Η απόφαση 833/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομίας έτους 2013, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 990,46€. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε τον υπολογισμό των τόκων και των προσαυξήσεων, ισχυριζόμενη ότι η φορολογική της υποχρέωση γεννήθηκε στις 19-03-2021, λόγω της αμετάκλητης λήξης της επιδικίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η 28-06-2017 (ημερομηνία δημοσίευσης της τελεσίδικης απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης). Συνεπώς, η εμπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης έπρεπε να είχε γίνει έως τις 28-12-2017, και οι προσαυξήσεις υπολογίστηκαν ορθώς.

Η απόφαση 706/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά της απάντησης του Κέντρου Φορολογίας Κεφαλαίου (ΚΕΦΟΚ) Αττικής. Το ΚΕΦΟΚ είχε απορρίψει την αίτηση του προσφεύγοντος για επιστροφή Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) και δημοτικού φόρου, συνολικού ύψους 2.472,00 €, ο οποίος είχε καταβληθεί αχρεώστητα λόγω μη σύνταξης του μεταβιβαστικού συμβολαίου. Η απόρριψη βασίστηκε στην παρέλευση της ετήσιας προθεσμίας (άρθρο 16 α.ν. 1521/1950). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος είναι βάσιμος, καθώς η προθεσμία για επιστροφή ΦΜΑ λόγω μη σύνταξης συμβολαίου είναι πενταετής, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 42 παρ. 5 ν. 5104/2024. Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ ακυρώνει την πράξη απόρριψης του ΚΕΦΟΚ και διατάσσει την επιστροφή του αχρεώστητα καταβληθέντος ποσού.

Η απόφαση 488/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου σε αίτημα ανάκλησης δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγοντας, εκ διαθήκης κληρονόμος, υπέβαλε αρχική δήλωση φόρου κληρονομιάς το 2013, καταβάλλοντας 24.592,13€. Μετά από έλεγχο, εκδόθηκε Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς το 2023, καταλογίζοντας επιπλέον 39.412,71€. Στη συνέχεια, με δικαστική απόφαση του 2023, αναγνωρίστηκε ότι η διαθήκη ήταν άκυρη, με αποτέλεσμα ο προσφεύγων να στερείται της κληρονομικής ιδιότητας. Η ΔΕΔ επιβεβαιώνει την αρχική δήλωση (λόγω παρέλευσης τριετίας και έκδοσης πριν την 1/12/2014) αλλά ακυρώνει την Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς, συνολικού ποσού 39.412,71€, αναγνωρίζοντας πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για το ποσό αυτό (άρθρο 74 ΚΦΔ), επαναφέροντας την οριστική φορολογική υποχρέωση στο μηδέν.

Η απόφαση αυτή αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Σύρου, σχετικά με την διαγραφή φόρου κληρονομιάς ύψους 49.103,69€ που καταλογίστηκε κατόπιν ελέγχου. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ανάκληση της αρχικής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013, καθώς μεταγενέστερα δικαστική απόφαση (του Πολυμελούς Πρωτοδικείου) έκρινε άκυρη την ιδιόγραφη διαθήκη βάσει της οποίας είχε κληρονομήσει, κάτι που σήμαινε ότι στερούνταν της κληρονομικής ιδιότητας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε ότι, ενώ η ακύρωση της αρχικής δήλωσης του 2013 δεν ήταν δυνατή λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας του άρθρου 74 του ΚΦΔ, υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για την μεταγενέστερη Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς του 2023. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ αποφάσισε την μερική αποδοχή της προσφυγής, επικυρώνοντας την αρχική δήλωση, αλλά ακυρώνοντας την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς.

Η απόφαση 497/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου επ’ ωφελεία απογραφής, ο οποίος αμφισβητούσε τις προσαυξήσεις που του επιβλήθηκαν για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι η φορολογική του υποχρέωση γεννήθηκε στις 25/2/2020, με την αποποίηση του «τελευταίου νόμιμου κληρονόμου». Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η επαγωγή της κληρονομιάς επήλθε την 1/6/2018, την ημερομηνία αποποίησης του πατέρα του προσφεύγοντος. Συνεπώς, η προθεσμία για υποβολή δήλωσης έληξε στις 1/3/2019, και η εκπρόθεσμη υποβολή στις 23/9/2024 δικαιολογούσε τον προσδιορισμό φόρου (€59.828,77) και τις σχετικές προσαυξήσεις τόκων (άρθρο 52 ΚΦΔ) λόγω καθυστέρησης. Η πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς επικυρώθηκε.

Η απόφαση 245/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε την επιβολή τόκων ύψους 1.379,70 € και προστίμου 100,00 € που προέκυψαν από εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Η δήλωση αφορούσε μια απαίτηση €105.000, την οποία η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι εισήχθη στην κληρονομιά σε μεταγενέστερο χρόνο (14-11-2023), και ζήτησε τη μετάθεση του χρόνου γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης (άρθρο 7θ, Ν.2961/2001). Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία ότι η απαίτηση δημιουργήθηκε μεταγενέστερα του χρόνου θανάτου, και ως εκ τούτου, η δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα. Επικυρώνεται το ποσό φόρου κληρονομιάς 10.500,00 €.

Η απόφαση 1005 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς φορολογικού έτους 2014, η οποία είχε επιβάλει συνολικό ποσό πληρωμής 41.402,64€. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε τον ορθό προσδιορισμό της αγοραίας αξίας των κληρονομηθέντων ακινήτων από τον έλεγχο, ο οποίος οδήγησε σε διαφορά φόρου 18.819,38€. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η δήλωση φόρου κληρονομιάς κρίθηκε εσφαλμένα ανακριβής. Καθώς η διαφορά μεταξύ της δηλωθείσας και της οριστικής αξίας (€39.829,13) ήταν κατώτερη του 20% της οριστικής αξίας, ακυρώθηκε ο πρόσθετος φόρος ανακρίβειας ύψους 22.583,26€, και το τελικό οφειλόμενο ποσό για καταβολή διαμορφώθηκε σε 18.819,38€.

Η απόφαση 314 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€, βάσει του άρθρου 53 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ), λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Η προθεσμία υποβολής της δήλωσης έληξε στις 19/12/2020, αλλά υποβλήθηκε εκπρόθεσμα στις 24/09/2024. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε άγνοια του κληρονομικού δικαιώματος και παραγραφή του δικαιώματος επιβολής προστίμου από το Δημόσιο. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι η πράξη ήταν νόμιμη, ορθά επιβλήθηκε το πρόστιμο των 100€ και ότι η ενέργεια έγινε εντός του προβλεπόμενου χρόνου παραγραφής (πέντε έτη από το τέλος του έτους διαπίστωσης της παράβασης).

Η απόφαση 1029/30-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. αρνήθηκε την παραλαβή και εκκαθάριση τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς, ύψους 350.206,54€, που αφορούσε χρηματικό ποσό σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό (joint account), με το σκεπτικό ότι οι καταθέσεις αυτές απαλλάσσονται από τον φόρο κληρονομίας και επομένως δεν αποτελούν αντικείμενο φόρου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή, βασιζόμενη στο σκεπτικό ότι η απαλλαγή από τον φόρο δεν συνεπάγεται απαλλαγή του φορολογουμένου από την υποχρέωση υποβολής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς, οδηγώντας στην ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και την υποχρέωση εκκαθάρισης της δήλωσης.

Η απόφαση 67/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου, ύψους €388.504,08. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε μη νομιμότητα λόγω παρέλευσης προθεσμίας έκδοσης της πράξης, εσφαλμένο προσδιορισμό της αξίας μη εισηγμένων μετοχών (μη λήψη υπόψη των κερδών του 2017 για τον υπολογισμό των ιδίων κεφαλαίων), και μη αναγνώριση χρέους ύψους €1.979.649,83 προς την εταιρεία του θανόντος ως στοιχείο του παθητικού της κληρονομιάς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προθεσμία έκδοσης της πράξης είναι ενδεικτική, ότι ο έλεγχος ορθώς προσδιόρισε την αγοραία αξία των μετοχών λαμβάνοντας υπόψη τα πραγματικά ίδια κεφάλαια, και ότι το επικαλούμενο χρέος δεν αποδείχθηκε βέβαιο και εκκαθαρισμένο. Συνεπώς, η ΔΕΔ επικύρωσε την καταλογιστική πράξη.