Η απόφαση (28/2025) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου γονικής παροχής ύψους 3.150,00€ και προστίμου 100,00€. Η υπόθεση αφορά χρηματική γονική παροχή συνολικού ποσού 31.500,00€, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 05/01/2023. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η μεταφορά έγινε μέσω ανάληψης μετρητών από κοινό τραπεζικό λογαριασμό και κατάθεση του ίδιου ποσού εντός της ίδιας ημέρας σε προσωπικό λογαριασμό του. Ωστόσο, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι αυτή η διαδικασία αναγνωριζόταν για την εφαρμογή του αφορολόγητου ορίου μόνο για πράξεις που έλαβαν χώρα έως τις 09/09/2022. Καθώς η πράξη έγινε μετά την εν λόγω ημερομηνία, η παροχή φορολογήθηκε αυτοτελώς με 10% (3.150,00€) και επιβεβαιώθηκε το πρόστιμο των 100€ για την εκπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης.

Η Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 979/23.05.2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει συνολικό ποσό 643,14€, λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας ύψους 1.468,33€, η οποία προέκυψε από τον ισομερή επιμερισμό πιστωθέντος ποσού ιδιωτικής επιταγής σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το ποσό προερχόταν από διαθέσιμο κεφάλαιο προηγουμένων ετών, επικαλούμενη σύμβαση δανείου με τον πατέρα της. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η αδυναμία της προσφεύγουσας να τεκμηριώσει επαρκώς την πηγή της συγκεκριμένης τραπεζικής πίστωσης—ειδικά ως προς τον εκδότη της επιταγής—καθιστά τον ισχυρισμό περί διαθέσιμου κεφαλαίου αναπόδεικτο.

Η απόφαση 1029/30-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. αρνήθηκε την παραλαβή και εκκαθάριση τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς, ύψους 350.206,54€, που αφορούσε χρηματικό ποσό σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό (joint account), με το σκεπτικό ότι οι καταθέσεις αυτές απαλλάσσονται από τον φόρο κληρονομίας και επομένως δεν αποτελούν αντικείμενο φόρου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή, βασιζόμενη στο σκεπτικό ότι η απαλλαγή από τον φόρο δεν συνεπάγεται απαλλαγή του φορολογουμένου από την υποχρέωση υποβολής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς, οδηγώντας στην ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και την υποχρέωση εκκαθάρισης της δήλωσης.

Η Απόφαση 1028/30-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Η Δ.Ο.Υ. είχε αρνηθεί την παραλαβή και εκκαθάριση δήλωσης φόρου κληρονομιάς που αφορούσε χρηματικό ποσό €280.000, κατατεθειμένο σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό (joint account) με τον κληρονομούμενο. Η αρχική αιτιολογία της Δ.Ο.Υ. ήταν ότι οι καταθέσεις αυτές απαλλάσσονται από τον φόρο κληρονομίας. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι η υποχρέωση υποβολής δήλωσης φόρου κληρονομιάς υφίσταται σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από το μηδενικό αποτέλεσμα της εκκαθάρισης λόγω απαλλαγής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε πως οι συνδικαιούχοι κοινών λογαριασμών δεν απαλλάσσονται από την υποχρέωση υποβολής δήλωσης φόρου κληρονομιάς, και συνεπώς η άρνηση της Δ.Ο.Υ. ήταν μη νόμιμη, ακυρώνοντας την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση 254/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Λαμίας. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την επιβολή φόρου επί προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών ύψους 75.498,77 €. Η διαφορά αυτή προέκυψε επειδή η φορολογική αρχή δεν έκανε δεκτή την επίκληση του ποσού των 208.913,47 € στον κωδικό 781 (πηγή περιουσιακών στοιχείων), με αιτιολογία την εκπρόθεσμη υποβολή της τροποποιητικής δήλωσης κληρονομιάς. Το ποσό αυτό προερχόταν από κοινό τραπεζικό λογαριασμό με τον αποβιώσαντα πατέρα του, το οποίο απαλλάσσεται από φόρο κληρονομιάς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, παρά την εκπρόθεσμη υποβολή, το άρθρο 34 του Ν. 4172/2013 υποχρεώνει τη Φορολογική Διοίκηση να λάβει υπόψη τα ποσά που αποδεικνύονται από νόμιμα παραστατικά (όπως η μη αμφισβητούμενη δήλωση κληρονομιάς). Ως εκ τούτου, διατάχθηκε νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, ενσωματώνοντας το ποσό αυτό για την κάλυψη των τεκμηρίων.

Φορολογικοί έλεγχοι – απλά και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα – επαγγελματικό απόρρητο – ειδικό τραπεζικό απόρρητο.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
1) Νόμιμα διενεργούνται φορολογικοί έλεγχοι, κατά τις ειδικές διατάξεις του άρθρου 36 του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (ΠΔ 186/1992), του άρθρου 66 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Ν 2238/1994), των άρθρων 73 και 90 του Ν 2961/2001, περί κυρώσεως του Κώδικα Διατάξεων Φορολογίας Κληρονομιών, Δωρεών, Γονικών Παροχών, Προικών και Κερδών από Λαχεία, του άρθρου 30 του Ν 3296/2004, περί φορολογίας εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων καθώς και κάθε άλλη ειδική διάταξη, που προβλέπει τέτοιου είδους ελέγχους σε επίσημα ή ανεπίσημα βιβλία, στοιχεία κ.λπ. υποχρέων, που περιέχουν (απλά) προσωπικά δεδομένα, όταν, όμως, περιέχουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα (στην προκείμενη περίπτωση υγείας) θα πρέπει να υπάρχει γραπτή άδεια της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, κατά τις διατάξεις του Ν 2472/1997, που, όταν υπάρχει, καθιστά νόμιμο και επιτρεπτό κάθε έλεγχο, τον οποίο δεν μπορεί να εμποδίσει οποιοσδήποτε επικαλούμενος παραβίαση των διατάξεων του νόμου αυτού. 2) Στα πλαίσια των νομίμων φορολογικών ελέγχων, που προβλέπονται από τις προαναφερθείσες ειδικές διατάξεις και γίνονται κατά τις νόμιμες διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένων και των διαδικασιών, που προβλέπονται στο Ν 2472/1997, περί προστασίας προσωπικών δεδομένων, υποχωρεί οποιοδήποτε ιατρικό, φαρμακευτικό ή άλλο επαγγελματικό απόρρητο, κατά τα αναλυτικά προαναφερθέντα. 3) Το απόρρητο των τραπεζικών καταθέσεων ισχύει μόνο για καταθέσεις σε πιστωτικά ιδρύματα και τότε μόνο για να αρθεί χρειάζεται κοινή απόφαση του επιθεωρητή και του προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. και δεν μπορεί να ισχύσει αναλογικά σε άλλες περιπτώσεις (όπως Α.Ε.Δ.Α.Κ., ανώνυμες χρηματιστηριακές εταιρίες κ.λπ.), για τις οποίες ισχύει μόνο το επαγγελματικό απόρρητο, το οποίο υποχωρεί προ των φορολογικών ελέγχων, που διενεργούνται, κατά τη νόμιμη διαδικασία, σύμφωνα με τις ως άνω ειδικές διατάξεις και δεν απαιτείται να τηρηθεί, ως προς αυτές, η συγκεκριμένη διαδικασία, ήτοι να υπάρχει κοινή απόφαση του επιθεωρητή και του προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. για τη διενέργεια των ελέγχων.

Αίτηση ανάκλησης της 127/2017 Πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 2 της παρούσας, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι δεν αιτιολογείται εν προκειμένω ειδικά και ορισμένα ο συμφέρων χαρακτήρας του τελικώς επιτευχθέντος τιμήματος των 19.800.000,00 ευρώ, το οποίο, ως αγοραία αξία, υπερβαίνει κατά 50% περίπου την αντικειμενική όμοια. Τούτο δε, πρωτίστως διότι η 1391/2017 προδικαστική απόφασή του δεν εκτελέστηκε, καθόσον η προσκομισθείσα 1895/21.7.2017 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας .... δεν συνιστά ως εκ του περιεχομένου της τη ζητούμενη, για την άρση της πλημμέλειας που πράγματι στοιχειοθετήθηκε εν προκειμένω από την έλλειψη της ως άνω ειδικής αιτιολογίας, απόφαση. Σε κάθε δε περίπτωση, το Τμήμα κρίνει ότι εκ των προσκομισθέντων με το από 24.7.2017 υπόμνημα του Προέδρου της Οικονομικής Επιτροπής στοιχείων ουδόλως αποδεικνύεται το συμφέρον της ως άνω μοναδικής προσφοράς της «.... AE» καθόσον: Α) Το 56649/18.9.2013 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Αθηνών Μαρίας Πουλαντζά, με το οποίο μεταβιβάστηκε από τη «.... AE» στην «ΕΘΝΙΚΗ ΛΗΖΙΝΓΚ Ανώνυμος Εταιρία Χρηματοδοτικών Μισθώσεων» το προς αγορά κτίριο επί της Λεωφ. Κηφισού 62-64, δεν αποτελεί πρόσφορο συγκριτικό στοιχείο ως προς το ύψος της αγοραίας αξίας αυτού, δεδομένου ότι η επίμαχη πώληση έλαβε χώρα στο πλαίσιο σύναψης σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης του ν.1665/1986, ήτοι πώλησης και επαναμίσθωσης μεταξύ των ιδίων συμβαλλομένων (βλ. σελ. 20 Έκθεσης Εκτίμησης και φύλλα 23, 26 και 27 του ως άνω συμβολαίου), ήτοι μίας εξειδικευμένης σύμβασης, που δεν προσιδιάζει στην απλή πώληση, αφού κατατείνει στη χρηματοδότηση της πωλήτριας εταιρίας σε ποσοστό επί της καθορισθείσας αξίας του ακινήτου από την αγοράστρια εταιρία χρηματοδοτικής μίσθωσης και στη συνέχεια στη μίσθωση του ακινήτου από την ίδια με δικαίωμα επαναγοράς κατά τη λήξη της σύμβασης. Παρέπεται δε ότι λόγω του χρηματοδοτικού χαρακτήρα της ως άνω σύμβασης και της συνακόλουθης ταύτισης των ρόλων πωλητή-πελάτη της εταιρίας χρηματοδοτικής μίσθωσης, το τίμημα της πώλησης του ακινήτου διαμορφώνεται με διαφορετικά από αυτά της κοινής πώλησης κριτήρια (τραπεζικά, όπως π.χ. πιστοληπτική ικανότητα του πωλητή-μισθωτή).                   Β) Ομοίως η 1705/2014 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών για τον καθορισμό οριστικής τιμής μονάδος αποζημίωσης απαλλοτριούμενης εδαφικής έκτασης, που βρίσκεται εντός του Ο.Τ. 258Α του Δήμου ...., εκτάσεως 5.337,60 τ.μ., δεν αποτελεί πρόσφορο συγκριτικό στοιχείο, καθόσον δεν αφορά σε ακίνητο ανάλογου εμβαδού και θέσης (βλ. σκέψη 3). Γ) Τα νέα φύλλα υπολογισμού της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου επί της Λεωφ. Κηφισού 62-64 ως ενιαίας ιδιοκτησίας από τη συμβολαιογράφο Αθηνών Ευδοξία Δημοπούλου δεν δύναται να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο, καθόσον το προς αγορά κτίριο επί της Λεωφ. Κηφισού 62-64 είναι διαιρεμένο σε οριζόντιες κατ’ ορόφους ιδιοκτησίες, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3741/1929, του Ν.Δ. 1024/1971 και των άρθρων 1002 και 1117 του Α.Κ., δυνάμει της υπ’ αριθμ. 2470/2001 πράξης της συμβολαιογράφου Αθηνών Ευδοξίας Δημοπούλου-Αθανασοπούλου, όπως αυτή έχει τροποποιηθεί και ισχύει με τις 2931/2003, 3070/2003 και 6690/2013 πράξεις τις ιδίας ως άνω συμβολαιογράφου (βλ. φύλλο 20 του προαναφερόμενου 56649/2013 συμβολαίου). Συνεπώς, για τον υπολογισμό της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου ως ενιαίας ιδιοκτησίας απαιτείται η προηγούμενη κατάργηση της νομίμως συσταθείσας οριζοντίου ιδιοκτησίας με αντίστοιχη συμβολαιογραφική πράξη, ενώ, βάσει του ως άνω νομοθετικού καθεστώτος που διέπει την οριζόντια ιδιοκτησία, η απόκτηση όλων των οριζοντίων ιδιοκτησιών ενός ακινήτου από ένα πρόσωπο (όπως εν προκειμένω την Περιφέρεια ....) δεν επιφέρει κατάργηση της οριζόντιας ιδιοκτησίας, απορριπτομένου ως αβασίμου του σχετικού ισχυρισμού της αιτούσας. Εξάλλου, το Τμήμα κρίνει ότι η μεγάλη απόκλιση μεταξύ της αντικειμενικής αξίας του προς αγορά ακινήτου και του τελικώς επιτευχθέντος τιμήματος δεν αιτιολογείται ούτε με την επίκληση εκ μέρους της αιτούσας αορίστως του ισχυρισμού περί χαμηλών αντικειμενικών αξιών στις «λαϊκές» περιοχές της Δυτικής Αθήνας, καθόσον είναι πασίδηλο ότι έχουν υποστεί μεγάλη πτώση και οι αντίστοιχες εμπορικές αξίες λόγω της μεγάλης κρίσης στην αγορά των ακινήτων και της αυξημένης φορολόγησής τους, ούτε με την παράθεση εκ νέου των δεδομένων και των αξιολογήσεων της ως άνω έκθεσης εκτίμησης του Πιστοποιημένου Εκτιμητή, η οποία έχει ήδη κριθεί ανεπαρκώς αιτιολογημένη με την 1391/2017 απόφασή του, χωρίς την ταυτόχρονη προσκόμιση νέων συγκριτικών στοιχείων αναλόγου εμβαδού και θέσης ακινήτων, ενώ ο ισχυρισμός της αιτούσας ότι στο τίμημα περιλαμβάνεται και το κόστος εκτέλεσης επιπρόσθετων εργασιών ύψους 970.000,00 ευρώ πρέπει να απορριφθεί προεχόντως ως αναπόδεικτος. Τέλος, οι ισχυρισμοί της αιτούσας, που αφορούν στη μεθοδολογία σύνταξης της έκθεσης εκτίμησης και στο σύννομο της διαδικασίας που ακολουθήθηκε κατ’ αναλογία των διατάξεων του Π.Δ. 59/2016, πρέπει να απορριφθούν ως αλυσιτελώς προβαλλόμενοι, ενώ το επικαλούμενο δημόσιο συμφέρον για τη στέγαση των υπηρεσιών της Περιφέρειας .... σε ένα ενιαίο κτίριο δεν αναιρεί την υποχρέωση αυτής για αιτιολόγηση του συμφέροντος χαρακτήρα του επιτευχθέντος τιμήματος, ως προς την οποία άλλωστε αιτιολόγηση η Περιφέρεια .... έχει αυτοδεσμευθεί με τη διακήρυξη του διαγωνισμού (άρθρο 9.13) και για τήρηση των αρχών της οικονομικότητας και αποδοτικότητας ως μερικότερων εκδηλώσεων της γενικής αρχής της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, που έχουν θεσπιστεί επίσης για λόγους δημοσίου συμφέροντος (βλ. Ε.Σ. VI Τμ. 1605, 2227/2016). 

Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση ανάκλησης, κατά τα αναφερόμενα στο σκεπτικό.

ΔΕΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕλΣυν.Τμ.Μείζ.-Επταμελούς Σύνθεσης/483/2018

ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΕΣ/ΤΜ.ΜΕΙΖ/ΕΠΤΑΜ/1313/2018

Παροχή Υπηρεσιών Διοικητικής και Τεχνικής Υποστήριξης(...) Αίτηση ανάκλησης της 181/2014 πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.(..)Κατά την ειδικότερη, όμως, γνώμη της Προέδρου του Τμήματος Σωτηρίας Ντούνη, στην οποία προσχώρησαν και οι Πάρεδροι Νεκταρία Δουλιανάκη και Ευθύμιος Καρβέλης, στην οικεία διακήρυξη, η οποία σημειωτέον δεν συνοδεύεται από τεχνικές προδιαγραφές ποιότητας παροχής και λειτουργικής επάρκειας των υπό ανάθεση υπηρεσιών, ούτε απαιτεί την συνδρομή κριτηρίων καταλληλότητας και τεκμηρίωσης της επάρκειας των υποψηφίων για την ανάθεσή τους και, περαιτέρω, δεν θέτει απαιτήσεις ως προς τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα του διατιθέμενου από τον ανάδοχο προσωπικού καθώς και τα τεχνικά χαρακτηριστικά των απαιτούμενων υλικοτεχνικών μέσων για την προσήκουσα εκτέλεσή της, δεν προσδιορίζονται το εύρος και τα χαρακτηριστικά των προς παράδοση υπηρεσιών, δεν καθορίζονται οι ειδικότητες και τα επαγγελματικά προσόντα του απαιτούμενου για την εκτέλεσή τους προσωπικού και, τέλος, δεν αιτιολογείται, βάσει αυτών, το κόστος παροχής τους, με αποτέλεσμα να μην διασφαλίζεται τόσο η διαφάνεια της σχετικής διαγωνιστικής διαδικασίας και η ισότιμη πρόσβαση των υποψηφίων στο διαγωνισμό, όσο και το συμφέρον της εταιρείας αφού καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος της προσήκουσας εκτέλεσης της σύμβασης από τον ανάδοχο. Οι ελλείψεις δε αυτές δεν αναπληρώνονται από την αναφορά, κατά τον προσδιορισμό του μηνιαίου κόστους της σύβασης, στον αριθμό των απασχολούμενων από τον ανάδοχο προσώπων (συνολικά 44, βλ. τιμολόγιο σύμβασης), βάσει του οποίου αυτό εξάγεται, αφού τελικά από κανένα όρο της διακήρυξης και των λοιπών τευχών δημοπράτησης, ο ανάδοχος δεν υποχρεούται ούτε να διαθέτει συγκεκριμένο αριθμό υπαλλήλων, ούτε να καταβάλλει πράγματι το προβλεπόμενο για τον καθένα κόστος, αφού δεν δεσμεύεται ως προς την ειδικότητα ή τα προσόντα τους, το οποίο (κόστος) σε κάθε περίπτωση προσδιορίζεται εν προκειμένω αυθαιρέτως, αφού η κλιμάκωσή του δεν αντιστοιχίζεται με τη συνδρομή οποιωνδήποτε προσόντων. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη: α) ότι η προηγούμενη σύμβαση παροχής παρόμοιων με τις επίμαχες υπηρεσιών (439/2011), που έληξε στις 31.5.2014, ανατέθηκε βάσει της 216/2010 διακήρυξης, που έφερε ομοίως την ως άνω πλημμέλεια και υπεγράφη μετά την 118/2011 πράξη του Ζ Κλιμακίου και την 2231/2011 απόφαση του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, χωρίς αυτή να επισημανθεί, β) ότι η πλημμέλεια αυτή δεν έπληξε, τελικά, ουσιωδώς τις αρχές της διαφάνειας και της ανάπτυξης ευρύτερου ανταγωνισμού, καθόσον στο διαγωνισμό, παρά τον μη σαφή προσδιορισμό του εύρους και του κόστους των προς παράδοση υπηρεσιών και των προσόντων και ειδικοτήτων του απαιτούμενου για την εκτέλεσή τους προσωπικού, αναπτύχθηκε επαρκής ανταγωνισμός, αφού προσήλθαν και κατέθεσαν προσφορά πέντε υποψήφιες εταιρείες ....»), ενώ, τέλος, το συμφέρον της αναθέτουσας για την προσήκουσα εκτέλεση της σύμβασης διασφαλίζεται επαρκώς αφού το συμβατικό τίμημα τιμολογείται και καταβάλλεται μηνιαίως απολογιστικά με βάση το κόστος των πραγματοποιηθεισών υπηρεσιών και του απασχοληθέντος από τον ανάδοχο προσωπικού και γ) ότι συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν τη λειτουργική βιωσιμότητα και επιχειρησιακή συνέχεια του ΔΕΣΦΑ, με σκοπό την αδιάλειπτη, εύρυθμη και αποτελεσματική παροχή των υπηρεσιών του προς του χρήστες και ότι είναι αναγκαίο να διατηρηθεί η λειτουργική επάρκεια και ανεξαρτησία του ως προς την αποτελεσματική κάλυψη των ρυθμιζόμενων και μη καθηκόντων του, χωρίς να ανατραπούν οι συνθήκες υπό τις οποίες πιστοποιήθηκε με την 287/2014 απόφαση της ΡΑΕ ως διαχειριστής εθνικού συστήματος φυσικού αερίου, οι διαπιστωθείσες, κατά τη γνώμη αυτή, στην ελεγχθείσα φάση της διαγωνιστικής διαδικασίας μέχρι και του σταδίου της κατακύρωσης του αποτελέσματος αυτής για την «Παροχή Υπηρεσιών Διοικητικής και Τεχνικής Υποστήριξης» νομικές πλημμέλειες δεν είναι ουσιώδεις.IV.Κατά συνέπεια, σύμφωνα με όσα προηγουμένως κρίθηκαν και έγιναν δεκτά, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ανακληθεί η 181/2014 πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου και να αποδοθεί το κατατεθέν παράβολο στην αιτούσα ανώνυμη εταιρεία (άρθρο 73 παρ. 1 Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο, κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013). Ανακαλεί την 181/2014 Πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου