Αρμοδιότητα κήρυξης κληρονομίας ως σχολάζουσας - Καθήκοντα κηδεμόνα - Αμφισβήτηση γνησιότητας διαθήκης. (Κατάσταση : Αποδεκτή) 1. Δεν εκδόθηκε νόμιμα, λόγω παράβασης του άρθρου 62 του ν. 4182/2013, απόφαση διορισμού κηδεμόνα σχολάζουσας κληρονομιάς, χωρίς την προηγούμενη παροχή γνωμοδότησης του Συμβουλίου Κοινωφελών Περιουσιών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής. 2. Ο κηδεμόνας σχολάζουσας κληρονομίας δε νομιμοποιείται να είναι διάδικος σε δίκη για την αμφισβήτηση του κύρους της διαθήκης. 3. Είναι δυνατή η άσκηση ανακοπής από το Ελληνικό Δημόσιο, κατά της πράξης κήρυξης ως κυρίας της διαθήκης του Π.Γ., αν δεν έχει κλητευθεί το Ελληνικό Δημόσιο στη σχετική δικαστική διαδικασία και δεν έχει διεξαχθεί γραφολογική πραγματογνωμοσύνη για τη γνησιότητα της διαθήκης, κατά τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 808 του ΚΠολΔ.

Η απόφαση 134/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό 49.132,72€ (συμπεριλαμβανομένου προστίμου) λόγω επαναπροσδιορισμού της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας με την προσθήκη χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους 327.551,44€. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο κρίσιμος χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης είναι η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022) και όχι η ημερομηνία δημοσίευσης της διαθήκης, και ότι ο προσφεύγων δεν τεκμηρίωσε με πλήρη στοιχεία (αναλυτική κίνηση λογαριασμών) την προέλευση των ποσών από δική του περιουσία ή του αδερφού του.

Η απόφαση 497/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου επ’ ωφελεία απογραφής, ο οποίος αμφισβητούσε τις προσαυξήσεις που του επιβλήθηκαν για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι η φορολογική του υποχρέωση γεννήθηκε στις 25/2/2020, με την αποποίηση του «τελευταίου νόμιμου κληρονόμου». Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η επαγωγή της κληρονομιάς επήλθε την 1/6/2018, την ημερομηνία αποποίησης του πατέρα του προσφεύγοντος. Συνεπώς, η προθεσμία για υποβολή δήλωσης έληξε στις 1/3/2019, και η εκπρόθεσμη υποβολή στις 23/9/2024 δικαιολογούσε τον προσδιορισμό φόρου (€59.828,77) και τις σχετικές προσαυξήσεις τόκων (άρθρο 52 ΚΦΔ) λόγω καθυστέρησης. Η πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς επικυρώθηκε.

Διατηρητέα κτίρια – Δυνατότητα ή μη νομιμοποίησης κατασκευής προσθηκών κατ’ εφαρμογή της παρ.3 του άρθρου 22 του Ν 1577/1985 – Έκδοση ή μη Υπουργικής απόφασης ειδικής ρύθμισης.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Σε περίπτωση που έχουν κατασκευασθεί σε κτίριο αυθαίρετες κατασκευές (προσθήκες) μετά από την κήρυξη του οικισμού και του εν λόγω κτιρίου ως διατηρητέου, δεν είναι δυνατή η νομιμοποίηση των κατασκευών αυτών κατ’ εφαρμογή της παρ.3 του άρθρου 22 του Ν 1577/1985, με την έκδοση εκ των υστέρων της Υπουργικής απόφασης της παρ.2 του άρθρου 4 του ίδιου νόμου. (ομοφ.)

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά της αρνητικής απόφασης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου, η οποία απέρριψε αίτημα για ανάκληση δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013. Η προσφεύγουσα, αρχική κληρονόμος εκ διαθήκης, υπέβαλε το αίτημα ανάκλησης αφού δικαστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου του 2023 ακύρωσε την ιδιόγραφη διαθήκη, δημιουργώντας, κατ' ισχυρισμό της, πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί το 2013 και είχε ακολουθήσει Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς (2023) λόγω ελέγχου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς η τροποποιητική δήλωση (που αντικαθιστά την ανακλητική) υποβλήθηκε μετά την έκδοση της πράξης προσδιορισμού φόρου, υπερβαίνοντας τις προθεσμίες του άρθρου 23 του ΚΦΔ. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί το άρθρο 74 του ΚΦΔ (πρόδηλη έλλειψη) λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας και επειδή η εκκαθάριση της δήλωσης έγινε πριν την 1η Δεκεμβρίου 2014.

Η απόφαση 488/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου σε αίτημα ανάκλησης δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγοντας, εκ διαθήκης κληρονόμος, υπέβαλε αρχική δήλωση φόρου κληρονομιάς το 2013, καταβάλλοντας 24.592,13€. Μετά από έλεγχο, εκδόθηκε Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς το 2023, καταλογίζοντας επιπλέον 39.412,71€. Στη συνέχεια, με δικαστική απόφαση του 2023, αναγνωρίστηκε ότι η διαθήκη ήταν άκυρη, με αποτέλεσμα ο προσφεύγων να στερείται της κληρονομικής ιδιότητας. Η ΔΕΔ επιβεβαιώνει την αρχική δήλωση (λόγω παρέλευσης τριετίας και έκδοσης πριν την 1/12/2014) αλλά ακυρώνει την Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς, συνολικού ποσού 39.412,71€, αναγνωρίζοντας πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για το ποσό αυτό (άρθρο 74 ΚΦΔ), επαναφέροντας την οριστική φορολογική υποχρέωση στο μηδέν.

Κοινοτικό Δίκαιο - Γεωργία. Αγροτεμάχια. Κληρονομητήρια. Οικονομικές ενισχύσεις.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Μετά την τελεσίδικη ακύρωση ιδιογράφου διαθήκης, στην οποία εβασίζετο το κληρονομητήριο που επικαλείται ο ενδιαφερόμενος παραγωγός, προς απόδειξη της νομίμου κατοχής του επί των προς ενίσχυση αγροτεμαχίων, η Διοίκηση αφενός μεν υποχρεούται, υπό την περαιτέρω προϋπόθεση της άρσεως ισχύος του κατεχομένου από τον παραγωγό κληρονομητηρίου, να παύσει για το μέλλον τυχόν καταβαλλομένη σ αυτόν ενίσχυση, αφετέρου δε δεν δικαιούται, λόγω του ισχύοντος τεκμηρίου εκ του κληρονομητηρίου, να θεωρήσει ανίσχυρες και να αναζητήσει τις ήδη καταβληθείσες βάσει του κληρονομητηρίου ενισχύσεις. Και υπό την εκδοχή ότι η Διοίκηση δεν δεσμεύεται εκ των διατάξεων του ΑΚ και του ΚΠολΔ περί του εκ του κληρονομητηρίου τεκμηρίου, αφενός μεν υποχρεούται να παύσει στο μέλλον πάσα τυχόν καταβαλλομένη στον παραγωγό ενίσχυση, αφετέρου δε δεν δικαιούται να αναζητήσει, τις καταβληθείσες ενισχύσεις, οι οποίες εισεπράττοντο από τον παραγωγό καλοπίστως, κατ έτος, για μακρό χρονικό διάστημα, και μετά την πάροδο πενταετίας από την αναγνώρισή του ως δικαιούχου, εχρησιμοποιήθησαν δε πράγματι από αυτόν για την εκπλήρωση των στόχων του οικείου κοινοτικού καθεστώτος ενισχύσεως, διότι τυχόν καταλογισμός τους θα δημιουργούσε, στο μεν καλόπιστο παραγωγό απρόβλεπτες οικονομικές δυσχέρειες, στο δε οικείο κοινοτικό καθεστώς ενισχύσεως δυσλειτουργίες και δυσχέρειες εφαρμογής, και θα αντέκειτο έτσι στις αρχές της χρηστής διοικήσεως. Αγρομισθώσεις, έστω και παρά μη κυρίου, είναι έγκυρες και οι μισθωτές δικαιούνται, συντρεχουσών και των λοιπών προϋποθέσεων, των συναφών κοινοτικών ενισχύσεων.

Η απόφαση 263/11-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από εκ διαθήκης κληρονόμο κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας. Ο θάνατος του κληρονομούμενου είχε συμβεί στις 12-04-2017. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωσή της ισχυριζόμενη ότι είχε παραγραφεί το δικαίωμα του Δημοσίου να εκδώσει πράξεις. Ωστόσο, η ΔΕΔ διαπιστώνει ότι η πράξη εκδόθηκε κατόπιν δικής της υποβολής συμπληρωματικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς στις 13/09/2024, στην οποία δήλωσε νέα ακίνητα. Κατά συνέπεια, απορρίπτει την προσφυγή και επικυρώνει τον συνολικό καταλογιζόμενο φόρο ύψους 43.266,78€.

Η Απόφαση 1176/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ για το φορολογικό έτος 2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9). Η προσφεύγουσα, εκ διαθήκης κληρονόμος, ισχυρίστηκε ότι υπέβαλε την δήλωση εκπρόθεσμα (05.06.2024) λόγω νομικής πλάνης, θεωρώντας ότι η υποχρέωση δήλωσης προέκυπτε μόνο μετά την υποβολή της δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η δήλωση ήταν ορθώς εκπρόθεσμη, καθώς η προθεσμία υποβολής Ε9 για τους κληρονόμους έληγε μετά την παρέλευση της προθεσμίας αποποίησης (αρχόμενης από τη δημοσίευση της διαθήκης στις 31.08.2023), και σε κάθε περίπτωση μετά την καταληκτική ημερομηνία της 8ης Μαρτίου 2024, με αποτέλεσμα να απορρίψει τον ισχυρισμό.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενου κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ για εκπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9), που αφορούσε το φορολογικό έτος 2024. Ο προσφεύγων, ο οποίος κατέστη εκ διαθήκης κληρονόμος, υπέβαλε τη δήλωση στις 05.06.2024, ενώ η καταληκτική ημερομηνία είχε παρέλθει. Ο φορολογούμενος ισχυρίστηκε ότι βρισκόταν σε νομική πλάνη, θεωρώντας ότι έπρεπε να δηλώσει τα ακίνητα μετά την ολοκλήρωση της αποδοχής κληρονομιάς. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα, καθώς η προθεσμία για υποβολή Ε9 λόγω κληρονομικής διαδοχής, αρχόμενη από τη δημοσίευση της διαθήκης στις 31.08.2023, είχε παρέλθει. Συνεπώς, η επιβολή προστίμου βάσει του άρθρου 53 ν. 5104/2024 κρίθηκε ορθή.