Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΝΣΚ/62/2015

Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 3852/2010

Δυνατότητα ή μη υπαγωγής δικαστικού επιμελητή στη ρύθμιση του άρθρου 93 παρ.7 του Ν.3852/2010, ώστε να ικανοποιηθεί αίτημά του περί μετάθεσης ή απόσπασης.(...)Ο δικαστικός επιμελητής δεν μπορεί να υπαχθεί στη ρύθμιση του άρθρου 93 παρ.7 του Ν.3852/2010, διότι δεν συντρέχει στο πρόσωπό του η ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου που αποτελεί προϋπόθεση εφαρμογής της διατάξεως αυτής. (ομοφ.)

Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

ΥΠ.ΕΣ/71075/2020

Αίτημα απόσπασης υπαλλήλου της ΔΕΥΑ Φαρσάλων με τις διατάξεις του άρθρου 93 παρ.7 του ν.3852/2010 όπως ισχύει


ΥΠΕΣ/5802/2012

ΘΕΜΑ: Μισθοδοσία υπαλλήλων αποσπασμένων με τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ.7 και 182 παρ.8 του ν.3852/10. 

ΥΠΕΣ/74301/2010

Ρύθμιση θεματων οικονομικής διοίκησης και  διαχείρισης των περιφερειών που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων του 3852/2010

ΝΣΚ/615/2012

Έδαφος εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 109 παρ.7 του ν. 3852/2010 περί μεταφοράς προσωπικού. Η διάταξη της παραγράφου 7 του άρθρου 109 του ν. 3852/2010 περί μεταφοράς προσωπικού εφαρμόζεται σε περίπτωση λύσης δημοτικής κοινωφελούς επιχείρησης ή Δ.Ε.Υ.Α., εφόσον η δραστηριότητά τους αναλαμβάνεται και συνεχίζεται από τον οικείο δήμο ή από ν.π.δ.δ. αυτού. Άλλως εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 262 του ν.3463/2006. (ομοφ.)

Β1/οικ.37019/4149/2011

Ν. 3887/2010 Οδικές εμπορευματικές μεταφορές - Αρμοδιότητα συγκρότησης και λειτουργίας εκτιμητικών επιτροπών άρθρου 7 παρ. 4 Ν. 3887/2010 μετά τη θέση σε ισχύ του Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α' 87, Πρόγραμμα Καλλικράτης)

Β1/οικ.52909/5629/2011

Ν. 3887/2010 Οδικές εμπορευματικές μεταφορές - Αρμοδιότητα συγκρότησης και λειτουργίας εκτιμητικών επιτροπών άρθρου 7 παρ. 4 Ν. 3887/2010 μετά τη θέση σε ισχύ του Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α' 87, Πρόγραμμα Καλλικράτης)

ΝΣΚ/241/2017

Αρμόδιο όργανο για την έκδοση απόφασης που αφορά τον υπολογισμό του χρόνου ασφάλισης αμίσθου δικαστικού επιμελητή, ο οποίος δεν είχε πραγματοποιήσει επιδόσεις δικογράφων και πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης, λόγω της επικαλούμενης ασθενείας του. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) είναι αρμόδιο για την έκδοση απόφασης, με θέμα τον υπολογισμό ή μη στον χρόνο ασφάλισης αμίσθου δικαστικού επιμελητή του χρονικού διαστήματος, στο οποίο ο ενδιαφερόμενος δεν είχε πραγματοποιήσει επιδόσεις δικογράφων και πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης, λόγω της επικαλούμενης ασθενείας του. (πλειοψ.)


ΥΠΕΣ/74300/2010

ΘΕΜΑ: Ρύθμιση θεμάτων οικονομικής διοίκησης και διαχείρισης των δήμων, που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων του ν.3852/2010.ΑΡΙΘΜ. ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ: 45


ΕλΣυν/Κλιμ.7/209/2015

Δικαστικός συμβιβασμός.(...) ο δικαστικός συμβιβασμός αποτελεί σύμβαση διφυούς χαρακτήρα, ήτοι αφενός σύμβαση ιδιωτικού δικαίου, με την οποία τα μέρη διαλύουν με αμοιβαίες υποχωρήσεις μία φιλονικία τους ή  μία αβεβαιότητα για κάποια έννομη σχέση, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 871 του Α.Κ. και αφετέρου δικονομική σύμβαση, η οποία περιβαλλόμενη τον προβλεπόμενο στο άρθρο 293 του ΚΠολΔ τύπο -  όπως η σχετική περί του συμβιβασμού δήλωση των διαδίκων ενώπιον του δικαστηρίου, που καταχωρίζεται στα οικεία πρακτικά, τα οποία υπογράφονται από τον Πρόεδρο του οικείου δικαστικού σχηματισμού και του Γραμματέα αυτού (βλ. άρθρα 256 και 258 του ΚΠολΔ) - επιφέρει την αυτοδίκαιη κατάργηση της δίκης (βλ. ΑΠ 138/2014, 540/2011). Συνεπώς, με το δικαστικό συμβιβασμό, ο οποίος επιλύει την μεταξύ των μερών διαφορά επιφέροντας την κατάργηση της μεταξύ τους ανοιγείσης δίκης και είναι εξοπλισμένος με εκτελεστότητα, παρέχοντας το δικαίωμα στον φορέα της σχετικής αξιώσεως να  ενεργοποιήσει δυνάμει του τίτλου αυτού αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος του οφειλέτη, τερματίζεται η επιδικία και παρέχεται κατ’ ουσίαν οριστική δικαστική προστασία, αφού μετά την κατάργηση της δίκης λόγω δικαστικού συμβιβασμού τυχόν άσκηση νέας αγωγής με το αυτό περιεχόμενο θα είναι απορριπτέα ως αβάσιμη (βλ. ΑΠ 138/2014, Ν. Νίκα: "Ο δικαστικός συμβιβασμός", 1984, σελ. 249). Περαιτέρω, ο δικαστικός συμβιβασμός δεσμεύει τους διαδίκους έως ότου διαγνωσθεί η ακυρότητά του, ακυρωθεί ή ανατραπεί,  η διάγνωση δε του κύρους του δικαστικού συμβιβασμού προϋποθέτει αφενός αμφισβήτηση αυτού από ένα τουλάχιστον των μερών και αφετέρου την τήρηση της εκ του νόμου προβλεπόμενης δικαστικής διαδικασίας, που συνίσταται στην με πρωτοβουλία ενός των μερών κλήση προς περαιτέρω συζήτηση ενώπιον του οικείου  δικαστηρίου, στο πλαίσιο της οποίας θα τεθεί υπό μορφήν ενστάσεως από τον εγείροντα την σχετική αμφισβήτηση διάδικο το ζήτημα του κύρους του συμβιβασμού. Επί του ζητήματος δε αυτού θα κρίνει ο οικείος δικαστικός σχηματισμός, μόνος αρμόδιος να διαπιστώσει εάν εχώρησε έγκυρη κατάργηση της δίκης ή όχι, ενώ ο διάδικος που αμφισβητεί το κύρος του δικαστικού συμβιβασμού μπορεί να προκαλέσει σχετική δικαστική κρίση και  με την άσκηση αναγνωριστικής αγωγής (άρθρο 70 Κ.Πολ.Δ.),  άλλως με την άσκηση ανακοπής κατά της εκτελέσεως (άρθρο 933 Κ.Πολ.Δ.), κατά περίπτωση (βλ. Ειρ.Πρέβεζας 17/1997, Εφ.Δωδ. 86/1990, Ν.Νίκα, ό.π. σελ. 300 επ.)


158277/2019

Ορισμός αναπλήρωσης χωρικών Αντιπεριφερειαρχών κατά άρθρο 160 παρ. 7 ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α' 87).