Συντελεστής επί ακαθαρίστων αμοιβών μηχανικών από διεύθυνση εκτελέσεως έργου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Ανεξάρτητα από το είδος της μελέτης ή το είδος του έργου στο οποίο κάποιος μηχανικός έχει αναλάβει και ασκήσει καθήκοντα διευθύνσεως εκτελέσεως-διοικήσεως έργου, για την εξεύρεση του καθαρού εισοδήματος αυτού εφαρμόζεται ο συντελεστής 22% της διατάξεως της περιπτώσεως β’ της παραγράφου 5 του άρθρου 49 του Κ.Φ.Ε., υπό την προϋπόθεση, βέβαια ότι, η διεύθυνση εκτελέσεως του έργου του έχει ανατεθεί από τον κύριο του έργου, διότι δεν νοείται διεύθυνση εκτελέσεως έργου να έχει ανατεθεί από ανάδοχο σε μηχανικό. Κατά συνέπεια, ο συντελεστής είκοσι δύο τοις εκατό (22%), που αναφέρεται στην περίπτωση β’ της παραγράφου 5 του άρθρου 49 του Ν 2238/1994, εφαρμόζεται για τις ακαθάριστες αμοιβές από διεύθυνση εκτελέσεως έργων αντιστοίχων με όλες τις υποπεριπτώσεις των περιπτώσεων α’, β’, γ’, δ’ της παραγράφου 5 του ιδίου άρθρου.

Παροχή διευκρινίσεων αναφορικά με τη χρησιμοποίηση από 1.11.2023 της βεβαίωσης που έχει χορηγηθεί κατ΄εφαρμογή της Κ.Υ.Α των Υπουργών Οικονομικών και Γεωργίας Π.2869/2389/ΠΟΛ.137/4.5.1987 (Β΄236), για την απόκτηση επενδυτικών αγαθών, για τα οποία μειώθηκε δυνάμει του άρθρου 31 του ν.5057/2023 (Α΄164)  ο συντελεστής ΦΠΑ που εφαρμόζεται στην παράδοση ή εισαγωγή αυτών. ΑΔΑ:ΨΟΧΑ46ΜΠ3Ζ-ΣΚΝ

Τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο οικοπέδου δήμου ή κοινότητας, για τα έτη 2011, 2012 και 2013, στις περιοχές όπου δεν εφαρμόζεται το αντικειμενικό σύστημα, αποκλειστικά για τον προσδιορισμό του φόρου ακίνητης περιουσίας φυσικών προσώπων. (Τροποποιήθηκε με την Αριθμ. ΠΟΛ. 1093/2014-ΦΕΚ 961/Β/16 Απριλίου 2014, με την ΠΟΛ.1239/2015,ΦΕΚ-2330/Β/29.10.2015 και την ΠΟΛ. 1086/2017, ΦΕΚ 2154/Β/23.6.2017)

Η απόφαση 670 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (με αντικείμενο το λιανικό εμπόριο απορρυπαντικών) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις αυτές βασίζονται στη μη αναγνώριση δαπανών ύψους περίπου €146.000 λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ανεπαρκή αιτιολογία και καλή πίστη ως προς το πρόσωπο του εκδότη. Η ΔΕΔ, λαμβάνοντας υπόψη την έκθεση ελέγχου, η οποία τεκμηρίωσε την ανυπαρξία υποδομής και εργατικού δυναμικού του εκδότη, καθώς και τις μεθοδευμένες εξοφλήσεις, έκρινε ότι δεν αποδεικνύεται η καλή πίστη του λήπτη. Συνεπώς, η συνολική οριστική φορολογική του υποχρέωση παραμένει αμετάβλητη στα ποσά που καταλογίστηκαν από τον έλεγχο (€69.325,29 για το 2018 και €9.724,19 για το 2019 σε φόρο εισοδήματος, πλέον €52.558,73 σε Φ.Π.Α. και πρόστιμα).

Η απόφαση (187/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εξετάζει ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και εισοδήματος για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Η ΔΕΔ αποδέχεται εν μέρει την προσφυγή. Συγκεκριμένα, κρίνει ως δικαιολογημένες μία κατάθεση μετρητών ύψους 9.950 € (λόγω ανάλωσης κεφαλαίου) και μικρότερα αναιτιολόγητα ποσά, μειώνοντας έτσι το συνολικό ποσό των αδιευκρίνιστων τραπεζικών καταθέσεων. Αυτή η τροποποίηση οδηγεί σε χαμηλότερο καταλογισμό φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα έτη 2018 και 2019. Ωστόσο, η ΔΕΔ επικυρώνει τις πράξεις ΦΠΑ, κρίνοντας ότι οι δαπάνες από συναλλαγές με τον συγκεκριμένο εκδότη δεν ήταν νόμιμα τεκμηριωμένες, με συνέπεια την απόρριψη του σχετικού δικαιώματος έκπτωσης από τον ΦΠΑ.

Η απόφαση 624 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει φόρους, τέλη και πρόστιμα συνολικού ποσού €72.502,32, κρίνοντας εικονικά ως προς το πρόσωπο του εκδότη πέντε (5) φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας €75.558,10, που αφορούσαν αγορές κάστανων. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος περί καλής πίστης, καθώς δεν αποδείχθηκε, και επιβεβαίωσε την εικονικότητα. Απέρριψε επίσης τον λόγο περί παραγραφής, καθώς οι πράξεις εκδόθηκαν και κοινοποιήθηκαν εμπρόθεσμα στις 02/12/2024, πριν την λήξη του έτους παραγραφής.

ΠΟΛ 1077/2003.Συμπλήρωση -Τροποποίηση της απόφασης για την επιστροφή του Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων μέσω Τραπεζών.

Η απόφαση 200/04-02-2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντα με ΑΦΜ ………, κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2020, που εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. ΚΟΡΙΝΘΟΥ. Ο έλεγχος δεν αναγνώρισε δαπάνες συνολικής καθαρής αξίας 43.328,00 ευρώ, εκ των οποίων ποσό 2.400,00 ευρώ αφορά διαφορά μεταξύ δήλωσης και λογιστικών αρχείων (μη επίδειξη στοιχείων), ενώ ποσά 17.500,00 ευρώ (και ΦΠΑ 4.200,00 ευρώ) και 23.428,00 ευρώ (και ΦΠΑ 5.622,72 ευρώ) αφορούν μη επίδειξη στοιχείων και εικονικά στοιχεία ως προς τον εκδότη (που κρίθηκε συναλλακτικά ανύπαρκτος), αντίστοιχα. Ο έλεγχος επικυρώθηκε, με τελική συνολική υποχρέωση καταβολής 16.805,13 Ευρώ για Φόρο Εισοδήματος και 14.734,08 Ευρώ για ΦΠΑ.

Η απόφαση 344/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που αφορά πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση κατασκευαστικών εργασιών, αμφισβητούσε τον καταλογισμό φόρων λόγω της λήψης δεκατεσσάρων (14) εικονικών φορολογικών στοιχείων, συνολικής καθαρής αξίας 35.500 ευρώ, από άλλον επιτηδευματία. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε το πόρισμα του ελέγχου, κρίνοντας ότι οι συναλλαγές ήταν ανύπαρκτες στο σύνολό τους. Απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί πραγματικών συναλλαγών, καθώς διαπιστώθηκε ότι οι εξοφλήσεις μέσω τραπεζών ήταν εικονικές (άμεσες αναλήψεις του εκδότη) και τα ιδιωτικά συμφωνητικά δεν είχαν υποβληθεί εμπρόθεσμα. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους €5.118,53 (εισοδήματος) και €12.423,25 (Φ.Π.Α.) επικυρώνεται.

Η Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 979/23.05.2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει συνολικό ποσό 643,14€, λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας ύψους 1.468,33€, η οποία προέκυψε από τον ισομερή επιμερισμό πιστωθέντος ποσού ιδιωτικής επιταγής σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το ποσό προερχόταν από διαθέσιμο κεφάλαιο προηγουμένων ετών, επικαλούμενη σύμβαση δανείου με τον πατέρα της. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η αδυναμία της προσφεύγουσας να τεκμηριώσει επαρκώς την πηγή της συγκεκριμένης τραπεζικής πίστωσης—ειδικά ως προς τον εκδότη της επιταγής—καθιστά τον ισχυρισμό περί διαθέσιμου κεφαλαίου αναπόδεικτο.