Η απόφαση 832/12-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του ΚΕΦΟΚ Θεσσαλονίκης, ύψους 29.288,57€. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενη ότι η λήξη της επιδικίας και συνεπώς η έναρξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς έπρεπε να οριστεί μεταγενέστερα (19-03-2021 ή 19-01-2022 λόγω COVID-19). Η ΔΕΔ έκρινε ορθά, βάσει του Ν. 2961/2001, ότι ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η ημερομηνία δημοσίευσης της τελεσίδικης απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, δηλαδή η 28-06-2017, και απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αναβολής λόγω επιδικίας και παρατάσεων λόγω Covid-19.

Η απόφαση 429 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγων, εκ διαθήκης κληρονόμος, ζήτησε την ακύρωση ή τροποποίηση της πράξης, κυρίως ως προς τον επιβληθέντα πρόσθετο φόρο ύψους 22.957,64 ευρώ (ποσοστό 60%), ισχυριζόμενος ότι η φορολογική του υποχρέωση γεννήθηκε αργότερα (10/01/2023) λόγω επιδικίας, με αποτέλεσμα να πρέπει να επιβληθεί χαμηλότερο ποσοστό πρόσθετου φόρου (11%). Η Διεύθυνση απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η δημοσίευση της διαθήκης (13/02/2015), με καταληκτική ημερομηνία υποβολής δήλωσης την 13/08/2015. Δεδομένου ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε στις 28/08/2024 (πάνω από 60 μήνες καθυστέρηση), ο πρόσθετος φόρος υπολογίστηκε ορθά στο ανώτατο όριο του 60% σύμφωνα με τον ν. 2523/1997, ο οποίος εφαρμόζεται για θανάτους πριν την 01/01/2015. Επίσης, απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης, καθώς η πράξη εκδόθηκε κατόπιν εκκαθάρισης δήλωσης του φορολογουμένου και όχι λόγω ελέγχου.

Φορολογία εισοδήματος και υποχρέωση υποβολής δηλώσεως από μεσεγγυούχο. Προϋποθέσεις και πέρας υποχρεώσεώς του κατά τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ο μεσεγγυούχος υποχρεούται σε υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος για εισοδήματα κληρονομιαίων ακινήτων κατά τον χρόνο της επιδικίας και μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης για την κύρια υπόθεση διεκδίκησης τούτων. Ερμηνεία και συμπλήρωση της υπ αριθ.489/1989 ατομικής Γνωμοδότησης ΝΥΔ.

Η απόφαση 638/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς, έτους 2013, που εκδόθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την εκτίμηση της αξίας δύο αγροτεμαχίων και επικαλέστηκε παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραγραφής και περί μη επιβολής προστίμου, αλλά έκανε δεκτή εν μέρει την ένσταση περί εσφαλμένης εκτίμησης του πρώτου ακινήτου, χρησιμοποιώντας πιο πρόσφορο συγκριτικό στοιχείο. Ως αποτέλεσμα, η συνολική φορολογητέα αξία μειώθηκε από €412.629,86 σε €380.659,86. Ο τελικά οφειλόμενος φόρος, συμπεριλαμβανομένων τόκων και προστίμων (που υπολογίστηκαν με την επιεικέστερη μέθοδο), αναμορφώθηκε από €13.689,72 σε €10.173,02.

Η απόφαση 134/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό 49.132,72€ (συμπεριλαμβανομένου προστίμου) λόγω επαναπροσδιορισμού της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας με την προσθήκη χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους 327.551,44€. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο κρίσιμος χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης είναι η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022) και όχι η ημερομηνία δημοσίευσης της διαθήκης, και ότι ο προσφεύγων δεν τεκμηρίωσε με πλήρη στοιχεία (αναλυτική κίνηση λογαριασμών) την προέλευση των ποσών από δική του περιουσία ή του αδερφού του.

Η απόφαση 786 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου του φορολογικού έτους 2023, η οποία επέβαλε προσαύξηση φόρου 500,05 € λόγω μη κάλυψης του απαιτούμενου ορίου δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι είχε πραγματοποιήσει δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα για λογαριασμό του εξαρτώμενου τέκνου του, οι οποίες υπερκάλυπταν τη διαφορά των 2.272,94 € από το απαιτούμενο ποσό. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό καθότι ο προσφεύγων δεν είχε συμπληρώσει τους σχετικούς κωδικούς (831-833) για τα εξαρτώμενα μέλη στον πίνακα 8 της φορολογικής του δήλωσης. Συνεπώς, η ΔΕΔ επικύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη, διατηρώντας την οριστική φορολογική υποχρέωση του ύψους 623,42 €.

Η απόφαση 133/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ, συνολικού ύψους €49.132,71 (συμπεριλαμβανομένου προστίμου). Η φορολογική αρχή είχε επαναπροσδιορίσει την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας λόγω της προσθήκης χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους €327.551,44. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, καθώς ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022), πριν την εφαρμογή του ν. 4916/2022. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν τεκμηριώθηκε με βεβαιότητα ούτε η ρήτρα εξαίρεσης από τον φόρο στους κοινούς λογαριασμούς ούτε ότι τα ποσά προέρχονταν αποκλειστικά από τα τέκνα της προσφεύγουσας. Ως εκ τούτου, η πράξη του ΚΕΦΟΜΕΠ επικυρώνεται.

Η απόφαση 245/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε την επιβολή τόκων ύψους 1.379,70 € και προστίμου 100,00 € που προέκυψαν από εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Η δήλωση αφορούσε μια απαίτηση €105.000, την οποία η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι εισήχθη στην κληρονομιά σε μεταγενέστερο χρόνο (14-11-2023), και ζήτησε τη μετάθεση του χρόνου γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης (άρθρο 7θ, Ν.2961/2001). Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία ότι η απαίτηση δημιουργήθηκε μεταγενέστερα του χρόνου θανάτου, και ως εκ τούτου, η δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα. Επικυρώνεται το ποσό φόρου κληρονομιάς 10.500,00 €.

Η απόφαση 214/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας επιχείρησης κατά πέντε Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 2020 έως 2024. Η φορολογική αρχή είχε μειώσει το υπόλοιπο ΦΠΑ για έκπτωση/επιστροφή κατά συνολικά 349.359,17 € επειδή έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν είχε εννεαετή μίσθωση στο ακίνητο όπου πραγματοποίησε κατασκευές επενδυτικών αγαθών κατά τον χρόνο γένεσης του δικαιώματος έκπτωσης, σύμφωνα με το άρθρο 33 του Κώδικα ΦΠΑ (όπως ίσχυε). Η ΔΕΔ, επικαλούμενη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 1108/2021) και του Δικαστηρίου της ΕΕ, έκρινε ότι το δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ εισροών γεννάται εφόσον τα αγαθά χρησιμοποιούνται για φορολογούμενες πράξεις, και ότι η προϋπόθεση της εννεαετούς χρήσης δεν επηρεάζει τη γένεση του δικαιώματος έκπτωσης. Συνεπώς, η ΔΕΔ ακυρώνει τις προσβαλλόμενες πράξεις και αναγνωρίζει πλήρως το δικαίωμα της επιχείρησης για έκπτωση/επιστροφή του εν λόγω ποσού ΦΠΑ.

Η υπ' αριθμόν 501/2025 Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε μονοπρόσωπη ΙΚΕ (υπό εκκαθάριση) και ο διαχειριστής της. Η προσφυγή στρεφόταν κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (2017) και ΦΠΑ (28-2-2017 έως 8-8-2017) της Δ.Ο.Υ. Ε’ ΠΕΙΡΑΙΑ, οι οποίες εκδόθηκαν κατόπιν ελέγχου που διαπίστωσε την έκδοση 24 εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η ΔΕΔ, εξετάζοντας την προσφυγή κατόπιν δικαστικής απόφασης που την έκρινε εμπρόθεσμη, απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος (περί παραβίασης προηγούμενης ακρόασης, αναλογικότητας, και νομικών/ουσιαστικών πλημμελειών), κρίνοντας ότι οι διαπιστώσεις του ελέγχου ήταν πλήρως τεκμηριωμένες. Επικυρώθηκε η οριστική φορολογική υποχρέωση, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 562.887,21€ για εισόδημα και 167.425,93€ για ΦΠΑ.