Αποζημίωση δικηγόρου του ΙΚΑ (και νυν ΕΦΚΑ), λόγω συνταξιοδότησης.Αποζημίωση δικηγόρου του ΙΚΑ (και νυν ΕΦΚΑ), λόγω συνταξιοδότησης.(..)Το ανώτατο όριο αποζημίωσης που ορίζεται στο άρθρο 2, παρ.2 του αναγκαστικού ν. 173/1967 (ήδη ανερχόμενο σε δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ), δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση του ερωτήματος, διότι ο δικηγόρος συνδεόταν με το ΙΚΑ με σχέση έμμισθης εντολής και όχι υπαλληλική.

Πρόσληψη δικηγόρου με πάγια αντιμισθία σε Δήμο:..Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, βασίμως με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι μη νομίμως τέθηκε ως όρος της προσβαλλόμενης προκήρυξης οι υποψήφιοι για τη θέση του εμμίσθου δικηγόρου του καθ’ ου Συνδέσμου να είναι αποκλειστικά και μόνο δικηγόροι, μέλη του δικηγορικού συλλόγου ... Και τούτο διότι, όπως εκτέθηκε στην προηγούμενη σκέψη, υπό το καθεστώς του ισχύοντος Κώδικα Δικηγόρων, η προκήρυξη για την πλήρωση θέσης εμμίσθου δικηγόρου, αναλόγως σε ποια βαθμίδα δικαστηρίου ζητείται να είναι διορισμένος (Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειο Πάγο), απευθύνεται αδιακρίτως στα μέλη όλων των δικηγορικών συλλόγων αντίστοιχης βαθμίδας, ο δε κανονιστικός νομοθέτης καθορίζει την έδρα που θα έχει, μετά την πρόσληψή του, ο δικηγόρος που θα επιλεγεί, κατ’ εκτίμηση ιδίως των περιστάσεων που αναφέρθηκαν στην ίδια ως άνω σκέψη. Εξάλλου, και υπό τον προηγούμενο Κώδικα περί Δικηγόρων, δεν θα ήταν νόμιμος ο αποκλεισμός της αιτούσας δικηγόρου, μέλους του δικηγορικού Συλλόγου …, από προκήρυξη για την κάλυψη θέσης εμμίσθου δικηγόρου σε φορέα με έδρα τον …, όπως ο καθ’ ου Σύνδεσμος, ενόψει της προεκτεθείσας διάταξης του άρθρου 54 παρ. 5 του ν.δ. 3026/1954, με την οποία οι δικηγόροι, μέλη καθενός από τους δικηγορικούς συλλόγους … ή …, δικαιούνταν να παρίστανται και να ενεργούν σχετικές διαδικαστικές πράξεις σε αμφότερα τα δικαστήρια … και ... Επειδή, με τα δεδομένα αυτά, πρέπει η δίκη να καταργηθεί κατά το μέρος που προσβάλλεται η .../....2016 απόφαση του καθ’ ου Συνδέσμου και να γίνει, κατά τα λοιπά, δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να ακυρωθεί η .../....2016 προκήρυξη για την πλήρωση της θέσης εμμίσθου δικηγόρου στον καθ’ ου Σύνδεσμο, κατά το μέρος που προβλέπει (όρος 4 εδαφ. α΄) ότι οι υποψήφιοι για τη θέση αυτή πρέπει να είναι δικηγόροι μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου …

Δυνατότητα μετάταξης δικηγόρου με έμμισθη εντολή.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Δικηγόρος που συνδεόταν με σχέση έμμισθης εντολής με τον «Οργανισμό Εργατικής Εστίας» και τώρα συνδέεται με την ίδια σχέση με τον «Οργανισμό Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού», δεν θεωρείται υπάλληλος των ανωτέρω Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και επομένως δεν δύναται να μεταταγεί σε οργανική θέση των ΟΤΑ α΄ βαθμού, κατά τις διατάξεις του άρθρου 58 παρ.1 του Ν. 3979/2011. (ομοφ.)

Διαδικασία καταβολής εισφοράς εξαγοράς στον ΕΦΚΑ για την αναγνώριση του οφειλόμενου χρόνου πρόσθετης ασφάλισης στον Κλάδο Κύριας Ασφάλισης Αγροτών του πρώην ΟΓΑ.

Η παρούσα καταργήθηκε με την Δ.15/Δ/49714/1949/2021 - ΦΕΚ: 381/Β/2.2.2021

«Παροχή διευκρινήσεων για την εφαρμογή του άρθρου 55 του ν.4509/2017 (Α΄ 201) και της υπ᾽αριθμ. Δ.15/Γ΄/67695/1825/28/28-12-2018 Υπουργικής Απόφασης (Β΄ 6182) - Καταβολή ασφαλιστικών εισφορών στον ΕΦΚΑ αμειβόμενων με παραστατικά παρεχόμενων υπηρεσιών (τίτλος κτήσης – πρώην απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης)»(ΑΔΑ:6ΚΗΗ465Θ1Ω-ΛΚΟ)

Συντάξεις- αντισυνταγματικότητα:..Επειδή, στο άρθρο 95 του Συντάγματος ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας ανήκουν η μετά από αίτηση ακύρωση των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών (παρ. 1 εδ. α΄) και ότι οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου της Επικρατείας ρυθμίζονται και ασκούνται όπως νόμος ειδικότερα ορίζει (παρ. 4). Ειδικώς δε ως προς το ζήτημα των συνεπειών της ακυρωτικής αποφάσεως, η ισχύουσα διάταξη του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989, ακολουθώντας προηγούμενες όμοιες νομοθετικές ρυθμίσεις [βλ. ταυτάριθμα άρθρα του αρχικού νόμου περί Συμβουλίου της Επικρατείας 3713/1928 (Α΄ 273)και του ν.δ. 170/1973 (Α΄ 229)], ορίζει στην παρ. 1 ότι: «Η απόφαση που δέχεται την αίτηση ακυρώσεως απαγγέλλει την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και συνεπάγεται νόμιμη κατάργησή της έναντι όλων, είτε πρόκειται για κανονιστική είτε πρόκειται για ατομική πράξη». Την ανωτέρω διάταξη, την οποία (όπως και τις προγενέστερες) το Συμβούλιο της Επικρατείας παγίως εφάρμοζε με την έννοια ότι η ακύρωση της διοικητικής πράξεως ανατρέχει στον χρόνο εκδόσεώς της, τροποποίησε το άρθρο 22 παρ. 1 του ν. 4274/2014 (Α΄ 147), το οποίο προσέθεσε παρ. 3β έχουσα ως εξής: «Σε περίπτωση αιτήσεως ακυρώσεως που στρέφεται κατά διοικητικής πράξεως, το δικαστήριο, σταθμίζοντας τις πραγματικές καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί κατά το χρόνο εφαρμογής της, ιδίως δε υπέρ των καλόπιστων διοικουμένων, καθώς και το δημόσιο συμφέρον, μπορεί να ορίσει ότι τα αποτελέσματα της ακυρώσεως ανατρέχουν σε χρονικό σημείο μεταγενέστερο του χρόνου έναρξης της ισχύος της και σε κάθε περίπτωση προγενέστερο του χρόνου δημοσίευσης της απόφασης...». Με τη νέα διάταξη δόθηκε η δυνατότητα στο Συμβούλιο της Επικρατείας, υπό προϋποθέσεις τις οποίες το ίδιο σταθμίζει, να αποκλίνει, σε εξαιρετικές πάντως περιπτώσεις, από τον κανόνα της αναδρομικής ακυρώσεως και να καθορίσει μεταγενέστερο χρόνο επελεύσεως των συνεπειών της ακυρώσεως. (ΣτΕ 851/2018 Ολομ., 481/2018 Ολομ., 2287-2288/2015 Ολομ. κ.α.). Στην προκειμένη περίπτωση, το Δικαστήριο, συνεκτιμώντας τους λόγους για τους οποίους εχώρησε η ακύρωση της προσβαλλομένης κανονιστικής αποφάσεως και τον μεγάλο αριθμό των καταβαλλομένων επικουρικών συντάξεων, των οποίων ο επανυπολογισμός θα τεθεί εν αμφιβόλω με την αναδρομική ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, και των εκκρεμοτήτων που θα ανακύψουν, κρίνει ότι εν προκειμένω συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν, κατʼ εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως (άρθρου 50 παρ. 3β του π.δ. 18/1989), τα αποτελέσματα της ακυρώσεως να επέλθουν από την δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως. Τούτο δε, κατʼ εξάντληση του απώτατου χρονικού ορίου περιορισμού του ακυρωτικού αποτελέσματος που επιτρέπει ο νόμος (χρόνος προγενέστερος εκείνου της δημοσιεύσεως της δικαστικής αποφάσεως), πέραν του οποίου τίθεται ζήτημα παραβιάσεως του άρθρου 93 παρ. 4 του Συντάγματος, διότι, ορίζοντας το εν λόγω άρθρο ότι: «Τα δικαστήρια υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν νόμο που το περιεχόμενό του είναι αντίθετο προς το Σύνταγμα», απαγορεύει την - σε συμμόρφωση μάλιστα με δικαστική απόφαση - εφαρμογή νόμου μετά την κρίση αυτού ως αντίθετου προς το Σύνταγμα..Κατά τη γνώμη, όμως, των Συμβούλων Μ. Παπαδοπούλου, Ο. Ζύγουρα, Κ. Κουσούλη, Δ. Μακρή, Μ. Πικραμένου, Β. Αναγνωστοπούλου-Σαρρή και Αγ. Γαλενιανού-Χαλκιαδάκη, όπως έχει ήδη κριθεί (ΣτΕ Ολομ. 4003/2014, σκέψη 14), oι ρυθμίσεις των διατάξεων των παρ. 3 α, β και γ του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989 αποδίδουν, σε επίπεδο νόμου, δυνατότητες που έχει το Δικαστήριο, κατʼ ορθή ερμηνεία, απευθείας από τις διατάξεις του άρθρου 95 παρ. 1 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με την ίδια νομολογία, το Δικαστήριο έχει τη συνταγματική ευχέρεια να αποκλίνει, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, από τις ειδικότερες ρυθμίσεις των ως άνω δικονομικών διατάξεων. Ειδικότερα το Δικαστήριο έχει την ευχέρεια, αφού εκτιμήσει τις συνθήκες της υπόθεσης και σταθμίσει, αφενός, τα έννομα συμφέροντα των λοιπών πλην της Διοίκησης διαδίκων και, αφετέρου, το δημόσιο συμφέρον, να καθορίσει, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, χρόνο επελεύσεως των συνεπειών της ακυρώσεως μεταγενέστερο και από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της ακυρωτικής αποφάσεως, κατʼ απόκλιση των οριζομένων στην περίπτωση 3 β του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989. Στην προκειμένη περίπτωση, εν όψει του επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος να υφίσταται νόμιμο καθεστώς κοινωνικής ασφάλισης, οι συνέπειες της αντισυνταγματικότητας των διατάξεων του ν. 4387/2016 πρέπει να επέλθουν έξι μήνες μετά την δημοσίευση της παρούσας απόφασης, προκειμένου να παρασχεθεί η δυνατότητα στο νομοθέτη, αφού λάβει γνώση του σκεπτικού της ακυρωτικής απόφασης, να προβεί σε νέα, σύμφωνη με το Σύνταγμα, ρύθμιση του ζητήματος που αφορούν οι κριθείσες ως αντισυνταγματικές διατάξεις.

ΑΜΟΙΒΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ:. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στις προηγούμενες σκέψεις (II, III και IV), το Κλιμάκιο κρίνει, κατ’ αρχάς, ότι η από 2.7.2008 έγγραφη συμφωνία μεταξύ του Δήμου ..... και του φερόμενου ως δικαιούχου δικηγόρου για την παροχή των προαναφερόμενων νομικών υπηρεσιών αφορά μεν στο ίδιο νομικό ζήτημα, επαναλαμβανόμενο, ωστόσο, σε περισσότερες δικαστικές διενέξεις διαφόρων οικονομικών ετών που αφορούν σε διαφορετικές ανώνυμες εταιρείες, ήτοι πρόκειται για διαφορετικές υποθέσεις, για την διεκπεραίωση των οποίων απαιτείται κάθε φορά, κατ’ άρθρο 103 παρ. 2 περ. ι του ν. 3463/2006 (ήδη άρθρο 72 παρ. 1 περ. ιε του ν. 3852/2010), απόφαση ανάθεσης εντολής κατά συγκεκριμένη υπόθεση, όπως άλλωστε προβλέπεται τόσο στην 269/2008 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου περί καθορισμού της αμοιβής και των όρων παροχής των εν λόγω νομικών υπηρεσιών, όσο και στο ιδιωτικό συμφωνητικό που συνήφθη σε εκτέλεση αυτής. Ως εκ τούτου, η αμοιβή του φερόμενου ως δικαιούχου δικηγόρου για τη διενέργεια των εξώδικων και δικαστικών ενεργειών κάθε συγκεκριμένης υπόθεσης κρίνεται αυτοτελώς και δεν ασκεί επιρροή στη νομιμότητα ή μη της εντελλόμενης δαπάνης η προηγούμενη θεώρηση χρηματικών ενταλμάτων καταβολής αμοιβής στον ίδιο δικηγόρο για το χειρισμό παρόμοιων υποθέσεων που στηρίζονται στην ως άνω έγγραφη συμφωνία γενικής παροχής εντολής δικηγορικών υπηρεσιών, απορριπτομένου ως αβασίμου του σχετικού ισχυρισμού του Δήμου ..... περί εφαρμογής του π.δ. 136/2011, λόγω του ότι έχουν ήδη θεωρηθεί χρηματικά εντάλματα σε εκτέλεση του ίδιου ιδιωτικού συμφωνητικού. Περαιτέρω, η ανάθεση γενικά στο φερόμενο ως δικαιούχο δικηγόρο της νομικής υποστήριξης του Δήμου στις ως άνω υποθέσεις, με την 437/2007 απόφαση της Δημαρχιακής Επιτροπής και την 269/2008 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου ....., είναι μη νόμιμη, καθόσον, όπως έχει κριθεί (βλ. Ε.Σ. Ι Τμ. πρ. 79/2010, 116/2007, 204/2005) στις περιπτώσεις επιτρεπτής ανάθεσης εντολής σε δικηγόρο της διεκπεραίωσης νομικών υποθέσεων, η σχετική εντολή παρέχεται μόνο κατά συγκεκριμένη υπόθεση και δεν είναι νόμιμη η παροχή εντολής για το χειρισμό όλων γενικά των νομικών υποθέσεων του νομικού προσώπου για αόριστο χρονικό διάστημα, έστω κι αν αφορούν στο ίδιο νομικό ζήτημα, καθόσον γενική πληρεξουσιότητα για το χειρισμό νομικών υποθέσεων του νομικού προσώπου, παρέχεται, μόνο, στους, με τη νόμιμη διαδικασία, προσλαμβανόμενους με έμμισθη εντολή δικηγόρους του. Εν προκειμένω, δεν έχει τηρηθεί η διαδικασία που προβλέπεται στις οικείες διατάξεις (άρθρο 103 παρ. 2 του ν. 3463/2006, ήδη άρθρο 72 του ν. 3852/2010), οι οποίες διαγράφουν αυτοτελή και αποκλειστική ρύθμιση ως προς την αρμοδιότητα, τις προϋποθέσεις και τον τρόπο ανάθεσης των νομικών υπηρεσιών από Δήμο, καθόσον δεν έχει προηγηθεί αιτιολογημένη απόφαση της Δημαρχιακής (ήδη Οικονομικής) Επιτροπής του Δήμου ..... περί ανάθεσης εντολής διεκπεραίωσης των ως άνω νομικών υποθέσεων του Δήμου στο φερόμενο ως δικαιούχο δικηγόρο κάθε φορά με ξεχωριστές αποφάσεις ανά υπόθεση, όπως άλλωστε προβλεπόταν τόσο στην 269/2008 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου όσο και στο οικείο συμφωνητικό που υπεγράφη μεταξύ του Δήμου ..... και του φερόμενου ως δικαιούχου των χρηματικών ενταλμάτων δικηγόρου, κατά τους βασίμως προβαλλόμενους πρώτο και τρίτο λόγους διαφωνίας της Επιτρόπου. Εξάλλου, ανεξαρτήτως των ως άνω λόγων μη νομιμότητας της ανάθεσης, ο καθορισμός της αμοιβής του φερόμενου ως δικαιούχου δικηγόρου, με την 269/2008 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν είναι νόμιμος, ως αντικείμενος στις αρχές της δημοσιονομικής νομιμότητας, καθόσον δεν διαλαμβάνεται αιτιολογημένη κρίση σχετικά με το εύλογο της αμοιβής σε συνάρτηση με τις ιδιαιτερότητες κάθε υπόθεσης ξεχωριστά, μετά από συνεκτίμηση των ειδικών περιστάσεων της συγκεκριμένης υπόθεσης (π.χ. οι  εξειδικευμένες νομικές γνώσεις ή η εμπειρία που τυχόν απαιτείται, τα πρωτότυπα νομικά ζητήματα που ενδεχομένως ανακύπτουν, η πολυπλοκότητα του πραγματικού της οικείας υπόθεσης και ο δυσεπίλυτος χαρακτήρας της - βλ. Ε.Σ. Πρακτικά Κλιμ. Προλ. Ελ. Δαπ. στο Ι Τμ. 10η/10.6.2014). Αυτές οι παραδοχές έχουν προέχουσα σημασία, δεδομένου ότι, εν προκειμένω, το επίμαχο νομικό θέμα ανακύπτει κατ’ εξακολούθηση στο πλαίσιο πανομοιότυπων εξώδικων και δικαστικών ενεργειών του φερόμενου ως δικαιούχου δικηγόρου, που ανάγονται σε περισσότερα οικονομικά έτη και έχουν ως πυρήνα το αυτό νομικό ζήτημα

Μη ανακλητέα με την ΕλΣυν.Τμ.1/24/2017

Η απόφαση 783 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας δικηγόρου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος διαπίστωσε, μέσω άρσης τραπεζικού απορρήτου και αξιοποίησης πληρεξουσίων, ότι η προσφεύγουσα παρείχε ολοκληρωμένες υπηρεσίες διαχείρισης ακινήτων (όπως είσπραξη μισθωμάτων, νομική κάλυψη, και διαχειριστικές ενέργειες) σε 26 ιδιοκτήτες, χωρίς να εκδώσει τα αντίστοιχα φορολογικά στοιχεία. Η αρχή προσδιόρισε την αμοιβή στο 8% των μισθωμάτων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας ότι οι υπηρεσίες ήταν αμισθί ήταν αβάσιμος, δεδομένης της έκτασης των αρμοδιοτήτων και του μικρού αριθμού αμειβόμενων νομικών υποθέσεων από τους ίδιους πελάτες.

Αμοιβή πληρεξούσιου Δικηγόρου (...)Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν το Κλιμάκιο κρίνει ότι τόσο η 198/2008 απόφαση της Δημαρχικής Επιτροπής όσο και η 177/2008 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου εκδόθηκαν πριν από την εκτέλεση της παροχής των υπηρεσιών, που ανατέθηκαν στο δικηγόρο …. … και καμία επιρροή δεν ασκεί το γεγονός ότι κατά το χρόνο του διορισμού του είχε ήδη εκδοθεί η 114/2008 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου …, την οποία, άλλωστε, είχε χειριστεί άλλος Δικηγόρος. Συγκεκριμένα, καμία από τις νομικές ενέργειες στις οποίες προέβη ο ως άνω δικηγόρος και οι οποίες αναφέρθηκαν αμέσως παραπάνω, δεν εκτελέστηκαν πριν από την έκδοση της 198/2008 απόφασης  της Δημαρχικής Επιτροπής και της 177/2008 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, με την οποία καθορίστηκε η αμοιβή του για το σύνολο των νομικών ενεργειών, στις οποίες θα έπρεπε αυτός να προβεί, ώστε να επιτευχθεί η είσπραξη της σχετικής αποζημίωσης, της οποίας το ποσό, άλλωστε, δεν ήταν γνωστό  κατά το χρόνο αυτό, καθώς τελούσε σε συνάρτηση και με το πλήθος των εκτάσεων επί των οποίων θα αναγνωριζόταν το δικαίωμα χορτονομής του Δήμου καθώς και με το ύψος της οριζόμενης ανά τ/μ τιμής μονάδος.

ΟΤΑ-Έξοδα Κίνησης:(....)Ότι από τις 19-1-1984 είναι δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και από την 30η Ιουνίου 1983 διορίστηκε στον εναγόμενο και ήδη εκκαλούντα Δήμο, σε κενή οργανική θέση, ως δικηγόρος, συνδεόμενος με αυτόν με έμμισθη εντολή παροχής νομικών υπηρεσιών, αμειβόμενος με πάγια αντιμισθία. Ότι από την ημερομηνία προσλήψεώς του στον εναγόμενο Δήμο παρείχε τις υπηρεσίες του συνεχώς και αδιαλείπτως . Ότι μέχρι την έκδοση του ν. 4024/2011 λάμβανε κάθε μήνα κατ’ αποκοπή έξοδα κίνησης ύψους 365 ευρώ, ενώ από 1-11-2011 ο εναγόμενος Δήμος επικαλούμενος τη διάταξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 30 του Ν. 4024/2011 περιέκοψε παρανόμως το ανωτέρω ποσό που του καταβάλλονταν μηνιαίως ως έξοδα κίνησης. Ζητούσε δε, α) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος να του καταβάλει για την ανωτέρω αιτία, σύμφωνα με τις διατάξεις περί εντολής, άλλως κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξίας και με τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού , το συνολικό ποσό των 23.360 ευρώ για τα έξοδα κίνησης που αντιστοιχούν στο χρονικό διάστημα από 1-1-2014 μέχρι και 30-4- 2019 (365 ευρώ X 64 μήνες)(....)Εξάλλου τα έξοδα κίνησης καταβάλλονται στους ανωτέρω σύμφωνα με την υπ' αριθ. 9508/0022/2008 (ΦΕΚ Β 2684/2008) με την οποία τροποποιήθηκε η 2/50025/0022/3.10.2006 ΚΥΑ των Υφυπουργών Οικονομίας και Οικονομικών Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Επομένως τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 32 παρ 1 εδ 3 ν.4024/2011, όπως συμβαίνει και με το επίδομα μεταπτυχιακών σπουδών, σύμφωνα και με όσα ανωτέρω αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας.(....)ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων την από 15-11-2019 έφεση του εναγομένου Δήμου. ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την ως άνω έφεση. ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη υπ’ αριθμ. 1667/2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (διαφορές από αμοιβές). ΔΙΑΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει επί της από 26-3-2019 αγωγής. ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την ως άνω αγωγή. ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο Δήμο να καταβάλει στον ενάγοντα για το χρονικό διάστημα από 1-1-2014 έως 30-4-2019 το ποσό των δεκαοκτώ χιλιάδων εννιακοσίων δώδεκα ( 18.912) ευρώ με το νόμιμο τόκο 6% από την επίδοση της αγωγής και έως την εξόφληση. ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι ο εναγόμενος Δήμος οφείλει να καταβάλει στον ενάγοντα για το χρονικό διάστημα από 1-5-2019 μέχρι 13-5-2019, το ποσό των εκατόν πενήντα τριών ευρώ και εξήντα έξι λεπτών (153,66 ευρώ) .