Καθορισμός δικαιωμάτων που εισπράττουν οι άμισθοι υποθηκοφύλακες.

Αργία αμίσθων υποθηκοφυλάκων.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 31 του Κώδικα Συμβολαιογράφων, οι οποίες ορίζουν ότι «ο συμβολαιογράφος που έχει παραπεμφθεί τελεσίδικα για έγκλημα που επισύρει στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων ή ο συμβολαιογράφος κατά του οποίου υφίσταται εκκρεμής πειθαρχική δίωξη για αδίκημα που επισύρει την ποινή της οριστικής παύσης, μπορεί να τεθεί σε κατάσταση αργίας», εφαρμόζονται αναλογικά στους άμισθους υποθηκοφύλακες.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 19ης Απριλίου 2016. Dansk Industri (DI) κατά Sucession Karsten Eigil Rasmussen.Αίτηση του Højesteret για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως.Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική πολιτική – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Οδηγία 2000/78/ΕΚ – Αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων λόγω ηλικίας – Εθνική ρύθμιση αντίθετη προς οδηγία – Δυνατότητα ιδιώτη να ζητήσει να αναγνωριστεί η ευθύνη του Δημοσίου για παραβίαση του δικαίου της Ένωσης – Διαφορά μεταξύ ιδιωτών – Στάθμιση των διαφόρων δικαιωμάτων και αρχών – Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης – Ρόλος του εθνικού δικαστή Υπόθεση C-441/14

Συμβολαιογράφοι. Φορολογία εισοδήματος. Φορολογική αντιμετώπιση των συμβολαιογραφικών δικαιωμάτων για τη σύνταξη κρατικών συμβολαίων.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Δεν αποτελεί εισόδημα από άσκηση ελευθερίου επαγγέλματος συμβολαιογράφου υποκείμενο σε παρακράτηση φόρου εισοδήματος 20% το σύνολο των αναλογικών δικαιωμάτων που καταβάλλεται στους συμβολαιογράφους κατά την σύνταξη συμβολαίων ή πράξεων των άρθρων 98, 99, 101 και 102 του ν.670/77, "περί κώδικος συμβολαιογράφων", αλλά μόνο το ποσό των δικαιωμάτων που οι συμβολαιογράφοι εισπράττουν για λογαριασμό τους ως αμοιβή τους έναντι παρασχεθεισών υπηρεσιών, και συνεπώς μόνο για το ποσό αυτό υφίσταται υποχρέωση παρακράτησης φόρου.

Παράλειψη υπογραφής των εισηγητών συλλογικού διοικητικού οργάνου επί της γνωμοδότησης αυτού και συνέπειες στην εγκυρότητα της πράξης του αποφασιστικού οργάνου. Έννοια της απεικόνισης και της αναπαράστασης μνημείου. Υπέρβαση της νομοθετικής εξουσιοδότησης. Αναδρομική εφαρμογή κανονιστικής πράξης. Αρχές της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των διοικούμενων.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η παράλειψη υπογραφής των εισηγητών του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) επί της γνωμοδότησης αυτού, δεν θίγει την εγκυρότητα της απόφασης του Υπουργού Πολιτισμού (ομόφ.). Η Υπουργική Απόφαση που προβλέπει διαδικασία αδειοδότησης για “αναπαραστάσεις μνημείων”, είναι εκτός της νομοθετικής εξουσιοδότησης του άρθρου 46 παρ. 4 του ν. 3028/2002 (πλειοψ.). Δεν είναι δυνατή η εφαρμογή Υπουργικής Απόφασης σε έννομη σχέση του παρελθόντος, λόγω του κανόνα της μη αναδρομικότητας των διοικητικών πράξεων και των αρχών της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των διοικούμενων (ομόφ.).

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ. 218/10-02-2025) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της ομόρρυθμης εταιρείας «.... ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.» κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα έλαβε τρία εικονικά φορολογικά στοιχεία, συνολικής καθαρής αξίας 15.500,20€ και ΦΠΑ 3.720,05€, από μια εκδότρια επιχείρηση που κρίθηκε ως συναλλακτικώς ανύπαρκτη (λόγω έλλειψης αγορών, προσωπικού και μόνιμων εγκαταστάσεων). Οι προσβαλλόμενες πράξεις καταλογίζουν συνολικά 5.580,07€ ΦΠΑ και 6.742,59€ Φόρο Εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένων των προστίμων. Η ΔΕΔ επικυρώνει τις πράξεις, κρίνοντας ότι η αιτιολογία είναι επαρκής και απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί αναδρομικής εφαρμογής επιεικέστερης κύρωσης και παραβίασης της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Απόδοση ΦΠΑ επί πλοηγικών δικαιωμάτων που εισπράττονται από πλοία ιδιωτικής χρήσεως, αναψυχής ή αθλητισμού ΑΔΑ: Ψ2ΝΡ46ΜΠ3Ζ-Γ4Κ

Η προσφεύγουσα επιδιώκει με την προδικαστική προσφυγή την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης της αναθέτουσας αρχής, η οποία αποφάσισε να ανακαλέσει την προγενέστερη απόφαση κατακύρωσης του διαγωνισμού καθαριότητας δέκα (10) κτηρίων στον οικονομικό φορέα της. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά υπηρεσίες καθαρισμού των κτηρίων για διάστημα ενός έτους, με συνολικό προϋπολογισμό 129.032,26€ χωρίς ΦΠΑ (160.000,00€ με ΦΠΑ). Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η νομίμως συναφθείσα σύμβαση δεν θίγεται σύμφωνα με το άρθρο 372 παρ. 7 του Ν. 4412/2016, αφού δεν είχε προηγηθεί αναστολή της διαδικασίας, και ζητά τη διατήρηση της ισχύος της, κατηγορώντας την αναθέτουσα αρχή για παραβίαση της αρχής της νομιμότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Η απόφαση αφορά την έφεση υπαλλήλου κατά πράξης καταλογισμού ποσού 38.028,58 ευρώ, το οποίο φέρεται να εισέπραξε αχρεωστήτως ως αποδοχές από 19.1.2016 έως 30.11.2018. Η υπάλληλος είχε εκπέσει αυτοδικαίως από την υπηρεσία λόγω αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για παράβαση καθήκοντος και ψευδή βεβαίωση, καθώς και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Το Δικαστήριο απέρριψε τις ενστάσεις της υπαλλήλου περί παράβασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης, χρηστής διοίκησης, δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και αδικαιολόγητου πλουτισμού. Ωστόσο, κρίθηκε ότι ο καταλογισμός πρέπει να μειωθεί κατ’ εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας (άρθρα 150 και 164 του ν. 4700/2020), λόγω της καθυστέρησης έκδοσης της πράξης (σχεδόν τρία έτη) και της πραγματικής παροχής υπηρεσιών. Ως εκ τούτου, το ποσό του καταλογισμού περιορίστηκε από 38.028,58 ευρώ σε 15.000 ευρώ.

Η απόφαση 1445 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός επαγγελματία εκμεταλλευτή πλωτού ταξί στη λίμνη Ιωαννίνων. Ο προσφεύγων ζητούσε την υπαγωγή του στο ειδικό κατ' αποκοπή καθεστώς καταβολής ΦΠΑ του άρθρου 47 του Κώδικα ΦΠΑ (Ν.5104/2024), σύμφωνα με την ΠΟΛ.1065/2007. Η ΔΕΔ, επικυρώνοντας την αρνητική απάντηση της ΔΟΥ Ιωαννίνων, έκρινε ότι το ειδικό αυτό καθεστώς περιορίζεται αυστηρά στους εκμεταλλευτές σκαφών που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τη μεταφορά προσώπων μεταξύ του νησιού και της πόλης των Ιωαννίνων. Καθώς τα δρομολόγια του πλωτού ταξί του προσφεύγοντα χαρακτηρίζονται ως «διευρυμένα» έναντι αυτών που ορίζονται στην ΠΟΛ.1065/2007, ορθώς η φορολογική αρχή απέρριψε την αίτηση και τον ενέταξε στο κανονικό καθεστώς ΦΠΑ. Απορρίφθηκε επίσης ο ισχυρισμός του προσφεύγοντα περί παραβίασης των αρχών της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.