Διενέργεια νέου φορολογικού ελέγχου σε ήδη ελεγχθέντα επιτηδευματία.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Εφόσον, ύστερα από έλεγχο του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, δεν έχει εκδοθεί καταλογιστική πράξη, η φορολογική αρχή δύναται ακωλύτως και χωρίς καμία δέσμευση από προηγηθέντες φορολογικούς ελέγχους και τα πορίσματα αυτών να διενεργεί τακτικό (οριστικό) έλεγχο προς διακρίβωση των φορολογικών υποχρεώσεων του ήδη ελεγχθέντος επιτηδευματία και β) η διοικητική επίλυση της διαφοράς και η εντεύθεν απαλλαγή των εταιρειών, με τις οποίες είχε συναλλαγεί ο ελεγχόμενος επιτηδευματίας, από την αρχικώς αποδοθείσα εις βάρος τους παράβαση της διενέργειας εικονικών συναλλαγών δεν δεσμεύει τη φορολογική αρχή, μετά από έλεγχο στον ως άνω επιτηδευματία, να προβεί σε τεκμηριωμένη επανεκτίμηση των ιδίων συναλλαγών ως εικονικών ή μη. (ομοφ.)

Ανώτερη βία. Φορολογική διαδικασία.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η διάταξη της παρ.6 του άρθρου 10 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, με την οποία απέκτησε τυπική ισχύ νόμου η γενική αρχή της ανώτερης βίας, εφαρμόζεται κατ’ αρχήν και στο πεδίο της φορολογικής διαδικασίας, με την επιφύλαξη συνεκτίμησης σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση τυχόν ειδικών προβλέψεων της φορολογικής νομοθεσίας. Εάν υποβληθεί αίτημα για διοικητική επίλυση της διαφοράς μετά την προθεσμία που ορίζει ο νόμος (άρθρο 70 παρ.3 Ν 2238/1994) και ο φορολογούμενος ισχυρίζεται ότι η προθεσμία ανεστάλη λόγω ανώτερης βίας, δεν υφίσταται πλέον αρμοδιότητα του προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. να επιληφθεί και το θέμα θα κριθεί από το αρμόδιο δικαστήριο. Ίδια λύση προσήκει και στην περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν εκπληρώνει την υποχρέωση καταβολής του 1/5 των φόρων εντός δύο ημερών από τη διενέργεια του συμβιβασμού (άρθρο 24 παρ.2 Ν 2523/1997).

Φορολογικός έλεγχος. Κοινοποίηση εγγράφων στις περιπτώσεις αγνώστου διαμονής και δικαίωμα άσκησης προσφυγής από τον πτωχό, μετά την ισχύ του Ν 2717/99.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Οι κοινοποιήσεις των πράξεων των φορολογικών αρχών σε πρόσωπα άγνωστης διαμονής πρέπει να πραγματοποιούνται αποκλειστικά στο Δήμαρχο, κατά τη διάταξη του άρθρου 64 παρ.2 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας. (ομόφωνα) β) Ο πτωχός δεν νομιμοποιείται σε άσκηση προσφυγής ιδίω ονόματι, δοθέντος ότι μετά την ισχύ του ΚΔΔ το άρθρο 26 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας έχει καταργηθεί. (πλειοψ.) γ) Ο πτωχός δεν νομιμοποιείται να προβεί ιδίω ονόματι σε υποβολή πρότασης προς διοικητική επίλυση της διαφοράς. (πλειοψ.)

Δικαίωμα διενέργειας ελέγχου και πιθανής έκδοσης συμπληρωματικών φύλλων, μετά από έκδοση οριστικών φύλλων ελέγχου στα πλαίσια αιτήματος αμοιβαίου διακανονισμού.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η έκδοση οριστικών φύλλων ελέγχου μετά από πράξη διοικητικής επίλυσης της διαφοράς, έχει τα αποτελέσματα αμετάκλητης δικαστικής απόφασης. Η αρμόδια φορολογική αρχή, μετά την έκδοση των εν λόγω οριστικών φύλλων ελέγχου, δεν δύναται να διενεργήσει νέο έλεγχο και να εκδώσει, κατ’ άρθρο 68 του Κ.Φ.Ε., συμπληρωματικά φύλλα ελέγχου, στα πλαίσια αιτήματος αμοιβαίου διακανονισμού, που υποβάλλεται σε εφαρμογή της σύμβασης «Για την εξάλειψη της διπλής φορολογίας σε περίπτωση διορθώσεως των κερδών συνδεδεμένων επιχειρήσεων» (90/436/ΕΟΚ), που κυρώθηκε με τον ν. 2216/1994. (ομοφ.)

Φορολογία Εισοδήματος – Διοικητικός συμβιβασμός – Μη καταβολή οφειλομένου ποσού φόρου – Παραίτηση φορολογουμένου από προσφυγή – Βεβαίωση φόρου 25% κατ εφαρμογή της παρ.6 του άρθρου 74 του Κ.Φ.Ε.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Στην περίπτωση ανατροπής της διοικητικής επιλύσεως της διαφοράς, λόγω μη καταβολής του οφειλόμενου ποσού φόρου, η δήλωση παραιτήσεως του φορολογουμένου από την εμπροθέσμως ασκηθείσα προσφυγή του, που έγινε με δήλωσή του που καταχωρίστηκε στο σχετικό πρακτικό της διοικητικής επιλύσεως της διαφοράς δεν παράγει έννομα αποτελέσματα και η Φορολογική Αρχή οφείλει να προωθήσει την προσφυγή στο αρμόδιο Δικαστήριο προς εκδίκαση και να βεβαιώσει, σύμφωνα με την παρ.6 του άρθρου 74 του Κ.Φ.Ε., ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) του αμφισβητουμένου κυρίου φόρου, πρόσθετου φόρου και των λοιπών συμβεβαιωμένων με αυτόν φόρων και τελών. (ομοφ.)

ΚΦΣ. Η έκδοση, η λήψη και εικονικών τιμολογίων και η νόθευση αυτών θεωρούνται ιδιάζουσα φορολογική παράβαση, για την οποία επιβάλλεται πρόστιμο. 14 Οι επίμαχες πωλήσεις πετρελαίου κίνησης προς την αναιρεσείουσα ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν και τα επίδικα τιμολόγια ήσαν εικονικά. Η εφαρμογή της αρχής ne bis in idem προϋποθέτει ταυτότητα υποκειμένου ποινικής και διοικητικής διαδικασίας. Η φορολογική αρχή οφείλει να καλέσει τον επιτηδευματία να εκθέσεις τις απόψεις του, επιδίδοντάς του σημείωμα φορολογικού ελέγχου. Η παραβίαση του δικαιώματος ακροάσεως δεν εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από τα δικαστήρια της ουσίας. Απαράδεκτος ο σχετικός ισχυρισμός αν προβληθεί με το υπόμνημα ή την έφεση. Η φορολογική αρχή βαρύνεται με την απόδειξη της εικονικότητας, ενώ ο λήπτης του τιμολογίου βαρύνεται να αποδείξει την αλήθεια της συναλλαγής και την καλή του πίστη. Το αντικειμενικό σύστημα υπολογισμού του προστίμου κατά το άρθρο 5 του Ν. 2523/1997 δεν αντίκειται στο άρθρο 6 της ΕΣΔΑ και την αρχή της αναλογικότητας. Απορρίπτεται η αναίρεση (επικυρώνει την αριθμ. 980/2010 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών). Όμοια με την αρ.407/2019 ΣτΕ.

Δυνατότητα ή υποχρέωση της αναθέτουσας αρχής να ματαιώσει τα αποτελέσματα του διαγωνισμού, λόγω προκήρυξης και διεξαγωγής του με καταργηθέν νομικό πλαίσιο – Αρμοδιότητα οργάνου προς εξέταση της προδικαστικής προσφυγής εταιρείας που είχε συμμετάσχει στο διαγωνισμό Η Αναθέτουσα Αρχή του διαγωνισμού έχει δυνατότητα να ανακαλέσει – καταργήσει την παράνομη προκήρυξη του διαγωνισμού, σύμφωνα με τις γενικές αρχές ανάκλησης των διοικητικών πράξεων, επικαλούμενη την αρχή της νομιμότητας, χωρίς να κωλύεται από το γεγονός ότι κατά πράξεως της διαγωνιστικής διαδικασίας εκκρεμεί αίτηση ακυρώσεως. Λόγω δε του ότι ο διαγωνισμός αποτελεί σύνθετη διοικητική ενέργεια, η ανάκληση - κατάργηση της προκήρυξης αυτού θα έχει σαν συνέπεια να εκλείψει το νόμιμο έρεισμα έκδοσης των λοιπών πράξεων της διαγωνιστικής διαδικασίας. Η Αναθέτουσα Αρχή του διαγωνισμού, ως όργανο το οποίο έχει την οικονομική εξουσία να κατακυρώσει τα αποτελέσματα του διαγωνισμού, έχει αρμοδιότητα να εξετάσει την προδικαστική προσφυγή του άρθρου 4 του ν.3886/2010. 

Φορολογική μεταχείριση της αποζημίωσης που χορηγείται σε επιτηδευματία ή ελεύθερο επαγγελματία λόγω τροχαίου ατυχήματος και η οποία υπολογίζεται με βάση το διαφυγόν κέρδος. 

Η απόφαση 549 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός μη επιτηδευματία κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€ από τη Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Το πρόστιμο επιβλήθηκε βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/2024, για την εκπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση για τη φορολογική περίοδο 01.09.2024 - 30.09.2024. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε προβλήματα υγείας ως λόγο ανωτέρας βίας για την καθυστέρηση. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος απορρίπτεται ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος και ότι η φορολογική αρχή ορθώς επέβαλε το πρόστιμο των 100,00€ για την εκπρόθεσμη δήλωση.

Φορολογία εισοδήματος. Φορολογική μεταχείριση της αποζημίωσης που χορηγείται σε επιτηδευματία ή ελεύθερο επαγγελματία με δικαστική απόφαση λόγω τροχαίου ατυχήματος και η οποία υπολογίζεται με βάση το διαφυγόν κέρδος.(...)Τα χρηματικά ποσά που επιδικάζονται με δικαστικές αποφάσεις σε ιδιώτες ασκούντες συγκεκριμένο επάγγελμα, ως αποζημίωση αντικρύζουσα την απώλεια του εισοδήματός των λόγω της επελθούσης, από τραυματισμό σε τροχαίο ατύχημα, ανικανότητος προς εργασία (διαφυγόν κέρδος) αποτελούν φορολογητέο εισόδημα του επιτηδευματία και υπάγονται σε φόρο κατά την ίδια πηγή στην οποία υπάγεται και το εξ ενεργού δραστηριότητας προερχόμενο εισόδημά τους.