Η απόφαση 153/03-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την ΔΟΥ Ε' Θεσσαλονίκης. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενη κατάχρηση εξουσίας και παράνομη διόρθωση του κωδικού 781 («Χρηματικά ποσά τα οποία δεν αποτελούν εισόδημα») του εντύπου Ε1, παρά την προσκόμιση δικαιολογητικών που τεκμηριώνουν ποσά όπως επιδοτήσεις δανείων (Ν 4605/2019), και διάφορα επιδόματα (ΟΠΕΚΑ, ΟΠΕΚΕΠΕ, ΔΥΠΑ, Market Pass). Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς διαπιστώθηκε ότι η προσφεύγουσα είχε ήδη καταθέσει προηγούμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά της ίδιας πράξης, γεγονός που, κατά το άρθρο 70 του Ν. 2717/1999, καθιστά κάθε επόμενη προσφυγή μη επιτρεπτή.

Η απόφαση 152/03-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε τη διόρθωση του κωδικού 781 (€10.080,64) του εντύπου Ε1, ισχυριζόμενη αυθαίρετη τροποποίηση. Η αρμόδια φορολογική αρχή προχώρησε σε διόρθωση του κωδικού 781 στο ποσό των €4.242,97, καθώς μέρος των δηλωθέντων ποσών (π.χ. επιδόματα και παροχές) είχε δηλωθεί διπλά ή η αρχική δήλωση παρουσίαζε ανακολουθίες. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η φορολογική αρχή είχε την εξουσία να επαληθεύει τις δηλώσεις με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία (άρθρο 27 Ν. 5104/2024) και απέρριψε τους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας την οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους €1.258,57.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου του φορολογικού έτους 2023, η οποία προέκυψε από τον προσδιορισμό ελάχιστου καθαρού εισοδήματος (άρθρα 28Α-28Δ ΚΦΕ) στο ποσό των 23.868,52€. Ο προσφεύγων είχε επιχειρήσει να μειώσει αυτό το ποσό σε 16.675,00€ μέσω εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης, επιμερίζοντας αναδρομικά πωλήσεις σε νέο ΚΑΔ με ημερομηνία έναρξης 31/12/2023. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή. Η απόρριψη βασίστηκε στο σκεπτικό ότι η αναδρομική τροποποίηση του Ε3 δεν ήταν ορθή, διότι οι εν λόγω συναλλαγές αφορούσαν το διάστημα 01/01/2023 – 31/12/2023, δηλαδή πριν την έναρξη του νέου ΚΑΔ. Επίσης, ο προσφεύγων δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία (άρθρο 28Α παρ. 4 ΚΦΕ) για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος, μη συμπληρώνοντας τον κωδικό 443 στο έντυπο Ε1. Ως αποτέλεσμα, επικυρώθηκε η οριστική φορολογική υποχρέωση ποσού 5.674,40€.

Η απόφαση 34/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φορολογίας Εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη επέβαλε φόρο ύψους 1.820,82 € βάσει του τεκμαρτού ελάχιστου καθαρού εισοδήματος ύψους 12.734,52 €, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013 (τεκμήριο). Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το τεκμήριο επικαλούμενη αντίθεση σε συνταγματικές αρχές. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή, καθώς η φορολογούμενη δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία αμφισβήτησης (μη συμπλήρωση κωδικού 443 του εντύπου Ε1), και έκρινε ότι ο έλεγχος των συνταγματικών ισχυρισμών ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων.

Η απόφαση 43/13-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη φορολόγηση της ατομικής του επιχείρησης βάσει του ελάχιστου ποσού καθαρού εισοδήματος (€14.534,52) των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ, ισχυριζόμενος ότι δεν είχε ούτε έσοδα ούτε έξοδα το 2023. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο φορολογούμενος δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος, δηλαδή δεν συμπλήρωσε τον σχετικό κωδικό της δήλωσης Ε1 ούτε ζήτησε τη διενέργεια ελέγχου σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 28Α του ΚΦΕ. Ως εκ τούτου, απώλεσε το δικαίωμα αμφισβήτησης. Κατά συνέπεια, η πράξη προσδιορισμού φόρου συνολικού ύψους 2.861,97€ επικυρώθηκε νομίμως.

Η απόφαση 55/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φορολογίας Εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη είχε προσδιορίσει ελάχιστο καθαρό εισόδημα 14.534,52 € βάσει των άρθρων 28Α επ. του ν.4172/2013. Ο προσφεύγων αμφισβητεί το τεκμήριο ως αντίθετο σε συνταγματικές αρχές (ισότητα, αναλογικότητα, δικαστική προστασία) και ως εσφαλμένο, βασιζόμενο στον κατώτατο μισθό εξαρτημένης εργασίας. Η Διεύθυνση αποφάσισε την απόρριψη, καθώς ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διοικητική διαδικασία αμφισβήτησης (μη συμπλήρωση κωδικού 443 του εντύπου Ε1) και επειδή ο έλεγχος συνταγματικών κανόνων ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των δικαστηρίων. Επικυρώνεται η αρχική πράξη, με οριστικό ποσό επιστροφής φόρου 121,92 €.

Εξέταση του ατομικού ή οικογενειακού εισοδήματος κατά την εξέταση της αίτησης απαλλαγής από τα δίδακτρα φοιτήτριας Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ), ηλικίας 25 ετών κατά το έτος επιλογής της σε αυτό.(...)Για την απαλλαγή από τέλη φοίτησης σε Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ), φοιτητή που κατά το χρόνο επιλογής του είναι άνω των 24 ετών, τα εισοδηματικά κριτήρια, εφόσον είναι άγαμος, θα ελεγχθούν βάσει του ατομικού του εισοδήματος, προς απόδειξη του οποίου απαιτούνται αντίγραφα της δήλωσης Ε1 και των εκκαθαριστικών (συμπεριλαμβανομένου του εκκαθαριστικού ΕΝΦΙΑ) του τελευταίου φορολογικού έτους, για το οποίο, κατά το χρόνο επιλογής του στο ΠΜΣ, έχει ολοκληρωθεί η εκκαθάριση φόρου

Η υπ' αριθμ. 216/10.02.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2021. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει 3η τροποποιητική δήλωση, καταχωρώντας €4.264,96 στον κωδικό 351 του εντύπου Ε1 ως ασφαλιστικές εισφορές για εξαγορά χρόνου στρατιωτικής θητείας, με σκοπό τη μείωση του φορολογητέου εισοδήματός του. Η φορολογική αρχή είχε διαγράψει το ποσό αυτό. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το ποσό των €4.264,96 είχε ήδη παρακρατηθεί από τις αναδρομικές αποδοχές σύνταξης του προσφεύγοντος από τον ΕΦΚΑ και είχε αφαιρεθεί από τις φορολογητέες αποδοχές του, όπως αποτυπώθηκε στη βεβαίωση αποδοχών φορολογικού έτους 2022. Ως εκ τούτου, η αναγνώριση του ποσού στον κωδικό 351 θα οδηγούσε σε διπλή μείωση των φορολογητέων αποδοχών, και ο ισχυρισμός του κρίνεται αβάσιμος.

Η απόφαση (689/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η προσφεύγουσα (δικηγόρος) με ΑΦΜ .................., κατά της σιωπηρής απόρριψης της επιφύλαξης που είχε διατυπώσει επί της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της επιβολής του ελάχιστου (τεκμαρτού) εισοδήματος βάσει των άρθρων 28Α-28Δ του Ν. 4172/2013, επικαλούμενη μεταξύ άλλων την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων και μη συμβατότητά τους με την ΕΣΔΑ. Η Αρχή απέρριψε τους ισχυρισμούς, τονίζοντας ότι οι λόγοι συνταγματικότητας και υπερνομοθετικής ισχύος εμπίπτουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος (μη συμπλήρωση του κωδικού 444 του εντύπου Ε1).

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής δικηγόρου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, συνολικού ποσού 2.551,67 ευρώ, που βασίστηκε στον υπολογισμό ελάχιστου καθαρού εισοδήματος βάσει των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η πράξη ήταν νομικά πλημμελής λόγω μη διασφάλισης του δικαιώματος ακρόασης και ότι ο υπολογισμός του ελάχιστου εισοδήματος ήταν αυθαίρετος, καθώς δεν ασκούσε πλέον τη δικηγορία. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον πρώτο ισχυρισμό, καθώς το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης δεν εφαρμόζεται σε πράξεις διοικητικού προσδιορισμού φόρου. Απέρριψε επίσης την αμφισβήτηση του ελάχιστου εισοδήματος, καθώς ο προσφεύγων απώλεσε το δικαίωμα αυτό, διότι δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία υποβολής αιτήματος ελέγχου (συμπλήρωση κωδικού 443 του Ε1).