Επιστροφή Φ.Π.Α. σε αγρότη του ειδικού καθεστώτος του άρθρου 41 του Ν 2859/2000 – Εικονικά φορολογικά στοιχεία – Υποβολή σε βάρος του μηνυτήριας αναφοράς.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η επιστροφή Φ.Π.Α. σε αγρότες του ειδικού καθεστώτος του άρθρου 41 του Ν 2859/2000 με βάση εικονικά φορολογικά στοιχεία, συνιστά το αδίκημα των διατάξεων του άρθρου 18 παρ.1 του Ν 2523/1997, το οποίο διαπράττουν με τη λήψη επιστροφής Φ.Π.Α., εξαπατώντας τη φορολογική αρχή με τις εικονικές συναλλαγές τους και, επομένως, νόμιμα η αρμόδια φορολογική αρχή υποβάλλει τη σχετική μηνυτήρια αναφορά.

Πρόστιμο για παράβαση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων. ζητείται η αναίρεση της 5167/2003 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία, αφού έγινε δεκτή έφεση του ήδη αναιρεσιβλήτου, εξαφανίσθηκε η 3711/2001 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, δικάσθηκε προσφυγή του ιδίου και ακυρώθηκε η 125/1999 πράξη του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΙΒ΄ Αθηνών. Με την τελευταία αυτή πράξη επιβλήθηκε στον αναιρεσίβλητο πρόστιμο 2.016.751.880 δρχ., για παράβαση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (..) Κατά την έννοια των διατάξεων που προπαρατέθηκαν, όταν αποδίδεται σε ορισμένο επιτηδευματία η παράβαση της έκδοσης τιμολογίου εικονικού, υπό την έννοια είτε ότι δεν έχει πραγματοποιηθεί η συναλλαγή, στην οποία αυτό αναφέρεται, είτε ότι έχει μεν πραγματοποιηθεί η συναλλαγή, όχι όμως, όπως εμφανίζεται, με τον φερόμενο ως εκδότη του τιμολογίου, η φορολογική αρχή βαρύνεται, κατ’ αρχήν, με την απόδειξη της εν λόγω εικονικότητας. Περαιτέρω, σε περίπτωση που τιμολόγια παροχής υπηρεσιών χαρακτηρίζονται από την φορολογική αρχή ως εικονικά επί τη βάσει ορισμένων στοιχείων, το διοικητικό δικαστήριο της ουσίας ενώπιον του οποίου αμφισβητείται ο χαρακτηρισμός υποχρεούται, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 144επ. του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999 (Α’ 97) Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας που διέπουν τα ζητήματα της απόδειξης κατά την εκδίκαση των διοικητικών διαφορών ουσίας από τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, προκειμένου να εκφέρει την κρίση του, να σχηματίσει πλήρη και βέβαιη δικανική πεποίθηση, κάνοντας χρήση των επιτρεπόμενων από τον εν λόγω Κώδικα αποδεικτικών μέσων, μεταξύ των οποίων και τα δικαστικά τεκμήρια περί της συνδρομής των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών, αφού εκτιμήσει συνολικά τα υφιστάμενα στον φάκελο της υπόθεσης στοιχεία, και όχι μεμονωμένα το καθένα από αυτά (..)Επειδή, οι ανωτέρω κρίσεις του διοικητικού εφετείου είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένες..Και τούτο διότι το δικάσαν δικαστήριο, αφού συνεκτίμησε, στο σύνολό τους, τόσο τα στοιχεία που προέκυψαν από τον φορολογικό έλεγχο όσο και τα στοιχεία που, ήδη πρωτοδίκως, είχε επικαλεσθεί και προσκομίσει ο αναιρεσίβλητος, κατέληξε στην κρίση ότι η φορολογική αρχή, η οποία έφερε το σχετικό βάρος, δεν απέδειξε, όπως όφειλε, το εν προκειμένω κρίσιμο για τον καταλογισμό του ένδικου προστίμου σε βάρος του αναιρεσιβλήτου, ότι δηλαδή πραγματικός φορέας άσκησης της επίμαχης επιχειρηματικής δραστηριότητας ήταν ο τελευταίος ...Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

Δεσμευτικότητα αποφάσεων Ελεγκτικού Συνεδρίου στην περίπτωση που η Φορολογική Διοίκηση δεν παρίσταται ως διάδικος – Φορολογική αντιμετώπιση παροχών που προβλέπονται σε σύμβαση για σκοπούς Φ.Π.Α., όταν η σύμβαση έχει χαρακτηρισθεί ως προγραμματική.(...)Η Διοίκηση οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις πράξεις όλων των δικαστικών σχηματισμών του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σχετικά με τη νομιμότητα ή μη της εντελλόμενης δαπάνης. Αν η φορολογική αρχή διαπιστώσει αιτιολογημένα, κατόπιν διενέργειας ελέγχου ότι υπάρχουν επιμέρους πράξεις που υπόκεινται σε ΦΠΑ, μπορεί να ασκήσει την αρμοδιότητά της και να επιβάλει το σχετικό φόρο (ομόφ.). Ο νομικός χαρακτηρισμός μιας σύμβασης ως «προγραμματικής» συνιστά στοιχείο το οποίο από μόνο του ασκεί επιρροή στη φορολογική αντιμετώπιση όσον αφορά την υπαγωγή της ή μη στον ΦΠΑ, χωρίς, πάντως, να δεσμεύει τη φορολογική αρχή, αν αιτιολογημένα και κατόπιν ελέγχου διαπιστωθεί ότι το καταβαλλόμενο σε εκτέλεση της σύμβασης χρηματικό ποσό συνιστά αντιπαροχή για παρεχόμενες υπηρεσίες και όχι καταβολή δαπανών για την εκτέλεση του συμβατικού αντικειμένου (ομόφ.)

Δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ του καλόπιστου λήπτη εικονικού τιμολογίου ως προς το πρόσωπο του εκδότη ή τον χαρακτηρισμό της αναγραφείσας συναλλαγής.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Ο λήπτης φορολογικού στοιχείου που αγνοεί καλόπιστα την εικονικότητα ως προς το πρόσωπο του εκδότη δύναται να εκπέσει από το ποσό του ΦΠΑ, με το οποίο έχουν επιβαρυνθεί η παράδοση αγαθών και η παροχή υπηρεσιών που έγιναν σε αυτόν (πλειοψ.). Αντιθέτως, ο λήπτης φορολογικού στοιχείου, το οποίο είναι εικονικό λόγω του διαφορετικού χαρακτηρισμού της γενόμενης συναλλαγής, δεν δύναται να εκπέσει από το ποσό του ΦΠΑ (ομοφ.).

Εφαρμοστέο θεσμικό πλαίσιο για οφειλόμενα λιμενικά τέλη που βαρύνουν τα πλοία.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η Λιμενική Αρχή δύναται να απαγορεύει τον απόπλου του πλοίου, που βαρύνεται με τέλη και δικαιώματα, κατόπιν αιτιολογημένης αίτησης του οικείου φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα, κατ’ άρθρο 20 παρ.10 του ν.3622/2007 (πλειοψ.). Παραπομπή από την υπ' αριθμ. 136/2015 Γνωμ. Τμ.Δ΄ ΝΣΚ.

Κοινοποίηση της υπ' αριθμ. 537/2006 Γνωμοδότησης του ΝΣΚ σχετικά με την αρμοδιότητα ελέγχου πολιτικού κόμματος από τη φορολογική αρχή.

Σε περίπτωση διενέργειας φορολογικού ελέγχου και διαπιστώσεως παραβάσεως των διατάξεων του Κ.Β.Σ., πριν από την έκδοση πράξεως επιβολής προστίμου, η φορολογική αρχή έχει από το άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος την υποχρέωση να διασφαλίζει στο φερόμενο ως παραβάτη την ευχέρεια να εκθέτει σχετικά τις απόψεις του.

Ερωτάται εάν, ενόψει συγκεκριμένου πραγματικού, οφείλει η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων να χορηγήσει στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα φορολογικά στοιχεία Α.Ε., εν όψει και των διατάξεων περί φορολογικού απορρήτου.(...)H Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (φορολογική αρχή) δεν μπορεί να αντιτάξει το φορολογικό απόρρητο έναντι της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, αλλά οφείλει, ως αρμόδια δημόσια αρχή να χορηγήσει τα αιτούμενα στοιχεία για την ελεγχόμενη ανώνυμη εταιρεία, παρέχοντάς της έτσι την προβλεπόμενη εκ του Συντάγματος και του νόμου συνδρομή προς επιτέλεση του σκοπού της (κατά πλειοψηφία).

Φορολογικός έλεγχος – επανέλεγχος σε επιτηδευματία – Εικονικότητα – Διοικητική επίλυση της φορολογικής διαφοράς.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Στο πλαίσιο των νομολογιακών και θεωρητικών παραδοχών, η αναφερόμενη φορολογική αρχή νομίμως προβαίνει στη διενέργεια νέου τακτικού φορολογικού ελέγχου στην αναφερθείσα εταιρία, μη δεσμευόμενη – τόσο ως προς την έκταση όσο και κατά το περιεχόμενο αυτού – από τους προηγηθέντες φορολογικούς ελέγχους και τα πορίσματά τους, δεδομένου ότι οι έλεγχοι αυτοί, κατά το διδόμενο ιστορικό, δεν είχαν οδηγήσει στην έκδοση καταλογιστικών πράξεων. (πλειοψ.) β) Η φορολογική αρχή δεν δεσμεύεται να εφαρμόσει επί τρίτου προσώπου τα αποτελέσματα διοικητικής επίλυσης της διαφοράς, την οποία έχει ήδη καταρτίσει με συγκεκριμένο φορολογούμενο, ανεξάρτητα αν τα αποτελέσματα αυτά ευνοούν ή βλάπτουν το τρίτο πρόσωπο. Η διοικητική επίλυση της διαφοράς, που είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη απαλλαγή του ενός επιτηδευματία από τους εις βάρος του καταλογισμούς, λόγω εικονικότητας, δεν παράγει δέσμευση για τη φορολογική αρχή (ή τα δικαστήρια) προς εκφορά απαλλακτικής κρίσης και επί του αντισυμβληθέντος επιτηδευματία, χωρίς βεβαίως, να απαγορεύεται η εκ μέρους της φορολογικής αρχής συνεκτίμηση των λόγων, που οδήγησαν στην ως άνω απαλλαγή. (πλειοψ.) [Τα υποβληθέντα ερωτήματα, κατόπιν ισοψηφίας, κατά τη συνδυασμένη εφαρμογή των διατάξεων της υποπερίπτ.αα’ της περίπτ.β’ της παρ.3 του άρθρου 6 και του εδαφίου 5 της παρ.3 του άρθρου 7 του Ν 3086/2002, πρέπει να παραπεμφθούν στην Ολομέλεια του Ν.Σ.Κ.]

Θέμα : Κοινοποίηση της 525/2012 γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ. σχετικά με την επιβολή φορολογικών επιβαρύνσεων και κυρώσεων, σε περίπτωση έκδοσης εικονικών φορολογικών στοιχείων, που φέρονται ότι εκδόθηκαν από εικονική επιχείρηση, τόσο σε βάρος του πραγματικού υποχρέου που υποκρύπτεται όσο και σε βάρος εκείνου που εικονικά φέρεται ότι ασκεί την επιχείρηση .