Περί της ενώπιον των κατοίκων διοικητικών δικαστηρίων διαδικασίας επί διαφορών αναφερομένων εις την εισφοράν εις χρήμα κατά το άρθρο 21 του Ν. 947/79.

Η απόφαση 498/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος προς τη Δ.Ο.Υ. Μεσολογγίου. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή βεβαιωμένων οφειλών (φόρου και προσαυξήσεων, συνολικού ποσού 4.300,03 ευρώ) που αφορούσαν τον αποβιώσαντα σύζυγό της και προέκυψαν από οίκοθεν τροποποιητική δήλωση της Δ.Ο.Υ. για αναδρομικές συντάξεις του οικονομικού έτους 2014. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα της προσφεύγουσας αφορούσε τη διαγραφή βεβαιωμένων οφειλών, ενέργεια που ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και, κατά συνέπεια, δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα της ΔΕΔ. Κατά των πράξεων αυτού του σταδίου προβλέπεται άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά τριών ατομικών ειδοποιήσεων χρεών, ημερομηνίας 17.09.2024, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Φλώρινας. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε οφειλές συνολικού ύψους 8.281,56 € (3.541,07 € + 3.560,14 € + 1.180,35 €) που προέρχονται από κατάπτωση εγγύησης δανείου της Εθνικής Τράπεζας, ισχυριζόμενος ότι η αξίωση είχε παραγραφεί με απόφαση του Ειρηνοδικείου Φλώρινας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι οι ατομικές ειδοποιήσεις χρεών αποτελούν πράξεις που ανάγονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και όχι του προσδιορισμού φορολογικών βαρών. Ως εκ τούτου, κατά των πράξεων αυτών προβλέπεται η άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων και όχι η ενδικοφανής προσφυγή.

Η Απόφαση 230/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Λάρισας. Ο προσφεύγων, ως κληρονόμος, αμφισβητούσε οφειλές συνολικού ύψους 4.054,83 € από τους αποβιώσαντες γονείς του, ισχυριζόμενος εσφαλμένη καταλογισμό ακινήτων βάσει ψευδών δηλώσεων Ε9 και προβλήματα υγείας της μητέρας του. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η ατομική ειδοποίηση δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη που να προσβάλλεται με ενδικοφανή προσφυγή σύμφωνα με τον ΚΦΔ. Επειδή η πράξη είναι πληροφοριακού χαρακτήρα και εκδίδεται στο πλαίσιο της διοικητικής εκτέλεσης, το κατάλληλο ένδικο βοήθημα είναι η ανακοπή ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής η οποία στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής – υπερημερίας του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΒΟΛΟΥ, σχετικά με οφειλές των ετών 1997 και 1998, για τις οποίες η προσφεύγουσα βαρύνεται ως κληρονόμος του αποβιώσαντος αδελφού της. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της ειδοποίησης ισχυριζόμενη ότι το δικαίωμα του Δημοσίου για την είσπραξη των οφειλών έχει υποπέσει σε παραγραφή. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, καθότι η ατομική ειδοποίηση καταβολής – υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη στο πλαίσιο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ, ούτε εμπίπτει στην αρμοδιότητα της ΔΕΔ. Οι πράξεις που εκδίδονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης προσβάλλονται αποκλειστικά με ανακοπή ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων.

ΘΕΜΑ: Υποβολή της Προσωρινής Δήλωσης Απόδοσης της προκαταβολής φόρου της υπολογιζόμενης επί των δικηγορικών αμοιβών για παραστάσεις ενώπιον των δικαστηρίων, της παρακράτησης φόρου επί οποιουδήποτε ποσού καταβάλλεται ως μέρισμα σε δικηγόρους καθώς και της απόδοσης του προκαταβλητέου φόρου επί των δικηγορικών αμοιβών των συναρτώμενων από το αποτέλεσμα των δικηγορικών υπηρεσιών ή της δίκης, με τη χρήση ηλεκτρονικής μεθόδου επικοινωνίας ή στη Δ.Ο.Υ., κατά περίπτωση.

Η απόφαση 11/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε ατομικές ειδοποιήσεις χρεών της Δ.Ο.Υ. Ξάνθης, συνολικού ύψους 26.345,10€, που αφορούσαν την κατάπτωση εγγύησης του Δημοσίου σε στεγαστικό δάνειο που είχε λάβει από την Εθνική Τράπεζα το 2005. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι στις οφειλές περιλαμβάνονται δόσεις που έχουν υποπέσει σε παραγραφή. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η διαφορά αφορά το στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και συνεπώς δεν υπάγεται στην αρμοδιότητά της βάσει του άρθρου 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024). Η διαφορά αυτή επιλύεται με την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 217 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η Απόφαση 309 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά ταμειακής βεβαίωσης τελών κυκλοφορίας φορολογικού έτους 2024, συνολικού ύψους 340,00€, της Δ.Ο.Υ. Πρέβεζας. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι είχε καταβάλει εμπρόθεσμα τα τέλη και θεώρησε εκ παραδρομής τον καταλογισμό. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι οι διαφορές που προκύπτουν από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του νέου Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024), καθώς τα τέλη κυκλοφορίας δεν περιλαμβάνονται ρητώς στις διατάξεις του Κώδικα. Συνεπώς, η υπό κρίση ενδικοφανής προσφυγή κρίθηκε εκτός της αρμοδιότητας της Δ.Ε.Δ., οδηγώντας στην απόρριψή της. Επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων.

Αναπροσαρμογή του προβλεπόμενου από την παρ. 1 του άρθρου 49 του ν. 4186/2013 ποσού, ως έξοδα κινήσεως, στους επιμελητές του Συμβουλίου της Επικρατείας, των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων και των εισαγγελιών αυτών και των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων.

Η απόφαση (380/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Προϊσταμένης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής. Ο προσφεύγων, ως κληρονόμος, αμφισβητούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε./Ε.Ε.Τ.Α. φορολογικού έτους 2011, συνολικού ποσού 653,01 ευρώ, υποστηρίζοντας ότι αφορούσαν τον παππού του που είχε αποβιώσει 16 χρόνια πριν τη βεβαίωση της οφειλής και ήταν παραγεγραμμένες. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση συνιστά πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, οι αναφυόμενες διαφορές αυτού του σταδίου πρέπει να επιλύονται μέσω ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της ΔΕΔ απαράδεκτη.