Δημόσιοι υπάλληλοι. Εκπτωση υπαλλήλου από την Υπηρεσία, καταδικασθέντος με αναστολή.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Υπάλληλος Κέντρου Αποκαταστάσεως Ατόμων με ειδικές ανάγκες, καταδικασθείς αμετακλήτως σε ποινή φυλακίσεως 15 μηνών με τριετή αναστολή, εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 150 του Ν.2683/1999 περί αυτοδικαίας εκπτώσεως υπαλλήλου από την Υπηρεσία (πλειοψ.).

Δημόσιοι υπάλληλοι. Δυνητική αργία. Αυτοδίκαιη επαναφορά.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Προεδρεύων: Κ.Βολτής, Αντιπρόεδρος Εισηγητής: Σ.Δελλαπόρτας, Νομικός Σύμβουλος Για την αυτοδίκαιη επαναφορά του υπαλλήλου στην υπηρεσία, κατά το άρθρο 104 παρ.5 του Ν.2683/1999, προϋποτίθεται τελεσίδικη ποινική ή πειθαρχική απόφαση.

Δημόσιοι υπάλληλοι. Έκπτωση υπαλλήλου από την υπηρεσία. Ανάκληση διορισμού του. Λόγοι – προϋποθέσεις.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η κίνηση της διαδικασίας εκπτώσεως από την υπηρεσία υπαλλήλου προϋποθέτει καταδίκη με αμετάκλητη δικαστική απόφαση κατά τη διάρκεια της υπαλληλικής σχέσεως, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 150 του νυν ισχύοντος ΥΚ (Ν 2683/1999) και το αντίστοιχο άρθρο 249 του προϊσχύσαντος ΥΚ (ΠΔ 611/1977). Η ανάκληση του παρανόμου διορισμού υπαλλήλου γίνεται εντός διετίας, εκτός αν ο διορισμός προκλήθηκε από δολία ενέργεια του διορισθέντος ή υποβοήθηση της παρανομίας ή κατά παράβαση των άρθρων 4 (έλλειψη ιθαγενείας) και 8 (αμετάκλητη καταδίκη για ποινικά αδικήματα, που έλαβε χώρα πριν από τον διορισμό του καταδικασθέντος), οπότε επιτρέπεται, ανεξαρτήτως της παρελεύσεως οσουδήποτε χρόνου. Η ανάκληση του διορισμού, πάντως, εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια της Διοικήσεως, η οποία κατά την άσκηση αυτής πρέπει να λάβει υπόψη και να συνεκτιμήσει όλες τις παραμέτρους και ειδικές συνθήκες της περιπτώσεως. (ομοφ.)

Τακτικοί δημόσιοι υπάλληλοι. Απόσπαση δημοσίων υπαλλήλων που διανύουν διετή δοκιμαστική υπηρεσία.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν είναι δυνατή εκ του νόμου η απόσπαση, από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στο Υπουργείο Πολιτισμού / Γενική Γραμματεία Ολυμπιακών Αγώνων, τακτικού δημοσίου υπαλλήλου ο οποίος διανύει τη διετή δοκιμαστική υπηρεσία του άρθρου 40 του Υπαλληλικού Κώδικα (άρθρο πρώτο Ν 2683/1999).

Δημόσιοι υπάλληλοι. Άρση συνεπειών ποινικής καταδίκης. Χάρη. Επαναφορά στην υπηρεσία.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η ρύθμιση της διατάξεως της παρ.2 του άρθρου 115 του Ν 2683/1999 δεν καταλαμβάνει την παρούσα υπόθεση, διότι πριν από το χρόνο ενάρξεως της ισχύος της, είχε ήδη επέλθει η λύση της υπαλληλικής σχέσεως του υπαλλήλου δι’ απολύσεως αυτού από την υπηρεσία, λόγω της επιβολής εις βάρος του της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσεως. Συνεπώς δεν είναι δυνατή η επαναφορά του στην υπηρεσία μετά την απονομή σ’ αυτόν χάριτος κατ’ άρθρο 47 του Συντάγματος.

Δημόσιοι υπάλληλοι. Επάνοδος στην Υπηρεσία εκπεσόντος υπαλλήλου, κατ άρθρο 151 του Ν.2683/1999.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Μόνιμος υπάλληλος του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, εκπεσών αυτοδικαίως της Υπηρεσίας του λόγω ποινικής καταδίκης του για δωροληψία, ως προς τον οποίο ήρθησαν δια προεδρικού διατάγματος, κατ άρθρο 47 παρ.1 του Συντάγματος, οι απορρέουσες από την ποινική καταδίκη του έννομες συνέπειες, επανέρχεται στην Υπηρεσία βάσει της παρ.1 του άρθρου 151 του Ν.2683/1999 "Κύρωση του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ και άλλες διατάξεις", μη εξαρτωμένης της επαναφοράς του από την έκδοση του προβλεπόμενου, υπό της παρ.2 του ως άνω άρθρου 151, προεδρικού διατάγματος. Ευκταίον θα ήταν η Διοίκηση να εκδώσει το τελευταίο προεδρικό διάταγμα. (πλειοψ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ η γνώμη της μειοψηφίας.

Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Μετάταξη υπαλλήλων του ΟΤΕ στην ΥΠΑ.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Προεδρεύων: Ρ.Αντωνακόπουλος, Αντιπρόεδρος Εισηγήτρια: Α.Κουτούκη, Πάρεδρος Μετάταξη υπαλλήλων με τις διατάξεις του άρθρου 9 παρ.22 του ν.2266/94, από τον ΟΤΕ στην ΥΠΑ. Ισχύει αυτή από της κατά νόμο δημοσίευσής της στην Ε.τ.Κ. Πάροδος άπρακτης της προθεσμίας του, κατ αναλογία εφαρμοζόμενου, άρθρου 17 του Υ.Κ. (ν.2683/99) καθώς και παρέλευση κάθε έννοιας εύλογου χρόνου για ανάληψη καθηκόντων εκ μέρους του μεταταγέντος υπαλλήλου. Τεκμαίρεται "σιωπηρά απόρριψις" της μετάταξης. Υποχρέωση ανάκλησής της από την υπηρεσία που την εξέδωσε.

Διορισμός δημοσίου υπαλλήλου - Προθεσμία ορκωμοσίας.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Εάν η Διοίκηση δεν επιδίδει στον ενδιαφερόμενο έγγραφο περί του διορισμού του, δια του οποίου να του τάσσει και την προβλεπόμενη προθεσμία προς ορκωμοσία, σύμφωνα με τις παρ.1 και 2 του άρθρου 17 του Υ.Κ., τότε εφαρμογή έχει η διάταξη της παρ.3 του άρθρου τούτου. Επομένως η προθεσμία ορκωμοσίας του ενδιαφερομένου και αναλήψεως υπηρεσίας αρχίζει από την πάροδο της τριακοστής ημέρας από την δημοσίευση της πράξεως διορισμού, οπότε θεωρείται ότι έχει κοινοποιηθεί η τελευταία, ότι μετά δε την πάροδο αυτής της, κατά πλάσμα δικαίου, αρξαμένης προθεσμίας ορκωμοσίας δεν είναι πλέον δυνατόν να χωρήσει η τελευταία ώστε να καταρτισθεί η υπαλληλική σχέση.

Εκπαιδευτική άδεια υπαλλήλου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού (ΥΠΠΟΑ) - Νομιμότητα χορήγησης και παράτασης αυτής. α) Δεν μπορεί να εφαρμοστεί ο νεότερος Υπαλ. Κώδικας (ν.3528/2007, άρθρο 58 παρ.1) για την παράταση εκπαιδευτικής άδειας, η οποία είχε χορηγηθεί υπό την ισχύ του προϊσχύσαντος Υ.Κ. (ν.2683/1999 άρθρο 58). β) Είναι νόμιμη η χορήγηση στη Μ.Σ. ετήσιας εκπαιδευτικής άδειας για μετεκπαίδευση, καθώς και η πρώτη ετήσια παράταση της άδειας αυτής, ενώ η απόφαση χορήγησης δεύτερης ετήσιας παράτασης είναι μη νόμιμη, διότι εκδόθηκε καθ’ υπέρβαση του επιτρεπόμενου χρονικού διαστήματος των δύο ετών κατ’ άρθρο 58 παρ. 4 ν.3528/2007. Εν τούτοις, η Υπηρεσία δεν υποχρεούται να την ανακαλέσει και συνακόλουθα δεν συντρέχει νόμιμος λόγος για την επιστροφή, ως αχρεωστήτως καταβληθέντων, των αποδοχών που καταβλήθηκαν στην υπάλληλο για το χρονικό διάστημα της παράτασης αυτής. γ) Η αναφορά σε «τίτλο σπουδών», που κατατίθεται εντός ορισμένης προθεσμίας των παραγράφων 2 και 3 της ΔΙΔΑΔ/Φ.53/1379/οικ.4727/ 19.2.2008 απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών, αφορά στις υπηρεσιακές άδειες που χορηγούνται για τη μεταπτυχιακή εκπαίδευση, η οποία οδηγεί στη λήψη διδακτορικού διπλώματος ή μεταπτυχιακού τίτλου και όχι για τη μετεκπαίδευση του υπαλλήλου για την οποία χορηγείται σχετικό πιστοποιητικό. Εναπόκειται στην ουσιαστική κρίση της Υπηρεσίας να κρίνει αν τα ρητά αναφερόμενα και προσκομισθέντα έγγραφα, σε συνδυασμό με το μη προσκομισθέν κείμενο με κατάλογο 450 αντικειμένων, που αποτελεί το αποτέλεσμα της εργασίας της (το οποίο θα πρέπει να θέσει στη διάθεση της υπηρεσίας), αποτελούν το πιστοποιητικό που αποδεικνύει την ολοκλήρωση της μετεκπαίδευσής της (ομόφ.).

Αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας που, κατά τους ισχυρισμούς του, υπέστη εξαιτίας της παράνομης θέσεώς του σε αργία και της στερήσεως, για τον λόγο αυτό, του ημίσεος των αποδοχών του, καθώς και ποσό 15.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.(...)Επειδή, στο άρθρο 103 παρ. 2 του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 2683/1999 Α΄ 19), ορίζεται ότι: «Τίθεται αυτοδίκαια σε αργία ο υπάλληλος στον οποίο επιβλήθηκε η ποινή της οριστικής παύσης. Η αργία αρχίζει από την κοινοποίηση της πειθαρχικής αποφάσεως και λήγει την τελευταία ημέρα της προθεσμίας άσκησης προσφυγής ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας ή την ημέρα που δημοσιεύθηκε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας εφόσον έχει ασκηθεί προσφυγή». Όπως έχει κριθεί, η αυτοδίκαια θέση υπαλλήλου σε κατάσταση αργίας, σε περίπτωση κατά την οποία έχει επιβληθεί σε αυτόν, με απόφαση πειθαρχικού συμβουλίου η ποινή της οριστικής παύσεως, δεν επιφέρει την λύση της υπαλληλικής σχέσεως ούτε την απώλεια της οργανικής θέσεως ή του κατεχομένου από τον υπάλληλο βαθμού ούτε αποτελεί πράξη απολύσεως του υπαλλήλου από την υπηρεσία ή πράξη εκτελέσεως της σχετικής αποφάσεως του πειθαρχικού συμβουλίου, αλλά συνιστά προσωρινό διοικητικό μέτρο, το οποίο συνεπάγεται την, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, διακοπή της ενεργού ασκήσεως των υπηρεσιακών καθηκόντων των υπαλλήλων, κατά τη διάρκεια της εκκρεμότητας της πειθαρχικής του υποθέσεως (ΣτΕ 2163/2004 7μ., επίσης πρβλ. ΣτΕ 1990/2014 Ολομ., 3622/2012, 4919/1995, 1241/1993, 140/1992, 1506/1989, 4635/1987). Εξάλλου, όπως προκύπτει από την διατύπωση της διατάξεως του άρθρου 103 παρ. 2 του Υπαλληλικού Κώδικα, η διάταξη αυτή δεν τροποποιήθηκε, τόσο ως προς τις διαδικαστικές, όσο και ως προς τις ουσιαστικές προϋποθέσεις θέσεως του υπαλλήλου σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας, μετά την πρόβλεψη, με τις προαναφερθείσες διατάξεις του άρθρου 15 του ν. 2839/2000, οι οποίες τροποποίησαν τις ανωτέρω διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα, ενστάσεως κατά των πειθαρχικών αποφάσεων των πρωτοβαθμίων συμβουλίων. Το γεγονός δε αυτό, σε συνδυασμό με το ότι η αυτοδίκαια αργία υπαλλήλου δεν αποτελεί, κατά τα ήδη εκτεθέντα, πράξη εκτελέσεως της πειθαρχικής αποφάσεως, αλλά διοικητικό μέτρο που αποβλέπει στην προστασία του δημοσίου συμφέροντος, δικαιολογεί την εφαρμογή του μέτρου αυτού, αμέσως μετά την έκδοση της αποφάσεως περί οριστικής παύσεως του υπαλλήλου από το πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο. Εξάλλου, τυχόν αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή, που θα εξαρτούσε την εφαρμογή του διοικητικού αυτού μέτρου από την προηγούμενη έκδοση αποφάσεως του δευτεροβάθμιου πειθαρχικού συμβουλίου, θα αναιρούσε, λόγω της καθυστερήσεως, τον επιδιωκόμενο με το μέτρο αυτό σκοπό της άμεσης διασφαλίσεως του δημοσίου συμφέροντος, το οποίο επιβάλλει την άμεση απομάκρυνση του διωκόμενου υπαλλήλου από την ενεργό υπηρεσία. Κατόπιν τούτων πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο προβαλλόμενος λόγος ότι το δικάσαν δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα τις διατάξεις των άρθρων 103 παρ. 2, 104, 121, 142, 144, 145 του Υπαλληλικού Κώδικα, δεχόμενο ότι για την αυτοδίκαιη αργία αρκεί η έκδοση αποφάσεως του πρωτοβαθμίου πειθαρχικού συμβουλίου περί οριστικής παύσεως του υπαλλήλου, χωρίς να απαιτείται η έκδοση αποφάσεως και από το δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο.8. Επειδή, κατόπιν τούτων η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της.Δια ταύταΑπορρίπτει την αίτηση.