ΝΣΚ/265/2004
Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.
Ασφαλιστικοί Οργανισμοί - Καθορισμός ανώτατου ορίου σύνταξης (πλαφόν) του Ταμείου Ασφάλισης Προσωπικού Ιονικής και Λαϊκής Τράπεζας (ΤΑΠ-ΙΛΤ).(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Από τις διατάξεις του άρθρου 51 του Ν 2084/1992, η οποία τυγχάνει καθολικής εφαρμογής για όλους τους φορείς κύριας ασφάλισης, συνεπώς και του ΤΑΠ-ΙΛΤ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 58 του ίδιου νόμου, προκύπτει ότι τίθενται ορισμένα ανώτατα όρια στο ύψος των συντάξεων των μέχρι 31-12-1992 ασφαλισμένων στους φορείς αυτούς. Συγκεκριμένα, θεσπίζεται ότι το ποσό της μηνιαίας σύνταξης λόγω γήρατος ή αναπηρίας, για 35 έτη ασφάλισης ή 10.500 ημέρες, δεν μπορεί να υπερβαίνει ούτε το 80% των κατά τις οικείες διατάξεις των φορέων μηνιαίων συντάξιμων αποδοχών, χωρίς τα οικογενειακά επιδόματα, όπως αυτές καθορίζονται κατά τις οικείες διατάξεις των ασφαλιστικών φορέων και τις διατάξεις του άρθρου 50 του ίδιου νόμου (2084/92) ούτε το τετραπλάσιο του κατά το έτος 1991 μέσου μηνιαίου κατά κεφαλήν ΑΕΠ, αναπροσαρμοσμένου με το εκάστοτε ποσοστό αύξησης των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων. Επίσης, θεσπίζεται ότι για όσους παραμένουν στην υπηρεσία και μετά την συμπλήρωση 35ετούς συντάξιμου χρόνου, το ποσό της σύνταξης προσαυξάνεται κατά 1/50 για κάθε επιπλέον έτος ή 300 ημέρες υπηρεσίας πέραν του 35ου έτους και ότι η προσαύξηση αυτή μπορεί να χορηγείται και πέραν του ποσοστού που καθορίζεται με την προηγούμενη παράγραφο 1. Είναι πρόδηλο από τα εκτεθέντα ότι με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 51 θεσπίζονται δύο αυτοτελώς λειτουργούντα και σαφώς διακεκριμένα μεταξύ των ανώτατα όρια σύνταξης (πλαφόν). Το πρώτο αφορά στο 80% των μηνιαίων συντάξιμων αποδοχών ασφαλισμένων για 35 έτη ασφάλισης ή 10.500 ημέρες, χωρίς στο ποσοστό αυτό να συνυπολογίζονται τα οικογενειακά επιδόματα. Το δεύτερο αφορά στο κατά το έτος 1991 τετραπλάσιο του μέσου μηνιαίου κατά κεφαλήν ΑΕΠ, όπως το ποσό αυτό αναπροσαρμόζεται εκάστοτε. Τοιουτοτρόπως δεν επιτρέπεται η χορήγηση μηνιαίας συντάξεως καθ’ υπέρβαση του ενός ή του άλλου των ως είρηται καθοριζόμενων ανωτάτων ορίων. Στο πλαίσιο αυτό, η δυνάμει των καταστατικών διατάξεων του ως άνω άρθρου 45 του ΤΑΠ-ΙΛΤ χορηγουμένη μηνιαία σύνταξη δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει κανένα από τα ως είρηται ανώτατα όρια σύνταξης που τίθενται με την ειρημένη διάταξη του άρθρου 51 του Ν 2084/92, ενώ είναι επιτρεπτή η καταβολή μικρότερης σύνταξης.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΝΣΚ/131/2015
Δυνατότητα ή μη χορήγησης μειωμένης σύνταξης από το 50ο έτος της ηλικίας στους ασφαλισμένους του ΤΑΠ-ΔΕΗ, που υπάγονται στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Δεν υπάρχει δυνατότητα χορήγησης μειωμένης σύνταξης από το 50ο έτος της ηλικίας στους ασφαλισμένους του Ταμείου (ΤΑΠ-ΔΕΗ) που υπάγονται στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, όπως ακριβώς δικαιούνται οι ασφαλισμένοι της παρ.ε' του άρθρου 46 του Ν. 2084/1992. (ομοφ.)
ΝΣΚ/300/2017
ΕΦΚΑ – Ασφαλισμένοι ΤΑΠ-ΔΕΗ – Ρύθμιση άρθρου 47 παρ.11 του ν. 2084/1992.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Η ρύθμιση της διατάξεως του άρθρου 47 παρ.11 του ν. 2084/1992 καταλαμβάνει και τους ασφαλισμένους του ΤΑΠ-ΔΕΗ.
ΕΦΚΑ/Σ61/3/1630470/2017
«Ελάχιστος χρόνος ασφάλισης για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών της ανταποδοτικής σύνταξης κατά τις διατάξεις του Ν. 4387/2016. Κοινοποίηση των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 6 του Ν. 4488/2017.»(ΑΔΑ:ΩΠ42465ΧΠΙ-Χ2Μ) ΕΓΚ/47/2017
ΝΣΚ/83/2020
Εάν κατά την αληθή έννοια της διάταξης του άρθρου 28 παρ. 3 εδ. α΄ του ν. 4387/2016, όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο εξόδου του ασφαλισμένου από την ασφάλιση, για τον προσδιορισμό των συντάξιμων αποδοχών που θα ληφθούν υπόψη προκειμένου να υπολογισθεί το ανταποδοτικό μέρος της σύνταξης, θα συμπεριληφθούν και τα πλασματικά χρόνια που αναγνώρισε και εξαγόρασε ως χρόνο ασφάλισης ο ενδιαφερόμενος με αίτησή του που υπέβαλε μετά το έτος 2002.(...)Κατά την αληθή έννοια της διάταξης του άρθρου 28 παρ. 3 εδ. α΄ του ν. 4387/2016, όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο εξόδου του ασφαλισμένου από την ασφάλιση, για τον προσδιορισμό των συντάξιμων αποδοχών που θα ληφθούν υπόψη προκειμένου να υπολογισθεί το ανταποδοτικό μέρος της σύνταξης, θα συμπεριληφθούν και τα πλασματικά χρόνια που αναγνώρισε και εξαγόρασε ως χρόνο ασφάλισης ο ενδιαφερόμενος με αίτησή του που υπέβαλε μετά το έτος 2002 (ομόφωνα).
ΝΣΚ/1/2013
ΤΣΜΕΔΕ (ήδη ΕΤΑΑ) – Υπολογισμός της σύνταξης νέου ασφαλισμένου μετά την 1-1-1993 σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 612/1977, με χρόνο ασφάλισης εμμίσθου και ελεύθερου επαγγελματία διαδοχικά στον ίδιο φορέα.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Για τον υπολογισμό της σύνταξης ασφαλισμένου που συνταξιοδοτείται σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 612/77 με χρόνο ασφάλισης εμμίσθου και ελεύθερου επαγγελματία διαδοχικά στον ίδιο φορέα, όσον αφορά στον υπολογισμό της σύνταξης για τον πραγματικό χρόνο ασφάλισης πρέπει να ληφθεί υπόψη ο πραγματικός χρόνος ασφάλισης, αφενός μεν ως εμμίσθου (10 έτη) και αφετέρου ως ελεύθερου επαγγελματία (6 έτη), κατ’ ευθεία εφαρμογή των διατάξεων του ν. 2084/1992. Στη συνέχεια, για τον χρόνο που υπολείπεται (19 έτη) του ν. 612/1977, εφόσον ο χρόνος αυτός είναι πλασματικός, θα πρέπει να υπολογισθεί, κατά τον ίδιο τρόπο τόσο ως μισθωτού όσο και ελεύθερου επαγγελματία, αντίστοιχα, κατ΄ ευθείαν, επίσης, εφαρμογή των αυτών ως άνω διατάξεων του ν. 2084/1992. (πλειοψ.)
ΝΣΚ/317/2011
Έκταση εφαρμογής του άρθρου 39 του ν. 2084/1992, μετά την σύσταση του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών στον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ν. 2458/1997).(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Κατ’ αρχήν και ενόψει της ειδικής για τον Ο.Γ.Α. διάταξης του άρθρου 34 του ν. 1140/1981, που ορίζει, μεταξύ άλλων, ότι τα πρόσωπα που είναι ασφαλισμένα σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης για τους Κλάδους Σύνταξης και Ασθένειας, δεν μπορεί να υπαχθούν παράλληλα και στην ασφάλιση του Ο.Γ.Α., για τους Κλάδους αυτούς, παρέλκει η έρευνα αναφορικά με το εάν εμπίπτει ή όχι ο Ο.Γ.Α. στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 39 του ν. 2084/1992, αφού ελλείπει η βασική προϋπόθεση εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου αυτού, που είναι η υποχρεωτική υπαγωγή στην ασφάλιση δύο ή περισσοτέρων φορέων Κύριας Ασφάλισης ή Ασφάλισης Ασθένειας και όχι μόνον ενός. Σε κάθε όμως περίπτωση, ο Ο.Γ.Α., ακόμη και μετά τη σύσταση σε αυτόν, με τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 2458/1997, του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών, εξακολουθεί να μην εμπίπτει στις ανωτέρω, περί επιλογής φορέα, ρυθμίσεις του άρθρου 39 του ν. 2084/1992, αφού από αυτές ρητά εξαιρέθηκε με την ισχύουσα ακόμη και μέχρι σήμερα διάταξη του άρθρου 43 παρ. 1 του ίδιου νόμου.
ΝΣΚ/308/2011
ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Αρμοδιότητα επί εκκρεμών αιτήσεων ασφαλισμένων του τ. ΤΑΠΟΤΕ – Επιστροφή ή μη εισφορών σε περίπτωση αποχώρησης και μη θεμελίωσης αυτοτελούς συνταξιοδοτικού δικαιώματος – Εφαρμοστέες διατάξεις.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ δύναται να επιληφθεί αιτήσεων επιστροφής ατομικών λογαριασμών εισφορών προσώπων που ήταν ασφαλισμένοι στο ΤΑΠ-ΟΤΕ και αποχώρησαν από την εργασία τους χωρίς να θεμελιώσουν αυτοτελές συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Εφαρμογή επ’ αυτών έχει η περί ΙΚΑ-ΕΤΑΜ νομοθεσία, η οποία δεν προβλέπει επιστροφή εργοδοτικών εισφορών, δοθέντος ότι το άρθρο 26 του καταστατικού του ΤΑΠ-ΟΤΕ έπαυσε να ισχύει μετά την ένταξη του κλάδου σύνταξης του ΤΑΠ-ΟΤΕ στον κλάδο σύνταξης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. (ομοφ.)
1086077/2019
Προσδιορισμός συντάξιμων αποδοχών ετών 2002-2016, για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης βάσει των διατάξεων του Ν. 4387/2016 για ορισμένες κατηγορίες ασφαλισμένων του πρώην ΕΤΑΠ- ΜΜΕ ΑΔΑ:ΨΔ0Ω465ΧΠΙ-ΝΗΒ
ΝΣΚ/16/2019
Χρόνος καταβολής των οδοιπορικών εξόδων που δικαιούνται οι στρατιωτικοί, στην περίπτωση που αποστρατεύονται, έχοντας συμπληρώσει 15ετή πλήρη πραγματική συντάξιμη υπηρεσία και δικαίωμα σύνταξης, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 7 παρ.3 εδ. α’ του ν. 2084/1992, όχι όμως και το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης.Τα οδοιπορικά έξοδα, τα οποία δικαιούνται οι στρατιωτικοί στην περίπτωση που αποστρατεύονται, έχοντας συμπληρώσει 15ετή πλήρη πραγματική συντάξιμη υπηρεσία και δικαίωμα σύνταξης, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 7 παρ.3 εδ. α’ του ν. 2084/1992, καταβάλλονται κατά το χρόνο της αποστρατείας τους και όχι κατά το χρόνο της συνταξιοδότησής τους (ομόφ.).
ΣτΕ/ΤΜ.Α/1538/2024
Η απόφαση (ΣτΕ 1538/2024) αφορά αίτηση αναίρεσης του e-ΕΦΚΑ κατά της υπ’ αριθμ. 45/2021 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης. Η διαφορά αφορούσε τη χορήγηση δεύτερης σύνταξης λόγω γήρατος από τον Ο.Α.Ε.Ε. (πρώην Τ.Ε.Β.Ε.) σε ασφαλισμένο, ο οποίος λάμβανε ήδη σύνταξη από το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. Το κεντρικό νομικό ζήτημα ήταν αν υπερισχύει η διάταξη που επιτρέπει συνταξιοδότηση με 37 έτη ασφάλισης ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας ή η ειδική διάταξη για τους διπλοσυνταξιούχους (άρθρο 47 παρ. 10 του ν. 2084/1992) που απαιτεί τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας. Το ΣτΕ έκρινε ότι για τη χορήγηση δεύτερης σύνταξης από τον Ο.Α.Ε.Ε. απαιτείται αναγκαίως η συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας, ακόμη και αν έχουν συμπληρωθεί 37 έτη ασφάλισης. Ως εκ τούτου, έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης του e-ΕΦΚΑ, αναιρώντας την προσβαλλόμενη απόφαση, και παρέπεμψε την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο για νέα νόμιμη κρίση.