Η απόφαση 983/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «.........» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει φόρους και πρόστιμα συνολικού ποσού €223.147,82 (€131.934,62 για εισόδημα και €91.213,20 για Φ.Π.Α.) λόγω μη αναγνώρισης δαπάνης €281.520,00 από 44 εικονικά φορολογικά στοιχεία εκδόσεως της εταιρείας «.........» για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η εταιρεία επικαλέστηκε λόγους ακυρότητας όπως άκυρη επίδοση, καλή πίστη, ανυπαρξία εικονικότητας και παραβίαση του κανόνα ne bis in idem. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, επιβεβαιώνοντας την ορθότητα της κοινοποίησης, την τεκμηριωμένη εικονικότητα των στοιχείων (βάσει της μη ύπαρξης έδρας ή προσωπικού της εκδότριας και μη απόδειξης της μεταφοράς αγαθών), και την ορθή επιβολή των προστίμων βάσει των άρθρων 58 και 58Α του ν. 4987/2022.

Η Απόφαση 1929/2018 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της 1995/2014 απόφασης του IV Τμήματος, με την οποία επιβεβαιώθηκε ο καταλογισμός σε βάρος του πρώην Νομάρχη Κέρκυρας για χρηματικό έλλειμμα ύψους 1.460.000,27 ευρώ. Το έλλειμμα προήλθε από παράνομη μεταφορά κεφαλαίων από λογαριασμούς της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κέρκυρας σε λογαριασμό νομαρχιακής «επιχείρησης», κατά παράκαμψη των δημοσιολογιστικών διατάξεων. Η Ολομέλεια απέρριψε τους ισχυρισμούς περί εφαρμογής της αρχής ne bis in idem, περί συγγνωστής νομικής πλάνης, και περί νομιμοποίησης των δαπανών. Τελικά, η αίτηση αναίρεσης έγινε δεκτή διότι το δικάσαν Τμήμα, κατά την κρίση της Ολομέλειας, παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας με αντιφατική αιτιολογία, αποκλείοντας την εφαρμογή της. Ως εκ τούτου, η 1995/2014 απόφαση αναιρέθηκε και η υπόθεση αναπέμφθηκε στο IV Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου για εκ νέου εξέταση.

Η απόφαση αφορά την έφεση πρώην υπαλλήλου (κλάδου ΤΕ Εποπτών Δημόσιας Υγείας) κατά πράξης καταλογισμού ύψους 17.536,53 ευρώ από την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης. Ο καταλογισμός επιβλήθηκε για αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές κατά το διάστημα 1.7.2020 έως 9.8.2021, μετά την αυτοδίκαιη λύση της υπαλληλικής του σχέσης λόγω επιβολής οριστικής παύσης από το Συμβούλιο της Επικρατείας (1365/2020). Το Δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς του εκκαλούντος περί παραβίασης της αρχής ne bis in idem και της χρηστής διοίκησης. Ωστόσο, κρίνοντας ότι ο αρχικός καταλογισμός παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, λόγω της μακράς διάρκειας της διαδικασίας (19 έτη), της de facto παροχής υπηρεσιών, της κακής οικονομικής και προσωπικής του κατάστασης, το Δικαστήριο μεταρρύθμισε την απόφαση. Περιόρισε το συνολικό καταλογισθέν ποσό στις 3.000,00 ευρώ.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020, που εκδόθηκαν βάσει της έμμεσης τεχνικής της αρχής των αναλογιών λόγω ανεπάρκειας δηλούμενου εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς για παράνομη εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, τον κανόνα ne bis in idem, την επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για το 2019, και τις πράξεις Φ.Π.Α. Έγινε μερική αποδοχή μόνο στον ισχυρισμό περί μη νόμιμης προσθήκης λογιστικών διαφορών για το 2019, αναγνωρίζοντας δαπάνες €10.309,20 ως εκπιπτόμενες. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταβολή για το 2019 μειώθηκε από €80.837,36 σε €72.950,81, ενώ οι πράξεις του 2020 και οι πράξεις Φ.Π.Α. επικυρώθηκαν.

Η απόφαση 803/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντα κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη τριών (3) εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας 117.550,00€ από εταιρεία κριθείσα ως συναλλακτικά ανύπαρκτη. Καταλογίστηκε ΦΠΑ 40.593,66€ και μειώθηκε η αναγνωριζόμενη φορολογική ζημία κατά 12.004,63€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι συναλλαγές ήταν πραγματικές και ότι ήταν καλόπιστος λήπτης, ωστόσο η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν απέδειξε τους ισχυρισμούς του, ούτε την πραγματοποίηση των επίμαχων συναλλαγών, επιβεβαιώνοντας έτσι πλήρως τα ευρήματα του ελέγχου.

Δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ του καλόπιστου λήπτη εικονικού τιμολογίου ως προς το πρόσωπο του εκδότη ή τον χαρακτηρισμό της αναγραφείσας συναλλαγής.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Ο λήπτης φορολογικού στοιχείου που αγνοεί καλόπιστα την εικονικότητα ως προς το πρόσωπο του εκδότη δύναται να εκπέσει από το ποσό του ΦΠΑ, με το οποίο έχουν επιβαρυνθεί η παράδοση αγαθών και η παροχή υπηρεσιών που έγιναν σε αυτόν (πλειοψ.). Αντιθέτως, ο λήπτης φορολογικού στοιχείου, το οποίο είναι εικονικό λόγω του διαφορετικού χαρακτηρισμού της γενόμενης συναλλαγής, δεν δύναται να εκπέσει από το ποσό του ΦΠΑ (ομοφ.).

Εφαρμοστέο θεσμικό πλαίσιο για οφειλόμενα λιμενικά τέλη που βαρύνουν τα πλοία.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η Λιμενική Αρχή δύναται να απαγορεύει τον απόπλου του πλοίου, που βαρύνεται με τέλη και δικαιώματα, κατόπιν αιτιολογημένης αίτησης του οικείου φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα, κατ’ άρθρο 20 παρ.10 του ν.3622/2007 (πλειοψ.). Παραπομπή από την υπ' αριθμ. 136/2015 Γνωμ. Τμ.Δ΄ ΝΣΚ.

Η απόφαση 152/03-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε τη διόρθωση του κωδικού 781 (€10.080,64) του εντύπου Ε1, ισχυριζόμενη αυθαίρετη τροποποίηση. Η αρμόδια φορολογική αρχή προχώρησε σε διόρθωση του κωδικού 781 στο ποσό των €4.242,97, καθώς μέρος των δηλωθέντων ποσών (π.χ. επιδόματα και παροχές) είχε δηλωθεί διπλά ή η αρχική δήλωση παρουσίαζε ανακολουθίες. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η φορολογική αρχή είχε την εξουσία να επαληθεύει τις δηλώσεις με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία (άρθρο 27 Ν. 5104/2024) και απέρριψε τους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας την οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους €1.258,57.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 του ΚΕΦΟΔΕ Αττικής. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε φόρο ύψους 862,98 € λόγω αδήλωτου εισοδήματος από τόκους αλλοδαπής προέλευσης (Η.Β.) ύψους 4.200,00 € που διαπιστώθηκε μέσω αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Η προσφεύγουσα είχε αρχικά υποβάλει τροποποιητική δήλωση δηλώνοντας μερικώς τους τόκους, με αποτέλεσμα αρχικό χρεωστικό 329,48 €, και ισχυρίστηκε ότι η φορολογική αρχή χρέωσε διπλά το φόρο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι βεβαιώθηκε μόνο η διαφορά (533,50 €) από τον τελικό προσδιορισμό (862,98 €) μετά την οίκοθεν 2η τροποποιητική δήλωση.

Δεσμευτικότητα αποφάσεων Ελεγκτικού Συνεδρίου στην περίπτωση που η Φορολογική Διοίκηση δεν παρίσταται ως διάδικος – Φορολογική αντιμετώπιση παροχών που προβλέπονται σε σύμβαση για σκοπούς Φ.Π.Α., όταν η σύμβαση έχει χαρακτηρισθεί ως προγραμματική.(...)Η Διοίκηση οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις πράξεις όλων των δικαστικών σχηματισμών του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σχετικά με τη νομιμότητα ή μη της εντελλόμενης δαπάνης. Αν η φορολογική αρχή διαπιστώσει αιτιολογημένα, κατόπιν διενέργειας ελέγχου ότι υπάρχουν επιμέρους πράξεις που υπόκεινται σε ΦΠΑ, μπορεί να ασκήσει την αρμοδιότητά της και να επιβάλει το σχετικό φόρο (ομόφ.). Ο νομικός χαρακτηρισμός μιας σύμβασης ως «προγραμματικής» συνιστά στοιχείο το οποίο από μόνο του ασκεί επιρροή στη φορολογική αντιμετώπιση όσον αφορά την υπαγωγή της ή μη στον ΦΠΑ, χωρίς, πάντως, να δεσμεύει τη φορολογική αρχή, αν αιτιολογημένα και κατόπιν ελέγχου διαπιστωθεί ότι το καταβαλλόμενο σε εκτέλεση της σύμβασης χρηματικό ποσό συνιστά αντιπαροχή για παρεχόμενες υπηρεσίες και όχι καταβολή δαπανών για την εκτέλεση του συμβατικού αντικειμένου (ομόφ.)