Πολεοδομία. Αντιμετώπιση πολεοδομικώς ως ενιαίων ή ανεξαρτήτων συνεχόμενων οικοπέδων, περιελθόντων με το αυτό συμβόλαιο στους αυτούς εξ αδιαιρέτου συγκυρίους.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Πλείονα οικόπεδα, άρτια και οικοδομήσιμα, περιλαμβανόμενα σε δώδεκα συνολικά οικοδομικά τετράγωνα εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως, μεταβιβασθέντα από το Δημόσιο σε πλείονες αγοραστές κατά το αυτό ποσοστό εξ αδιαιρέτου, μπορούν να αντιμετωπιστούν, κατόπιν σχετικής αίτησης, πολεοδομικώς ως ενιαία και συνεχόμενα ανά οικοδομικό τετράγωνο.

Παροχή από τον Νομάρχη εξουσιοδότησης υπογραφής.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Ως μεταβίβαση άσκησης αρμοδιοτήτων κατά την διάταξη του άρθρου 62 παρ.1 εδ.η’ του ΠΔ 30/96, νοείται η εξουσιοδότηση της υπογραφής, με κανονιστική απόφαση του Νομάρχη, που πρέπει να δημοσιεύεται, στα πρόσωπα που ορίζονται ειδικώς στην διάταξη αυτή ότι μεταβιβάζεται η άσκηση των αρμοδιοτήτων του Νομάρχη δηλ. σε μέλη του Νομαρχιακού Συμβουλίου, και σε προϊσταμένους, ή άλλα στελέχη των υπηρεσιών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, εξαιρουμένων των βοηθών Νομαρχών, οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στην ανωτέρω διάταξη. (ομοφ.)

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων (Φ.Μ.Α.), επικυρώνοντας τη φορολογική υποχρέωση του προσφεύγοντος ύψους 4.635,00 €. Ο προσφεύγων ζητούσε απαλλαγή από τον Φ.Μ.Α. λόγω απόκτησης πρώτης κατοικίας, ισχυριζόμενος ότι οι εκτάσεις οικοπέδων που κατείχε εξ αδιαιρέτου σε οικοδομικό συνεταιρισμό δεν πληρούσαν τις στεγαστικές του ανάγκες επειδή δεν ήταν δυνατή η έκδοση οικοδομικής άδειας (λόγω μη ολοκλήρωσης έργων υποδομής). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε ορθά βάσει της αρχικής δήλωσης Φ.Μ.Α., η οποία δεν επικαλούνταν λόγο απαλλαγής. Επιπλέον, η προσφυγή ως προς την επικαλούμενη σιωπηρή απόρριψη αιτήματος απαλλαγής κρίθηκε απαράδεκτη, καθώς το επικαλούμενο έγγραφο ήταν απλό ερώτημα και όχι επίσημο αίτημα προς τη Φορολογική Διοίκηση. Ωστόσο, η ΔΕΔ σημειώνει ότι ο προσφεύγων διατηρεί τη δυνατότητα υποβολής τροποποιητικής δήλωσης με τα απαραίτητα δικαιολογητικά εντός της προθεσμίας παραγραφής.

Παραγραφή ή μη αξιώσεων του Ταμείου Εθνικού Στόλου (ΤΕΣ).(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Α) Η αξίωση του ΤΕΣ από αποζημίωση ως κυρίου κατά ποσοστό εξ αδιαιρέτου 1,38% κτήματος στην θέση «Μεγάλη Λειχοτινιά», που βρίσκεται στην περιοχή Αγίων Πάντων Παρνασσίδας, εκτάσεως 4.000 στρεμμάτων περίπου λόγω της απαλλοτρίωσης 3.000 περίπου στρεμμάτων του κτήματος αυτού προς αποκατάσταση μικρών ακτημόνων κτηνοτρόφων, που έλαβε χώρα με την υπ’ αριθμ. Ε 46276/26-11-1954 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας έχει υποπέσει σε παραγραφή και σε κάθε περίπτωση οι αναφερόμενοι στο ιστορικό της παρούσας λόγοι δεν συνηγορούν στην τυχόν δικαστική διεκδίκηση αυτής. Β) Η αξίωση του ΤΕΣ από αποζημίωση ως κυρίου του προπεριγραφόμενου κτήματος αλλά και κατά ποσοστό εξ αδιαιρέτου 3,7% κτήματος 4.000 στρεμμάτων περίπου στη θέση «Μικρή Λειχοτινιά» της ίδιας περιοχής λόγω της απαλλοτρίωσης μέρους των εναπομεινάντων 1.000 στρεμμάτων των παραπάνω κτημάτων για την κατασκευή της Εθνικής Οδού Ναυπάκτου – Ιτέας – Αντιρρίου, που έλαβε χώρα με την υπ’ αριθμ. Δ 5364/5251/17-7-1973 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δημοσίων Έργων δεν έχει υποπέσει σε παραγραφή καθ’ όσον αφορά στην διεκδίκηση της αποζημίωσης, που αναλογεί σε αυτό από το ποσό που παρακατατέθηκε στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και δεν έχει εισπραχθεί από τρίτο και ενδείκνυται η δικαστική αναγνώριση αυτού ως δικαιούχο, με τις επιφυλάξεις που διατυπώνονται στο ιστορικό της παρούσας και κυρίως εφ’ όσον μετά από εκτίμηση του ύψους της αποζημίωσης, που δικαιούνται, τούτο κρίνεται συμφέρον.

Δημόσια κτήματα. Έκτακτη χρησικτησία. Ιδιοκτησιακό καθεστώς - τηρητέα πορεία του δημοσίου κτήματος ΑΒΚ 8 Σύρου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Επί ακινήτων είναι δυνατή η υπό του Δημοσίου κτήσις κυριότητος και εξ εκτάκτου χρησικτησίας (προγενέστερο δίκαιο). Έκτακτος χρησικτησία επί δημοσίων κτημάτων είναι δυνατή μόνον εφόσον η τριακονταετής παραγραφή αύτη συνεπληρώθη μέχρι της δημοσιεύσεως του Ν.Δ/τος της 22-4/16-5-1926. Η υπό του Δημοσίου χορήγησις αδείας λειτουργίας Καζίνου εις εταιρεία δεν νομιμοποιεί την ακυρότητα της προς αυτήν εισφοράς υπό εταίρου της (Δήμου), ακινήτου ανήκοντος εις το Δημόσιο.

Ενέργειες της Διοίκησης μετά την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης επί αναγνωριστικής αγωγής κυριότητας κατά του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία αναγνωρίζει τους ενάγοντες συγκύριους κατά ποσοστά εξ αδιαιρέτου επί του 1/2 ενός ακινήτου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Με βάση το διδόμενο ιστορικό, η αμετάκλητη αναγνωριστική απόφαση, με την οποία αναγνωρίζονται οι ενάγοντες συγκύριοι κατά ποσοστά εξ αδιαιρέτου επί του 1/2 του κοινού ακινήτου, ενόψει της φύσεώς της, είναι δεσμευτική για το εναγόμενο Δημόσιο μόνο ως προς την αναγνώριση των ποσοστών συγκυριότητας των εναγόντων και ως εκ τούτου το αίτημα αυτών για απόδοση των ποσοστών τους δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί, διότι προϋποθέτει καταψηφιστική απόφαση, με την καταβολή του αναλογούντος δικαστικού ενσήμου, επιπροσθέτως δε και λύση της μεταξύ τους κοινωνίας του δικαιώματος κυριότητας επί του κοινού ακινήτου, με διανομή. (ομοφ.)

Δημόσια κτήματα. Εκποίηση, λόγω προσκυρώσεως, μη αρτίου και μη οικοδομήσιμου οικοπέδου του Δημοσίου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η εκποίηση του δημοσίου κτήματος πρέπει να γίνει προς όλους τους κυρίους ή συγκυρίους των διηρημένων ή αυτοτελών οριζοντίων ιδιοκτησιών, οι οποίες έχουν συσταθεί στο οριζόμενο στην πράξη προσκυρώσεως όμορο οικόπεδο, ανάλογα με το ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του ενιαίου οικοπέδου, που αναλογεί σε κάθε διηρημένη ή ανεξάρτητη οριζόντια ιδιοκτησία. Δηλαδή, δεν ασκούν επιρροή οι σχετικές συμφωνίες μεταξύ των ενδιαφερομένων για την εκποίηση ιδιωτών και η ύπαρξη επικαρπίας. Από το εμπράγματο δικαίωμα της κυριότητας σαφώς διαφοροποιείται το εμπράγματο δικαίωμα της επικαρπίας, το οποίο αποτελεί προσωπική δουλεία και συνίσταται στο δικαίωμα του επικαρπωτή να χρησιμοποιεί και να καρπώνεται ξένο πράγμα, διατηρώντας όμως ακέραιη την ουσία του.

Σε περίπτωση εκποίησης από τον e-ΕΦΚΑ του ιδανικού του μεριδίου επί ακινήτου, του οποίου η εξουσία διαχείρισης και εκμετάλλευσης αυτού είχαν περιέλθει στο Ελληνικό Δημόσιο και ήδη στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤ.Α.Δ.) α. ποιο είναι το εμπράγματο δικαίωμα που μεταβιβάζει ο Φορέας, β. εάν, για τη εκποίηση του ανωτέρω ιδανικού μεριδίου, απαιτείται η σύμφωνη γνώμη της διαχειρίστριας και γ. ποιος θα εισπράξει το τίμημα της πώλησης του ακινήτου. Ο e-ΕΦΚΑ ως κύριος ή η ΕΤΑΔ, ως έχουσα τη διαχείριση και εκμετάλλευση του ακινήτου, για λογαριασμό του Δημοσίου.(...)Ο e-ΕΦΚΑ, ως έχων το δικαίωμα της πλήρους κυριότητας επί του ποσοστού 1/3 εξ αδιαιρέτου επί του ακινήτου, δύναται να μεταβιβάσει αυτό ελεύθερα, χωρίς να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη της διαχειρίστριας, εισπράττοντας ταυτόχρονα το τίμημα της πώλησης, αφού οι ανωτέρω εξουσίες της ΕΤ.Α.Δ. γεννούν ενοχικές αξιώσεις, οι οποίες όχι μόνο δεν αποστερούν τον κύριο από την άμεση εξουσία πάνω στο πράγμα και πρωτίστως την εξουσία διάθεσης αυτού, αλλά και παύουν με την εκποίηση του πράγματος (ομόφωνα).

Συνεχόμενα άρτια οικόπεδα.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Ορισμός οικοπέδου κατ’ άρθρο 2 του Ν.1577/1985 «είναι κάθε συνεχόμενη έκταση γης που αποτελεί αυτοτελές και ενιαίο ακίνητο και ανήκει σε ένα ή πλείονες κυρίους εξ αδιαιρέτου». Κατά την 430/1991 γνωμοδότηση της Ολομέλειας ΝΣΚ, συνεχόμενα άρτια οικόπεδα που περιέρχονται στον αυτόν κύριο με διαφορετικά συμβόλαια διατηρούν την αυτοτέλειά τους. Αντίθετη παρεμπίπτουσα κρίση με την απόφαση ΑΠ 1296/2006 ότι συνεχόμενα άρτια ακίνητα που περιέρχονται στην κυριότητα ενός και του αυτού προσώπου (ή στη συγκυριότητα πολλών) θεωρούνται ως ενιαίο ακίνητο. Κατά πλειοψηφία το Τμήμα γνωμοδοτεί σύμφωνα με την απόφαση αυτή. (Αντίθετη μειοψηφία, εμμένουσα στην 430/1991 Γνωμ. Ολ.ΝΣΚ.) - ΠΑΡΑΠΕΜΦΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΚΔΟΘΗΚΕ Η ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 67/2011 ΓΝΩΜ.

Κυριότητα καταλειπόμενων περιουσιών για εκτέλεση κοινωφελών σκοπών. Φορολογία. Απαλλαγές από ΦΜΑΠ. Κεφάλαια αυτοτελούς διαχείρισης.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ι. α) Όταν δεν σκοπείται η ίδρυση ιδρύματος ως αυτοτελούς νομικού προσώπου δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις περί ιδρύματος, αλλά οι διατάξεις περί δωρεάς υπό τρόπον, εγκαταστάσεως και κληροδοσίας υπό τρόπον και η κυριότητα περιέρχεται στα νομικά πρόσωπα στα οποία ανατέθηκε η εκτέλεση του ειδικού κοινωφελούς σκοπού κατά τις άνω ειδικότερες διακρίσεις. β) Αναφορικώς με τα ιδρύματα που συνιστώνται μετά το θάνατο του ιδρυτή, τα ιδρύματα αυτά κατά το διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ του θανάτου του ιδρυτή και της εγκρίσεως του ιδρύματος θεωρούνται κατά πλάσμα του νόμου ότι υφίστανται σε σχέση με οποιοδήποτε θέμα που αναφέρεται στην περιουσία που έχει ταχθεί από τον ιδρυτή υπέρ αυτών. Το άνω ίδρυμα αποκτά την περιουσία βάσει των διατάξεων του κληρονομικού δικαίου ήτοι αυτοδικαίως μεν αν έχει εγκατασταθεί ως κληρονόμος ή κληροδόχος ορισμένου αντικειμένου, ενώ αν πρόκειται περί άλλης φύσεως κληροδοσίας κλπ, αποκτά ενοχικό δικαίωμα να αποκτήσει από τον βεβαρυμένο την παροχή των περιουσιακών στοιχείων που του κληροδοτήθηκαν. γ) Αν η ιδρυτική πράξη είναι δικαιοπραξία εν ζωή ο ιδρυτής υποχρεούται μόλις συσταθεί το ίδρυμα να μεταβιβάσει σ’ αυτό την ταχθείσα περιουσία η οποία αποκτάται από το ίδρυμα. Το ίδρυμα έχει κατ’ αρχήν ενοχική αξίωση κατά του ιδρυτή και των κληρονόμων του για τη μεταβίβαση της ταχθείσης περιουσίας η οποία δεν αποκτάται αυτοδικαίως με τη σύσταση του ιδρύματος. δ) Όσον αφορά τις περιουσίες των παρ.3 και 4 του άρθρου 96 του ΑΝ 2039/39, λεκτέον ότι οι σχετικές διατάξεις συνιστούν απόκλιση από τις επί του θέματος ρυθμίσεις του ΑΚ και προβλέπουν ιδία διαδικασία περιελεύσεως των περιουσιών αυτών σε υφιστάμενα άλλα ιδρύματα ή νομικά πρόσωπα ή σε νέο κοινωφελές ίδρυμα. ΙΙ. Υποχρέωση καταβολής του φόρου και δη από τότε που γεννάται η σχετική φορολογική υποχρέωση, έχουν τα πρόσωπα που μνημονεύονται στην παρ.2 του άρθρου 22 του Ν 2459/97 αλλά και ο υπεισερχόμενος στη θέση κηδεμόνα σχολάζουσας κληρονομίας εκτελεστής της διαθήκης. ΙΙΙ. Οι απαλλαγές από το ΦΜΑΠ ορίζονται περιοριστικώς στο νόμο και χορηγούνται στα νομίμως συνιστώμενα ιδρύματα ως και στα ιδρύματα που εμπίπτουν στο άρθρο 114 ΑΚ. Στα υποτελή ιδρύματα ισχύουν οι απαλλαγές που αφορούν τα νομικά πρόσωπα στα οποία προσκολλώνται. IV. Τα κεφάλαια αυτοτελούς διαχειρίσεως για τα οποία δεν καθορίστηκε ίδιος τρόπος διοικήσεως δεν αποτελούν υποκείμενο του ΦΜΑΠ, αλλά αντί αυτών τέτοιο υποκείμενο αποτελούν τα νομικά πρόσωπα στα οποία ανατέθηκε η εκτέλεση του κοινωφελούς σκοπού. Ακολουθούν τη νομική μεταχείριση του νομικού προσώπου στο οποίο ανήκουν. Αν είναι πλείονα η περιουσία ενός εκάστου εξ αυτών προστίθεται στην περιουσία του νομικού προσώπου. Τα άνω υποτελή ιδρύματα δεν έχουν ίδιο αφορολόγητο όριο. (πλειοψ.)