Η προσφεύγουσα ένωση εταιριών ζητήθηκε η ακύρωση της υπ΄ αριθμ. ***** απόφασης της αναθέτουσας αρχής, η οποία αποδέχθηκε την προσφορά της παρεμβαίνουσας εταιρίας στον διαγωνισμό για τον «Υποέργο 1:*****» στο πλαίσιο του έργου «Ολοκληρωμένη δράση προβολής και ανάδειξης του Τουριστικού και Πολιτιστικού πλούτου *****». Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά την ανάπτυξη διαδικτυακής πύλης που αξιοποιεί βάση δεδομένων και διαχειρίζεται πολιτιστικό – τουριστικό υλικό, συμπεριλαμβανομένων εργασιών ψηφιοποίησης, φωτογράφησης, βιντεοσκόπησης και δημιουργίας ψηφιακού περιεχομένου για την προβολή και ανάδειξη του τουριστικού και πολιτιστικού πλούτου.

Η απόφαση 184 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 500,00€ για το φορολογικό έτος 2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε σε ατομική επιχείρηση εστίασης με σερβίρισμα σε τραπεζοκαθίσματα, διότι κατά τη διάρκεια επιτόπιου ελέγχου στις 19/08/2024 διαπιστώθηκε ότι εξέδιδε στοιχεία λιανικής πώλησης από Φ.Η.Μ. που δεν λειτουργούσε με τις εγκεκριμένες προδιαγραφές, όπως ορίζονται στις αποφάσεις Α. 1073/2023 και Α. 1105/2024, περί υποχρέωσης χρήσης ΦΗΜΑΣ Εστιατορίου/ΦΤΜ Εστιατορίου. Η φορολογική αρχή επέβαλε το μειωμένο πρόστιμο των 500,00€, καθώς κρίθηκε ότι δεν επηρεαζόταν η αυθεντικότητα και η ακεραιότητα του περιεχομένου των στοιχείων. Ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί έλλειψης υπαιτιότητας για τη μη έγκαιρη εγκατάσταση του νέου μηχανισμού απορρίφθηκε, καθώς η φορολογική αρχή εφαρμόζει τις διατάξεις με δέσμια αρμοδιότητα.

Πρατήρια υγρών καυσίμων – Πρόστιμα – Έννοια υποτροπής σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 17 του ν. 3054/2002 – Αναστολή εκτέλεσης απόφασης επιβολής προστίμου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Η επιχείρηση, στην οποία έχει επιβληθεί πρόστιμο σύμφωνα με το άρθρο 17 του ν. 3054/2002, υποπέσει σε νέα παράβαση της ίδιας διάταξης, εντός τριετίας από την έκδοση της απόφασης, με την οποία επιβάλλεται σε αυτήν πρόστιμο ή άλλη κύρωση, μπορεί να θεωρηθεί υπότροπος και να της επιβληθούν οι νόμιμες κυρώσεις, ανεξάρτητα αν η επιχείρηση αυτή έχει ασκήσει προσφυγή κατά της πρώτης απόφασης επιβολής προστίμου και εφόσον δεν έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση, και β) η έκδοση απόφασης, με την οποία αναστέλλεται, εν όλω ή εν μέρει, η εκτέλεση απόφασης επιβολής προστίμου, δεν συνεπάγεται και την αναστολή των λοιπών συνεπειών της απόφασης αυτής. (ομοφ.)

Η απόφαση 752/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ομόρρυθμης εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018 έως 30.06.2023. Ο λόγος επιβολής του ΦΠΑ ήταν η μη αναγνώριση του δικαιώματος απαλλαγής ΦΠΑ σε φορολογικά στοιχεία (τιμολόγια παροχής ενδοκοινοτικών υπηρεσιών μεσολάβησης) που εξέδωσε η ελληνική εταιρεία προς ιταλική ατομική επιχείρηση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ορθώς επιβλήθηκε ο φόρος, καθώς ο λήπτης των υπηρεσιών (η ιταλική επιχείρηση) δεν διέθετε ενδοκοινοτικό ΑΦΜ/ΦΠΑ κατά την περίοδο των συναλλαγών (πριν τις 11.04.2023), με αποτέλεσμα να μην πληρούνται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για την απαλλαγή. Επίσης, η ΔΕΔ διόρθωσε το νομικό πλαίσιο επιβολής προστίμου, εφαρμόζοντας το άρθρο 58Α του ν. 4987/2022 αντί του άρθρου 54/54Α του ν. 5104/2024.

Καθορισμός τελών: α) φωτογράφησης-κινηματογράφησης-βιντεοσκόπησης σε Μουσεία, Μνημεία και Αρχαιολογικούς Χώρους, β) δημοσίευσης φωτογραφιών αρχαιολογικού περιεχομένου για εμπορική εκμετάλλευση γ) ηλεκτρονικών εκδόσεων, δ) χρήσης εικόνων στο Διαδίκτυο και ε) εκδηλώσεων σε αρχαία θέατρα και άλλους αρχαιολογικούς χώρους. στ) Διαδικασία καταβολής τελών για εκμαγεία, αντίγραφα και απεικονίσεις ακινήτων και κινητών μνημείων που ανήκουν στο Δημόσιο. ζ) Διαδικασία καταβολής τελών για χρήση ακινήτων και κινητών μνημείων σε λογότυπο.

356481/254593/7509/2927/2019- ΦΕΚ: 2812/Β/4.7.2019 Με την παρούσα καταργούνται α) η με αρ. πρωτ. ΥΠΠΟ/ ΓΔΑΠΚ/ΔΜΕΕΠ/Γ2/Φ51-52-54/81397/2199/12.5.2005 κοινή υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 1491/Β΄/27.10.2005) και β) η με αρ. πρωτ. ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ42/ 1020/62/10-04-2012 υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 1138/ Β΄/10-04-2012) «Έγκριση όρων και διαδικασιών για την πραγματοποίηση κινηματογραφικών λήψεων σε  μνημεία, αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους και σε μουσεία, σύμφωνα με το συνημμένο κατάλογο».

Αριθμ. ΥΠΠΟΤ/ΔΟΕΠΥ/ΤΟΠΥΝΣ/126463/2011,ΦΕΚ-3046/Β/30-12-2011,άρθρο 13: «Η αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΔΜΕΕΠ/Γ2/Φ51-52-54/81397/2199/12-9-2005 κοινή υπουργική απόφαση των Υφυπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Πολιτισμού καταργείται, με εξαίρεση τις διατάξεις της οι οποίες αφορούν τα της προβλεπόμενης στην παράγραφο 4 του άρθρου 46 του Ν. 3028/2002 αδείας.»

Η απόφαση 770 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από επιχείρηση η οποία τηρεί απλογραφικά βιβλία, κατά πράξεων επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι εν λόγω πράξεις επέβαλλαν πρόστιμα συνολικού ύψους 1.000,00 ευρώ (τέσσερις πράξεις των 250,00 ευρώ η καθεμία), σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 2 του ν. 5104/2024, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης περιβαλλοντικού τέλους πλαστικής σακούλας. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα πρόστιμα ήταν δυσανάλογα. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, επικυρώνοντας τις πράξεις επιβολής προστίμου, καθώς διαπιστώθηκε η εκπρόθεσμη υποβολή των δηλώσεων.

Η απόφαση 867/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που επιβλήθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας σε ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου γεωργικών φαρμάκων. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της αρχής των αναλογιών, κρίνοντας ότι δεν τηρούνταν αξιόπιστα λογιστικά αρχεία (αδυναμία επεξεργασμένων αρχείων απογραφών) και ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης του προσφεύγοντος. Επίσης, απορρίφθηκαν οι εκπτώσεις δαπανών (αποσβέσεις και μη ηλεκτρονική εξόφληση μισθοδοσίας). Οι συνολικές οριστικές φορολογικές υποχρεώσεις ανήλθαν σε €19.425,56 για το 2018 και €12.714,62 για το 2019.

Η απόφαση 1033 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΓΡΕΒΕΝΩΝ. Το πρόστιμο είχε επιβληθεί σε ατομική επιχείρηση καλλιέργειας δημητριακών λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης Φ.Π.Α. για την φορολογική περίοδο 01/10/2023 - 31/12/2023, από την οποία δεν προέκυψε φόρος προς καταβολή. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα βάσιμο, καθώς η αρχική δήλωση Φ.Π.Α. είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα, και επικαλούμενη τις διατάξεις του άρθρου 53 παρ. 7 περ. α) του Ν.5104/2024, αποφάσισε την ακύρωση της πράξης επιβολής προστίμου.

Η απόφαση 773/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής από επιχείρηση (ΑΦΜ: ………………) κατά πράξης επιβολής προστίμου φορολογικού έτους 2018. Το πρόστιμο, ύψους 500,00 ευρώ, επιβλήθηκε από την Προϊσταμένη του ΚΕΦΟΔΕ Αττικής λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, στις 05.09.2018, της δήλωσης περιβαλλοντικού τέλους πλαστικής σακούλας για την περίοδο 01.04.2018-30.06.2018, ενώ η προθεσμία ήταν η 31.07.2018. Η επιχείρηση επικαλέστηκε το δυσανάλογο του προστίμου σε σχέση με το βεβαιωθέν τέλος. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς το πρόστιμο των 500€ προβλέπεται για υπόχρεους τήρησης διπλογραφικών λογιστικών συστημάτων (που είναι η προσφεύγουσα) βάσει των άρθρων 53 του ν. 5104/2024 και 54 του ν. 4174/2013, τηρώντας την αρχή της νομιμότητας.

Η απόφαση 500/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (ατομική επιχείρηση ταξί) κατά της πράξης επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Ζ’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ για το φορολογικό έτος 2020, ύψους 132.824,90€. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων εσόδων, με διαπιστωθείσα αποκρυβείσα καθαρή αξία 441.901,26€. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθά επιβλήθηκε η κύρωση καθ’ υποτροπή (200% επί του ΦΠΑ), καθώς ο χρόνος διάπραξης των παραβάσεων (2020) ήταν μεταγενέστερος της κοινοποίησης δύο προηγούμενων όμοιων πράξεων επιβολής προστίμου (2019) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Απορρίφθηκαν επίσης οι ισχυρισμοί περί ασαφούς αιτιολογίας και εσφαλμένης εφαρμογής του άρθρου 58Α παρ. 1 του Ν.4987/2022.