Δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ του καλόπιστου λήπτη εικονικού τιμολογίου ως προς το πρόσωπο του εκδότη ή τον χαρακτηρισμό της αναγραφείσας συναλλαγής.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Ο λήπτης φορολογικού στοιχείου που αγνοεί καλόπιστα την εικονικότητα ως προς το πρόσωπο του εκδότη δύναται να εκπέσει από το ποσό του ΦΠΑ, με το οποίο έχουν επιβαρυνθεί η παράδοση αγαθών και η παροχή υπηρεσιών που έγιναν σε αυτόν (πλειοψ.). Αντιθέτως, ο λήπτης φορολογικού στοιχείου, το οποίο είναι εικονικό λόγω του διαφορετικού χαρακτηρισμού της γενόμενης συναλλαγής, δεν δύναται να εκπέσει από το ποσό του ΦΠΑ (ομοφ.).

Κοινοποίηση της με αριθμό 170/2014 Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, κατά το μέρος που έγινε δεκτή, αναφορικά με τη δυνατότητα του λήπτη φορολογικού στοιχείου, εικονικού ως προς το πρόσωπο του εκδότη, να εκπέσει από τα ακαθάριστα έσοδά του τις δαπάνες που αναγράφονται σε αυτό. (ΑΔΑ:66ΠΕΗ-Γ13).

Επισυνάπτεται ΝΣΚ 170/2014

 

Φορολογικά ζητήματα που ανακύπτουν για εκδότες ή λήπτες εικονικών φορολογικών στοιχείων.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Κατά την έννοια του άρθρου 19 παρ.4 εδ. δεύτερο του ν. 2523/1997 οι προβλεπόμενες από το νόμο διοικητικές και ποινικές κυρώσεις για τη λήψη εικονικού φορολογικού στοιχείου, επιβάλλονται παράλληλα τόσο σε βάρος του υποκρυπτόμενου επιτηδευματία, λήπτη του στοιχείου, όσο και σε βάρος του εικονικού (φαινόμενου) επιτηδευματία, εκτός αν ο τελευταίος αποδείξει ότι είναι πρόσωπο παντελώς αμέτοχο προς την παράβαση στην οποία αφορά το εν λόγω στοιχείο, οπότε οι κυρώσεις δεν επιβάλλονται σε βάρος του, αλλά σε βάρος των προσώπων που πράγματι ενεπλάκησαν στην εν λόγω συναλλαγή. Τα ως άνω ισχύουν και κατά του εκδότη εικονικού φορολογικού στοιχείου, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 40 παρ.3 του ν. 3220/2004. (ομοφ.)

Έκπτωση δαπάνης από τα ακαθάριστα έσοδα επιχείρησης, όταν η εικονικότητα εντοπίζεται μόνο στον διαφορετικό χαρακτηρισμό της γενόμενης συναλλαγής στο εκδοθέν τιμολόγιο – Εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 31 του ν. 2238/1994 και 22 του ν. 4172/2013.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η σχετική δαπάνη δεν δύναται να είναι εκπεστέα από τα ακαθάριστα έσοδα του λήπτη, αφενός μεν διότι δεν νοείται καλή πίστη στο πρόσωπο αυτού, όταν λαμβάνει φορολογικό στοιχείο, αφετέρου δε διότι η, αντί άλλης, εμφανιζόμενη στο φορολογικό στοιχείο συναλλαγή δεν είναι πραγματική, άρα είναι εικονική, με αυτονόητη συνέπεια και η σχετική προς αυτή δαπάνη να μην πληροί τις νόμιμες προϋποθέσεις προς την έκπτωση αυτή. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Η απόφαση 902/19.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. φορολογικού έτους 2018. Οι πράξεις επιβλήθηκαν λόγω της μη αναγνώρισης προς έκπτωση δαπάνης και Φ.Π.Α. αντίστοιχα, που προέκυψαν από τη λήψη ενός (1) εικονικού φορολογικού στοιχείου, συνολικής καθαρής αξίας 2.787,00 ευρώ. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η συναλλαγή ήταν πραγματική και αποδείχθηκε η πληρωμή μέσω τραπέζης. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε τις διαπιστώσεις του ελέγχου, κρίνοντας ότι ο εκδότης του στοιχείου στερούνταν της υλικοτεχνικής υποδομής και του προσωπικού, ενώ δεν διέθετε ούτε είχε αγοράσει τα επίμαχα είδη, καθιστώντας έτσι τη συναλλαγή ανύπαρκτη. Ως εκ τούτου, η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση (φόρος και πρόστιμο) ανέρχεται σε 373,44€ για τον φόρο εισοδήματος και 1.003,32€ για τον Φ.Π.Α.

Η απόφαση 637/16.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της κοινοπραξίας ".............." κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. του φορολογικού έτους 2018 της Δ.Ο.Υ. ΤΡΙΚΑΛΩΝ. Οι πράξεις βασίστηκαν στη διαπίστωση λήψης ενός εικονικού φορολογικού στοιχείου, καθαρής αξίας 21.000,00€, από την εταιρεία ".................". Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τη συναλλαγή ανύπαρκτη λόγω έλλειψης αναγραφής μεταφορικών μέσων στα δελτία αποστολής, ακαταλληλότητας των επικαλούμενων οχημάτων για τη μεταφορά, μαζικής έκδοσης δελτίων, και χρήσης πλαστών καταθετηρίων. Επιπλέον, η δαπάνη δεν εκπίπτει για λόγους φορολογίας εισοδήματος, καθώς η εξόφληση δεν πραγματοποιήθηκε με τραπεζικό μέσο πληρωμής, παραβιάζοντας το άρθρο 23 του ν. 4172/2013, με αποτέλεσμα την επιβεβαίωση των συνολικών οφειλών 14.259,00€.

Φορολογία Προστιθέμενης Αξίας. Φορολογικές παραβάσεις. Διοικητικές και ποινικές κυρώσεις.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Συνεχίζει να ισχύει, μετά τη θέση σε ισχύ του άρθρου 25 παρ.1 και 2 του Ν 2523/1997, η διάταξη του άρθρου 8 παρ.12 Ν 1882/1990, σύμφωνα με την οποία ο αποδέκτης πλαστού ή εικονικού ή νοθευμένου φορολογικού στοιχείου, για ανύπαρκτη εν όλω ή εν μέρει συναλλαγή μεταξύ προσώπων διαφορετικών από εκείνα που αναγράφονται στο φορολογικό στοιχείο, αποσκοπώντας σε απόκρυψη φορολογητέας ύλης και έκπτωση του ΦΠΑ του στοιχείου αυτού από το φόρο εκροών του, υποχρεούται στην απόδοση στο Δημόσιο του ΦΠΑ, εφόσον δεν αποδόθηκε από τον εκδότη του στοιχείου, λόγω της φύσεως της ειδικής αυτής χρηματικής κυρώσεως εχούσης και αποζημιωτικό χαρακτήρα ως προς το Δημόσιο για τον ΦΠΑ του πλαστού στοιχείου. (πλειοψ.) Επανεισήχθη στο Γ΄Τμήμα μετά την έκδοση της υπ' αριθ. 685/2000 Γνωμ. ΝΣΚ.

Η απόφαση 810/12.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας "............... ......... Ι.Κ.Ε." κατά των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. (φορολογικά έτη 2018 και 2019) της Δ.Ο.Υ. Τρικάλων. Η εταιρεία αμφισβήτησε τη μείωση δηλωθεισών ζημιών και πιστωτικών υπολοίπων ΦΠΑ λόγω μη αναγνώρισης δαπανών από εικονικό φορολογικό στοιχείο (ως προς τον εκδότη) για αγορά Φ.Δ.Χ. το 2019, καθώς και δαπανών προσωπικής κατανάλωσης, αεροπορικών εισιτηρίων και κίνησης πολυτελών Ε.Ι.Χ. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η εταιρεία δεν απέδειξε την καλή της πίστη ως προς τον λήπτη του εικονικού στοιχείου. Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς για επαγγελματική σκοπιμότητα των ταξιδιών (Κύπρος) και των εξόδων των πολυτελών οχημάτων ως αβάσιμους, επικυρώνοντας τις διαπιστώσεις του ελέγχου.

Η απόφαση 954/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την εξέταση και απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. φορολογικού έτους 2018, συνολικού ύψους €1.656,00. Η προσφυγή στρεφόταν κατά του καταλογισμού ποσών που προέκυψαν από τη φορολογική αρχή, η οποία απέδωσε στον προσφεύγοντα τη λήψη ενός εικονικού φορολογικού στοιχείου καθαρής αξίας €2.400,00 από εκδότη χονδρικού εμπορίου παλαιών μετάλλων. Η Δ.Ε.Δ. υιοθέτησε πλήρως τα πορίσματα της Έκθεσης Ελέγχου της Υ.Ε.Δ.Δ.Ε. Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία ο εκδότης ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτος, στερούνταν μέσων και λειτουργικών εγκαταστάσεων. Η αξίωση του προσφεύγοντα περί καλής πίστης και πραγματικότητας της συναλλαγής απορρίφθηκε, με την αιτιολογία ότι δεν αποδείχθηκε με πλήρη βεβαιότητα η πραγματοποίηση της αγοράς, οδηγώντας στην επικύρωση των προσβαλλομένων πράξεων.

Η απόφαση 1151/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2019 (συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 4.161,60 € για φόρο εισοδήματος και 1.828,80 € για ΦΠΑ). Ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη ενός (1) εικονικού φορολογικού στοιχείου καθαρής αξίας 5.440,00 € πλέον ΦΠΑ 1.035,60 €, για ανύπαρκτη στο σύνολό της συναλλαγή, από εκδότρια εταιρεία φορολογικώς υπαρκτή αλλά συναλλακτικώς ανύπαρκτη. Ο προσφεύγων δεν κατάφερε να αποδείξει την πραγματοποίηση της συναλλαγής ή την καλή του πίστη, με αποτέλεσμα η φορολογική αρχή να απορρίψει ορθώς την έκπτωση της δαπάνης και του φόρου εισροών.