Έκπτωση δαπάνης ή μη στα ακαθάριστα έσοδα λήπτη εικονικού ως προς τον εκδότη φορολογικού στοιχείου – Επιτρεπτή ή μη έκπτωση δαπάνης λόγω εικονικού χαρακτηρισμού της γενόμενης συναλλαγής.(..)Κατάσταση : Εν μέρει αποδεκτή 
Ο καλής πίστεως λήπτης φορολογικού στοιχείου, εικονικού ως προς το πρόσωπο του εκδότη (δηλαδή ο καλοπίστως αγνοών την εν λόγω εικονικότητα) δύναται να εκπέσει τη σχετική δαπάνη από τα ακαθάριστα έσοδά του, ενώ, αντιθέτως, τούτο είναι ανεπίτρεπτο για τον κακής κακής πίστεως λήπτη του ως άνω φορολογικού στοιχείου. Ο λήπτης φορολογικού στοιχείου, το οποίο είναι εικονικό λόγω του διαφορετικού χαρακτηρισμού της γενόμενης συναλλαγής, δεν δύναται να εκπέσει τη σχετική δαπάνη από τα ακαθάριστα έσοδά του (ομοφ). ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ Α΄ΕΡΩΤΗΜΑ. ΤΟ Β΄ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ.

Κοινοποίηση της με αριθμό 170/2014 Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, κατά το μέρος που έγινε δεκτή, αναφορικά με τη δυνατότητα του λήπτη φορολογικού στοιχείου, εικονικού ως προς το πρόσωπο του εκδότη, να εκπέσει από τα ακαθάριστα έσοδά του τις δαπάνες που αναγράφονται σε αυτό. (ΑΔΑ:66ΠΕΗ-Γ13).

Επισυνάπτεται ΝΣΚ 170/2014

 

Δυνατότητα επιβολής και δεύτερου προστίμου Κ.Β.Σ., όταν έχει ήδη εκδοθεί τέτοια πράξη για έκδοση πλαστού φορολογικού στοιχείου και σε μεταγενέστερο χρόνο προκύψει ότι το ίδιο ήταν και εικονικό.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Στην περίπτωση που έχει καταλογισθεί παράβαση και έχει εκδοθεί αντίστοιχη πράξη επιβολής προστίμου για έκδοση πλαστού φορολογικού στοιχείου και στη συνέχεια, από άλλον έλεγχο, προκύψει ότι το ίδιο στοιχείο ήταν ταυτόχρονα και εικονικό, θα πρέπει να εκδοθεί νέα πράξη επιβολής ιδιαίτερου προστίμου και για την παράβαση αυτή. (πλειοψ.)

ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ. ΔΕΛΤΙΟ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ. ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Η έκδοση φορολογικού στοιχείου στο οποίο δεν έχουν αναγραφεί ουσιώδη στοιχεία, όπως το όνομα του παραλήπτη, η ώρα ενάρξεως της αποστολής, ο τόπος προορισμού των εμπορευμάτων, η μονάδα μετρήσεως, η ποσότητα αριθμητικώς και ολογράφως, η τιμή μονάδας και η αξία, καθώς και ο αναλογούν ΦΠΑ και το συνολικό ποσό της συναλλαγής, αποτελεί παράβαση των άρθρων 11 παρ. 5 και 12 παρ. 9, 10 και 11 του ΚΒΣ. Η ύπαρξη τόσο σημαντικών ελλείψεων οδηγεί σε αδυναμία διακρίβωσης της ταυτότητας της συναλλαγής και η έκδοσή του ισοδυναμεί με μη έκδοση ή ανακριβή έκδοση του στοιχείου αυτού.

Φορολογικά ζητήματα που ανακύπτουν για εκδότες ή λήπτες εικονικών φορολογικών στοιχείων.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Κατά την έννοια του άρθρου 19 παρ.4 εδ. δεύτερο του ν. 2523/1997 οι προβλεπόμενες από το νόμο διοικητικές και ποινικές κυρώσεις για τη λήψη εικονικού φορολογικού στοιχείου, επιβάλλονται παράλληλα τόσο σε βάρος του υποκρυπτόμενου επιτηδευματία, λήπτη του στοιχείου, όσο και σε βάρος του εικονικού (φαινόμενου) επιτηδευματία, εκτός αν ο τελευταίος αποδείξει ότι είναι πρόσωπο παντελώς αμέτοχο προς την παράβαση στην οποία αφορά το εν λόγω στοιχείο, οπότε οι κυρώσεις δεν επιβάλλονται σε βάρος του, αλλά σε βάρος των προσώπων που πράγματι ενεπλάκησαν στην εν λόγω συναλλαγή. Τα ως άνω ισχύουν και κατά του εκδότη εικονικού φορολογικού στοιχείου, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 40 παρ.3 του ν. 3220/2004. (ομοφ.)

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ενός αγροτικού συνεταιρισμού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, καθώς και πράξης επιβολής προστίμου 500€ λόγω μη ανταπόκρισης σε αίτημα της Φορολογικής Διοίκησης. Ο συνεταιρισμός είχε καταλογιστεί με φόρους και πρόστιμα συνολικού ύψους περίπου 16.324€, εξαιτίας της λήψης ενός εικονικού φορολογικού στοιχείου, λόγω ανύπαρκτης συναλλαγής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του, κρίνοντας ότι η εικονικότητα αποδεικνύεται βάσει ευρημάτων ελέγχου, όπως η αδυναμία τεκμηρίωσης της μεταφοράς των αγαθών, οι αποκλίσεις στις ποσότητες μεταξύ τιμολογίου λήψης και τιμολογίου έκδοσης, και τα ζητήματα σχετικά με την πληρωμή του τιμολογίου σε τραπεζικό λογαριασμό στο εξωτερικό που δεν αποδείχθηκε ότι ανήκε στον εκδότη.

Φορολογία Προστιθέμενης Αξίας. Φορολογικές παραβάσεις. Διοικητικές και ποινικές κυρώσεις.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Συνεχίζει να ισχύει, μετά τη θέση σε ισχύ του άρθρου 25 παρ.1 και 2 του Ν 2523/1997, η διάταξη του άρθρου 8 παρ.12 Ν 1882/1990, σύμφωνα με την οποία ο αποδέκτης πλαστού ή εικονικού ή νοθευμένου φορολογικού στοιχείου, για ανύπαρκτη εν όλω ή εν μέρει συναλλαγή μεταξύ προσώπων διαφορετικών από εκείνα που αναγράφονται στο φορολογικό στοιχείο, αποσκοπώντας σε απόκρυψη φορολογητέας ύλης και έκπτωση του ΦΠΑ του στοιχείου αυτού από το φόρο εκροών του, υποχρεούται στην απόδοση στο Δημόσιο του ΦΠΑ, εφόσον δεν αποδόθηκε από τον εκδότη του στοιχείου, λόγω της φύσεως της ειδικής αυτής χρηματικής κυρώσεως εχούσης και αποζημιωτικό χαρακτήρα ως προς το Δημόσιο για τον ΦΠΑ του πλαστού στοιχείου. (πλειοψ.) Επανεισήχθη στο Γ΄Τμήμα μετά την έκδοση της υπ' αριθ. 685/2000 Γνωμ. ΝΣΚ.

Η απόφαση 954/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την εξέταση και απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. φορολογικού έτους 2018, συνολικού ύψους €1.656,00. Η προσφυγή στρεφόταν κατά του καταλογισμού ποσών που προέκυψαν από τη φορολογική αρχή, η οποία απέδωσε στον προσφεύγοντα τη λήψη ενός εικονικού φορολογικού στοιχείου καθαρής αξίας €2.400,00 από εκδότη χονδρικού εμπορίου παλαιών μετάλλων. Η Δ.Ε.Δ. υιοθέτησε πλήρως τα πορίσματα της Έκθεσης Ελέγχου της Υ.Ε.Δ.Δ.Ε. Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία ο εκδότης ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτος, στερούνταν μέσων και λειτουργικών εγκαταστάσεων. Η αξίωση του προσφεύγοντα περί καλής πίστης και πραγματικότητας της συναλλαγής απορρίφθηκε, με την αιτιολογία ότι δεν αποδείχθηκε με πλήρη βεβαιότητα η πραγματοποίηση της αγοράς, οδηγώντας στην επικύρωση των προσβαλλομένων πράξεων.

Η απόφαση 810/12.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας "............... ......... Ι.Κ.Ε." κατά των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. (φορολογικά έτη 2018 και 2019) της Δ.Ο.Υ. Τρικάλων. Η εταιρεία αμφισβήτησε τη μείωση δηλωθεισών ζημιών και πιστωτικών υπολοίπων ΦΠΑ λόγω μη αναγνώρισης δαπανών από εικονικό φορολογικό στοιχείο (ως προς τον εκδότη) για αγορά Φ.Δ.Χ. το 2019, καθώς και δαπανών προσωπικής κατανάλωσης, αεροπορικών εισιτηρίων και κίνησης πολυτελών Ε.Ι.Χ. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η εταιρεία δεν απέδειξε την καλή της πίστη ως προς τον λήπτη του εικονικού στοιχείου. Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς για επαγγελματική σκοπιμότητα των ταξιδιών (Κύπρος) και των εξόδων των πολυτελών οχημάτων ως αβάσιμους, επικυρώνοντας τις διαπιστώσεις του ελέγχου.

Η απόφαση 1151/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2019 (συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 4.161,60 € για φόρο εισοδήματος και 1.828,80 € για ΦΠΑ). Ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη ενός (1) εικονικού φορολογικού στοιχείου καθαρής αξίας 5.440,00 € πλέον ΦΠΑ 1.035,60 €, για ανύπαρκτη στο σύνολό της συναλλαγή, από εκδότρια εταιρεία φορολογικώς υπαρκτή αλλά συναλλακτικώς ανύπαρκτη. Ο προσφεύγων δεν κατάφερε να αποδείξει την πραγματοποίηση της συναλλαγής ή την καλή του πίστη, με αποτέλεσμα η φορολογική αρχή να απορρίψει ορθώς την έκπτωση της δαπάνης και του φόρου εισροών.