Ανάκληση συντελεσμένης απαλλοτρίωσης – Υποβολή αίτησης ανάκλησης από ειδικούς διαδόχους των καθολικών διαδόχων του αρχικού ιδιοκτήτη, εφοδιασμένων με συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο των καθολικών διαδόχων.(...)Έχουν έννομο συμφέρον προς υποβολή αίτησης ανάκλησης συντελεσμένης απαλλοτρίωσης τμημάτων ακινήτων που περιήλθαν στο Δημόσιο δυνάμει της απαλλοτρίωσης και δεν χρησιμοποιήθηκαν, ούτε προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν, για το σκοπό της απαλλοτρίωσης ή άλλο σκοπό δημόσιας ωφέλειας, οι ειδικοί διάδοχοι των καθολικών διαδόχων των αρχικών ιδιοκτητών, καθότι αυτοί ενεργούν δυνάμει πληρεξουσίου (συμβολαιογραφικού) των καθολικών διαδόχων.

Δημόσια έσοδα. Επιστροφή βεβαιωθέντος ποσού σε αντιπρόσωπο του δικαιούχου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Σύμφωνα με την παρ.15 της υπ αριθμ. 113502/6435/0016/7.12.2001 (ΦΕΚ 1728/Β’/ 27.12.2001) κανονιστικής αποφάσεως του Υπουργού Οικονομικών, που έχει έρεισμα στην εξουσιοδοτική διάταξη της παρ.1 του άρθρου 29 του Ν 2362/1995, για την πληρωμή, σε αντιπρόσωπο του δικαιούχου, τίτλου επιστροφής ποσού άνω των 5.000 Ευρώ, απαιτείται η σύνταξη συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου ως τύπου της παρεχόμενης πληρεξουσιότητας και η επίδειξη αυτού στην αρμόδια ΔΟΥ, η οποία εκδίδει και θεωρεί αντίγραφο αυτού και το επισυνάπτει στον τίτλο πληρωμής που αποστέλλει στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Η έλλειψη της προϋπόθεσης αυτής καθιστά μη νόμιμο το υποβληθέν σχετικό αίτημα πληρεξουσίου δικηγόρου αθωωθέντος στην κατ έφεση ποινική δίκη, περί εξοφλήσεως τίτλου επιστροφής ποσού 5.553,04 Ευρώ, με δικαιολογητικά τον ορισμό του ως πληρεξουσίου δικηγόρου στην ποινική δίκη και την υποβολή αιτήσεως προς τον Εισαγγελέα Εκτελέσεων του Εφετείου Αθηνών, στην οποία ο συνυπογράφων δικηγόρος ορίζεται ως δεκτικός καταβολής του επιστρεπτέου ποσού.

Ευθύνη διαχειριστή μονοπρόσωπης ΕΠΕ και πληρεξουσίου αυτού, κατ’ άρθρο 115 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος – Προϋποθέσεις.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η γνωμοδότηση αποφαίνεται, με βάση συγκεκριμένο πραγματικό, ότι, για τα προς το Δημόσιο χρέη μονοπρόσωπης ΕΠΕ, από παρακρατούμενους φόρους που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της μετά την 1-12-1998, ευθύνονται, κατ’ άρθρο 115 παρ.3 Κ.Φ.Ε., προσωπικώς και εις ολόκληρον με το νομικό πρόσωπο της εταιρείας ο νόμιμος διαχειριστής αυτής και ο πληρεξούσιος αυτού, ως πρόσωπο εντεταλμένο στη διοίκηση της εταιρείας, υπό την προϋπόθεση ότι ανέλαβε και άσκησε καθήκοντα. (ομοφ.)

Ζητήματα προκύπτοντα εκ της εφαρμογής συμφωνίας του άρθρου 44 του Ν 1892/1990 – Ρύθμιση χρεών – Συμψηφισμός.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η κατά το ως άνω άρθρο 44 του Ν 1892/1990 και κατά το αληθινό νόημα αυτού συμφωνία πιστωτών ρύθμισης χρεών μιας επιχείρησης, που παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, έκδηλη αδυναμία πληρωμής των οφειλών της και ο εντεύθεν προκύπτων ποσοτικός περιορισμός χρεών, αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στα χρέη της επιχείρησης και δεν μπορεί να επεκταθεί ή να αποκλείσει τη δυνατότητα συμψηφισμού ανταπαίτησης της εν λόγω επιχείρησης προς τις οφειλές αυτές. Συνεπώς ελλειπούσης σχετικής απαγορευτικής ρύθμισης στο νόμο και στη συμφωνία, το Δημόσιο νομίμως συμψηφίζει ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις του, μετά των ληξιπροθέσμων ανταπαιτήσεων της ως άνω επιχείρησης και δη παρακρατεί απαιτήσεις αυτής προς εξόφληση των οφειλών της προς το Δημόσιο, καθ’ όλη τους την έκταση, πέραν δηλαδή του συμφωνηθέντος περιορισμού των χρεών της, χαριστικού σε κάθε περίπτωση, ο οποίος επεβλήθη, κατ’ ουσίαν, λόγω της έκδηλης αδυναμίας της πληρωμής, τουλάχιστον στο σύνολό τους, των εν λόγω χρεών. Η ανταπαίτηση της εταιρείας, που συμψηφίσθηκε, με χρέη αυτής έναντι του Δημοσίου, μετά την επικύρωση της συμφωνίας του άρθρου 44, αναγόμενη σε προηγούμενο αυτής χρονικό διάστημα δεν είναι επιστρεπτέα στην ως άνω εταιρεία από το Δημόσιο. Νομίμως το Δημόσιο προέβη σε συμψηφισμό των ληξιπροθέσμων χρεών της οφειλέτιδάς του επιχείρησης με την ανταπαίτηση αυτής κατά του Δημοσίου και μάλιστα ανεξαρτήτως του χρόνου κατά τον οποίον τα χρέη κατέστησαν ταμειακά ληξιπρόθεσμα, δηλαδή πριν ή μετά την επικύρωση από το Εφετείο της συμφωνίας του άρθρου 44. (πλειοψ.)

Αν μπορεί να θεωρηθεί επαρκές για την τεκμηρίωση του δικαιώματος εκμετάλλευσης λατομείου σε ιδιωτική έκταση παραστατικό διαφορετικό από συμβολαιογραφική πράξη, όπως πρακτικό συμβιβασμού του άρθρου 209 του ΚΠολΔ.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Το πρακτικό συμβιβασμού που καταρτίστηκε σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 209 επομ. ΚΠολΔ ενώπιον ειρηνοδίκη και είχε ως αντικείμενο την αναγνώριση του εμπράγματου δικαιώματος της κυριότητας του εκμισθωτή επί του σε αυτό περιγραφόμενου ακινήτου, καλύπτει τον προβλεπόμενο κατά το ουσιαστικό δίκαιο τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου και συνιστά την απαιτούμενη, κατά τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 44 του ν.4512/2018, τεκμηρίωση για την ύπαρξη του δικαιώματος εκμετάλλευσης του εν λόγω λατομείου στο πρόσωπο του εκμισθωτή του χώρου (ομόφ.).

Νομιμότητα επιλογής υποψηφίου διδάκτορα του ΤΕΦΑΑ στο γνωστικό αντικείμενο «Αθλητικό Δίκαιο», λόγω της ιδιότητάς του ως δικηγόρου και συνεργάτη στο δικηγορικό γραφείο του αναπληρωτή καθηγητή στο «Αθλητικό Δίκαιο» Δ.Παν., αλλά και πληρεξουσίου δικηγόρου μελών ΔΕΠ του Τμήματος εναντίον συναδέλφων τους.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1) Ο υποψήφιος για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στο γνωστικό αντικείμενο «Αθλητικό Δίκαιο» του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, στο πρόσωπο του οποίου πληρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις για την επιλογή του, δεν πρέπει να αποκλειστεί εκ μόνης της ιδιότητάς του ως πληρεξούσιος δικηγόρος μελών ΔΕΠ του Τμήματος, που είναι μέλη της ΓΣΕΣ. 2) Το επιτρεπτόν της συμμετοχής στη ΓΣΕΣ των εντολέων του -αλλά και των αντιδίκων αυτών- μελών ΔΕΠ, καθώς και του ορισμού αυτών ή του συνεργάτη του Δ.Παν., ως επιβλέποντος τη διδακτορική διατριβή ή ως μελών των Επιτροπών (Συμβουλευτικής ή Εξεταστικής) είναι ζητήματα που θα κριθούν κατά περίπτωση από το αρμόδιο συλλογικό όργανο, ήτοι την ίδια τη ΓΣΕΣ, με αιτιολογημένη απόφασή της και χωρίς τη συμμετοχή των εμπλεκομένων μελών ΔΕΠ. (ομοφ.)

Επειδή, όπως συνάγεται από τις ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 15 της διακηρύξεως, που στοιχούν προς τις διατάξεις του άρθρου 23 παρ. 1 του π.δ/τος 609/1985 (ΦΕΚ Α΄ 223) και του άρθρου 4 παρ. 6 του ν. 3263/2004, η αναγραφή, στο σώμα της κατατιθεμένης από το συμμετέχοντα στην δημοπρασία εγγυητικής επιστολής, των στοιχείων που αναφέρονται στο ως άνω άρθρο 15.2 της διακηρύξεως (βλ. και τελευταίο εδάφιο της παρ. 6 του άρθρου 4 του ν. 3263/2004), αποτελεί στοιχείο του κύρους της εγγυητικής επιστολής και, κατά συνέπεια, προϋπόθεση του κύρους της αντίστοιχης προσφοράς. Τούτο δε, διότι δια της μνείας στην εγγυητική επιστολή των ανωτέρω στοιχείων καθορίζεται με ακρίβεια η έκταση της ευθύνης του εκδότου της και διασφαλίζεται η εξυπηρέτηση του σκοπού, στον οποίο αποβλέπει η θέσπιση της εγγυητικής επιστολής ως μέσου παροχής εγγυήσεως εκ μέρους του υποψηφίου αναδόχου, σκοπού που συνίσταται στην άμεση και απρόσκοπτη καταβολή στον κύριο του έργου του ποσού της εγγυητικής επιστολής σε περίπτωση αθετήσεως, εκ μέρους του μετέχοντος στην δημοπρασία, των συναφών υποχρεώσεών του. Σε περίπτωση, όμως, κατά την οποία δεν ελλείπει παντελώς η μνεία ενός από τα απαραίτητα για το κύρος της εγγυητικής επιστολής στοιχεία, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται ο τίτλος του υπό ανάθεση έργου, αλλά το στοιχείο αυτό παρατίθεται κατά τρόπο μερικώς ανακριβή, η πλημμέλεια αυτή πρέπει να θεωρηθεί επουσιώδης, μη καθιστώσα απαράδεκτη την προσφορά, εφ’ όσον από τα λοιπά μνημονευόμενα στην εγγυητική επιστολή στοιχεία, εν συνδυασμώ λαμβανόμενα, προκύπτει, κατά τρόπο μη επιδεχόμενο εύλογη αμφιβολία, ότι η εν λόγω εγγυητική επιστολή αφορά πράγματι στο έργο της συγκεκριμένης δημοπρασίας (πρβλ. ΣτΕ 2513/1993).

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝΜε δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η ανάθεση, στη φερόμενη ως δικαιούχο της εντελλόμενης πληρωμής δικηγορική εταιρεία, της παροχής νομικών υπηρεσιών για το σύνολο των υποθέσεων που θα ανέκυπταν σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 1 περ. ιε του ν. 3852/2010, κατά τις οποίες η ανάθεση της παροχής νομικών υπηρεσιών σε δικηγόρο επιτρέπεται μόνο για συγκεκριμένη υπόθεση.  Η πλημμέλεια αυτή, που ανάγεται στο κύρος της ελεγχόμενης σύμβασης παροχής νομικών υπηρεσιών, εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, παρέλκει δε η εξέταση των προβαλλόμενων από τον Επίτροπο λόγων διαφωνίας, που αφορούν σε επιμέρους ζητήματα που προκαλούνται λόγω ακριβώς της παράνομης κατά τα ανωτέρω ανάθεσης, και ειδικότερα στην αδυναμία προσδιορισμού της φύσης των υπηρεσιών που παρασχέθηκαν και στην έκταση της παρεχόμενης εντολής.  Ως εκ τούτου, η δαπάνη που εντέλλεται με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δεν είναι νόμιμη και το ένταλμα αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί.  ΔΕΝ ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.1/43/2015

ΑΡΣΗ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ-ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ:εξαίρεση από τον κανόνα της διενέργειας ελέγχου νομιμότητας των δημοσίων συμβάσεων προμηθειών μεγάλης οικονομικής αξίας από το Ελεγκτικό Συνέδριο πριν από την υπογραφή και την έναρξη της εκτέλεσής τους.(...)οι διατάξεις του άρθρου 145 του ν. 4831/2021 και, στην έκταση που αυτό εκεί παραπέμπει, του άρθρου 325 παρ. 3 του ν. 4700/2020, ως εκ της ειδικότητας του αντικειμένου που ρυθμίζουν, την προμήθεια, δηλαδή, συγκεκριμένου είδους υπό την συνδρομή εξαιρετικών, περιγραφομένων από αυτές περιστάσεων, και των προϋποθέσεων εφαρμογής τους, των λόγων δημοσίου συμφέροντος, χάριν των οποίων θεσμοθετήθηκαν, της περιορισμένης χρονικής τους ισχύος, καθώς και της διεξοδικής ρύθμισης που περιλαμβάνουν ως προς το κύρος των συμβάσεων στις οποίες αφορούν, καθώς και τις εκατέρωθεν απορρέουσες από τις συμβάσεις αυτές αξιώσεις, αν επιγενομένως της κατάρτισής τους δεν υποβληθούν στο Ελεγκτικό Συνέδριο ή ο εκ των υστέρων έλεγχος τους από το Δικαστήριο αποβεί αρνητικός, κρίνονται συνταγματικώς ανεκτές και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί παρά να γίνει δεκτό ότι η προβλεπόμενη από τις ανωτέρω διατάξεις παρέκκλιση από τον κανόνα του προληπτικού ελέγχου των δημοσίων συμβάσεων μεγάλης οικονομικής αξίας από το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν αντιβαίνει προς το άρθρο 98 παρ. 1 περιπτ. β΄ του Συντάγματος κατά τα βασίμως προβαλλόμενα και από το Ελληνικό Δημόσιο. Σε τελευταία ανάλυση, άλλωστε, δεν θα ήταν εύλογο οι συμβάσεις του άρθρου 145 του ν. 4831/2021 να εκφύγουν τελείως του προσυμβατικού ελέγχου τους από το Ελεγκτικό Συνέδριο, όπως υπό την εκδοχή της αντίθεσης των επίμαχων διατάξεων προς το Σύνταγμα θα συνέβαινε, ενώ ο νομοθέτης, επιδιώκοντας, στο μέτρο του εφικτού και υπό τις όλως εξαιρετικές περιστάσεις της πανδημίας, να συμμορφωθεί προς τις συνταγματικές απαιτήσεις, έχει ειδικώς προνοήσει για το αντίθετο.(...)Αποφαίνεται ότι οι διατάξεις του άρθρου 145 του ν. 4831/2021 και, στην έκταση που αυτό εκεί παραπέμπει, του άρθρου 325 παρ. 3 του ν. 4700/2020, δεν αντίκεινται στο άρθρο 98 παρ. 1 περιπτ. β΄ του Συντάγματος.Αναπέμπει, κατά τα λοιπά, την υπόθεση στο Στ΄ Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Νομιμοποίηση δικηγόρων που φέρονται ότι εκπροσωπούν υπηκόους τρίτων χωρών στις συναλλαγές τους με τη διοίκηση, όταν δεν υπάρχει ειδική νομοθετική ρύθμιση.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Στις διοικητικές υποθέσεις υπηκόων τρίτων χωρών που αναφέρονται στο ερώτημα [ήτοι α) αιτήσεις για χορήγηση βεβαίωσης περί του αν υφίσταται σε βάρος τους το μέτρο της απαγορεύσεως εισόδου στη χώρα μας ή στον χώρο Σένγκεν, β) αιτήσεις για πληροφόρηση σχετικά με τους λόγους, για τους οποίους αυτοί είναι καταχωρημένοι στον Ειδικό Κατάλογο Ανεπιθύμητων Αλλοδαπών (Ε.Κ.ΑΝ.Α.), γ) αιτήσεις για τη διαγραφή των μέτρων απαγορεύσεως εισόδου που υφίστανται σε βάρος τους και τους έχουν επιβληθεί από τις ελληνικές αρχές, δ) κατάθεση διοικητικών προσφυγών σε περιπτώσεις συλλήψεως - κρατήσεως αλλοδαπών, οι οποίοι εισέρχονται ή διαμένουν παράτυπα στη χώρα μας και για τους οποίους κινείται η διαδικασία της διοικητικής απελάσεως ή επιστροφής τους, κατόπιν σχετικής αποφάσεως και ε) αιτήσεις για παράταση της προθεσμίας προς οικειοθελή αναχώρηση αλλοδαπών που τελούν υπό διοικητική επιστροφή, των οποίων η κράτηση έχει αρθεί], υποχρεούνται οι αστυνομικές υπηρεσίες να συναλλάσσονται με δικηγόρους που τους εκπροσωπούν, συμμορφούμενες, κατ’ αρχάς, με την ΔΙΣΚΠΟ/Φ.18/ΟΙΚ. 11853 από 6-5-2009 εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτ/κών, για την νομιμοποίηση δε του δικηγόρου αρκεί, είτε η υπογραφή με την σφραγίδα του δικηγόρου επί των αιτήσεων ή των διοικητικών προσφυγών, που κατατίθενται αρμοδίως για λογαριασμό του εντολέα του και υπό την ιδιότητα του πληρεξουσίου του τελευταίου, είτε, σε περίπτωση προσωπικής επαφής με τις ως άνω αρχές, για την παρακολούθηση διοικητικής υποθέσεως, η επίδειξη της δικηγορικής ταυτότητάς του (από την οποία προκύπτουν το ονοματεπώνυμο και ο αριθμός μητρώου του δικηγορικού συλλόγου στον οποίο ανήκει), καθώς και η προφορική ή γραπτή δήλωσή του ότι είναι πληρεξούσιος του εντολέα, τον οποίο αφορά η υπόθεση. (πλειοψ.) Παραπέμφθηκε στην Πλήρη Ολομέλεια, κατόπιν της υπ' αριθ. 249/2017 γνωμ. της Β' Τακτικής Ολομέλειας ΝΣΚ.