτο σκέλος  του κρίνεται κατά πλειοψηφία ομοίως ως απορριπτέος εφόσον η έννοια των διατάξεων του άρθρου 2 παρ. 7 του ν. 2160/1993, όπως προεκτέθηκε στη σκέψη 9 είναι σαφής, και συνεπώς κατά πλάσμα του νόμου απεκδύθη του χαρακτηρισμού του ως τουριστικού καταλύματος το ακίνητο της εκκαλούσας που εκμισθώθηκε για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 90 ημερών, ενώ κατά την μειοψηφούσα άποψη σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 10 το ακίνητο ουδέποτε απώλεσε τον χαρακτήρα του ως τουριστικό κατάλυμα. Περαιτέρω, ο προβαλλόμενος λόγος κατά το δεύτερο σκέλος του πρέπει επίσης να απορριφθεί, καθόσον κρίσιμος εν προκειμένω είναι, όπως προαναφέρθηκε, ο χρόνος έκδοσης της 287248/11452/24.8.2004 απόφασης ένταξης του επενδυτικού σχεδίου της εκκαλούσας στον άξονα 7 του Ε.Π. «Αγροτική Ανάπτυξη-Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006», κατά τον οποίο και ήταν σε ισχύ η ανωτέρω διάταξη, όπως αυτή είχε τροποποιηθεί με την παρ.1 του άρθρου 21 του ν. 2741/1999. Τούτο δε έως την 1.1.2015, οπότε και η επίμαχη διάταξη καταργήθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 51 του ν. 4276/2014 Α΄155 (στο άρθρο 2 παρ. 1 του οποίου προβλεπόταν ότι, ακίνητο που εκμισθώνεται για προσωρινή διαμονή του μισθωτή έως για χρονικό διάστημα μικρότερο των 30 ημερών, θεωρείται τουριστικό κατάλυμα, ενώ, ήδη από 7.4.2014, η επίμαχη ως άνω διάταξη της παρ.7 του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 είχε αντικατασταθεί με την περ. 2 της υποπαρ. ΙΔ1της ΠΑΡ. ΙΔ του ν. 4254/2014, Α΄85/7.4.2014 ως εξής : «Ακίνητο που εκμισθώνεται για προσωρινή διαμονή του μισθωτή για χρονικό διάστημα μικρότερο των τριάντα (30) ημερών θεωρείται τουριστικό κατάλυμα», καταργουμένων εν τέλει αμφοτέρων των ως άνω διατάξεων -και των αντίστοιχων προβλεπόμενων σε αυτές χρονικών περιορισμών- των άρθρων 2 παρ. 7 του ν. 2160/1993 και 2 παρ. 1 του ν. 4276/2014 ήδη από 1.11.2015, δυνάμει της παρ.4 της υποπαρ. Α3 του άρθρου 2 του ν. 4336/2015, Α΄94/14.8.2015). Ωστόσο, ουδεμία των ως άνω τροποποιήσεων καταλαμβάνει ούτε αφορά στον κρίσιμο χρόνο ένταξης του επίμαχου επενδυτικού σχεδίου στο Ε.Π., ούτε καν στο ελεγχόμενο διάστημα τήρησης μακροχρόνιων υποχρεώσεων (15.1.2009 έως 15.1.2014), μη δυνάμενης να προβληθεί βασίμως, κατ’ εκτίμηση του σχετικού λόγου, τυχόν πρόκληση στην εκκαλούσα σύγχυσης περί του εφαρμοστέου νομοθετικού πλαισίου.Περαιτέρω η εκκαλούσα προβάλλει αντιφατικότητα και έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλομένης. Ωστόσο, από την προσβαλλομένη, με την ειδικότερη αναφορά αυτής στην οικεία έκθεση ελέγχου στην οποία ερείδεται και της οποίας η εκκαλούσα έλαβε έγκαιρα πλήρη γνώση, ασκώντας τα δικαιώματα άμυνάς της, προκύπτει κατά τρόπο σαφή η συλλογιστική του εκδόντος την προσβαλλομένη οργάνου, ως προς τους λόγους που δικαιολογούν την αναλογική επιστροφή μέρους της καταβληθείσας ενίσχυσης, και δη αντιστοίχως της διαπιστωθείσας απόκλισης από τις αναληφθείσες υποχρεώσεις περί διενέργειας τουριστικών μισθώσεων, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της περαιτέρω διευκρίνισης του αχρεώστητου ή παράνομου χαρακτήρα της καταβολής, δεδομένου ότι επισύρουν την αυτή συνέπεια της επιβολής της δημοσιονομικής διόρθωσης. Ειδικότερα, η επιστροφή μέρους της ενίσχυσης δικαιολογείται από το ότι και οι 6 κατοικίες είχαν εκμισθωθεί με συνεχόμενη μακροχρόνια μίσθωση, η οποία, όπως σαφώς προκύπτει από την έκθεση ελέγχου και δεν αμφισβητείται από την εκκαλούσα, υπερβαίνει σε κάθε περίπτωση τους 30 μήνες. Ως εκ τούτου, με νόμιμη αιτιολογία η προσβαλλομένη, αφού προσδιόρισε με σαφήνεια την αποδιδόμενη στην εκκαλούσα παρατυπία, συνιστάμενη σε αλλαγή χρήσης της επένδυσης,  έκρινε ότι, σύμφωνα με τις ισχύουσες κατά τον κρίσιμο χρόνο διατάξεις του ν. 2160/1993, τα ανωτέρω ακίνητα δεν θεωρούνται τουριστικά καταλύματα, καθώς αποδεδειγμένα εκμισθώθηκαν για διαμονή του μισθωτή για διάστημα που υπερβαίνει κατά πολύ τις προβλεπόμενες στο νόμο 90 ημέρες (ενίοτε και τα 4 έτη) και άρα η εκκαλούσα μετέβαλε καταφανώς την προβλεπόμενη στο εγκριθέν και επιχορηγηθέν επενδυτικό της σχέδιο χρήση και εκμετάλλευση αυτών, προβαίνοντας σε αστικές μισθώσεις αντί τουριστικών, ως είχε δεσμευθεί. (Ι Τμ. 236/2019, 1253/2016, 636/2015, 3719/2014). Εξάλλου, απορριπτέος τυγχάνει ο λόγος περί παράβασης της αρχής της αναλογικότητας, καθώς εν προκειμένω, μετά τη διαπίστωση της παραβίασης των όρων χορήγησης της ενίσχυσης, νομίμως επιβλήθηκε η συγκεκριμένη δημοσιονομική διόρθωση, για τον προσδιορισμό της οποίας τηρήθηκε προσηκόντως η αρχή της αναλογικότητας, αφού λήφθηκε υπόψη το είδος της παράβασης και η σοβαρότητα της διαπιστωθείσας παρατυπίας που συνίστατο στη μεταβολή της χρήσης των ακινήτων από τουριστικά σε αστικά με τη μακροχρόνια μίσθωση αυτών, η οποία μάλιστα υπερέβαινε κατά πολύ τις 90 ημέρες, δημιουργώντας συνθήκες εκμίσθωσης ίδιες με τις ισχύουσες γενικώς επί αστικών εκμισθώσεων ακινήτων, λαμβανομένης περαιτέρω υπόψη της υπερβαίνουσας το ως άνω νόμιμο όριο διάρκειας εκάστης, ήτοι της  διαπιστωθείσας απόκλισης από το νόμιμο όριο χρόνου τουριστικής εκμίσθωσης για εκάστη κατοικία, προκειμένου ο αριθμητικός προσδιορισμός του προς ανάκτηση ποσού να γίνει αναλογικά, αντί της επιστροφής του συνόλου της επιχορήγησης. Ως εκ τούτου και λαμβανομένης περαιτέρω υπόψη της χρήσης σαφούς μαθηματικού τύπου προς υπολογισμό αναλογικά των προς ανάκτηση ποσών, η επιβολή της συγκεκριμένης δημοσιονομικής διόρθωσης δεν παρίσταται κατά την κρίση του Δικαστηρίου καταφανώς δυσανάλογη προς τον επιδιωκόμενο από τις εν προκειμένω εφαρμοστέες διατάξεις σκοπό ανάκτησης των μη ορθώς διατεθέντων, για την επίτευξη των χρηματοδοτούμενων στόχων, κονδυλίων και αποτροπής της διασπάθισης αυτών (Ι Τμ. 1450/2018, 1007/2017, 1699/2016).Συνακόλουθα, η ένδικη έφεση πρέπει κατά την πλειοψηφούσα άποψη να απορριφθεί και να διαταχθεί η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου υπέρ του Δημοσίου, ενώ κατά την μειοψηφούσα άποψη να γίνει δεκτή.