Περί της εφαρμογής ή μη των διασφαλιστικών μέτρων του άρθρου 14 του ν.2523/1997 επί του προέδρου ή των διαχειριστών Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών, ενόψει και της υπαγωγής της σε διαδικασία εκκαθάρισης, κατά το άρθρο 46α’ του ν. 1892/1990.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Είναι εν γένει, επιτρεπτή η λήψη και διατήρηση των διασφαλιστικών μέτρων του άρθρου 14 του ν. 2523/1997 εις βάρος προσώπου, που κατείχε κάποια από τις ιδιότητες του άρθρου 20 παρ.1 έως 4 του ίδιου νόμου σε νομικό πρόσωπο που αναφέρεται ρητά στις εν λόγω διατάξεις, ανεξάρτητα αν το τελευταίο τελεί σε διαδικασία εκκαθάρισης, κατά το άρθρο 46α’ του ν. 1892/1990, β) και γ) ο πρόεδρος, οι διαχειριστές ως και κάθε άλλο πρόσωπο που άσκησε διοίκηση και διαχείριση σε Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών (Ε.Α.Σ.), δεν υπόκεινται στα μέτρα του άρθρου 14 του ν. 2523/1997. (ομοφ.)

Λήψη μέτρων διασφαλίσεως των συμφερόντων του Δημοσίου κατά της φοροδιαφυγής, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 14 και 20 του Ν 2523/1997.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Κατ άρθρο 14 του Ν 2523/97 σε συνδυασμό με το άρθρο 20 του ίδιου νόμου, αφού ο νόμος αναφέρεται αδιαστίκτως στους προέδρους των διοικητικών συμβουλίων ημεδαπών ΑΕ, έπεται ότι νοεί όλους τους προέδρους άνευ διακρίσεως, έστω και αν αυτοί δεν ασκούν καθήκοντα εκπροσωπήσεως της εταιρείας και διαχειρίσεως της εταιρικής περιουσίας. (ομόφωνα) β) Στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ΑΕ που αναπληρώνουν στα καθήκοντά τους ένα από τα πρόσωπα που αναφέρονται στο εδάφιο α της περιπτώσεως α της παρ.1 του άρθρου 20 του Ν 2523/97 επιβάλλονται τα ίδια μέτρα που προβλέπονται γι αυτά, χωρίς ν απαιτείται περαιτέρω η απόδειξη της In concreto αναπληρώσεως. (πλειοψ.) γ) Εφόσον ο νόμος διαλαμβάνει ρητώς ότι υπάγονται στις ρυθμίσεις του και τα πρόσωπα τα εντεταλμένα με δικαστική απόφαση στη διοίκηση ή διαχείριση ΑΕ, και στο μέτρο που η δικαστική απόφαση διαλαμβάνει περί τοιαύτης διοικήσεως ή διαχειρίσεως παρέπεται ότι και στα πρόσωπα αυτά επιβάλλονται τα άνω μέτρα. (πλειοψ.)

Μέτρα διασφάλισης των συμφερόντων του Δημοσίου – Άρση αυτών – Δημοτικές Επιχειρήσεις – ΟΤΑ.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Συντρέχει περίπτωση άρσης από τη Διοίκηση, αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν αίτησης του ενδιαφερομένου, των μέτρων διασφάλισης των συμφερόντων του Δημοσίου που εφαρμόσθηκαν, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 14 και 20 του ν. 2523/1997 και των παραγράφων 5 και 6 του άρθρου 46 του ν. 4174/2013, σε βάρος των δημοτικών επιχειρήσεων του άρθρου 10 του ν. 4071/2012, καθώς και των προσώπων που είχαν μία από τις ιδιότητες του άρθρου 20 του ν. 2523/1997, διότι με τις ρυθμίσεις του άρθρου 10 του ν. 4071/2012 απώλεσαν το νόμιμο έρεισμά τους (ομοφ.). β) Τα παραπάνω διασφαλιστικά μέτρα δεν μπορεί να ληφθούν κατά των ΟΤΑ σε βάρος των οποίων βεβαιώνεται το χρέος των επιχειρήσεων των ΟΤΑ, που υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 4071/2012 (πλειοψ.). γ) Τα ως άνω μέτρα δεν επιτρέπεται να ληφθούν ούτε κατά των Δημάρχων, ως εκπροσωπούντων τους, νυν υπόχρεους προς καταβολή, Δήμους (ομοφ.). - ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Λατομεία. Εφαρμογή της παρ.10 του άρθρου 20 του ν.2115/93, μετά την κρίση περί αντισυνταγματικότητας των διατάξεων των παρ.2,3 και 4 του ίδιου άρθρου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η διάταξη της παρ.10 του άρθρου 20 του ν.2115/1993 δεν έχει έννοια εφαρμογής μετά την κρίση περί αντισυνταγματικότητας των διατάξεων των παρ.2,3 και 4 του ίδιου άρθρου.

Διασφαλιστικά Μέτρα Δημοσίου – Λήψη κατά εκπροσώπων σωματείου – Φοροδιαφυγή – Ποινική ευθύνη εκπροσώπων σωματείου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Προεδρεύων: Α. Τζεφεράκος, Αντιπρόεδρος Εισηγητής: Σ. Δελλαπόρτας, Νομικός Σύμβουλος 1) Τα διασφαλιστικά μέτρα του άρθρου 14 του Ν 2523/1997 εφαρμόζονται και κατά των σωματείων, στις περιπτώσεις που αυτά υπέχουν φορολογικές υποχρεώσεις και ειδικότερα εφαρμόζονται κατά των αθλητικών σωματείων του ερωτήματος. Περαιτέρω, τα διασφαλιστικά μέτρα για τα συμφέροντα του Δημοσίου δεν εφαρμόζονται κατά των εκπροσώπων των σωματείων του Α.Κ. και ειδικότερα των αθλητικών νομικών προσώπων που λειτουργούν με τη μορφή σωματείου του Α.Κ. ούτε κατά των επιτροπών διοίκησης των Τ.Α.Α. αυτών. Στην περίπτωση, όμως, που το αθλητικό νομικό πρόσωπο λειτουργεί με τη μορφή Α.Α.Ε. εφαρμόζεται ευθέως η διάταξη της παρ.1 του άρθρου 20 του Ν 2523/1997, οπότε τα διασφαλιστικά μέτρα λαμβάνονται και κατά των προσώπων που προβλέπει η διάταξη αυτή. 2) Δεν μπορεί νόμιμα να γίνει επίκληση του άρθρου 20 του Ν 2523/1997 για να θεμελιωθεί ποινική ευθύνη των νομίμων εκπροσώπων νομικών προσώπων που λειτουργούν με τη μορφή σωματείου του Α.Κ. Δεν αποκλείεται όμως η ευθύνη των παραπάνω προσώπων με βάση τις γενικές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα σε συνδυασμό με αυτές των άρθρων 17, 18 και 19 του Ν 2523/1997.

ΘΕΜΑ: Γνωμοδότηση υπ’ αριθ. 39/2011 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους αναφορικά με την αυτοδίκαιη λύση επιχειρήσεων του π.δ. 410/1995 α) για την αυτοδίκαιη λύση επιχειρήσεων ΟΤΑ κατά την παρ. 1 του άρθρου 269 ΚΔΚ εκδίδεται διαπιστωτική πράξη από τον Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης του ν. 3852/2010 και β) οι διατάξεις των παρ. 3 έως 6, 7 και 9 του άρθρου 269 ΚΔΚ για τη μεταφορά προσωπικού εφαρμόζονται και επί του προσωπικού αμιγών επιχειρήσεων ΟΤΑ και ανωνύμων εταιρειών του π.δ. 410/1995, των οποίων οι εταίροι είναι αποκλειστικά ΟΤΑ ή νομικά τους πρόσωπα, σε περίπτωση αυτοδίκαιης λύσης αυτών κατά την παρ. 1 του ίδιου άρθρου.

Διοικητικές κυρώσεις. Διασφαλιστικά μέτρα άρθρου 14 Ν 2523/1997 και η σχέση τους με τις κύριες φορολογικές διαφορές.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Σε περίπτωση δικαστικής αμφισβητήσεως ή μη των μέτρων που έχουν ληφθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 του Ν 2523/1997 προς διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου, η επί της ουσίας ακύρωση από το Διοικητικό Πρωτοδικείο (ή το Διοικητικό Εφετείο) των συναφών προς αυτά πράξεων των φορολογικών αρχών περί επιβολής επιρριπτόμενων ή παρακρατούμενων φόρων κ.λπ., ή επιβολής προστίμων ΚΒΣ (για τις κύριες φορολογικές διαφορές), επιβάλλει στη Διοίκηση την υποχρέωση για άρση των μέτρων, εφόσον συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις. β) Δεν είναι επιτρεπτή και συνεπώς (επαν)εξεταστέα επί της ουσίας από την Υπηρεσία αίτηση από τον καθού τα μέτρα περί άρσεως αυτών και, ακολούθως η έκδοση αποφάσεως επί του αιτήματος από τον αρμόδιο Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, ενώ εκκρεμεί η απόφανση των διοικητικών δικαστηρίων επί της προσφυγής κατά των μέτρων.

Aποκρατικοποιήσεις – Εφαρμογή ή μη των διασφαλιστικών μέτρων του άρθρου 14 του ν. 2523/1997 εις βάρος των εταιρειών που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων των μεσοπρόθεσμων πλαισίων δημοσιονομικής πολιτικής 2011-2015 και 2013-2016, καθώς και των νομίμων εκπροσώπων τους.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι διατάξεις των περιπτώσεων β΄και γ΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 31 του ν. 4141/2013 έχουν εφαρμογή, καθόσον αφορά τα διασφαλιστικά μέτρα του άρθρου 14 του ν. 2523/1997, και επί των εταιρειών που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων των μεσοπρόθεσμων πλαισίων δημοσιονομικής πολιτικής 2011-2015 και 2013-2016, που εγκρίθηκαν με τους νόμους 3985/2011 και 4093/2012, αντίστοχα, καθώς και των προσώπων στα οποία είχε, έχει ή πρόκειται να ανατεθεί η νόμιμη εκπροσώπησή τους, υπό την έννοια ότι τα διασφαλιστικά μέτρα του άρθρου 14 του ν. 2523/1997, δεν μπορούν να ληφθούν σε βάρος των εταιρειών και των προσώπων που προαναφέρθηκαν και, αν είχαν ληφθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του προαναφερθέντος νόμου και αναστέλλονται μέχρι το χρόνο που ορίζεται στην περίπτωση γ’ της παραγράφου 4 του άρθρου 31 του ν. 4141/2013, μετά την πάροδο του οποίου παύουν οριστικά, η δε ευθύνη εξόφλησης των τυχόν οφειλών αυτών παραμένει στα νομικά πρόσωπα και βαρύνει τα περιουσιακά τους στοιχεία. (ομόφ.) *Παρέλκει η αποδοχή της ανωτέρω γνωμοδότησης, λόγω νομοθετικής ρύθμισης του ζητήματος.

Νομιμότητα ή μη της επιβολής των διασφαλιστικών μέτρων του άρθρου 14 του ν. 2523/1997 κατά της εταιρείας «ΘΕΡΜΑΪΚΗ ΟΔΟΣ Α.Ε.».(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Ο Υπουργός των Οικονομικών δύναται να επανεξετάσει τη νομιμότητα της επιβολής των διασφαλιστικών μέτρων του άρθρου 14 του ν. 2523/1997 κατά της εταιρείας «ΘΕΡΜΑΪΚΗ ΟΔΟΣ Α.Ε.» και των νομίμων εκπροσώπων της. (πλειοψ.) Η επιβολή των εν λόγω μέτρων, κατά το χρόνο που έλαβε χώρα, ήταν νόμιμη, πλην όμως, συντρέχει ήδη βάσιμος λόγος προς άρση των μέτρων αυτών, καθόσον αποδεικνύεται από δημόσια έγγραφα (διαιτητικές αποφάσεις) ότι ο φορολογούμενος έχει κατά του Δημοσίου βέβαιη και εκκαθαρισμένη ανταπαίτηση μεγαλύτερη του ποσού του φόρου που δεν αποδόθηκε στο Δημόσιο, ενώ, από υποβληθείσες υπεύθυνες δηλώσεις των εκπροσώπων της, προκύπτει ότι η εν λόγω ανταπαίτηση της εταιρείας δεν έχει εκχωρηθεί (δυναμένης, πάντως, της Διοικήσεως να προβεί σε έλεγχο ακριβείας των ως άνω δηλώσεων). (ομοφ.)

Ανάθεση εργασιών καθαριότητας...Επειδή, στο άρθρο 1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999 Α΄ 45), όπως το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε με τα άρθρα 1 παρ. 1 του ν. 4250/2014 (Α΄ 74) και 7 παρ. 1 του ν. 4325/2015 (Α΄ 47), ορίζονται τα εξής: «Οι διατάξεις του Κώδικα αυτού εφαρμόζονται στο Δημόσιο, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και στα άλλα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, εκτός αν άλλως ορίζεται σε επιμέρους διατάξεις. Ειδικά οι διατάξεις των άρθρων 4 έως 7 και του άρθρου 12 του παρόντος εφαρμόζονται αναλόγως στα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ) που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται τακτικώς, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις από κρατικούς πόρους κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, στα Ν.Π.Ι.Δ. και τις Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμούς (ΔΕΚΟ) του Κεφαλαίου Α΄ του Ν. 3429/2005, καθώς και στα νομικά πρόσωπα και τις επιχειρήσεις των Ο.Τ.Α., εντός ή εκτός της Γενικής Κυβέρνησης». Συνεπώς, δεν πιθανολογείται σοβαρά ότι είναι βάσιμος ο λόγος που αναφέρεται στην προηγούμενη σκέψη, διότι η διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρο 15 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, την οποία επικαλείται η αιτούσα, διέπει το Δημόσιο, τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και τα άλλα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, όχι όμως και τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 1 του ίδιου Κώδικα (πρβλ. ΣτΕ 1168, 1169/2017, 1879/2016, ΕΑ 175/2016). Τούτο δε ανεξαρτήτως του ζητήματος αν ο .... περιλαμβάνεται στα ως άνω νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου.