Ιδιωτικές επενδύσεις. Διεκδίκηση επένδυσης ακινήτου. Επιστροφή ή μη εγγυητικών επιστολών για εξασφάλιση Δημοσίου σε περίπτωση εκνίκησης.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Μετά την άσκηση αιτήσεως αναιρέσεως κατά της εφετειακής αποφάσεως που απέρριψε την διεκδικητική αγωγή και μέχρι αμετακλήτου εκδικάσεως της υποθέσεως, πρέπει να διατηρηθούν οι εγγυητικές επιστολές, διότι εξακολουθεί να μην είναι βέβαιη η έκβαση της δίκης.

«Αίτηση αναιρέσεως — Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Αναπτύξεως (ΕΤΠΑ) — Μείωση της χρηματοδοτικής συνδρομής — Μέθοδος κατά προβολήν υπολογισμού — Διαδικασία εκδόσεως της αποφάσεως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή — Μη τήρηση της ταχθείσας προθεσμίας — Συνέπειες»(....)

Η ΥΔΕ στο Δήμο Αθηναίων δεν θα πρέπει να εκδόσει ένταλμα καταβολής οποιουδήποτε χρηματικού ποσού υπέρ της εργολήπτριας εταιρείας ΕΛΤΕΚ ΑΕ ως επιστροφή των παρακρατηθεισών κατά το άρθρο 27 παρ . 34 του Ν . 2166/93 κρατήσεων 6% ο υπέρ ΤΣΜΕΔΕ μέχρι να εκδοθεί απόφαση από το ΣτΕ επί της αιτήσεως αναιρέσεως του Δημοσίου κατά της 4696/98 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών , οπότε και σε περίπτωση απορρίψεως της αιτήσεως αναιρέσεως του Δημοσίου η πιο πάνω ΥΔΕ θα πρέπει να επανέλθει επί της υποθέσεως .

Δημόσιοι υπάλληλοι – Ποινή οριστικής παύσεως – Άσκηση ενστάσεως – Προθεσμία – Αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως του υπηρεσιακού συμβουλίου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η απόφαση του υπηρεσιακού συμβουλίου, με την οποία επιβλήθηκε σε μόνιμο πολιτικό υπάλληλο η ποινή της οριστικής παύσεως, δεν είναι άμεσα εκτελεστή, αν ο τιμωρηθείς άσκησε κατ αυτής εμπροθέσμως ένσταση ενώπιον του δευτεροβαθμίου πειθαρχικού συμβουλίου, διότι η άσκηση της ενστάσεως συνεπάγεται αναστολή εκτελέσεως της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσεως, η οποία, αν απορριφθεί η ένσταση και επιβληθεί η ίδια ποινή, καθίσταται εκτελεστή με την άπρακτη πάροδο της προθεσμίας για την άσκηση προσφυγής ενώπιον του ΣτΕ και, σε περίπτωση ασκήσεως προσφυγής, από και διά της εκδόσεως της αποφάσεως του ΣτΕ, αν δι αυτής κριθεί επιβλητέα άλλη ποινή, επί απορρίψεως δε της προσφυγής η λύση της υπαλληλικής σχέσεως επέρχεται αυτοδικαίως από τη δημοσίευση της αποφάσεως του ΣτΕ, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 142 παρ.5 του κυρωθέντος με το Ν 3528/2007 Κώδικα. (πλειοψ.)

Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων – Αίτηση θεραπείας – Γνωμοδότηση – Προθεσμία.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η θεσπιζομένη με το άρθρο 8 του ΑΝ 1539/1938 προθεσμία, εντός της οποίας το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων (Γ.Σ.Δ.Κ.) έχει αρμοδιότητα να κρίνει επί αιτήσεως θεραπείας του ιδιώτη, που αξιώνει εμπράγματο δικαίωμα επί ακινήτου κατά του Ελληνικού Δημοσίου, πριν εγείρει την σχετική αγωγή, έχει την έννοια ότι, μετά την παρέλευσή της, δεν δεσμεύεται πλέον ο ιδιώτης, αλλά μπορεί να ενεργήσει δικαστικώς, ασκώντας τη σχετική κατά του Δημοσίου αγωγή, ως προς το Συμβούλιο, όμως, δεν επιφέρει αποκλεισμό αυτού να επιληφθεί της αιτήσεως και μετά την παρέλευση αυτής, αλλά συνιστά έντονη υπόδειξη χάριν της ταχύτερης επιλύσεως των διαφορών, να προσπαθήσει να περατώσει τη διοικητική διαδικασία εντός του 6μήνου ή, κατά παράταση, του 9μήνου, ώστε να αποφευχθεί η χρονοβόρα και δαπανηρή δικαστική διαδικασία. Έτσι το Γ.Σ.Δ.Κ. διατηρεί την αρμοδιότητα και νομίμως επιλαμβάνεται, και μετά την παρέλευση της 6μηνης ή 9μηνης (κατά παράταση) προθεσμίας, της έρευνας και διακριβώσεως της αληθείας αιτήσεως θεραπείας του άρθρου 8 του ΑΝ 1539/1938, είτε αυτή έχει κοινοποιηθεί προ της ασκήσεως της εκκρεμούς ήδη ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου σχετικής αγωγής, είτε έχει κοινοποιηθεί μετά την άσκηση αυτής, εφόσον δεν έχει εκδοθεί μέχρι τότε δικαστική απόφαση, αμοιβαίως αποδεκτή από τα διάδικα μέρη, δια της μη προσβολής της με ένδικα μέσα, ή εκ του νόμου εκτελεστή. (πλειοψ.)

Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σχετικό αποδεικτικό επιδόσεως, η προσβαλλομένη απόφαση κοινοποιήθηκε στις 11.4.2001 στον Επιθεωρητή Τελωνείων ..., τον οποίο, εκπρόσωπο άλλωστε του Δημοσίου στη δίκη ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και μόνον καταθέσαντα υπόμνημα επί της εφέσεως της αναιρεσίβλητης εταιρείας ενώπιον του δικάσαντος διοικητικού εφετείου, το τελευταίο, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της προσβαλλομένης αποφάσεώς του, δέχθηκε ως τον εκπρόσωπο του Δημοσίου στην ενώπιόν του δίκη. Επομένως, η κρινόμενη αίτηση, η οποία κατετέθη στη γραμματεία του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών στις 25.6.2001, μετά δηλαδή την πάροδο της εξηκονθήμερης προθεσμίας από την κοινοποίηση της προσβαλλομένης αποφάσεως προς το Δημόσιο, ασκήθηκε εκπροθέσμως. Και ναι μεν η προσβαλλόμενη απόφαση κοινοποιήθηκε στις 25.4.2001 και στον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος επίσης φέρεται ότι είχε παραστεί ενώπιον του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου, πλην για την έναρξη της προθεσμίας της αιτήσεως αναιρέσεως από το Δημόσιο αρκούσε, κατά τα αναφερόμενα στην προηγούμενη σκέψη, η κοινοποίηση στον Επιθεωρητή Τελωνείων ... Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Λόγω της σπουδαιότητας όμως των ζητημάτων αυτών, το Τμήμα κρίνει ότι η υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί στην επταμελή σύνθεσή του, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 5 του Π.Δ. 18/1989 (Α΄ 8), να ορισθεί δε ως εισηγητής η Πάρεδρος Κ. Λαζαράκη.

Επειδή, η κρινόμενη αίτηση υπογράφεται από δικηγόρο, ως πληρεξούσιο των αιτουσών. Κατά την επ’ ακροατηρίου όμως συζήτηση της υποθέσεως δεν εμφανίσθηκαν ο νόμιμος εκπρόσωπος της πρώτης αιτούσης και η δεύτερη αιτούσα για να εγκρίνουν την άσκηση της αιτήσεως ούτε προσκομίσθηκε μέχρι την εν λόγω συζήτηση συμβολαιογραφική πράξη παροχής πληρεξουσιότητος προς τον ως άνω δικηγόρο. Και ναι μεν, κατά την ως άνω συζήτηση, εμφανίσθηκε δικηγόρος, άλλος από τον υπογράφοντα το δικόγραφο, ως εκπρόσωπος των αιτούντων, ο οποίος ζήτησε και έλαβε προθεσμία μέχρι 6.11.2014, προκειμένου να προσκομίσει συμβολαιογραφική πράξη παροχής δικαστικής πληρεξουσιότητος για την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως. Δεδομένου, όμως, ότι η ως άνω προθεσμία παρήλθε άπρακτη, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, σύμφωνα με το άρθρο 27 του π.δ. 18/1989, όπως ισχύειΚατά την επ’ ακροατηρίου όμως συζήτηση της υποθέσεως δεν εμφανίσθηκαν ο νόμιμος εκπρόσωπος της πρώτης αιτούσης και η δεύτερη αιτούσα για να εγκρίνουν την άσκηση της αιτήσεως ούτε προσκομίσθηκε μέχρι την εν λόγω συζήτηση συμβολαιογραφική πράξη παροχής πληρεξουσιότητος προς τον ως άνω δικηγόρο. Και ναι μεν, κατά την ως άνω συζήτηση, εμφανίσθηκε δικηγόρος, άλλος από τον υπογράφοντα το δικόγραφο, ως εκπρόσωπος των αιτούντων, ο οποίος ζήτησε και έλαβε προθεσμία μέχρι 6.11.2014, προκειμένου να προσκομίσει συμβολαιογραφική πράξη παροχής δικαστικής πληρεξουσιότητος για την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως. Δεδομένου, όμως, ότι η ως άνω προθεσμία παρήλθε άπρακτη, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, σύμφωνα με το άρθρο 27 του π.δ. 18/1989, όπως ισχύει.

Προσέγγιση των νομοθεσιών - Διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων - Οδηγία 89/665 - Προσφυγή ασκηθείσα από υποβαλόντα προσφορά κατά αποφάσεως της αναθέτουσας αρχής με την οποία αυτός αποκλείστηκε από διαδικασία προς υποβολή προσφορών - Ισχυρισμός αντλούμενος από το ασύμβατο της προκηρύξεως διαγωνισμού με το κοινοτικό δίκαιο - Παραδεκτό παρά την παρέλευση της προθεσμίας για άσκηση προσφυγής κατά της εν λόγω προκηρύξεως - Προϋπόθεση - Συμπεριφορά της αναθέτουσας αρχής αποσκοπούσα στο να στερηθεί ο υποβαλών προσφορά των δικαιωμάτων που του χορηγεί η κοινοτική έννομη τάξη.

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ-ΤΟΚΟΙ ΥΠΕΡΗΜΕΡΙΑΣ-ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΕΝΔΙΚΟΥ ΒΟΗΘΗΜΑΤΟΣ: σύμβαση με την οποία ανέλαβε την υποχρέωση, με τους όρους που αναφέρονται σε αυτή, να προβεί με δικά της τεχνικά μέσα και εργατοτεχνικό προσωπικό στην πλήρη καταστροφή αυτοκινήτων παλαιάς τεχνολογίας (...) Με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 9 παρ. 4 του ν. 1649/1986 και του άρθρου 41 του ν. 3659/2008 δεχόμενη ότι για να αρχίσει η προβλεπόμενη στις διατάξεις αυτές δίμηνη προθεσμία για την άσκηση αγωγής ενώπιον του αρμόδιου κατά δικαιοδοσία διοικητικού δικαστηρίου, σε περίπτωση που δεν έχει επιδοθεί η τελεσίδικη απορριπτική, λόγω δικαιοδοσίας απόφαση, αρκεί η γνώση του ασκούντος το ένδικο βοήθημα. Προς θεμελίωση του παραδεκτού της ασκήσεως της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως, εν όψει της προπαρατεθείσας διατάξεως του άρθρου 53 παρ. 3 του π.δ. 18/1989, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι ως προς το νομικό ζήτημα εάν η προθεσμία των δύο μηνών για την εκ νέου άσκηση αγωγής ενώπιον του κατά δικαιοδοσία αρμοδίου δικαστηρίου αρχίζει από την επίδοση της τελεσίδικης απορριπτικής αποφάσεως ή από τη γνώση αυτής, δεν υπάρχει νομολογία, ενώ η κρίση της αναιρεσιβαλλόμενης έρχεται σε αντίθεση με την 788/2008 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά. Ο ισχυρισμός αυτός, κατά το μέρος που προβάλλεται αντίθεση με την 788/2008 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά δεν είναι βάσιμος διότι η απόφαση αυτή δεν προσκομίζεται στο Δικαστήριο, ως θα έδει ... Ο ισχυρισμός, όμως, ότι δεν υφίσταται νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας επί του τιθέμενου με τον λόγο αναιρέσεως νομικού ζητήματος προβάλλεται βασίμως, κατά συνέπεια, ο σχετικός λόγος αναιρέσεως προβάλλεται παραδεκτώς και είναι περαιτέρω εξεταστέος. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, αφού, κατά τα γενόμενα δεκτά ανωτέρω, η γνώση του περιεχομένου τελεσίδικης δικαστικής αποφάσεως με την οποία απορρίπτεται ένδικο βοήθημα λόγω ελλείψεως δικαιοδοσίας, αρκεί για την εκκίνηση της δίμηνης προθεσμίας για την εκ νέου άσκηση του ενδίκου βοηθήματος ενώπιον του έχοντος δικαιοδοσία δικαστηρίου. Δια ταύτα Απορρίπτει την αίτηση.

Βούλευμα Συμβουλίου Εφετών, εκδοθέν κατά τη διαδικασία του άρθρου 308 παρ.1 εδ.τελ.Κ.Π.Δ. Διάκριση μεταξύ παραπεμπτικών και απαλλακτικών.Αίτηση αναιρέσεως από τον πολιτικώς ενάγοντα (Ελλ.Δημόσιο). Δήλωση παραστάσεως προ της εκδόσεώς του.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, το οποίο έχει εκδοθεί κατόπιν ασκήσεως ποινικής διώξεως κατά μελών του Δ.Σ. της ΚΥΔΕΠ, υπαλλήλων αυτής και πρώην Διοικητών της Α.Τ.Ε., μεταξύ άλλων, και για αδικήματα του Ν.1608/1950 και το οποίο παύει οριστικά την ποινική δίωξη κατά ορισμένων κατηγορουμένων και αποφαίνεται να μη γίνει κατηγορία κατ άλλων, δεν είναι δυνατό να προσβληθεί από το Ελλ.Δημόσιο, (ως πολιτικώς ενάγοντα) με αίτηση αναιρέσεως, εφ όσον δεν έχει δηλωθεί προ της εκδόσεώς του παράσταση πολιτικής αγωγής. Δεν παρακωλύεται όμως εξ αυτού η άσκηση αιτήσεως αναιρέσεως εκ μέρους του Εισαγγελέα Εφετών ή του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, αν και εφ όσον συντρέχουν οι προς τούτο προϋποθέσεις και υπάρχει προς τούτο προθεσμία, ή ακόμη και αιτήσεως αναιρέσεως από τον Εισαγγελέα του Α.Π. υπέρ του νόμου.