ΣΤΕ/ΕΑ/301/2011
Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις
Έργο - αξιοποίηση ευρύτερης περιοχής ποταμού...Επειδή, εν όψει των ανωτέρω, η υπ’ αριθμ. 17/30.3.2010 απόφαση της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ν. 3463/2006, της Περιφέρειας …, με την οποία κρίθηκε ότι η παράλειψη της εταιρείας «….» να αναγράψει ορισμένα λογιστικά αθροίσματα στον Πίνακα Β΄ της οικονομικής προσφοράς της συνιστά ουσιώδη έλλειψη, η οποία καθιστά απαράδεκτη την προσφορά, δεν αιτιολογείται νομίμως, ο σχετικός δε λόγος ακυρώσεως πρέπει να θεωρηθεί ως προδήλως βάσιμος.Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η υπό κρίση αίτηση πρέπει, σύμφωνα με το άρθρο 52 παρ. 7 εδάφιο πρώτο του π.δ. 18/1989, να γίνει δεκτή και να ανασταλεί, μέχρι την έκδοση αποφάσεως επί της αιτήσεως ακυρώσεως, η εκτέλεση τόσον της αποφάσεως 17/30.3.2010 της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ν. 3463/2006, της Περιφέρειας …, όσον και της υπ’ αριθμ. 3755/7.5.2010 αποφάσεως του Προϊσταμένου της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου ..., με την οποία κλήθηκε η αιτούσα, να διακόψει τις εργασίες που εκτελούσε δυνάμει της από 22.2.2010 συμβάσεως.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΣΤΕ/1627/2010
Δημοσίευση κανονιστικών αποφάσεων δημοτικών συμβουλίων:..Επειδή, περαιτέρω, εφόσον η προσβαλλόμενη απόφαση 320/7.11.2007 του Δημοτικού Συμβουλίου ... δεν έλαβε νόμιμη υπόσταση, δεν δύναται να θεωρηθεί ότι κινήθηκε καθ’ οιονδήποτε τρόπο για την αιτούσα η προθεσμία για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά της αποφάσεως αυτής (πρβλ. ΣτΕ 2103/2006, 2759/2003, 859/1997, 3327/1991 κ.ά.). Επομένως, εμπροθέσμως προσβάλλεται η εν λόγω απόφαση, η οποία, για τον αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο λόγο ότι δεν δημοσιεύθηκε προσηκόντως και συνεπώς δεν έλαβε νόμιμη υπόσταση, πρέπει για λόγους ασφαλείας δικαίου να ακυρωθεί, κατά το μέρος που αφορά την παραχώρηση του ως άνω τάφου, αφού, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου (υπ’ αριθμ. πρωτ. 11889/30.4.2009 έγγραφο του Δήμου ... προς το Δικαστήριο), έτυχε εφαρμογής, και ειδικότερα στη συνέχεια της πράξεως αυτής επελέγη, με κλήρωση, νέος δικαιούχος της χρήσεως του τάφου (πρβλ. ΣτΕ 859/1997, 3008/1996, 82/1987). Περαιτέρω, όπως έχει κριθεί, οι αποφάσεις με τις οποίες ασκείται έλεγχος νομιμότητας σε ανυπόστατες πράξεις στερούνται εκτελεστότητας (βλ. ΣτΕ 2800/2008, 2569/2002, 129/1999, πρβλ. και ΣτΕ 2353/2009, Ολομ. 1925/2002). Κατά συνέπεια, οι εκδοθείσες επί προσφυγών της αιτούσης (σύμφωνα με τα άρθρα 150, 151 και 152 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα) αποφάσεις 43134 + 42243/13.12.2007 του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας ... και 1/18.1.2008 (θέμα 4ο) της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ν. 3463/2006 του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Αθηνών, με τις οποίες ασκήθηκε έλεγχος νομιμότητας στην προσβαλλόμενη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ..., δεν είναι εκτελεστές πράξεις, και, ως εκ τούτου, η υπό κρίση αίτηση, καθ’ όσον στρέφεται κατ’ αυτών, είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη.
ΝΣΚ/50/2020
Αρμοδιότητα ή μη της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ΚΔΚ (ν. 3463/2006) προς κατ’ ουσία εξέταση της, ενώπιον του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ασκηθείσας διοικητικής προσφυγής του άρθρου 227 του ν. 3852/2010, όταν με απόφασή της, κατ’ αποδοχή ως βάσιμης της ειδικής διοικητικής προσφυγής του άρθρου 151 του πιο πάνω Κώδικα, ακυρώνει την επί της προσφυγής του άρθρου 227 του ν. 3852/2010 απόφαση του Συντονιστή για το λόγο ότι, εσφαλμένα απέρριψε ως απαράδεκτη την προσφυγή για τυπικούς λόγους και οι έννομες συνέπειες της αποφάσεως αυτής της Ειδικής Επιτροπής επί της πράξης που είχε προσβληθεί με την προσφυγή του άρθρου 227 του ν. 3852/2010, όταν η Επιτροπή, παρότι ακυρώνει την απόφαση του Συντονιστή για τον πιο πάνω λόγο, δεν αποφαίνεται κατ’ ουσία επί της προσφυγής του άρθρου 227 του ν. 3852/2010.(..)Η Ειδική Επιτροπή του άρθρου 152 του ΚΔΚ (ν. 3463/2006), όταν, κατ’ αποδοχή ως ουσιαστικά βάσιμου σχετικού λόγου της ενώπιόν της ασκηθείσας ειδικής προσφυγής του άρθρου 151 του ιδίου Κώδικα, ακυρώνει απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης που είχε απορρίψει διοικητική προσφυγή του άρθρου 227 του ν. 3852/2010 ως απαράδεκτη για τυπικούς λόγους, καθίσταται αρμόδια προς έλεγχο της νομιμότητας της με την προσφυγή του άρθρου 227 προσβληθείσας πράξεως, ως προς τους λόγους ακυρότητας της τελευταίας αυτής προσφυγής που υποβλήθηκαν εκ νέου ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής και επί των οποίων δεν αποφάνθηκε σε πρώτο στάδιο ο Συντονιστής, λόγω της μη νόμιμης κρίσης του περί του απαραδέκτου της προσφυγής. Η απόφαση της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ΚΔΚ που παραλείπει να αποφανθεί και κατ’ ουσία επί των λόγων της προσφυγής του άρθρου 227 του ν. 3852/2010, παρότι ακυρώνει την απόφαση του Συντονιστή για τον πιο πάνω λόγο (εσφαλμένη κρίση περί απαραδέκτου της προσφυγής), δεν θίγει την ισχύ και εκτελεστότητα της προσβληθείσης με την προσφυγή του άρθρου 227 του ν. 3852/2010 πράξεως που διέφυγε τον έλεγχο νομιμότητας, αλλά ούτε ο Συντονιστής Αποκεντρωμένης Διοίκησης δύναται να επιληφθεί εκ νέου της προσφυγής, εξετάζοντας αυτήν κατ’ ουσία, οι δε τυχόν πλημμέλειες των πιο πάνω αποφάσεων ελέγχονται μόνον δικαστικά με την άσκηση κατ’ αυτών του εκ του νόμου προβλεπομένου ενδίκου βοηθήματος (ομόφωνα).
ΥΠΕΣ/7005/2009
Αναστολή λειτουργίας της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του Ν. 3643/2006
ΣΤΕ/1616/2008
ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ: Υπό τα δεδομένα αυτά οι προαναφερθείσες δύο υπεύθυνες δηλώσεις, που αφορούν τον πρόεδρο και τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας Β. ΑΜΕ και υπογράφονται από τον νόμιμο εκπρόσωπό της, καλύπτουν τις αξιώσεις της Διακηρύξεως, όπως νομίμως έκρινε ο αιτών Α.Σ.Δ.Α. με την απόφασή του 45/2007. Συνεπώς, κατά το μέρος αυτό η προσβαλλόμενη πράξη της ειδικής επιτροπής του άρθρου 152 του ν. 3463/2006 της Περιφέρειας Αττικής που έκρινε αντιθέτως είναι παράνομη και ακυρωτέα, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση.
ΣτΕ/148/2008/ΕΑ
Αίτηση αναστολής εκτελέσεως πράξεων, βάσει των οποίων η αιτούσα σύμπραξη κατετάγη τρίτη σε διαγωνισμό εκπόνησης μελέτης. Οι προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως κατά πράξεων της δημαρχιακής επιτροπής και του γενικού γραμματέα περιφέρειας προβάλλονται άνευ εννόμου συμφέροντος, ενώ ο λόγος που στρέφεται κατά αποφάσεως της ειδικής επιτροπής του άρθρου 152 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα είναι αβάσιμος.
ΣΤΕ/642/2021
ΜΕΛΕΤΕΣ:Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση της 111/16-6-2014 απόφασης της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ν. 3463/2006, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή της αιτούσας εταιρείας κατά της 70065/3-10-2012 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας - Θράκης. Με την τελευταία αυτή απόφαση ακυρώθηκε η 47/2012 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ωραιοκάστρου του Νομού Θεσσαλονίκης, με την οποία «εγκρίθηκε» αφενός «μελέτη άρσης λειτουργίας κλάδου ρέματος» ευρισκομένου εντός του αγροτεμαχίου 681 της Τοπικής Κοινότητας Νεοχωρούδας της Δημοτικής Ενότητας Καλλιθέας του Δήμου Ωραιοκάστρου και αφετέρου ο «αποχαρακτηρισμός» του ανωτέρω κλάδου.(....)8.Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η εκδοθείσα από το Δημοτικό Συμβούλιο Ωραιοκάστρου απόφαση με την οποία «εγκρίθηκε» αφενός η μελέτη άρσης λειτουργίας του διερχομένου από την ιδιοκτησία της αιτούσης εταιρείας κλάδου ρέματος και αφετέρου ο «αποχαρακτηρισμός» του ανωτέρω κλάδου και, κατά συνέπεια, η αποβολή του κοινόχρηστου χαρακτήρα του δεν βρίσκει, κατά τα προεκτεθέντα, έρεισμα σε καμιά διάταξη, με την οποία να παρέχεται στο δημοτικό συμβούλιο του οικείου Δήμου αποφασιστική αρμοδιότητα για την επικύρωση της πράξης καθορισμού των οριογραμμών ρέματος ή τον «αποχαρακτηρισμό» του, η πράξη δε, με το ανωτέρω περιεχόμενό της, ήταν μη νόμιμη για τον λόγο αυτό. Εφόσον δε ο ασκηθείς κατά της ανωτέρω πράξεως του Δημοτικού Συμβουλίου έλεγχος νομιμότητας από τον Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας - Θράκης κατέληξε στην ακύρωσή της, η δε προσβαλλόμενη πράξη της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ν. 3463/2006 απέρριψε την ασκηθείσα από την αιτούσα εταιρεία προσφυγή κατά της ακυρωτικής αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα, η εξέταση των προβαλλομένων με την υπό κρίση αίτηση λόγων ακυρώσεως, καθώς και η αιτούμενη ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξεως της Ειδικής Επιτροπής, αποβαίνει αλυσιτελής.Απορρίπτει την αίτηση.
ΣΤΕ/2266/2016
Επειδή, περαιτέρω, με τις κρινόμενες αιτήσεις προβάλλεται ότι, κατά παράβαση του άρθρου 17 του Συντάγματος, δεν έχει εκδοθεί η απαιτούμενη βεβαίωση για το ύψος της προκαλουμένης από την κήρυξη της απαλλοτριώσεως δαπάνης, ενώ, επίσης, δεν αναφέρεται η πηγή από όπου θα γίνει η χρηματοδότηση του κόστους της απαλλοτριώσεως, μη αρκούσης της γενικής αναφοράς ότι η χρηματοδότηση θα γίνει μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ. Σχετικός λόγος της προσφυγής της αιτούσης απορρίφθηκε με την προσβαλλομένη απόφαση της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ν. 3463/2006, με την ακόλουθη αιτιολογία: «Από τον φάκελο της υπόθεσης προκύπτει ότι το Δημοτικό Συμβούλιο προχώρησε στην 122/2012 απόφαση για την υποβολή πρότασης στο πρόγραμμα 'Περιβάλλον – Αειφόρος Ανάπτυξη 2007-2013' για το έργο Αποκατάσταση Χ.Α.Δ.Α. Δήμου ..., ενώ με την υπ' αριθμ. 142/2012 απόφαση του Δ.Σ. αναφέρεται η πηγή από την οποία θα καλυφθεί η σχετική δαπάνη. Η δε απόφαση 142/2012 μνημονεύεται στην προσβαλλομένη απόφαση του Δήμου ικανοποιώντας έτσι τις προϋποθέσεις του νόμου (άρθρο 212 του Ν. 3463/06 παράγραφος ε). Τέλος, η Επιτροπή που εκτιμά την αξία του απαλλοτριουμένου ακινήτου σύμφωνα με το άρθρο 15 του Ν. 2882/2001 επιλαμβάνεται μετά την κήρυξη της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης». Όπως, όμως, προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, στην προσβαλλομένη απόφαση περί κηρύξεως αναγκαστικής απαλλοτριώσεως δεν γίνεται αναφορά ούτε στο ύψος της προκαλουμένης από αυτήν δαπάνης ούτε στην πηγή, από την οποία αυτή θα καλυφθεί. Εξάλλου, η έλλειψη αυτή δεν δύναται να αναπληρωθεί από την ως άνω 142/2012 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ... Και τούτο, διότι, ανεξαρτήτως του εάν η αναφορά στην εν λόγω απόφαση, ότι αποφασίζεται η «χρηματοδότηση της απαλλοτρίωσης τμήματος οικοπέδου για την αποκατάσταση του Χ.Α.Δ.Α. μέσω του προγράμματος ΕΣΠΑ», πληροί την τιθέμενη από τον νόμο προϋπόθεση για συγκεκριμένη μνεία της πηγής από την οποία θα καλυφθεί η προκαλουμένη δαπάνη, πάντως, ούτε στην απόφαση αυτή γίνεται μνεία του ύψους της εν λόγω δαπάνης, ενώ, εξάλλου, η διάταξη του άρθρου 15 του ν. 2882/2001 δεν τυγχάνει, εν προκειμένω, εφαρμογής, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην όγδοη σκέψη. Κατ’ ακολουθία, η μεν προσβαλλομένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ... έχει εκδοθεί κατά παράβαση του ως άνω ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, η δε προσβαλλομένη απόφαση της Ειδικής Επιτροπής δεν φέρει νόμιμη αιτιολογία, όπως βασίμως προβάλλεται.Επειδή, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση ακυρώσεως για τους ως άνω λόγους, βασίμως προβαλλόμενους, και να ακυρωθούν η 132/2012 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ... και η 5/4.2.2013 απόφαση της Ειδικής Επιτροπής (πρβλ. ΣτΕ 1809/2003, 3382/1994). Ακυρουμένων δε των ως άνω αποφάσεων, για λόγους βασίμως προβαλλομένους, καθίσταται αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων ακυρώσεως.
ΣτΕ/380/2024
Ημερομηνίες άσκησης προσφυγών κατά αποφάσεων οργάνων ΟΤΑ (...) η αιτούσα ζητεί να ακυρωθεί η …/10.10.2018 απόφαση του Δημάρχου …, με την οποία απορρίφθηκε αίτησή της για την αλλαγή του επωνύμου της (...) Επειδή, κατά τα ανωτέρω, η μεταβολή νομολογίας επί ζητήματος που συνδέεται με προϋπόθεση παραδεκτού της αιτήσεως ακυρώσεως δεν δύναται να αντιταχθεί στον διάδικο εκείνον, ο οποίος το άσκησε παραδεκτώς σύμφωνα με τη νομολογία που κρατούσε κατά το κρίσιμο, εκάστοτε, χρονικό διάστημα, συνυπολογιζομένου, πάντως, και ενός ευλόγου χρονικού διαστήματος από τη δημοσίευση της δικαστικής αποφάσεως που εισάγει την εν λόγω μεταβολή. Εν προκειμένω, σύμφωνα με τη μέχρι τούδε νομολογία του Δικαστηρίου, ο υπολογισμός του χρόνου διακοπής της προθεσμίας ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως, λόγω ασκήσεως διοικητικής προσφυγής κατά τα άρθρα 227 του ν. 3852/2010 και 151 του ν. 3463/2006, συνέπιπτε με τη διαδρομή του χρονικού διαστήματος αποφάνσεως του αρμοδίου οργάνου επί της προσφυγής. Και για μεν την προσφυγή ενώπιον του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης (άρθ. 227 ν. 3852/2010) γινόταν δεκτό ότι η δίμηνη προθεσμία εκκινούσε από την άσκηση της προσφυγής, για δε την τριακονθήμερη προθεσμία του άρθρου 152 του ν. 3463/2006, κατά πάγια νομολογία, ο χρόνος εκκινούσε από την περιέλευση στην Ειδική Επιτροπή της προσβαλλόμενης πράξης και των κρίσιμων στοιχείων. Ενόψει αυτών, με την παρούσα απόφαση δεν μεταβάλλεται η νομολογία που κρατούσε κατά τον κρίσιμο, εν προκειμένω, χρόνο της ασκήσεως από την αιτούσα της διοικητικής προσφυγής ενώπιον του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, αναφορικά με τη διακοπή της προθεσμίας λόγω ασκήσεως της εν λόγω κατά το άρθρο 227 του ν. 3852/2010 προσφυγής. Και υπό την εκδοχή, όμως, του υπολογισμού του χρόνου διακοπής της προθεσμίας της κρινόμενης αιτήσεως ακυρώσεως με βάση την περιέλευση στον Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης του φακέλου της υποθέσεως, η υπό κρίση αίτηση θα ήταν και πάλι απορριπτέα ως εκπρόθεσμη. Διά ταύτα Απορρίπτει την αίτηση.
ΝΣΚ/104/2017
Συνέπειες της απόφασης της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, με την οποία ακυρώθηκε, ως αναιτιολόγητη, απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, με την οποία διαπιστώθηκε, στο πλαίσιο του υποχρεωτικού ελέγχου νομιμότητας, ότι τεκμαίρεται η νομιμότητα απόφασης δημοτικού συμβουλίου δήμου, λόγω άπρακτης παρόδου της αποκλειστικής προθεσμίας του ελέγχου.Η κατόπιν αποφάσεως της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων ακύρωση, ως αναιτιολόγητης, αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η οποία, στο πλαίσιο του υποχρεωτικού ελέγχου νομιμότητας, είχε διαπιστώσει τη νομιμότητα απόφασης δημοτικού συμβουλίου Δήμου, λόγω παρελεύσεως της αποκλειστικής προθεσμίας διενέργειας του ελέγχου, δεν επηρεάζει την ισχύ και την εκτελεστότητα της αποφάσεως αυτής του δημοτικού συμβουλίου (ομόφωνα).
ΕΣ/Τμ.7(ΚΠΕ)252/2013
Καταβολή της αμοιβής του για την εκτέλεση των εργασιών «Αντικατάσταση έξι (6) κατεστραμμένων, μαντεμένιων ιστών φωτισμού του δικτύου ηλεκτροφωτισμού του Δήμου ...... κατά το έτος 2012» (το πρώτο Χ.Ε.) και «Συντήρηση κατεστραμμένων φωτιστικών ...... του πρώην Δήμου ...... κατά το έτος 2010» (το δεύτερο Χ.Ε.).(...). (...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, η ελεγχόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη διότι πριν από την ανάθεση των επίμαχων εργασιών δεν προκύπτει ότι συντάχθηκε η απαιτούμενη από τις διατάξεις του άρθρου 1 του π.δ./τος 28/1980 μελέτη για την εκτέλεση τους, δεδομένου ότι δεν αποδεικνύεται η συνδρομή νόμιμου λόγου απαλλαγής από τη σύνταξη αυτής (βλ. αρ.1 παρ.5 και 6 του π.δ/τος 28/1980). Λαμβανομένου δε υπόψη ότι η ανάθεση των επίμαχων εργασιών έγινε κατ΄επίκληση των διατάξεων της παρ. 9 του άρθρου 209 του ν.3463/2006, τα συντασσόμενα τεύχη της μελέτης θα έπρεπε να είχαν εγκριθεί με απόφαση του Δημάρχου. Εξάλλου, από τα στοιχεία του φακέλου δεν αποδεικνύεται ότι συντρέχει εν προκειμένω περίπτωση εφαρμογής της τελευταίας διάταξης της παρ.4 του άρθρου 209 του ν.3463/2006, σύμφωνα με την οποία για την απευθείας ανάθεση εργασιών για τις οποίες δεν απαιτούνται από τη φύση τους τεχνικές γνώσεις ή τεχνική εμπειρία και η απαιτούμενη μελέτη υποκαθίσταται από την προϋπολογιζόμενη δαπάνη, την περιγραφή των εργασιών και τα τυχόν λοιπά στοιχεία. Κατά συνέπεια, η ελεγχόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη και το επίμαχο χρηματικό ένταλμα, που εκδόθηκε για την εξόφληση της, μη θεωρητέο, όπως βάσιμα προβάλλει η διαφωνούσα Επίτροπος με τον πρώτο και δεύτερο λόγο διαφωνίας της. Αντιθέτως, ο τρίτος λόγος διαφωνίας της Επιτρόπου δεν ευσταθεί