Δυνατότητα εξαίρεσης από την υποχρέωση καταβολής του επιβαλλόμενου με το άρθρο 15 Ν. 3091/2002, ως ίσχυε προ τροποποιήσεως, ειδικού φόρου επί των ακινήτων εταιρειών που έχουν αποκτήσει ακίνητα με ναυτιλιακό συνάλλαγμα.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η εταιρεία με την επωνυμία «ARM…ERM..S.A.» δεν υπάγεται στην επίμαχη εξαίρεση και είναι υπόχρεη στην καταβολή του ειδικού φόρου επί των ακινήτων, βάσει της γενικής διάταξης του άρθρου 15 παρ. 1 του Ν. 3091/2002, καθόσον δεν συντρέχουν στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 15 παρ. 2 περ. γ του Ν. 3091/2002, όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, μετά από τη συμπλήρωσή της με τη διάταξη του άρθρου 15 παρ. 2 περ. γ του Ν. 3193/2003 και πριν από την τροποποίησή της με τη διάταξη του άρθρου 57 του Ν. 3842/2010. (ομοφ.)

Η απόφαση 833/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομίας έτους 2013, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 990,46€. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε τον υπολογισμό των τόκων και των προσαυξήσεων, ισχυριζόμενη ότι η φορολογική της υποχρέωση γεννήθηκε στις 19-03-2021, λόγω της αμετάκλητης λήξης της επιδικίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η 28-06-2017 (ημερομηνία δημοσίευσης της τελεσίδικης απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης). Συνεπώς, η εμπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης έπρεπε να είχε γίνει έως τις 28-12-2017, και οι προσαυξήσεις υπολογίστηκαν ορθώς.

Η απόφαση 134/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό 49.132,72€ (συμπεριλαμβανομένου προστίμου) λόγω επαναπροσδιορισμού της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας με την προσθήκη χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους 327.551,44€. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο κρίσιμος χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης είναι η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022) και όχι η ημερομηνία δημοσίευσης της διαθήκης, και ότι ο προσφεύγων δεν τεκμηρίωσε με πλήρη στοιχεία (αναλυτική κίνηση λογαριασμών) την προέλευση των ποσών από δική του περιουσία ή του αδερφού του.

Ερμηνεία των διατάξεων του Ν. 3091/2002.

Η απόφαση 832/12-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του ΚΕΦΟΚ Θεσσαλονίκης, ύψους 29.288,57€. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενη ότι η λήξη της επιδικίας και συνεπώς η έναρξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς έπρεπε να οριστεί μεταγενέστερα (19-03-2021 ή 19-01-2022 λόγω COVID-19). Η ΔΕΔ έκρινε ορθά, βάσει του Ν. 2961/2001, ότι ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η ημερομηνία δημοσίευσης της τελεσίδικης απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, δηλαδή η 28-06-2017, και απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αναβολής λόγω επιδικίας και παρατάσεων λόγω Covid-19.

Η απόφαση 133/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ, συνολικού ύψους €49.132,71 (συμπεριλαμβανομένου προστίμου). Η φορολογική αρχή είχε επαναπροσδιορίσει την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας λόγω της προσθήκης χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους €327.551,44. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, καθώς ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022), πριν την εφαρμογή του ν. 4916/2022. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν τεκμηριώθηκε με βεβαιότητα ούτε η ρήτρα εξαίρεσης από τον φόρο στους κοινούς λογαριασμούς ούτε ότι τα ποσά προέρχονταν αποκλειστικά από τα τέκνα της προσφεύγουσας. Ως εκ τούτου, η πράξη του ΚΕΦΟΜΕΠ επικυρώνεται.

Κοινοποίηση της αριθ. 336/2002 γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ. σχετικά με το χρόνο παύσης της φορολογικής υποχρέωσης (ν. 27/ 1975) του πλοιοκτήτη στην περίπτωση διάλυσης, βύθισης ή μεταβίβασης του πλοίου

Ειδικός φόρος επί των ακινήτων του άρθρου 15 του Ν. 3091/2002 – Δυνατότητα εξαίρεσης από το φόρο εταιρειών που έχουν λυθεί και τεθεί σε εκκαθάριση.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Δεν εξαιρούνται από την υποχρέωση καταβολής του προβλεπομένου από τις διατάξεις του άρθρου 15 του Ν. 3091/2002, ως ισχύει, ειδικού φόρου επί ακινήτων, εκ μόνου του λόγου ότι λύθηκαν και τέθηκαν υπό εκκαθάριση: α) εταιρείες, των οποίων τα έσοδα από την εμπορική τους δραστηριότητα στην Ελλάδα ήταν, μεν, έως και το 2010, μεγαλύτερα από τα έσοδα που είχαν από ακίνητα και, συνεπώς, ενέπιπταν στην εξαίρεση της περ. β της παρ. 2 του άρθρου 15 του Ν. 3091/2002 και απαλάσσονταν από το ειδικό φόρο επί των ακινήτων, πλην, όμως, δεν αποκτούν πλέον έσοδα από την εμπορική δραστηριότητά τους, λόγω της λύσης τους και της θέσης τους υπό εκκαθάριση, και β) εταιρείες, οι οποίες, ενώ έως και το 2010 υπάγονταν στην διάταξη της περ. β της παρ. 2 του άρθρου 15 του Ν. 3091/2002 και εξαιρούνταν της υποχρέωσης καταβολής του ειδικού φόρου επί των ακινήτων, καθώς ανήγειραν κτίρια, που θα ιδιοχρησιμοποιούσαν για την άσκηση της εμπορικής τους επιχείρησης, δεν προέβησαν στην ιδιοχρησιμοποίηση των εν λόγω ακινήτων εντός της απαιτούμενης από την ανωτέρω διάταξη επταετούς προθεσμίας, καθώς λύθηκαν και τέθηκαν υπό εκκαθάριση. Για τις εταιρείες της δεύτερης περίπτωσης αίρεται αναδρομικά η εξαίρεση, στην οποία ενέπιπταν για όσο διάστημα ανέγειραν τα συγκεκριμένα κτίρια. (ομοφ.)

Ιδιωτικό Ίδρυμα συσταθέν στον Παναμά – Υπόχρεο ή μη σε καταβολή ειδικού φόρου επί των ακινήτων, βάσει των διατάξεων του άρθρου 15 του Ν.3091/2002.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η οικονομική και νομική οντότητα με την επωνυμία «THE L….F.…», που έχει συσταθεί στη Δημοκρατία του Παναμά (μη «συνεργάσιμο κράτος» κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 51Α του Ν.2238/1994) και έχει ως σκοπό, με τα κεφάλαια που έχει στην διάθεσή της, επιχειρηματική δραστηριότητα που συνίστανται σε πράξεις αγοράς ακινήτων προς «ίδιον», προφανώς, όφελος, εμπίπτει στην γενική πρόβλεψη περί επιβολής σε αυτήν του ειδικού φόρου του άρθρου 15 παρ.1 του Ν.3091/2002, όπως ίσχυε και ισχύει, για τα ακίνητα που διαθέτει στην Ελλάδα, αφού τα χαρακτηριστικά της ανταποκρίνονται στην έννοια της εταιρίας. (ομοφ.)

Η απόφαση 686/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου Κρήτης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της αρνητικής πράξης και την εκ νέου εκκαθάριση φόρου κληρονομιάς, λόγω ακύρωσης ιδιόγραφης διαθήκης με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, καθώς είχε υποβάλει ανακλητική δήλωση κληρονομίας. Η Δ.Ο.Υ. είχε απορρίψει το αίτημα επικαλούμενη παραγραφή. Η ΔΕΔ επικυρώνει την απόφαση της Δ.Ο.Υ., κρίνοντας ότι ορθώς απορρίφθηκε το αίτημα. Επειδή ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης (θάνατος) ήταν στις 30.03.2004, δηλαδή πριν την 31.12.2008, η υπόθεση έχει παραγραφεί σύμφωνα με το άρθρο 102 παρ. 5 του ν. 2961/2001, όπως τροποποιήθηκε από τον ν. 5036/2023. Συνεπώς, καμία περαιτέρω δήλωση ή εκκαθάριση δεν μπορεί να γίνει δεκτή.