Κώδικας βιβλίων και Στοιχείων


Ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων (π.δ.186/1992, Α΄ 84), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, καταργείται και αντικαθίσταται με τον Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών με την παρ. Ε1 ΤΟΥ ΑΡΘ. 1ου ΤΟΥ Ν. 4093/2012, ΦΕΚ-222 Α/12-11-2012 


Ν.4093/2012/E1 - ΦΕΚ: 222/Α/2012 -ΚΩΔΙΚΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ KAI ΛΟΙΠΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ


Ν. 4308/2014 ΦΕΚ 251/Α/24.11.201   (…) Άρθρο 38  Καταργούμενες και τροποποιούμενες διατάξεις  1. Από την 1η Ιανουαρίου 2015 καταργείται η υποπαράγραφος Ε1 της παραγράφου Ε' του ν. 4093/2012 (Κώδικας Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών), καθώς και κάθε διάταξη, ερμηνευτική εγκύκλιος ή Οδηγία έχει εκδοθεί δυνάμει εκείνης της διάταξης ή του προϊσχύοντος π.δ. 186/1992. «Εξαιρετικά οι αποφάσεις κ.υ.α. πολ. 1009/4.1.2012 (Β' 72), κ.υ.α. πολ. 1203/2.11.2012 (Β' 3130), κ.υ.α. πολ. 1032/21.2.2013 (Β' 548), κ.υ.α. πολ. 1206/ 30.8.2013 (Β' 2237) και κ.υ.α. πολ. 1263/4.12.2013 (Β' 3265), καθώς και κάθε άλλη σχετική απόφαση, οι οποίες αφορούν την εγκατάσταση ολοκληρωμένων συστημάτων ελέγχου εισροών - εκροών στα πρατήρια υγρών καυσίμων και στις εγκατάστάσεις πωλητών πετρελαίου θέρμανσης, καθώς και οι αποφάσεις α.υ.ο. 1093619/ 748/0015/πολ. 1212/10.8.1995 (Β' 719), α.υ.ο. 1128269/ 1226 /0015/ πολ. 1292/16.11.1995 (Β' 982), κ.υ.α. 1071467/536/ 0015/πολ. 1101/31.7.2006 (Β'1283), κ.υ.α. 1008269/52/ 0015/πολ. 1009/22.1.2008 (Β'176) και κ.υ.α. πολ. 1193/ 21.12.2010 (Β' 2174), καθώς και κάθε άλλη σχετική απόφαση, οι οποίες αφορούν την παρακολούθηση των συναλλαγών των επιχειρήσεων Καζίνο εξακολουθούν να ισχύουν και μετά την 1.1.2015.»

Η απόφαση 1043/04-06-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 500€ από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Καβάλας, για το φορολογικό έτος 2020. Το πρόστιμο επιβλήθηκε σε ατομική επιχείρηση (παροχή υπηρεσιών φωτογράφησης/βιντεοσκόπησης) λόγω μη χρήσης Φορολογικού Ταμειακού Μηχανισμού (ΦΤΜ) κατά την έκδοση στοιχείων λιανικής πώλησης. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε εξαίρεση βάσει της ΠΟΛ 1002/2014, ισχυριζόμενη ότι οι αποδείξεις εκδίδονταν εκτός της επαγγελματικής εγκατάστασης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η επιχείρηση δεν εμπίπτει στις κατηγορίες οντοτήτων που απαλλάσσονται ρητά και ότι οι υπηρεσίες, οι οποίες ακολουθούνται από παράδοση επεξεργασμένων φωτογραφιών/βίντεο, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για την απαλλαγή παροχής υπηρεσιών εκτός έδρας. Συνεπώς, η πράξη επιβολής προστίμου επικυρώθηκε.

Η Απόφαση 502 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ατομική επιχείρηση παροχής γευμάτων ταχείας εξυπηρέτησης. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πράξεων επιβολής προστίμου συνολικού ύψους 20.942,81€ (10.032,93€ για το 2018 και 10.909,88€ για το 2019) για παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Οι κυρώσεις βασίστηκαν σε έκθεση ελέγχου που διαπίστωσε 32.685 περιπτώσεις μη έκδοσης αποδείξεων, έπειτα από αντιπαραβολή των ηλεκτρονικών αρχείων του Φορολογικού Ηλεκτρονικού Μηχανισμού (ΦΗΜ) της επιχείρησης με δεδομένα παραγγελιών που λήφθηκαν από τις συνεργαζόμενες ηλεκτρονικές πλατφόρμες. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμες τις διαπιστώσεις του ελέγχου και απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί αντισυνταγματικότητας, αοριστίας των πράξεων και έκδοσης χειρόγραφων στοιχείων, καθώς αυτοί ήταν αβάσιμοι ή αναπόδεικτοι.

Η απόφαση 206 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Πύργου. Το πρώτο πρόστιμο, ύψους 11.122,33 
€, επιβλήθηκε για μη έκδοση φορολογικού στοιχείου (τιμολογίου) από την ατομική επιχείρηση του προσφεύγοντος προς τη συνδεδεμένη ομόρρυθμη εταιρεία (μετοχική συμμετοχή 50% και διαχειριστής). Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων εκμίσθωσε στην Ο.Ε. αγρούς με έτοιμη (ηρτημένη) καλλιέργεια φράουλας, της οποίας τα προϊόντα πωλήθηκαν άμεσα από την Ο.Ε., χωρίς όμως να έχει εκδοθεί φορολογικό παραστατικό πώλησης προς την εταιρεία. Το δεύτερο πρόστιμο, ύψους 250,00 
€, επιβλήθηκε λόγω μερικής μη ανταπόκρισης του προσφεύγοντος σε πρόσκληση της Φορολογικής Διοίκησης για παροχή λογιστικών αρχείων. Η ΔΕΔ έκρινε τις διαπιστώσεις του ελέγχου βάσιμες και επικύρωσε και τις δύο προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 426 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 3.11.2024 από ανώνυμη επιχείρηση κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 του 3ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει συνολικό ποσό €126.994,98, αποτελούμενο από φόρο εισοδήματος €84.663,32 και πρόστιμο €42.331,66, καθώς προσδιόρισε φορολογητέο εισόδημα €316.154,73 έναντι του δηλωθέντος €24.212,25. Η προσφεύγουσα βάσισε τους ισχυρισμούς της σε θέματα όπως η χρήση εταιρικών λογαριασμών για ηλεκτρονικό τζόγο εν αγνοία εταίρου και η καταβολή χρεών του πατέρα ενός εταίρου, καθώς και στον εσφαλμένο καταλογισμό μη εκπιπτόμενων δαπανών ύψους €73.103,71. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι οι ισχυρισμοί ήταν αόριστοι και ότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε κανένα νεότερο στοιχείο που να τεκμηριώνει την πλημμέλεια της φορολογικής πράξης.

Η απόφαση 1279/15.07.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2019 και 2020. Οι πράξεις είχαν επιβληθεί στον προσφεύγοντα, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου ιματισμού, λόγω της μη αναγνώρισης προς έκπτωση ΦΠΑ από τη λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, με συνολική καταλογιζόμενη διαφορά φόρου και προστίμου 34.758,68 €. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα (περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας, αρχών αναλογικότητας και φορολογικής ισότητας). Η απόφαση επιβεβαίωσε την εικονικότητα των εκδοτών των τιμολογίων, βάσει των εκθέσεων ελέγχου που τεκμηρίωναν την έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και προσωπικού των εκδοτριών επιχειρήσεων, ενώ ο προσφεύγων απέτυχε να αποδείξει την πραγματοποίηση των συναλλαγών.

Σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης – Απαλλαγή μισθωτή από το Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας για τα κτίσματα ακινήτων και τα λοιπά συστατικά του εδάφους, τα οποία χρησιμοποιεί για την άσκηση επιχείρησης της περ δ΄ του άρθρου 23 του Ν 2459/1997.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Λόγω της αποκλειομένης διασταλτικής ή αναλογικής εφαρμογής των απαλλακτικών φορολογικών διατάξεων και επί άλλων περιπτώσεων, πέραν των απαλλασσομένων κατηγοριών φορολογουμένων, αφενός, και της μη αποκλειομένης στη συγκεκριμένη περίπτωση από τις συνταγματικές επιταγές περί φορολογικής ισότητας ευχέρειας του φορολογικού νομοθέτη να ρυθμίσει διαφορετικά τις προεκτεθείσες περιτπώσεις, αφετέρου, αποκλείεται η επέκταση της απαλλαγής, που θεσπίζεται με τις διατάξεις του άρθρου 23 του Ν 2459/1997 και στον μισθωτή βάσει χρηματοδοτικής μίσθωσης και επιτρεπτώς ο νομοθέτης δεν θέσπισε τη συγκεκριμένη απαλλαγή υπέρ της κατηγορίας και των κατεχόντων ακίνητα βάσει χρηματοδοτικής μίσθωσης. Εννοείται, ότι, αν ο μισθωτής αυτός αποκτήσει κατά κυριότητα τα επενδυτικά αγαθά, που αφορά η χρηματοδοτική μίσθωση, κάνοντας χρήση του δικαιώματος προαίρεσης, που υπάρχει στη σύμβαση αυτή, θα απαλλαγεί της καταβολής του φόρου για το μέλλον, αλλά βάσει άλλης ιδιότητας, αυτής του ιδιοχρησιμοποιούντος αυτά, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στην περίπτωση δ΄ του άρθρου 23 του Ν 2459/1997. (πλειοψ.) Στο πρώτο εδάφιο της περίπτωσης δ΄ του άρθρου 23 του Ν 2459/1997 πρέπει να θεωρηθεί ότι περιλαμβάνεται και ο μισθωτής βάσει χρηματοδοτικής μίσθωσης και να ισχύει και για αυτόν η απαλλαγή, εφόσον βεβαίως και αυτός, όπως και ο κύριος, ιδιοχρησιμοποιεί το ακίνητο που κατέχει βάσει της σχετικής σύμβασης και ασκεί επαγγελματική επιχείρηση, καθώς, όντας και αυτός, όπως ο κύριος, υποκείμενο του Φ.Μ.Α.Π., δεν εξαιρείται ρητώς από την απαλλαγή. (μειοψ.)