Έκπτωση δαπάνης ή μη στα ακαθάριστα έσοδα λήπτη εικονικού ως προς τον εκδότη φορολογικού στοιχείου – Επιτρεπτή ή μη έκπτωση δαπάνης λόγω εικονικού χαρακτηρισμού της γενόμενης συναλλαγής.(..)Κατάσταση : Εν μέρει αποδεκτή 
Ο καλής πίστεως λήπτης φορολογικού στοιχείου, εικονικού ως προς το πρόσωπο του εκδότη (δηλαδή ο καλοπίστως αγνοών την εν λόγω εικονικότητα) δύναται να εκπέσει τη σχετική δαπάνη από τα ακαθάριστα έσοδά του, ενώ, αντιθέτως, τούτο είναι ανεπίτρεπτο για τον κακής κακής πίστεως λήπτη του ως άνω φορολογικού στοιχείου. Ο λήπτης φορολογικού στοιχείου, το οποίο είναι εικονικό λόγω του διαφορετικού χαρακτηρισμού της γενόμενης συναλλαγής, δεν δύναται να εκπέσει τη σχετική δαπάνη από τα ακαθάριστα έσοδά του (ομοφ). ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ Α΄ΕΡΩΤΗΜΑ. ΤΟ Β΄ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ.

Δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ του καλόπιστου λήπτη εικονικού τιμολογίου ως προς το πρόσωπο του εκδότη ή τον χαρακτηρισμό της αναγραφείσας συναλλαγής.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Ο λήπτης φορολογικού στοιχείου που αγνοεί καλόπιστα την εικονικότητα ως προς το πρόσωπο του εκδότη δύναται να εκπέσει από το ποσό του ΦΠΑ, με το οποίο έχουν επιβαρυνθεί η παράδοση αγαθών και η παροχή υπηρεσιών που έγιναν σε αυτόν (πλειοψ.). Αντιθέτως, ο λήπτης φορολογικού στοιχείου, το οποίο είναι εικονικό λόγω του διαφορετικού χαρακτηρισμού της γενόμενης συναλλαγής, δεν δύναται να εκπέσει από το ποσό του ΦΠΑ (ομοφ.).

Φορολογικά ζητήματα που ανακύπτουν για εκδότες ή λήπτες εικονικών φορολογικών στοιχείων.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Κατά την έννοια του άρθρου 19 παρ.4 εδ. δεύτερο του ν. 2523/1997 οι προβλεπόμενες από το νόμο διοικητικές και ποινικές κυρώσεις για τη λήψη εικονικού φορολογικού στοιχείου, επιβάλλονται παράλληλα τόσο σε βάρος του υποκρυπτόμενου επιτηδευματία, λήπτη του στοιχείου, όσο και σε βάρος του εικονικού (φαινόμενου) επιτηδευματία, εκτός αν ο τελευταίος αποδείξει ότι είναι πρόσωπο παντελώς αμέτοχο προς την παράβαση στην οποία αφορά το εν λόγω στοιχείο, οπότε οι κυρώσεις δεν επιβάλλονται σε βάρος του, αλλά σε βάρος των προσώπων που πράγματι ενεπλάκησαν στην εν λόγω συναλλαγή. Τα ως άνω ισχύουν και κατά του εκδότη εικονικού φορολογικού στοιχείου, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 40 παρ.3 του ν. 3220/2004. (ομοφ.)

Κοινοποίηση της με αρ.134/2016 γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ. σχετικά με την άσκηση δικαιώματος έκπτωσης του ΦΠΑ εισροών από καλόπιστο λήπτη εικονικού ως προς το πρόσωπο του εκδότη τιμολογίου.(ΑΔΑ:Ω9Β8Η-8ΛΧ)

Φορολογία Προστιθέμενης Αξίας. Φορολογικές παραβάσεις. Διοικητικές και ποινικές κυρώσεις.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Συνεχίζει να ισχύει, μετά τη θέση σε ισχύ του άρθρου 25 παρ.1 και 2 του Ν 2523/1997, η διάταξη του άρθρου 8 παρ.12 Ν 1882/1990, σύμφωνα με την οποία ο αποδέκτης πλαστού ή εικονικού ή νοθευμένου φορολογικού στοιχείου, για ανύπαρκτη εν όλω ή εν μέρει συναλλαγή μεταξύ προσώπων διαφορετικών από εκείνα που αναγράφονται στο φορολογικό στοιχείο, αποσκοπώντας σε απόκρυψη φορολογητέας ύλης και έκπτωση του ΦΠΑ του στοιχείου αυτού από το φόρο εκροών του, υποχρεούται στην απόδοση στο Δημόσιο του ΦΠΑ, εφόσον δεν αποδόθηκε από τον εκδότη του στοιχείου, λόγω της φύσεως της ειδικής αυτής χρηματικής κυρώσεως εχούσης και αποζημιωτικό χαρακτήρα ως προς το Δημόσιο για τον ΦΠΑ του πλαστού στοιχείου. (πλειοψ.) Επανεισήχθη στο Γ΄Τμήμα μετά την έκδοση της υπ' αριθ. 685/2000 Γνωμ. ΝΣΚ.

Η απόφαση 810/12.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας "............... ......... Ι.Κ.Ε." κατά των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. (φορολογικά έτη 2018 και 2019) της Δ.Ο.Υ. Τρικάλων. Η εταιρεία αμφισβήτησε τη μείωση δηλωθεισών ζημιών και πιστωτικών υπολοίπων ΦΠΑ λόγω μη αναγνώρισης δαπανών από εικονικό φορολογικό στοιχείο (ως προς τον εκδότη) για αγορά Φ.Δ.Χ. το 2019, καθώς και δαπανών προσωπικής κατανάλωσης, αεροπορικών εισιτηρίων και κίνησης πολυτελών Ε.Ι.Χ. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η εταιρεία δεν απέδειξε την καλή της πίστη ως προς τον λήπτη του εικονικού στοιχείου. Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς για επαγγελματική σκοπιμότητα των ταξιδιών (Κύπρος) και των εξόδων των πολυτελών οχημάτων ως αβάσιμους, επικυρώνοντας τις διαπιστώσεις του ελέγχου.

Οδηγίες σχετικά με φορολογική μεταχείριση του ΦΠΑ εκροών που αφορά σε ποσά επιστροφής (rebate) του άρθρου 35 του ν. 3918/2011 (Α΄31), ο οποίος είχε εκπέσει από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων σε προηγούμενα φορολογικά έτη. ΑΔΑ:9Ψ2Υ46ΜΠ3Ζ-Λ6Ψ

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ενός αγροτικού συνεταιρισμού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, καθώς και πράξης επιβολής προστίμου 500€ λόγω μη ανταπόκρισης σε αίτημα της Φορολογικής Διοίκησης. Ο συνεταιρισμός είχε καταλογιστεί με φόρους και πρόστιμα συνολικού ύψους περίπου 16.324€, εξαιτίας της λήψης ενός εικονικού φορολογικού στοιχείου, λόγω ανύπαρκτης συναλλαγής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του, κρίνοντας ότι η εικονικότητα αποδεικνύεται βάσει ευρημάτων ελέγχου, όπως η αδυναμία τεκμηρίωσης της μεταφοράς των αγαθών, οι αποκλίσεις στις ποσότητες μεταξύ τιμολογίου λήψης και τιμολογίου έκδοσης, και τα ζητήματα σχετικά με την πληρωμή του τιμολογίου σε τραπεζικό λογαριασμό στο εξωτερικό που δεν αποδείχθηκε ότι ανήκε στον εκδότη.

Η απόφαση 954/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την εξέταση και απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. φορολογικού έτους 2018, συνολικού ύψους €1.656,00. Η προσφυγή στρεφόταν κατά του καταλογισμού ποσών που προέκυψαν από τη φορολογική αρχή, η οποία απέδωσε στον προσφεύγοντα τη λήψη ενός εικονικού φορολογικού στοιχείου καθαρής αξίας €2.400,00 από εκδότη χονδρικού εμπορίου παλαιών μετάλλων. Η Δ.Ε.Δ. υιοθέτησε πλήρως τα πορίσματα της Έκθεσης Ελέγχου της Υ.Ε.Δ.Δ.Ε. Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία ο εκδότης ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτος, στερούνταν μέσων και λειτουργικών εγκαταστάσεων. Η αξίωση του προσφεύγοντα περί καλής πίστης και πραγματικότητας της συναλλαγής απορρίφθηκε, με την αιτιολογία ότι δεν αποδείχθηκε με πλήρη βεβαιότητα η πραγματοποίηση της αγοράς, οδηγώντας στην επικύρωση των προσβαλλομένων πράξεων.

Φορολογία Εισοδήματος Τραπεζών. Έκπτωση επισφαλών απαιτήσεων.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Μπορεί, κατ εφαρμογήν του άρθρου 105 παρ.5 του Ν 2238/1994, όπως ισχύει μετά το Ν 2579/1998, να αναγνωρισθεί από το φορολογικό έλεγχο τραπέζης (διαχειριστικής περιόδου 1-1-1996 έως 31-1-1996) προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδά της, ειδικής προβλέψεως για απόσβεση επισφαλούς απαιτήσεώς της, στην περίπτωση κατά την οποία η ίδια τράπεζα είχε εκπέσει, με βάση την προϊσχύουσα ταυτάριθμη διάταξη, από τα ακαθάριστα έσοδα της διαχειριστικής περιόδου (1-1-1993 έως 31-12-1993) ειδική πρόβλεψη για την ίδια απαίτηση, διαγράφοντας μάλιστα την τελευταία κατά την επόμενη χρήση (1994), με δεδομένο ότι η διενεργηθείσα από την τράπεζα (πρώτη) έκπτωση της πρόβλεψης και η διαγραφή της απαίτησης απορρίφθηκαν από τον φορολογικό έλεγχο που έγινε το 1996 (για τις χρήσεις 1993 και 1994) ως μη ειδικώς αιτιολογημένες, καθόσον αφορά στην αδυναμία είσπραξης από την τράπεζα της απαίτησης αυτής (μη επιβεβαίωση επισφάλειας – αδυναμίας είσπραξης της απαιτήσεως της τράπεζας), οριστικοποιηθέντων των αποτελεσμάτων της τραπέζης χρήσεως 1993 με διοικητική επίλυση της διαφοράς κατά την οποία η τράπεζα αποδέχθηκε την ως άνω απόρριψη του ελέγχου. (πλειοψ.)