Η απόφαση 133/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ, συνολικού ύψους €49.132,71 (συμπεριλαμβανομένου προστίμου). Η φορολογική αρχή είχε επαναπροσδιορίσει την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας λόγω της προσθήκης χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους €327.551,44. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, καθώς ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022), πριν την εφαρμογή του ν. 4916/2022. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν τεκμηριώθηκε με βεβαιότητα ούτε η ρήτρα εξαίρεσης από τον φόρο στους κοινούς λογαριασμούς ούτε ότι τα ποσά προέρχονταν αποκλειστικά από τα τέκνα της προσφεύγουσας. Ως εκ τούτου, η πράξη του ΚΕΦΟΜΕΠ επικυρώνεται.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ), συνολικού ύψους 49.132,71 € (32.755,14 € φόρος και 16.377,57 € πρόστιμο). Ο προσφεύγων, ως κληρονόμος, αμφισβήτησε την επαναπροσδιορισμένη αξία της κληρονομιαίας περιουσίας, στην οποία προστέθηκαν 327.551,44 € από καταθέσεις αλλοδαπής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους λόγους της προσφυγής. Συγκεκριμένα, απέρριψε τον ισχυρισμό του ότι έπρεπε να εφαρμοστεί νεότερη απαλλακτική διάταξη, κρίνοντας ως κρίσιμο χρόνο αυτόν του θανάτου (19.2.2022) και επισημαίνοντας την έλλειψη πλήρους απόδειξης περί του ειδικού όρου του κοινού λογαριασμού. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό ότι τα ποσά προέρχονταν από τον ίδιο και τον αδερφό του, καθώς δεν προσκομίστηκαν αναλυτικά έγγραφα κίνησης λογαριασμών αλλοδαπής που να τεκμηριώνουν την προέλευση των κεφαλαίων. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη του ΚΕΦΟΜΕΠ επικυρώθηκε.

Η απόφαση 648 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδοθείσα στις 12 Μαρτίου 2025, αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ) του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τον προσδιορισμό ΦΚληρ (€29.197,43 πλέον προστίμου), ο οποίος προέκυψε από την επαναπροσδιoρισμό της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας με την προσθήκη τιμημάτων από εκποίηση ακινήτων εντός της προηγούμενης 5ετίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του περί ανάλωσης των τιμημάτων και περί πλασματικής αξίας των ακινήτων. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του σχετικά με τη μη συμπερίληψη στο παθητικό της κληρονομίας ποσού €1.036,15, το οποίο αποτελούσε χρέος ΦΚληρ της κληρονομουμένης. Ως αποτέλεσμα της μερικής αποδοχής, το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό (ΦΚληρ και πρόστιμο) τροποποιήθηκε από €43.796,15 σε €43.640,73.

Η απόφαση (Αριθμός 649/12.03.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς (ΦΚληρ). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την επαναπροσδιόριση της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας λόγω της προσθήκης τιμημάτων από εκποιήσεις ακινήτων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του περί ανάλωσης των τιμημάτων και περί πλασματικής αξίας των ακινήτων, λόγω έλλειψης πλήρους αποδεικτικής τεκμηρίωσης. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό σχετικά με τη συμπερίληψη ποσού €1.036,15, που αφορούσε ΦΚληρ για κληρονομιά που είχε περιέλθει στην κληρονομουμένη πριν τον θάνατό της, ως εκπιπτόμενο χρέος. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη τροποποιήθηκε, με το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό να μειώνεται από €43.796,15 σε €43.640,73.

Η Απόφαση 676/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ), συνολικού ύψους 16.410,00€, που επιβλήθηκε από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η φορολογική αρχή επαναπροσδιόρισε την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας, προσθέτοντας 188.839,39€, ως τίμημα από εκποίηση ακινήτων εντός της πενταετίας πριν τον θάνατο. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το τίμημα αναλώθηκε λόγω αυξημένων ιατροφαρμακευτικών και βασικών εξόδων διαβίωσης του θανόντος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους ως αόριστους, λόγω μη εξειδίκευσης των δαπανών, και ως ουσία αβάσιμους, λόγω έλλειψης πλήρους αποδεικτικής τεκμηρίωσης.

Η απόφαση 833/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομίας έτους 2013, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 990,46€. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε τον υπολογισμό των τόκων και των προσαυξήσεων, ισχυριζόμενη ότι η φορολογική της υποχρέωση γεννήθηκε στις 19-03-2021, λόγω της αμετάκλητης λήξης της επιδικίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η 28-06-2017 (ημερομηνία δημοσίευσης της τελεσίδικης απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης). Συνεπώς, η εμπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης έπρεπε να είχε γίνει έως τις 28-12-2017, και οι προσαυξήσεις υπολογίστηκαν ορθώς.

Η Απόφαση 402/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός νόμιμα υπόχρεου κληρονόμου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΚΑΒΑΛΑΣ. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αύξηση της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας σε 96.029,29€, η οποία οδήγησε σε διαφορά κύριου φόρου 2.126,49€. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσδιορισμός της αξίας και του φόρου ήταν ορθός, καθώς προέκυψε από το σύνολο των υποβληθεισών δηλώσεων. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα που αφορούσαν την ταμειακή βεβαίωση του φόρου (τόκους, προσαυξήσεις, δόσεις και ημερομηνία 1ης δόσης), κρίνοντας ότι αυτά τα ζητήματα δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ, καθώς αφορούν τη διαδικασία είσπραξης και όχι τον προσδιορισμό του φόρου, και αποτελούν αντικείμενο ανακοπής στα διοικητικά δικαστήρια.

Η απόφαση 832/12-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του ΚΕΦΟΚ Θεσσαλονίκης, ύψους 29.288,57€. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενη ότι η λήξη της επιδικίας και συνεπώς η έναρξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς έπρεπε να οριστεί μεταγενέστερα (19-03-2021 ή 19-01-2022 λόγω COVID-19). Η ΔΕΔ έκρινε ορθά, βάσει του Ν. 2961/2001, ότι ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η ημερομηνία δημοσίευσης της τελεσίδικης απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, δηλαδή η 28-06-2017, και απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αναβολής λόγω επιδικίας και παρατάσεων λόγω Covid-19.

Η απόφαση 253 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019. Η πράξη είχε προσδιορίσει διαφορά φόρου 4.782,96 € πλέον προστίμου 2.391,48 €. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (τεχνική ανάλυσης ρευστότητας) για τον προσδιορισμό του εισοδήματος, καθώς το δηλωθέν εισόδημα της ατομικής επιχείρησης (υπηρεσίες καφετέριας) ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχαν διαπιστωμένες παραβάσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης αρμοδιότητας του ΚΕΦΟΜΕΠ (η αρμοδιότητα κρίθηκε νόμιμη λόγω της αξίας της ακίνητης περιουσίας άνω του 1.500.000,00 €) και περί εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών, επικυρώνοντας τις διαπιστώσεις του ελέγχου.

Η απόφαση 342 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. για το φορολογικό έτος 2019. Ο έλεγχος προσδιόρισε διαφορά φόρου 103.218,20€, πλέον προστίμου 51.609,10€ και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης 27.526,34€, συνολικού ποσού 182.353,64€, λόγω αναιτιολόγητων πιστώσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Οι προσφεύγοντες ισχυρίστηκαν έλλειψη αιτιολογίας και νομική πλημμέλεια λόγω αντισυνταγματικότητας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας νόμιμη την πράξη του ελέγχου, ιδίως όσον αφορά την αποδοχή των αναιτιολόγητων πιστώσεων ως φορολογητέο εισόδημα, καθώς οι ισχυρισμοί για προέλευση των ποσών από εισπράξεις επιχείρησης ή δάνειο δεν τεκμηριώθηκαν επαρκώς.