ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Συμβασιούχοι – Επίσχεση εργασίας – Ασφαλιστική υπαγωγή – Αρμοδιότητες ασφαλιστικών οργάνων.Κατά την διάρκεια της επίσχεσης εργασίας, παραμένει ενεργή και η ασφαλιστική σχέση του εργαζόμενου με το Ι.Κ.Α., ανεξαρτήτως του εάν η ασφαλιστέα εργασία ήταν υπακτέα στην κοινή ασφάλιση του Ι.Κ.Α. ή στον ΚΒΑΕ αυτού. Επί νόμιμης επίσχεσης η ασφάλιση στο Ι.Κ.Α. συνεχίζεται, προσδιοριζόμενη εκάστοτε με βάση τα στοιχεία που διαθέτουν τα ασφαλιστικά όργανα (τα οποία εκφέρουν διακεκριμένη και αυτοτελή, μη εξαρτώμενη δηλαδή από την τυχόν προσφυγή των ενδιαφερομένων μερών - εργοδότη και μισθωτού - στα πολιτικά δικαστήρια για την διευθέτηση των μεταξύ τους εργασιακών διαφορών, κρίση) και πάντοτε σύμφωνα με τις αρχές της καλής πίστης και των χρηστών συναλλακτικών ηθών (άρθρα 200, 288 Α.Κ.), όχι όμως πέραν του ευλόγου χρόνου διάρκειας αυτής, κατά τον οποίο οφείλονται αποδοχές, ο οποίος (εύλογος χρόνος) δεν μπορεί να υπερβεί τους πέντε μήνες, αφού μετά από αυτόν, η αποχή του μισθωτού από την εργασία του, συνιστά, κατά κρίση αντικειμενική, σιωπηρή εκ μέρους του καταγγελία της σύμβασης, εκτός εάν προσκομισθεί αντίθετη δικαστική απόφαση από την οποία να προκύπτει η μη λύση της εργασιακής σχέσης και η συνέχιση της επίσχεσης και πέραν του πενταμήνου αυτού και υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι τα ασφαλιστικά όργανα του Ι.Κ.Α. θα υιοθετήσουν τις παραδοχές της. Για το πεντάμηνο αυτό, τα εν λόγω όργανα του Ι.Κ.Α., οφείλουν να βεβαιώνουν χωρίς προσκόμματα, τον χρόνο ασφάλισης του μισθωτού, με βάση το ασφαλιστικό καθεστώς που αντιστοιχεί στην ειδικότητά του, καθώς επίσης και να εκδίδουν Πράξεις Επιβολής Εισφορών (ΠΕΕ) κατά του αρνούμενου να καταβάλει οικειοθελώς τις οφειλόμενες εισφορές του, εν λόγω χρονικού διαστήματος, εργοδότη. Η προσκόμιση, ενώπιον των ασφαλιστικών αυτών οργάνων, απόφασης πολιτικού δικαστηρίου, που εκδόθηκε μεταξύ εργοδότη και μισθωτού και αποφαίνεται για τη χρονική διάρκεια της επίσχεσης, δεν τα δεσμεύει, αφού αυτή δεν ισχύει έναντι πάντων, αλλά δύνανται, τα ασφαλιστικά αυτά όργανα, είτε να συμφωνήσουν με τις παραδοχές της απόφασης αυτής και να προβούν σε όλες τις ως άνω ενδεδειγμένες ενέργειές τους (πλήρης ασφαλιστική κάλυψη του μισθωτού και μετά το πεντάμηνο, έκδοση Π.Ε.Ε. σε βάρος του εργοδότη του κ.λπ.), είτε να κρίνουν αντιθέτως, αιτιολογώντας όμως ειδικώς την αντίθετη αυτή κρίση τους (ομοφ.)

Συμψηφισμός επιδόματος εργαζομένου με υπέρτερες αποδοχές.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Δικαιούται κατ’ αρχήν ο εργοδότης (ιδιωτικό σχολείο) να συμψηφίσει το επί πλέον χορηγούμενο ποσό του νόμιμου μισθού έλληνα ιδιωτικού εκπαιδευτικού με την αύξηση του επιδόματος εξωδιδακτικής απασχόλησης του άρθρου 8 παρ.7 του Ν 2986/2002, εκτός εάν έχει συμφωνηθεί το αντίθετο με ενοχικού τύπου συμφωνίες μεταξύ της συνδικαλιστικής οργάνωσης των ελλήνων ιδιωτικών εκπαιδευτικών και του συγκεκριμένου εργοδότη.

Ομαδικά συνταξιοδοτικά προγράμματα - Φορολογική αντιμετώπιση ασφαλίσματος. Το ασφάλισμα που καταβλήθηκε στους εργαζομένους επιχειρήσεων, πριν από την ισχύ του ν. 4110/2013, στα πλαίσια ομαδικών ασφαλιστικών συμβάσεων που είχαν συνάψει οι επιχειρήσεις αυτές με ασφαλιστικές επιχειρήσεις, κατά το μέρος που αντιστοιχεί στα καταβληθέντα από τον εργοδότη ασφάλιστρα, αποτελεί εισόδημα των εργαζομένων από μισθωτές υπηρεσίες, κατά το άρθρο 45 ΚΦΕ, το οποίο υπόκειται σε φορολόγηση κατά το χρόνο που οι δικαιούχοι της ασφαλιστικής παροχής (ασφαλίσματος) απέκτησαν το δικαίωμα είσπραξης αυτής, όχι μόνον όταν η ασφάλιση επιβάλλεται από το νόμο ή έχει αποτελέσει όρο μεταξύ του εργοδότη και των μισθωτών της εργασιακής σύμβασης ή δεσμευτικής για τον εργοδότη ΣΣΕ ή διαιτητικής απόφασης, αλλά και στην περίπτωση της καταβολής των ασφαλίστρων για τον μισθωτό εξ ελευθεριότητος του εργοδότη, εξ αφορμής, πάντως, της σχέσεως εργασίας, ακόμα και αν ο εργοδότης είχε επιφυλαχθεί του δικαιώματος της μονομερούς διακοπής της καταβολής των ασφαλίστρων. Στην περίπτωση της μερικής καταβολής του ασφαλίστρου από τον εργαζόμενο, η παροχή-ασφάλισμα κατά το μέρος που προέρχεται από ασφάλιστρα καταβληθέντα από τον εργαζόμενο, ακόμη και πριν την έναρξη ισχύος του ν.4110/2013, δεν φορολογείται ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, εκτός εάν τα ασφάλιστρα εξέπεσαν από το ακαθάριστο εισόδημά του και δεν φορολογήθηκαν, οπότε φορολογείται. (ομόφ.) (Η υπ’ αριθ. 22/2017 γνωμ/ση του Β΄ Τμήματος πραγματεύεται σχετικό θέμα)

Παράβαση εργατικής νομοθεσίας – Κυρώσεις – Οχήματα.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Κατά τόπον αρμόδιος για την επιβολή των σχετικών κυρώσεων σε περίπτωση παραβάσεως της εργατικής νομοθεσίας είναι ο Περιφερειακός Διευθυντής και συνακόλουθα το Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης στην περιφέρεια του οποίου έχει την έδρα του ο υπαίτιος εργοδότης (επιχείρηση). Επομένως, προκειμένου περί φορτηγών αυτοκινήτων, τουριστικών λεωφορείων και γενικά μετακινουμένων οχημάτων που μετακινούνται εκτός της έδρας της επιχείρησης (εργοδότη), στην οποία ανήκουν, ο έλεγχος της τηρήσεως της εργατικής νομοθεσίας θα γίνει από το τοπικό Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης, σε περίπτωση δε διαπιστώσεως παραβάσεως το Τμήμα αυτό θα πρέπει να διαβιβάσει το σχετικό δελτίο ελέγχου στο Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης στην περιφέρεια του οποίου ευρίσκεται η έδρα της επιχείρησης για την ολοκλήρωση από αυτό της περαιτέρω σχετικής διαδικασίας. (πλειοψ.)

Προμήθεια Συνθέτων Φυσιγγίων και Πυροσωλήνων:.. ζητείται η ανάκληση της 242/2015 Πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Ως εκ τούτου, στην παρούσα περίπτωση δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι συντρέχουν λόγοι ανωτέρας βίας, στους οποίους οφείλεται η μη εκπρόθεσμη κατάθεση της κρινόμενης αίτησης, εφόσον ανήκε στην αρμοδιότητα της αναθέτουσας αρχής να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες, ώστε η αίτηση να ασκηθεί εμπρόθεσμα και η επίκληση του απορρήτου της σύμβασης δεν αρκεί να αιτιολογήσει το εκπρόθεσμο, εφόσον είναι άλλο ζήτημα το εν λόγω απόρρητο και άλλο η άσκηση της αίτησης ανάκλησης, η οποία αποτελεί δικονομική ενέργεια, άσχετη με το χαρακτήρα της σύμβασης, που η αίτηση ανάκλησης αφορά. Εξάλλου, ναι μεν στο άρθρο 1 παρ. 12 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου του Προέδρου της Δημοκρατίας «περί καθιερώσεως πενθημέρου εβδομάδος εργασίας των δημοσίων εν γένει υπηρεσιών και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων», που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 1157/1981 (ΦΕΚ 126 Α΄), ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι οι νόμιμες προθεσμίες ή εκείνες που έχουν ορισθεί από τα δικαστήρια αρχίζουν από την επόμενη ημέρα από εκείνη που συνέβη το γεγονός που αποτελεί την αφετηρία τους και λήγουν την 7η μ.μ. ώρα της τελευταίας ημέρας, όμως η λήξη των προθεσμιών την ώρα αυτή έχει κριθεί (ΣτΕ 430/2005, 598/2008) ότι αφορούν την περίπτωση που από το νόμο επιτρέπεται η αποστολή προσφυγής με τηλεομοιοτυπία και όχι όταν απαιτείται η κατάθεση στην ίδια την αρχή, όπως συμβαίνει στην παρούσα περίπτωση, οπότε η προθεσμία λήγει την ώρα λήξης του νομίμου ωραρίου και τούτο ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι στην συγκεκριμένη υπόθεση δεν κατατέθηκε τελικά η υπό κρίση αίτηση την τελευταία ημέρα της επίμαχης προθεσμίας, έστω και εκτός του νομίμου ωραρίου (15:00) του γραφείου καταθέσεων και πρωτοκόλλου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αλλά μετά τη λήξη της.Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εξεταζόμενη αίτηση, η οποία ασκήθηκε εκπροθέσμως, πρέπει για το λόγο αυτό, ο οποίος εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το Τμήμα, να απορριφθεί ως απαράδεκτη και, ως εκ τούτου, πρέπει να απορριφθεί και η από 14.1.2016 παρέμβαση υπέρ αυτής.

ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.6/1078/2016

Επαναπρόσληψη υπαλλήλου δυνάμει αθωωτικής δικαστικής  απόφασης. (ΑΝΑΛΗΨΗ ΔΑΠΑΝΗΣ ΑΝΑΡΜΟΔΙΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ). Από τις προεκτεθείσες διατάξεις προκύπτει ότι στην περίπτωση κατά την οποία η σύμβαση εργασίας είχε καταγγελθεί από τον εργοδότη χωρίς την καταβολή αποζημίωσης απολύσεως, διότι είχε υποβληθεί εναντίον του εργαζομένου μήνυση ή είχε κατ’ αυτού απαγγελθεί κατηγορία για ποινικό αδίκημα που φέρει χαρακτήρα τουλάχιστον πλημμελήματος, τότε, μετά την απαλλαγή του τελευταίου αναβιώνει η υποχρέωση του εργοδότη προς καταβολή της αποζημίωσης, ώστε η (χωρίς αποζημίωση) καταγγελία να καταστεί έγκυρη. Η υποχρέωση αυτή του εργοδότη δεν ενεργοποιείται αυτοδικαίως, αλλά απαιτείται προηγούμενη όχληση από τον εργαζόμενο, η οποία συντελείται με κοινοποίηση στον εργοδότη του απαλλακτικού βουλεύματος ή της αθωωτικής απόφασης και την ταυτόχρονη δήλωσή του ότι επιθυμεί να εισπράξει την αποζημίωση απολύσεως. Για να διατηρήσει το κύρος της καταγγελίας και να αποτρέψει την περιέλευσή του σε υπερημερία, ο εργοδότης πρέπει να καταβάλει τη νόμιμη αποζημίωση αμέσως ή, πάντως, μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα από τη λήψη της όχλησης, εκτός αν επιθυμεί τη συνέχιση της εργασιακής σύμβασης, με επαναπρόσληψη του απολυθέντος. Είναι ισοδύναμη με δήλωση επιθυμίας για είσπραξη της οφειλομένης αποζημίωσης η δήλωση του απολυμένου εργαζομένου προς τον εργοδότη, με την οποία ζητά την επαναπρόσληψή του στη θέση από την οποία είχε απολυθεί, εφόσον και η δήλωση αυτή συνιστά όχληση του εργοδότη, προκειμένου να αρθεί η εκκρεμότητα από την προηγούμενη άτακτη καταγγελία και να εκδηλωθεί η βούλησή του, είτε για αναβίωση της εργασιακής σύμβασης με την επαναπρόσληψη είτε για την οριστικοποίηση της λύσης της με την καταβολή της αποζημίωσης.(..) Με τα δεδομένα αυτά, ο λόγος διαφωνίας περί μη τήρησης των άρθρων 14 έως 19 του ν. 2190/1994 περί πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ερείδεται επί εσφαλμένης προϋπόθεσης, καθόσον στην ελεγχόμενη περίπτωση δεν πρόκειται περί πρόσληψης το πρώτον αλλά περί επαναπρόσληψης του ..., στις 15.5.2017, ύστερα από πολύχρονη διαδικασία ενώπιον διοικητικών και δικαστικών αρχών...(..) Με τα δεδομένα αυτά η έκδοση της 54/2017 απόφασης ανάληψης υποχρέωσης είναι μη κανονική, διότι δεν υπογράφεται από τον Γενικό Διευθυντή της Δ.Ε.Υ.Α. ... και από τον Προϊστάμενο των Οικονομικών Υπηρεσιών αυτής, αλλά από τον Πρόεδρο του Δ.Σ. της Επιχείρησης και τον ταμία. Όπως προκύπτει από το κείμενο της απόφασης ανάληψης υποχρέωσης, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. άντλησε την αρμοδιότητα υπογραφής από τη 41/8.11.2016 απόφαση του Δ.Σ. της Δ.Ε.Υ.Α. .... Ωστόσο, σύμφωνα με την απόφαση αυτή, δεν δίνεται τέτοια εξουσία στον Πρόεδρο του Δ.Σ. ..., αλλά ούτε μπορεί να συναχθεί τέτοια εξουσία από την απονεμόμενη σ’ αυτόν αρμοδιότητα «για κάθε γενικά ενέργεια ή πράξη της επιχείρησης», διότι τούτο θα αντέβαινε στο άρθρο 6 του ν. 1069/1980, το οποίο ορίζει ότι μέχρι τον διορισμό του Γενικού Διευθυντή τα καθήκοντα αυτού ασκεί, με απόφαση του Δ.Σ., ο οριζόμενος υπάλληλος αυτής, ο κατά βαθμός ανώτερος και επί ισόβαθμων ο αρχαιότερος. Επίσης, ο ταμίας της επιχείρησης δεν μπορεί να υπογράφει σε καμία περίπτωση την απόφαση ανάληψης υποχρέωσης, διότι, βάσει του άρθρου 151 του ν. 4270/2014, τα καθήκοντά του είναι ασυμβίβαστα με αυτά του διατάκτη και του εκκαθαριστή αποδοχών..... Εξάλλου, η μεταγενέστερη χειρόγραφη, με διορθωτικό (μπλάνκο), διόρθωση των ονομάτων που είχαν τεθεί κάτω από τις ιδιότητες «Ο Πρόεδρος Δ.Σ.» και «Ο Αρμόδιος Υπάλληλος», χωρίς αλλαγή των ιδιοτήτων, καθώς και η θέση, αντιστοίχως, κάτω από αυτά των χειρόγραφων υπογραφών των … και …, δεν καθιστούν ισχυρή τη μη κανονικώς εκδοθείσα απόφαση ανάληψης υποχρέωσης, έστω και αν έγιναν σε εκτέλεση της 115/4.10.2017 απόφασης του Δ.Σ. της Επιχείρησης, διότι η απόφαση ανάληψης της υποχρέωσης αποκτά ισχύ μόνον από τη δημοσίευσή της στο Πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ, ανεξαρτήτως ότι και η ανωτέρω απόφαση του Δ.Σ. αντιβαίνει στο προμνησθέν άρθρο 6 του ν. 1069/1980 που ορίζει τον τρόπο αναπλήρωσης του Γενικού Διευθυντή, λαμβάνοντας υπόψη ότι η ύπαρξη και πλήρωση θέσης Γενικού Διευθυντή δεν αποτελεί διακριτική ευχέρεια της Επιχείρησης αλλά υποχρέωση αυτής και, ομοίως, η αναπλήρωση του Προϊστάμενου των Οικονομικών Υπηρεσιών δεν καταλείπεται στην ελεύθερη επιλογή του Δ.Σ. της Επιχείρησης, αλλά αυτή πρέπει να είναι σύμφωνη με τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο 37 του Ο.Ε.Υ. της Δ.Ε.Υ.Α. ..Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη είναι μη νόμιμη και κανονική και αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Προϋποθέσεις ένταξης εκπαιδευτικών σε ενιαίους πίνακες αναπληρωτών του Ν 3255/2004.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Α) Η προϋπηρεσία που έχει προσφερθεί σε ένα κλάδο δεν προσμετράται για την ένταξή του σε ενιαίο πίνακα αναπληρωτών του Ν 3255/2004 άλλου κλάδου. Β) 1. Δεν είναι νόμιμη η πρόσληψη ως αναπληρωτών ή και ο διορισμός τους ως μονίμων εκπαιδευτικών κατόχων πτυχίου ωδείου που δεν έχουν λάβει βαθμολογική βάση σε διενεργηθέντα διαγωνισμό παρά μόνον αν έχουν προσληφθεί νομίμως σε μουσικά σχολεία. 2. Μη νόμιμη η πρόσληψη ως αναπληρωτών ή ωρομισθίων πτυχιούχων ωδείου που πέτυχαν τη βαθμολογική βάση σε παλαιότερους διαγωνισμούς (1992-1995) των οποίων η ισχύς έχει προ πολλού λήξει. α) Μουσικοί κάτοχοι πτυχίων ωδείου με προϋπηρεσία που πέτυχαν την βαθμολογική βάση σε προγενέστερο διαγωνισμό (έτους 1992, 1995 ή του ΑΣΕΠ) εντάσσονται στους ενιαίους πίνακες αναπληρωτών της παρ.2α, περ.β και της παρ.4 του άρθρου 6 του Ν 3255/2004 μόνον εφόσον η προϋπηρεσία αυτών είχε κτηθεί κατόπιν νομίμου προσλήψεως. β) Μουσικοί κάτοχοι πτυχίων ωδείου με προϋπηρεσία που έχει αποκτηθεί χωρίς προηγούμενη συμμετοχή τους σε σχετικό διαγωνισμό δεν εντάσσονται στους ανωτέρω πίνακες αναπληρωτών για μόνιμο διορισμό του Ν 3255/2004, εκτός εάν η προϋπηρεσία τους αυτή είχε κτηθεί κατόπιν νομίμου προσλήψεώς τους σε μουσικά σχολεία, σύμφωνα με τις διατάξεις της με αριθ. 3345/2-9-1988 σχετικής υπουργικής αποφάσεως και με την προϋπόθεση ότι έχουν τα απαιτούμενα από το νόμο τυπικά προσόντα του κλάδου. γ) Δεν είναι δυνατόν να ενταχθούν στο σχετικό πίνακα του Ν 3255/2004 μουσικοί κάτοχοι πτυχίων ωδείου με 30 μήνες προϋπηρεσία μέχρι 30-6-2004, εφόσον επιτύχουν τη βαθμολογική βάση σε διαγωνισμό, ο οποίος θα διενεργηθεί μέχρι και το έτος 2007-2008, που είναι η καταληκτική ημερομηνία για το διορισμό των εκπαιδευτικών αυτών, διότι σύμφωνα με τα προαναφερθέντα η 30μηνη προϋπηρεσία τους δεν έχει νομίμως αποκτηθεί, αφού δεν ήταν και στο παρελθόν επιτυχόντες σε διαγωνισμό του κλάδου ΠΕ16. δ) Μουσικοί κάτοχοι πτυχίων ωδείου χωρίς απολυτήριο Λυκείου, δεν μπορούν να ενταχθούν στον πίνακα αναπληρωτών κλάδου ΠΕ16 για μόνιμο διορισμό, διότι δεν διαθέτουν το τυπικό προσόν για ένταξή τους σε κλάδο ΠΕ. ε) Μπορεί, κατά τη γνώμη του Τμήματος, να προσμετρηθεί για εγγραφή στους αντίστοιχους πίνακες και μόνιμο διορισμό τους η προϋπηρεσία μουσικών κατόχων πτυχίων ωδείου που εργάσθηκαν ως εμπειροτέχνες σε μουσικά σχολεία, μόνον εάν έχουν προσληφθεί ως εκπαιδευτικό προσωπικό στα σχολεία αυτά κατ’ εφαρμογή της ανωτέρω σχετικής υπουργικής αποφάσεως, με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι διαθέτουν τουλάχιστον απολυτήριο Λυκείου, προκειμένου να διορισθούν στον κλάδο ΠΕ16. Στις περιπτώσεις, όμως, που αυτοί εργάσθηκαν στα μουσικά σχολεία ως έκτακτοι συνεργάτες, αυτοί δεν πληρούν τις προϋποθέσεις εγγραφής τους στους πίνακες αυτούς και περαιτέρω διορισμού τους στον κλάδο ΠΕ16 Μουσικών του ΥΠΕΠΘ. Γ) Η παρασχεθείσα προϋπηρεσία ωρομισθίων εκπαιδευτικών, καθ’ υπέρβαση του νομίμου ωραρίου τους (11 ωρών εβδομαδιαίως) και μέχρι συμπληρώσεως του υποχρεωτικού ωραρίου νεοδιόριστου εκπαιδευτικού του οικείου κλάδου, που αποδεικνύεται από τις σχετικές βεβαιώσεις των Δ/νσεων Εκπαίδευσης, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη για την ένταξή τους στους πίνακες αναπληρωτών του Ν 3255/2004 α) για πρόσληψη αναπληρωτών (άρθρο 6 παρ.5), β) για μόνιμο διορισμό (άρθρο 6 παρ.2α, περ.ββ΄) και γ) για μόνιμο διορισμό - περίπτωση τριαντάμηνης προϋπηρεσίας (άρθρο 6 παρ.4). Δ) Δεν εντάσσονται στους πίνακες αναπληρωτών για μόνιμο διορισμό του άρθρου 6 του Ν 3255/2004 όσοι δεν έχουν αποδεχθεί το διορισμό τους σε θέσεις μονίμων εκπαιδευτικών καθώς και όσοι έχουν παραιτηθεί μέσα στο πρώτο έτος από το διορισμό τους. Ε) Υποψήφιοι εγγεγραμμένοι στον πίνακα αναπληρωτών του άρθρου 138 του Ν 2725/1999, οι οποίοι δεν υπέβαλαν αίτηση για μόνιμο διορισμό κατόπιν προσκλήσεως για το σχολικό έτος 2004-2005 δεν έχουν δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση για μόνιμο διορισμό το σχολικό έτος 2005-2006 κατ’ εφαρμογή της διατάξεως της παρ.1 του άρθρου 7 του Ν 3027/2002.

Περαιτέρω, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν σε προηγούμενη σκέψη, από το συνδυασμό των προπαρατεθεισών διατάξεων της ΚΥΑ 33700/2890/1950 και της ΥΑ Φ10221/οικ.26816/929/2011, όπως αυτές ερμηνεύθηκαν και με την υπ’ αριθ. 27/2012 Εγκύκλιο του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, προκύπτει πράγματι, ότι εργαζόμενοι καθαριότητας που απασχολούνται για έξι (6) ώρες ημερησίως επί πέντε (5) ημέρες την εβδομάδα, ήτοι τουλάχιστον τριάντα (30) ώρες εβδομαδιαίως, όπως στην κρινόμενη περίπτωση, νοούνται ως εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης και εξομοιώνονται μισθολογικά και κοινωνικοασφαλιστικά με αυτούς, δικαιούμενοι το πλήρες ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη επί του οποίου υπολογίζονται και οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές, ενώ επίσης, εργαζόμενοι και εργαζόμενες καθαριότητας απασχολούμενοι για έξι (6) ώρες ημερησίως επί πέντε (5) ημέρες την εβδομάδα (πλην των εξαιρέσεων που προβλέπονται στις προπαρατεθείσες διατάξεις βάσει του χώρου απασχόλησης) υπάγονται στο καθεστώς των βαρειών και ανθυγιεινών εργασιών, πλην όμως, η κατά τα ανωτέρω εξομοίωση αποσκοπεί στην εξασφάλιση ότι οι μερικώς απασχολούμενοι κατά τα 3/4 του πλήρους ωραρίου εργαζόμενοι καθαριότητας θα λαμβάνουν, σε κάθε περίπτωση, το διά των εκάστοτε ΕΓΣΣΕ προβλεπόμενο ελάχιστο ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη πλήρους απασχόλησης (ΕφΠειρ 770/2018, σκ. 3), καθόσον η μείωση των ωρών εργασίας κατά το 1/4 για οποιοδήποτε λόγο (πχ ατομική σύμβαση εργασίας) δεν απαλλάσσει τον εργοδότη από την υποχρέωση καταβολής αυτού. Εξασφαλίζεται δηλαδή, ότι οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων καθαριότητας που απασχολούνται με ωράριο εργασίας έξι (6) ωρών ημερησίως και τουλάχιστον πέντε (5) ημερών εβδομαδιαίως, ήτοι, κατά πλάσμα δικαίου, με καθεστώς πλήρους απασχόλησης, θα πρέπει να υπολογίζονται επί τη βάσει του ελάχιστου νομοθετημένου ημερομισθίου εργατοτεχνίτη, το οποίο δικαιούνται αυτοί να λαμβάνουν, και όχι επί τυχόν μειωμένων καταβαλλόμενων αποδοχών, διότι η καταβολή αυτή δεν είναι νόμιμη στο μέτρο που οι τελευταίες υπολείπονται των κατά τα άνω νόμιμων αποδοχών. Επομένως, η ανωτέρω εξομοίωση δεν καταλαμβάνει και το ποσοστό των εργοδοτικών εισφορών(παρ. 15) που πρέπει να επιβληθεί, αλλά μόνο το ύψος των αποδοχών επί των οποίων πρέπει να επιβληθεί. Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή θα είχε ως αποτέλεσμα, εργοδότης που καταβάλλει μειωμένο ποσό αποδοχών που αντιστοιχεί στην πραγματική απασχόληση καθαριστών παρότι οι εργαζόμενοι της εν λόγω κατηγορίας θεωρούνται κατά πλάσμα δικαίου ως πλήρους απασχόλησης, θα επωφελείτο και από το μειωμένο ποσοστό εργοδοτικής εισφοράς που αντιστοιχεί στους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης, σε σχέση με το προβλεπόμενο για τους απασχολούμενους με μερική απασχόληση. Εν προκειμένω, όπως άλλωστε προκύπτει από το περιεχόμενο της οικονομικής προσφοράς της παρεμβαίνουσας, αλλά δέχθηκε και η ΑΕΠΠ, αυτή, παρότι επικαλείται τις προπαρατεθείσες διατάξεις, στη συνέχεια, υπολογίζει τις απολαβές των εργαζόμενων με εξάωρη απασχόληση μειωμένες έναντι των απολαβών των εργαζόμενων με πλήρη απασχόληση, ενώ περαιτέρω, τις υπάγει όσον αφορά το αντίστοιχο ποσοστό ασφαλιστικών εισφορών, σε συνολικό ποσοστό 24,69% που βαρύνει συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Ενόψει όμως, των όσων εκτέθηκαν ανωτέρω, το ποσοστό των οφειλόμενων εισφορών για τους εργαζόμενους με ωράριο εργασίας έξι (6) ωρών ημερησίως και τουλάχιστον πέντε (5) ημερών εβδομαδιαίως, θα έπρεπε να ανέρχεται σε 25,17% και όχι σε 24,69% που δηλώθηκε, με αποτέλεσμα η προσφορά της εν λόγω εταιρείας να μην είναι νόμιμη ως προς το σκέλος αυτό, όπως βασίμως προβάλλει η αιτούσα με το σχετικό λόγο της αιτήσεως ακυρώσεως. Η αντίθετη δε κρίση της ΑΕΠΠ, παρίσταται εσφαλμένη και για τούτο ακυρωτέα.

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ::Αίτηση  ανάκλησης της 192/2014(...) Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο Τμήμα Με την υπό κρίση αίτηση, το Νοσοκομείο υποστηρίζει ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν ήταν αναγκαία η χορήγηση προηγούμενης άδειας στους ενδιαφερόμενους υπαλλήλους για την άσκηση ιδιωτικού έργου, αφού το έργο που ανέλαβαν αποσκοπούσε στην εξυπηρέτηση αναγκών του ίδιου του Νοσοκομείου, και όχι ιδιώτη εργοδότη. Πλην όμως, ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος, διότι, όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, η χορήγηση άδειας για την άσκηση ιδιωτικού έργου είναι σε κάθε περίπτωση απαραίτητη, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του Υπαλληλικού Κώδικα, ακόμη και όταν το έργο παρέχεται προς δημόσιους φορείς.  Περαιτέρω, το Νοσοκομείο υποστηρίζει ότι δεν ήταν αναγκαία η γνώμη του Υπηρεσιακού Συμβουλίου, η οποία, κατά τον ισχυρισμό αυτόν, ουδέποτε θα μπορούσε να είναι αρνητική, αφού το έργο που ανέλαβαν οι ανωτέρω υπάλληλοι ήταν, ενόψει του αντικειμένου του, συμβατό με τα υπαλληλικά τους καθήκοντα και δεν μείωνε το κύρος της υπηρεσίας, παράλληλα δε, το έργο εκτελέστηκε εκτός ωραρίου υπηρεσίας και δεν παρεμπόδισε την ομαλή εκτέλεση των κυρίων καθηκόντων τους.  Ωστόσο, ο ισχυρισμός αυτός είναι ομοίως αβάσιμος, διότι η προηγούμενη της άδειας σύμφωνη γνωμοδότηση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου προβλέπεται ως ουσιώδης τύπος της διαδικασίας, αφού το όργανο αυτό διαπιστώνει τη συνδρομή των προϋποθέσεων για την επιτρεπτή άσκηση ιδιωτικού έργου από τους υπαλλήλους, εκτιμώντας τόσο τις υποχρεώσεις και τα υπηρεσιακά καθήκοντα των αιτούντων την άδεια, όσο και τις πραγματικές ανάγκες του Νοσοκομείου, συνεπώς, ο τύπος αυτός δεν είναι δυνατόν να παραλειφθεί ούτε να προεξοφληθεί η θετική κρίση του οργάνου αυτού.  Τέλος, το Νοσοκομείο, επαναφέροντας τους αρχικούς ισχυρισμούς του, υποστηρίζει ότι η παράλειψη χορήγησης άδειας στους ανωτέρω υπαλλήλους δεν οφείλεται σε δική τους υπαιτιότητα, αλλά στη μη λειτουργία κατά το κρίσιμο διάστημα του Υπηρεσιακού Συμβουλίου, ήταν δε επιτακτική η άμεση εκτέλεση του ανατεθέντος σε αυτούς έργου,  προκειμένου να υλοποιήσει το Νοσοκομείο τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει με την από 25.6.2012 προγραμματική σύμβαση και να αποφύγει τις επαπειλούμενες ποινικές ρήτρες, σε περίπτωση καθυστερήσεων, δεδομένου άλλωστε ότι η πρόσληψη από το Νοσοκομείο εξωτερικών συνεργατών για την εκτέλεση του ίδιου έργου ήταν αδύνατη μετά την άρνηση του ΑΣΕΠ να εγκρίνει τέτοιου είδους προσλήψεις.  Ο ισχυρισμός αυτός είναι αβάσιμος, πρωτίστως διότι η παράλειψη τήρησης του ουσιώδους, κατά τα ανωτέρω, τύπου καθιστά μη νόμιμη την ανάθεση ιδιωτικού έργου στους φερόμενους ως δικαιούχους του εντάλματος υπαλλήλους, χωρίς να τίθεται ως προϋπόθεση η υπαιτιότητα των τελευταίων, σε κάθε περίπτωση δε, διότι τόσο το Νοσοκομείο όσο και οι ενδιαφερόμενοι γνώριζαν την υποχρέωση τήρησης του τύπου αυτού, που άλλωστε είχε επισημανθεί και με την 4052/13.3.2013 απόφαση του Διοικητή του Νοσοκομείου. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τις επαπειλούμενες συνέπειες από την υπερημερία του Νοσοκομείου κατά την εκπλήρωση των υποχρεώσεών του από την προγραμματική σύμβαση, καθώς και την πραγματική αδυναμία τήρησης του προβλεπόμενου τύπου κατά το κρίσιμο διάστημα, το Τμήμα κρίνει ότι η Διοίκηση του Νοσοκομείου, από συγγνωστή πλάνη και χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των οικείων διατάξεων, θεώρησε νόμιμη τη ανάθεση των κρίσιμων εργασιών στους ανωτέρω υπαλλήλους και για τον λόγο αυτόν, το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής θα μπορούσε να θεωρηθεί, αν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος 2014, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει. (...)Δέχεται την αίτηση